Avondmaal en Every Grain door Frits
Afgelopen zondag in onze kerk Avondmaal gevierd. Een bijzondere gelegenheid, dat Avondmaal. Gedenken van Christus' kruisdood, vieren van onze bevrijding door die kruisdood en de wederkomst van Christus verwachten.
De week voorafgaand aan het Avondmaal staat in het teken van de zogenaamde zelfbeproeving. Acht je je zelf waardig genoeg om aan tafel met Christus te gaan? We beseffen dat we zondig zijn. Zo zondig dat we het niet waard zijn om bij Christus aan tafel te zitten.
Juist in zo'n week van zelfbeproeving luister ik graag naar Every Grain of Sand. Een lied van zelfbewustheid, bijna over de naaktheid van mijn zondige aard. Maar wel met hoop in het lied.
Die hoop haal ik er graag uit, ondanks dat ik soms moet boeten, net als Kaïn. Of dat het lot is, durf ik niet te zeggen. Dat weet ik niet. Wel dat iedere korrel zand is geteld. Door Hem die ook voor de mussen in de hemel zorgt. En voor de lelies in het veld, die zelfs Salomo's schoonheid overtreffen. Zou Hhij dan ook niet op mij letten, op het uur van mijn belijdenis?
in het brandpunt van het ogenblik
zie ik de Meesterhand
in ieder blad dat ritselt
en in iedere korrel zand
(vertaling Ernst Jansz).
Ik zie de Meesterhand in ieder blad dat ritselt en in iedere korrel zand. Absoluut, zeker nu de herfst is begonnen. De redding is er op het moment dat ik het nodig heb. Het Avondmaal is een uitnodiging om de Hand vast te grijpen, om zo uit de doodspoel te komen. Ik durf aan te zitten, met al mijn zwakheden.
1 opmerking:
Ik heb in dezen nog een goeie tip voor Frits:
What Good Am I?
Voor allen die durven doen aan zelfonderzoek.
Een reactie posten