Dylan kort #539

Vergeet niet, mocht het je interesse hebben, het allerlaatste stuk over Dromen van Johanna op deze blog te lezen. Het staat hieronder.
Oude rockers, taaie rakkers op de website van de Standaard.
In november komt het boek Soul mining; a musical life van Daniel Lanois uit. De blurb over dit boek:

Bob Dylan, Willie Nelson, Emmylou Harris, U2, Peter Gabriel, and the Neville Brothers all have one thing in common: some of their best albums were produced by Daniel Lanois. A French speaking kid from Canada, Lanois was driven by his innate curiosity and intense love of music to transcend his small-town origins and become one of the world’s most prolific and successful record producers, as well as a musician in his own right.

Lanois takes us through his early years, from his single mother raising four kids on a hairdresser’s salary, to his discovery by the artist Brian Eno, to his work on albums such as U2’s Joshua Tree and Dylan’s Time Out of Mind. He delves into the ongoing evolution of technology, the birth of the microchip and the death of discrete circuitry, and the arrival of the download era.

Part technological treatise, part philosophical manifesto on the nature of artistic excellence and the overwhelming need for music, Soul Mining brings the reader viscerally inside the recording studio, where the surrounding forces have always been just as important as the work itself. Beyond skill, beyond record budgets, beyond image and ego, says Lanois, music is love and truth.

Vandaag kwam de catalogus van The Brazil series met de post, eindelijk. Dit boek zou begin september uitkomen, maar de dag van uitgave werd uitgesteld.
Ik ben wel een liefhebber van The Drawn blank series. Het boek van deze Drawn blank series blader ik met de regelmaat van de klok door. Sinds het zien van dit boek ben ik overtuigd van Dylan de schilder / tekenaar. Alleen daarom keek ik uit naar het boek van The Brazil series.
Maar ik moet bekennen dat de schilderijen in dit boek mij tegenvallen. Er zitten enkele aardige schilderijen bij, maar het gros is gewoon matig tot slecht. Deze schilderijen kunnen mij niet bekoren.
Ik heb zitten peinzen waarin het verschil zit, waarom ik The Drawn blank series wel goed vind, maar The Brazil series niet, of liever: een stuk minder.
Op de schilderijen uit The Drawn blank series zijn de lijnen van de oorspronkelijke schetsen nog zichtbaar, ze schijnen door de verf heen. Dit is bij The Brazil series niet het geval. Door het verdwijnen van deze schets-lijnen is de scherpte uit veel schilderijen uit The Brazil series verdwenen. Dat is, naar mijn smaak, jammer.

Waarom is er nooit een helm ontwikkeld voor baby's die via stangen en ijzerdraden een speen gegarandeerd altijd in haar mond vastklemt? Ongeveer zoals Bob Dylan zijn mondharmonika om heeft hangen, maar dan anders. Nog een geluk dat er sinds kort fluorescerende spenen zijn, die zie je tenminste in het donker. Fluorescerende monharmonika's daarentegen zijn er niet. Wat betreft loopt Dylan achter. Maar dat doet hij al langer.
Ik ook.

(Martin Bril - De mooiste baby van de hele wereld)

Morgen begint Dylan aan een nieuwe tournee, het eerste concert zal in Fort Lauderdale zijn. Met welk nummer zal hij de nieuwe tournee openen? En zullen er nog verrassingen op de setlists te vinden zijn? Zal wederom de nadruk liggen op recent materiaal, van Time out of mind, "Love and theft", Modern times en Together through life of zal Dylan terugkeren naar de setlists die gedomineerd werden door nummers uit de jaren zestig?
We zullen zien.