Dit is deel 2 in de series stukken over The Bootleg series vol. 9: The Witmark demos 1962 - 1964. In deel twee de eerste tien Witmark-demos. Voor deel 1, zie hieronder.track 9: Blowin' in the wind
Toen ik op donderdag 28 september 2000 voor het eerst mijn collega's weer zag ná het concert van Dylan in Rotterdam de avond daarvoor, stonden al mijn collega's, ter begroeting, van de koffietafel op en zongen ze niet Like a rolling stone of Forever young of The Times they are a-changin' of Knockin' on heaven's door, maar Blowin' in the wind. Mijn collega's associëren Dylan in eerste instantie met Blowin' in the wind & daarin zijn ze niet uniek. Vraag een willekeurige voorbijganger op straat één nummer van Dylan te noemen en de kans is groot dat je Blowin' in the wind als antwoord krijgt.
Dit is de demo-versie, dit is van historisch belang. Maar deze opname is niet alleen van historisch belang, maar ook nog eens een mooie uitvoering. Iets meer ingetogen dan de versie op The Freewheelin' Bob Dylan. Leg deze versie naast de tekst in Lyrics en je zult zien dat Dylan de coupletten in een andere volgorde zingt: couplet 1, 3 en 2. Tussen vers 3 en 2 hoest Dylan, het enige 'teken' dat het 'slechts' om een demo gaat.
track 10: Long ago, far away
Doe eerst je veiligheidsgordel om voor je hier naar luistert. Dylan op snelheid. Een werkelijk schitterende uitvoering. In vergelijking met de tekst in Lyrics zijn er alleen wat verschillen in het derde couplet te vinden. In Lyrics staat:
Men's bodies floated on the edge
Of oceans made of mud.
terwijl Dylan zingt:
Men's bodies rotted on the ground
As the graves were made in mud.
Mijn inschatting: de versie in Lyrics is de latere, herschreven (betere) versie.
track 11: A Hard rain's a-gonna fall
Als je mond nog dicht zit, mag die nu openvallen. De versie op The Freewheelin' Bob Dylan is the real deal, maar deze demo is een bijna net zo sterk. Deze demo is vooral ook van belang vanwege de extra regel in het derde couplet: Heard the sound of a person, he said he was human. Helaas zit in het laatste vers (derde regel) een 'foutje' in de opname, héél even valt het geluid weg.
track 12: Tomorrow is a long time
Van dit nummer is er voor mij eigenlijk maar één versie, de live-versie van 12 april 1963 welke op More Bob Dylan greatest hits te vinden is, maar deze demo-versie is een goede tweede. in deze versie start Dylan het nummer met:
If today was not a crooked highway,
If tonight I could finally stand tall
wat hij in latere versies (en Lyrics) veranderde in het veel sterkere:
If today was not an endless highway,
If tonight was not a crooked trail
Er zijn wel meer, maar minimale verschillen tussen de gezongen tekst in deze demo-versie en de tekst zoals die is opgenomen in Lyrics.
track 13: The Death of Emmett Till
Aardige take, naar mijn smaak geen hoogtepunt op deze release.
track 14: Let me die in my footsteps
Slechts 1 minuut en 37 seconden van dit schitterende nummer. Dylan zingt slechts de eerste twee coupletten, plus de eerste twee regels van het derde couplet en raakt dan (helaas!) de draad kwijt. Vervolgens zegt hij: You want this? You wanna put this on? 'Cause it's awfull long. I mean it's not that long but it's, it's a drag. I sang it so many times. En iedere keer als ik Dylan hoor zeggen: You want this?, hoor ik mezelf schreeuwen: JA!! Dit is zo mooi, maar zó frustrerend incompleet.
track 15: Ballad of Hollis Brown
Ik heb een zwak voor dit nummer, dat pas op het album The Times they are a-changin' een plekje vond. Deze demo is een veel eerdere opname dan de opname voor het album The Times they are a-changin'. Deze vroege versie heeft een extra couplet (het derde couplet). Verder zijn er een aantal kleine afwijkingen in de tekst, zo is hier het gras bruin i.p.v. zwart geworden en de coyote is in deze versie op een 'mountaintop' terwijl diezelfde coyote in de versie op The Times they are a-changin' verblijft 'in the wilderness'.
track 16: Quit your lowdown ways
Aardige versie, bijna of Dylan vooral bezig is met het verstaanbaar zingen van de woorden i.p.v. met het zingen van een 'bewogen' take. Enkele kleine 'wijzigingen' in de tekst t.o.v. de tekst in Lyrics.
track 17: Baby I'm in the mood for you
De gezongen tekst is dusdanig identiek aan de tekst in Lyrics dat ik aanvankelijk dacht dat deze demo als basis heeft gediend voor de transcriptie van de tekst ten behoeve van Lyrics. Echter, de versie in Lyrics heeft zes coupletten waarvan Dylan hier alleen de eerste vier zingt.
track 18: Bound to lose, bound to win
Dit is het eerste nummer op Bootleg series vol. 9 waarvan de tekst niet in Lyrics te vinden is. Al luisterend wordt al snel duidelijk waarom. Dylan speelt een lange instrumentale inleiding en zegt dan: Here's one I can write you out the verses to this later. I can't really remember this right now. I write you out the verses to it. Vervolgens zingt Dylan het refrein, een couplet en nogmaals het refrein en eindigt met: I write you out all the verses for it and like hand them to you. All right? Bound to l.. Voor Dylan de hele titel heeft genoemd, stopt de opname.
Eeuwig zonde! Dat wat op te maken valt uit het gezongen refrein, couplet, refrein is Bound to lose, bound to win een bijzonder aangenaam, lekker in het gehoor liggend nummer. En nou maar hopen, duimen, dat ergens in de kelders van Sony nog een complete versie van Bound to lose, bound to win verstopt ligt en ooit, niet te lang van nu, een weg naar buiten vindt...
Tot zover de eerste tien Witmark-demos op The Bootleg series vol. 9, later meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten