Dylan kort #519

Jaren geleden - het zal niet lang na het uitkomen van de film zijn geweest - zag ik de film Dangerous minds. In deze film - over een lerares die successen boekt met 'moeilijke' leerlingen - doen de leerlingen mee aan een Dylan-Dylan-competitie. De leerlingen moeten een link vinden tussen de poëzie van Dylan Thomas en de songteksten van Bob Dylan.
Afgelopen april, tijdens de vrijmarkt op Koninginnedag, vond ik het boek Dangerous minds van LouAnne Johnson. Sinds een tijdje ligt het op mijn nachtkastje en zo nu en dan, wanneer ik de slaap niet kan vatten, lees ik een paar bladzijdes. Ik ben nu bijna door het boek heen en tot mijn verbazing ben ik nog niet de Dylan-Dylan-competitie tegengekomen. Het lijkt erop dat deze competitie wel in de film, maar niet in het boek verwerkt is.
Dat neemt niet weg dat het een bijzonder lezenswaardig boek is, maar niet voor de zoeker naar Dylan.
Bovenstaande doet me denken aan de Nederlandse televisieserie Wet en waan - als mijn geheugen mij niet in de steek laat. Ik schrijf dit met alleen mijn achterhoofd als referentiekader aangezien ik mijn aantekening niet meer kan vinden. Eén van de afleveringen van deze serie zat stampvol verwijzingen naar Dylan. En als ik me goed herinner, werd in de aflevering een nummer van Slow train coming gedraaid. Was het Gotta serve somebody? Enfin, die aflevering heb ik gezien en jaren uitgekeken naar een herhaling om de videorecorder op scherp te kunnen zetten. Nooit een herhaling tegengekomen.
Afgelopen week las ik een bericht dat alle Nederlandse films en televisieseries binnenkort op een website geplaatst zullen worden waarvan ze voor een kleine vergoeding gedownload kunnen worden. Eén van de eerste downloads zodra de website in de lucht is, zal die aflevering van Wet en waan zijn.
Voor de verzamelaar: Bob Dylan in America van Sean Wilentz is ook uitgebracht als audioboek. Volgens de 'blurb' op het omslag zal de cd ook nummers van Dylan en nummers van de muzikanten die Dylan inspireerden bevatten. Volgens Searching for a gem gaat het om fragmenten van 30 seconden.
In Dylan kort #518 schreef ik o.a. over de Open letter to Bob Dylan van Irwin Silber. Lees die open brief nog eens en luister vervolgens naar Desolation row:

Yes, I received your letter yesterday
(About the time the doorknob broke)
When you asked how I was doing
Was that some kind of joke?
All these people that you mention
Yes, I know them, they’re quite lame
I had to rearrange their faces
And give them all another name
Right now I can’t read too good
Don’t send me no more letters, no
Not unless you mail them
From Desolation Row

Met dank aan Arie voor de tip. Veel meer over de Open letter to Bob Dylan is hier te lezen.

Twitter: hier. [Ik heb bewuste aflevering van Opium niet gezien, ik neem aan dat het om de vertalingen van Ernst Jansz gaat]
Recensie Dromen van Johanna op Het betere lied.
Maandag wordt Pat Garrett & Billy the kid uitgezonden op de mij onbekende zender TCM.
Fred van der Wal: De eerste aankoop van de kunstenaar in 1968 was een vier sporenbandrecorder om de opgenomen platen van Bob Dylan de ganse dag door te draaien en inspiratie uit te putten. Bekijk ook eens de lijst met titels van pentekeningen van Fred van der Wal. Daartussen o.a. een tekening uit 1967 met de titel Love minus zero - no limit.
Recensie van Bob Dylan in America op de website van the Guardian.
Het nummer Lay down your weary tune heeft inmiddels een eigen wikipedia-pagina.