Allereerst dank aan Alja voor haar reactie bij The Bootleg series vol. 9 - #3.Deel vier en zeker nog niet het laatste deel. In deze aflevering acht tracks waarvan er maar liefst zes in een andere versie op een regulier album verschenen.
track 24: Oxford town
Een mooie versie, wijkt niet sterk af van de versie op The Freewheelin' Bob Dylan. De gezongen tekst is zoals die is weergeven in Lyrics.
track 25: Farewell
Een eersteklas oorwurm. Bij het inzetten van het nummer vergist Dylan zich, hij begint met O I'm sai... alsof hij wil zingen O I'm sailing away my own true love, de openingszin van Boots of Spanish leather. Maar zonder aarzeling herstelt Dylan zich waardoor die eerste zin van Farewell wat raar klinkt: O I'm sai.. O it's fare thee well my darlin' true. Volgens lyrics eindigt ieder couplet met But my true love who's bound to stay behind, Dylan zingt aan het eind van het tweede couplet (en alleen daar) By my darling who's bound to stay behind.
track 26: Don't think twice, it's all right
Deze demo verscheen eerder op The Bootleg series vol. 7 en wijkt niet sterk af van de versie op The Freewheelin' Bob Dylan. Simpelweg schitterend.
track 27: Walkin' down the line
Voor Dylan begint te zingen, vraagt hij nog Right now? en start met When I'm walking down the line, I'm walking down the line. Dan had ik er verder nog over geschreven dat het een van de weinige demo's is waarop Dylan ook mondharmonica speelt en dat ook dit nummer een ware oorwurm is. En dat deze opname eerder op The Bootleg series vol. 1 werd uitgebracht. Waarschijnlijk had ik het daarbij gelaten wanneer ik niet op Searching for a gem een bericht was tegengekomen dat er iets niet klopt...
De versie op the Bootleg series vol. 1 en vol. 9 zijn identiek, m.u.v. het begin. Op The Bootleg series vol. 9 begint de opname met:
Right now? Harmonica en de tekst When I'm walkin'....
Op de versie op The Bootleg series vol. 1 ontbreken de woorden Right now? en de harmonica en begint Dylan te zingen Lord I'm walkin'... Verder zijn de opnames identiek. Sony heeft dus in één of beide versies zitten knippen en plakken... Foei Sony!
track 28: I shall be free
Pak eens Lyrics erbij en zie wat een zooitje er is gemaakt van de tekst van dit nummer in dit boek. Er klopt een boel niet. Deze demo vergelijken met de tekst in Lyrics en de versie op The Freewheelin' Bob Dylan is helemaal een feestje. De versie in Lyrics heeft elf coupletten. Dylan zingt op deze demo:
couplet 1: couplet 1 uit Lyrics
couplet 2: niet in Lyrics [althas het vertoont vage overeenkomsten met couplet 6], wel op Freewheelin'-take, waar het couplet 6 is.
couplet 3: couplet 2 uit Lyrics
couplet 4: couplet 8 uit Lyrics
couplet 5: couplet 3 uit Lyrics
couplet 6: couplet 10 uit Lyrics
couplet 7: niet in Lyrics, niet op de Freewheelin'-take
couplet 8: niet in Lyrics, niet op de freewheelin'-take
couplet 9: couplet 9 in Lyrics
Verwarrend? Luister nog eens naar wat Dylan aan het eind van de opname zegt: That's about all I can remember. That.. without the... the... notebook.
track 29: Bob Dylan's blues
Helaas is de geluidskwaliteit van deze opname alles behalve optimaal. In vergelijking met de tekst in Lyrics draait Dylan de laatste twee coupletten om. Daarnaast 'plakt' hij aan het eind nog een extra couplet en tussen het eerste en tweede couplet. De melodie lijkt hier en daar ook iets af te wijken van de versie op The Freewheelin' Bob Dylan.
Na de opname zegt Dylan: Glad I get that in there.
track 30: Bob Dylan's dream
Gedreven versie, wijkt weinig af van de versie op The Freewheelin' Bob Dylan.
track 31: Boots of Spanish leather
Een nummer dat uiteindelijk pas op The Times they are a-changin' zou verschijnen. Dylan begint met This imposes a real problem, waarna hij wat ongemakkelijk lacht en zegt: Impose, is that the right word? Supposes a real problem. Het klinkt allemaal een beetje giechelig en dan begint Dylan te zingen. De omschakeling van kwajongen naar performer.
Bij de eerste paar gezongen woorden staat het kippenvel al op mijn rug. Dit is zo godsgruwelijk mooi, dat ik er bijna bang van word. De opname zuigt mij volledig op, een betovering die slechts even wordt verbroken doordat Dylan zich aan het begin van het derde couplet vergist, hij zingt Oh, but I just thought you might long - & corrigeert gelijk: want something fine.
Dit behoort absoluut tot de topstukken op deze release.
Geloof je me niet? Luister nog maar eens, doe ik ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten