aantekening #4642

Het is zaterdag, vandaag hoef ik niks en doe ik waar ik behoefte aan heb. Waar ik behoefte aan heb is een beetje klooien in en rond het huis. Een stapeltje cd's die nog bij de stereo-installatie lag heb ik net opgeruimd, Tempest heeft een plekje in de kast gekregen. De elpee moet ik nog draaien, daar wil ik voor gaan zitten, misschien morgenavond. Vanavond in ieder geval niet, vanavond hebben de kinderen 'opblijfavond' en kijken ze een film. Ik moet zo nog even naar de supermarkt, maar nu nog even niet, nu draait Tempest nadat ik net Blonde on blonde heb gedraaid.
Vergelijken heeft geen zin, de Dylan van 1966 is een andere dan de Dylan van 2012.
Het is dus zaterdag, een beetje klooien is het devies. Een mooi moment om op kleine dingen in te zoemen. Om even bij Tempest te blijven: ik had verwacht dat de cd die bij de elpee-versie van Tempest geleverd wordt identiek zou zijn aan de 'gewone' cd-versie van Tempest. Niet dus. Op de bij de elpee horende cd zijn de logo's van Sony en Columbia in wit afgedrukt, terwijl beide logo's op de standaard cd zilver zijn. Nog opvallender is het dat de cd bij de elpee een compleet ander catalogusnummer heeft, het lijkt niet eens op het catalogusnummer van de standaard cd.
Tsja, kleine details. En terwijl ik nadacht over die verschillen tussen de standaard cd en de 'gratis' cd bij de elpee, struinde ik wat over het net. Natuurlijk heb ik even gekeken op Dylans officiële website of de songteksten daar al gepubliceerd zijn. Niet dus, er lijkt weinig gebeurd te zijn sinds mijn laatste bezoek. Er staat ook nog steeds 'Narrow road' in plaats van 'Narrow way'. Alleen de pagina's 'news' en 'hype' lijken sinds mijn laatste bezoek bijgewerkt te zijn.
In de hoop - eigenlijk tegen beter weten in - dat er al iets bekend is over een songbook van Tempest bezoek ik ook de pagina 'books'. Niets over een songbook.
Starend naar de voorkanten van een serie boeken, valt mijn oog op On the road van Jack Kerouac. Deze kaft moet ik al vaker op deze pagina hebben zien staan, maar pas nu valt het kwartje. Deze pocket staat ook bij mij in de boekenkast! Ik heb On the road al vaak gelezen, maar deze pocket is altijd gesloten gebleven. Bij het doorbladeren van het boek hoor ik de rug al kraken en zuchten. Lezen zou vernielen betekenen.
Bij de afbeelding van dit boek op Dylans officiële site staat dat Dylan het boek rond 1959 heeft gelezen. Het aardige is dat de afgebeelde door Signet book uitgegeven pocket voor het eerst gedrukt werd in september 1958. Het is dus niet alleen goed mogelijk, maar zelfs zeer waarschijnlijk dat Dylan deze druk van On the road heeft gelezen. Zou de aanprijzing 'A kind of literary James Dean...' op de achterzijde van het boek de doorslag hebben gegeven bij de keuze van de jonge Dylan om dit boek te willen lezen?
De jonge Dylan was nogal onder de indruk van James Dean, weten we uit verschillende biografieën.
En nu ik toch bij biografieën aan ben gekomen: ik heb ongeveer een derde gelezen van Once upon a time; the lives of Bob Dylan van Ian Bell en ik moet bekennen dat ik maar moeilijk 'in' dit boek kan komen. Dat zal wel aan mijn lezersogen lezen. Ik moet gewoon nog even doorzetten. Meer daarover later, wanneer ik het boek helemaal gelezen heb.
O ja, dan is er nog het bericht van de site van Rolling Stone dat Dylan met het tweede deel van Chronicles bezig is. Dat klinkt hoopvol, maar ik verwacht het boek niet binnen nu en tien maanden. Het zal allemaal nog wel even op zich laten wachten, vrees ik.
Nu ik dan toch bezig ben, mag ik ook nog wel even mijn eigen boek noemen: ik heb de correctieproeven van Luister je nou alweer naar Bobby; de Bob Dylan aantekeningen 2011 - 2012 inmiddels doorgenomen, nu zijn de uitgever en de drukker aan zet. Als alles volgens plan gaat, komt het 2 oktober uit. In dat boek staan, naast veel andere aantekeningen, een paar aantekeningen over de Dylan en Kerouacs On the road.
Inmiddels is Tempest bij 'Roll on John' aangekomen en staat dochterlief naast mij met de vraag of ik een de batterijen van een stuk speelgoed wil vervangen. Dat wil ik wel, al moet ze nog heel even wachten.
Daarna kan ik altijd nog naar de supermarkt lopen.

1 opmerking:

Ton de Kruyff zei

Dat de Signet '58 de druk is die Dylan las, dat moet idd haast wel. http://www.beatbookcovers.com/kerouac-otr/ geeft een overzicht van omslagen van het boek. Niet dat het er verder toe doet natuurlijk. Maar ik heb het toch maar even na gekeken. Ook omdat we dus dezelfde Signet druk in de kas hebben staan.