Dylan kort #527

In de Record collector van volgende maand - vanaf 30 september in Engeland in de winkels, hier een paar dagen later - een stuk over the making of Highway 61 revisited. [Met dank aan Yvon voor de tip!]
In het Nederlands dagblad van vandaag staat een uitgebreid interview met Ernst Jansz. Ik heb het interview zelf niet gezien, maar volgens Frits is het zeer de moeite waard. [met dan aan Frits voor de tip!]
Een paar dagen geleden plaatste ik hier een link naar een stuk over The Bootleg series van Paul1987, inmiddels het stuk een 'naschrift' gekregen.
Na een klote dag bij de baas draai ik gelijk een sigaret bij binnenkomst thuis en luistert 'mevrouw Tom' naar mijn vloeken en tieren. En geloof me, ik kan goed vloeken en tieren (ieder heeft zo zijn kwaliteiten).
Of het oplucht? Absoluut, maar helemaal kwijt ben ik het zeker niet, daarvoor is mijn kop te eigenwijs.
Na het eten kruip ik achter de computer en vind ik in mijn inbox een geestige e-mail van Patrick, de bovenstaande tips van Yvon en Frits en een uitvoerige e-mail van Rob. Vier e-mails over Dylan, wat mij goed doet. Ik beantwoord de e-mails, schrijft tussendoor dit bericht en kruip daarna voor de rest van de avond in een stoel met Bob Dylan in America in de handen en Dylan op de iPod (dan kan 'mevrouw Tom' ongestoord tv kijken, wat ze graag doet.)
Op die iPod - zo is de planning - zal een digitale kopie draaien van de monopersing van The Times they are a-changin', zelf enkele maanden geleden gemaakt met zo'n platenspeler met USB-aansluiting en het softwarepakket Magix music cleaning lab.
Ik ben er dan even niet, opgezogen door de muziek en het boek.
Het is goed om naar The Times they are a-changin' in mono te luisteren. Zo'n digitale kopie is de op een na beste luisterervaring. De beste luisterervaring is naar het daadwerkelijke vinyl luisteren.
Of misschien wordt het wel de digitale kopie van de lp "Love & theft". Het kan nog -tig keer veranderen en de avond is nog jong.
Hoe zit het nou met die Brandeis-cd en The Original mono recordings. Ik weet het zo langzamerhand niet meer. Nogmaals: op veel websites staat The Original mono recordings aangeboden als 9-cd boxset. Hierdoor is het vermoeden ontstaan dat de Brandeis-cd als bonus aan deze boxset is toegevoegd. Er is een maar: in Japan is de versie van Blonde on blonde die is opgenomen in The Original mono recordings een dubbel-cd. Starend naar de foto's van The Original mono recordings die inmiddels op het net circuleren, oogt het hoesje van Blonde on blonde als een dubbel-cd. Zou Blonde on blonde dan ook hier als dubbel-cd in The Original mono recordings worden opgenomen? Daar lijkt het wel op & vandaar dan ook (misschien) de advertenties met de vermelding dat het op een 9-cd boxset gaat.
Meer verwarring: op de website Expecting rain lees ik in de rechter kolom dat Amazon Engeland inderdaad Blonde on blonde verdeeld heeft over twee cd's, maar wanneer ik kijk op bewuste pagina van Amazon, staat Blonde on blonde vermeldt als enkele cd, in een 9-cd boxset, maar is er nergens sprake van de Brandeis-cd.
Tegelijkertijd verschijnen er op Expecting rain berichten dat Amazon Amerika de Brandeis-cd weggeeft bij aanschaf van The Original mono recordings of The Bootleg series vol. 9, en dan maakt het niet uit of je deze op cd of vinyl bestelt.
Snap jij het nog? Ik niet.
De 'grap' is natuurlijk dat ik hier - en hetzelfde zie ik op andere websites - steeds meer schrijf over die Brandeis-cd en steeds minder over The Original mono recordings en The Bootleg series vol. 9 en dat terwijl de eerste natuurlijk maar een 'bijproduct' is van tweede en / of derde. Het gaat uiteindelijk om The Original mono recordings en The Bootleg series vol. 9.
Alle album die zijn opgenomen in boxset The Original mono recordings heb ik inmiddels op vinyl in mono in de kast staan en toch ben ik erg gelukkig met de release van deze boxset. Ten eerste biedt het mogelijkheid - ervan uitgaande dat het digitaliseren van de opnames goed is gedaan - om naar Dylans eerste acht albums in mono te luisteren zonder een kraakje of een tikje (hoewel dit zeker ook zijn charme heeft - uiteindelijk gaat niks boven vinyl), ten tweede biedt het de mogelijkheid om de monomixen op betrekkelijk eenvoudige wijze op mijn iPod te zetten en ten derde - en meest belangrijke - komen de monomixen eindelijk binnen handbereik van een groot publiek. Want wees eens eerlijk, wie heeft de monomix van John Wesley Harding gehoord? (En dan bedoel ik niet de Sundazed vinyl versie die werkelijk verschrikkelijk schijnt te zijn).
Ja, binnen handbereik. Natuurlijk is de boxset ansich niet goedkoop, maar nog geen honderd euro voor een box met acht (of negen...) cd's voor (ruim) onder de honderd euro is niet gek. Koop eens 8 cd's gewoon in de winkel? Dat red je niet zo makkelijk met honderd euro. Leg de prijs van The Original mono recordings eens naast de prijs van de 3-cd versie van Tell tale signs. Ik bedoel maar.
Als Sony zijn werk een beetje goed heeft gedaan, zullen de cd's van The Original mono recordings de beste versies op cd bevatten van Dylans eerste acht albums.