Aan het eind van de middag alsnog de nieuwe Mojo in het dorp gevonden. Op de cover, bovenaan, schreeuwen de letters Dylan '70 en daaronder Unseen Photos! en The Untold Story! en terwijl een lp van de Stanley Brothers draait, ga ik er eens voor zitten. Ergens lijkt het perfect in elkaar te passen, lezen over Self portrait en New morning en luisteren naar de Stanley Brothers die Roving gambler brengen, een nummer dat Dylan regelmatig gespeeld heeft tijdens de zogenaamde Never Ending Tour, zoals hij wel meer nummers die geassocieerd worden met de Stanley Brothers gespeeld heeft.
Om maar gelijk met 'zeuren' te beginnen, dat Unseen Photos! van de cover kun je gelijk vergeten. Alle foto's zijn gemaakt door John Cohen en zijn te vinden in zijn boek Young Bob. Schitterende foto's, daar niet van, maar zeker niet ongezien. Een aantal foto's is ook gebruikt voor de hoes van Self portrait en één voor de hoes van de Duitse persing van de single Watching the river flow.Wat ik niet wist, of misschien wel gewoon vergeten was, is dat deze foto's in de 'achtertuin' van John Cohen zijn gemaakt. Diezelfde John Cohen geeft een mooie verklaring waarom het album Self portrait heet: Around the same time [rond de tijd waarin de foto's werden gemaakt] the wonderful photographer Lee Friedlander put out his first book, Self Portrait, and it was all pictures of himself reflected in the landscape. I thought that was very interesting: you define yourself not by yourself, but by the things around you. That's what Bob was doing in Self Portrait.Verder o.a. David Crosby over de trip naar Princeton en Al Kooper die beweert samen met Dylan naar Archibald MacLeish te zijn gereden, maar niet bij de bespreking tussen de twee mannen te zijn geweest. En o ja, Bob Johnston die zich herinnert dat Dylan een bezoek aan Jerry Lee Lewis in de studio bracht, hem voorstelde om samen op te nemen en afgewezen werd.
Zeker niet onaardig deze Mojo al is de prijs, indien je alleen in het stuk over Dylan geïnteresseerd bent, wat aan de hoge kant (9 euro).Ik ben altijd een beetje terughoudend in het hier schrijven over Engelstalige boeken over Dylan om de simpele reden dat ik me vooral wil richten op Dylan in het Nederlands. Natuurlijk schrijf ik wel regelmatig over Engelstalige boeken, maar bij lange na niet over alle Engelstalige boeken die verschijnen / die ik ken. Maar door de reacties van Nanne en Yap yap, beide zijn gelijk tot aanschaf over gegaan nadat ze hieronder het stuk lazen over Heylin's Still on the road, denk ik dat ik toch maar vaker aandacht moet besteden aan ook Engelstalige boeken.De plaat van de Stanley Brothers is inmiddels vervangen door Desire. Het is door Dylan dat ik afgelopen week, toen ik in een platenzaak twee lp's van de Stanley Brothers tegenkwam, geen moment over aanschaf heb hoeven twijfelen. En nu ik de platen een aantal malen gedraaid heb, ben ik nog steeds dik tevreden met de aankoop. De platen van de Stanley Brothers is zeker niet de enige muziek die ik dankzij Dylan 'ontdekt' heb. Zonder Dylan had ik waarschijnlijk nooit Hank Williams, Robert Johnson, Woody Guthrie, Blind Willie McTell, The Grateful Dead, Johnny Cash of The Carter family gehoord, om nog maar te zwijgen van The Anthology of American folk music. Niet dat het albums zijn die dagelijks gedraaid worden, maar zo nu en dan knalt ook deze muziek door de kamer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten