Het voelt nog wat onwerkelijk: een zwarte schijf draait rondjes onder de naald en uit de boxen klinkt de testpersing van Blood On The Tracks. Dit is hoe Blood On The Tracks - naar mijn smaak - moet klinken. Hoe mooi ik de reguliere versie van dit album ook vind, hoe blij ik ook ben met More Blood, More Tracks, de testpersing is het neusje van de Blood On The Tracks-zalm.
En nee, de muziek op deze testpersing is niet samen te stellen door een aantal songs van More Blood, More Tracks te herschikken. Met name "Idiot Wind" op deze testpersing zal voor de More Blood, More Tracks-eigenaar een openbaring zijn. Deze versie van een van Dylans grote songs is niet op het veertiende deel van The Bootleg Series te vinden.
De voor Record Store Day uitgegeven kopie van de testpersing is ook werkelijk een kopie van een testpersing. Wanneer je naar de nieuwe uitgave luistert hoor je hier en daar een spatje, een tikje afkomstig van de bron, van de testpersing die is gebruikt voor het maken van deze nieuwe elpee. Blijkbaar kon platenmaatschappij Sony / Columbia niet beschikken over de tape die ooit gebruikt is voor het maken van de originele testpersing tijdens het maken van deze Record Store Day-uitgave. Laat niemand zich hierdoor tegenhouden om deze elpee te kopen. Voor grofweg drie tientjes krijg je een van de meest intrigerende stukken muziek die er in de 20ste eeuw is opgenomen.
Haast je dus naar de dichtstbijzijnde platenzaak om vandaag nog, op Record Store Day, (de kopie van) de testpersing van Blood On The Tracks aan te schaffen.
Het zal je oren een plezier doen.
3 opmerkingen:
Mijn exemplaar was een verschrikking van non fill, schurende geluidjes overal, tikken ook, het vinyl zag eruit alsof het even langs met een schuursponsje was schoongemaakt, plus dat de flinterdunne papieren beschermhoes ruw aanvoelde, de hoes nog meer: MPO de schuldige, overal hoor je klachten, sommigen, zoals jij Tom hebben geluk gehad blijkbaar. Het heeft mij verhindert om tot de luisterervaring door te dringen, zodat ik wel nooit zal weten welke versie ik nu prefereer, de officiële, de een vernieuwend geluid bracht, of deze testpersing die een basalere singersongwriter benadering laat horen. You're a Big Girl Now is beter in de oorspronkelijke uitvoering, voor de rest neig ik tot de normale Blood on the Tracks, maar nogmaals, het spooky orgel op Idiot Wind werd verpest door de defecten, dus ik kon daar geen oordeel vestigen...
groet hans altena
(toch treur ik nu even meer om de brand in Parijs, vanavond zet ik Brel op)
Ha Hans,
Mijn eerste exemplaar was ook niet helemaal goed. Gelukkig heb ik een 2de, een goede op de kop weten te tikken.
groet,
Tom
Zou het daardoor komen dat dit de bestverkochte plaat van RSD is? Mensen die 'm twee keer kopen? Ik heb 'm niet omdat ik mijn geld wil bewaren voor de komende Rolling Thunder box en als ik dit lees heb ik geen spijt van die beslissing. Dus misschien is het een troost, Hans, dat je slechte ervaring toch nog ergens goed voor is.😉
Een reactie posten