The Bootleg series vol. 9 - #1

Zoals ik gisteren Bob Dylan in concert Brandeis university 1963 uitgebreid heb bekeken, zo wil ik ook - in een serie stukken - The Bootleg series vol. 9: The Witmark demos 1962 - 1964 bekijken. Dat zal, gezien de hoeveelheid materiaal op The Bootleg series vol. 9, niet in één stuk terecht komen, daar zal tijd over heen gaan.
ik stoor me aan de titel The Bootleg series vol. 9: The Witmark demos 1962 - 1964 en wel aan het laatste deel van de titel. Ja, de voor Witmark opgenomen demos beslaan het grootste deel van deze 2 cd's, maar de eerste zeven nummers, de eerste acht tracks - Man on the street staat er twee keer op - zijn toch echt demos die voor Leeds werden opgenomen. Tot die Leeds demos, na wat algemene gedachten vooraf, zal ik me in dit eerste stuk beperken.
The Bootleg series vol. 1 t/m vol. 8 zou ik eenieder willen aanraden ongehoord te kopen, omdat ze allen onmiskenbare aspecten bevatten van de schoonheid die Dylan-de-muzikant met de regelmaat van de klok in zijn loopbaan op de band heeft weten te slingeren. Bij the Bootleg series vol. 9 ben ik ietwat voorzichtiger, simpelweg omdat op deze release niet zozeer Dylan-de-muzikant te horen is, als wel Dylan-de-songwriter. De opnames op The Bootleg series vol. 9 zijn nooit opgenomen om het luistergenot van de toehoorder, deze opnames zijn demos om het copyright van de gespeelde nummers vast te kunnen leggen, om transcripties van de teksten te kunnen maken.
Dan neemt niet weg dat op veel van deze demos Dylan-de-muzikant het overneemt van de Dylan-de-songwriter. Bovendien zijn deze opnames van historisch belang.
Geen cd om op de achtergrond te draaien terwijl de vuile vaat in de afwasmachine wordt gezet, maar muziek om met koptelefoon en aantekenboek uit te pluizen.
Er schuilt schoonheid in het pluizen, als je maar zo maf bent als ik.

Er herinner mij dat ik mijn eerste Lyrics 1962 - 1985 kocht en me al bladerend verbaasde over de grote hoeveelheid songs die wel in dit boek waren opgenomen, maar die op geen enkel album van Dylan te vinden waren. En al bladerend door Lyrics 1962 - 1985 groeide de behoefte om al die teksten ook gezongen door Dylan tot mij te kunnen door laten dringen. Met de release van The Bootleg series vol. 9 zijn er een groot aantal nummers die voorheen (officieel) alleen als tekst in Lyrics 1962 - 1985 te vinden waren, nu ook (eindelijk) officieel op cd verschenen.

De eerste acht tracks op The Bootleg series vol. 9 behoren allen tot de demos die Dylan opnam voor Leeds. Het eerste dat me opvalt bij deze eerste acht tracks is hoe goed de geluidskwaliteit is.

track 1: Man on the street [incomplete]
Dylan zingt de eerste drie van vijf verses en raakt dan de draad kwijt. En vloekt dan: Jesus Christ. I can't get. I lost all the verses. Later zal hij dit nummer nogmaals opnemen, als track acht is deze opname terug te vinden op deze cd.
track 2: Hard times in New York town
Het derde nummer in Lyrics 1962 - 1964, hier in een hoog tempo gezongen, alsof Dylan haast heeft, snel door de lange tekst wil voor hij, net als in Man on the street, de draad kwijt raakt. De teksten in Lyrics 1962 - 1985 zijn vaak frustrerend onnauwkeurig, Hard times in New York town, is, zoals gezongen voor Leeds, zo goed als letterlijk te vinden in Lyrics, wat geldt voor meer van de Leeds-demos.
De transcripties van deze Leeds demos zullen de basis hebben gevormd voor de teksten in Lyrics.
track 3: Poor boy blues
Net als voorganger Hard times in New York town wordt Poor boy blues in hoog tempo gespeeld. Op deze prachtige opname neemt Dylan-de-zanger duidelijk de overhand. Dylan zingt zeven coupletten, welke letterlijk in Lyrics te vinden zijn. Maar, in Lyrics bevat het nummer negen coupletten, de zeven door Dylan op deze demo gezongen coupletten en daarna een extra twee. Zijn deze twee coupletten later aan het nummer toegevoegd?
track 4: Ballad for a friend
Luister goed naar het begin van de opname, het lijkt alsof de band pas begon te lopen toen Dylan al begonnen was aan het nummer. Dylan tikt tijdens de opname hoorbaar met zijn voet in de maat mee.
Dit klinkt geweldig, een van mijn favoriete demos. Schitterend gezongen. Maar ook overduidelijk een demo. Luister er nog eens naar met de songtekst binnen oogbereik. Dylan zingt de eerste vier (van zes) coupletten zoals ze in Lyrics zijn opgenomen, het vijfde couplet begint hij met A diesel truck was headin' down i.p.v. met A diesel truck was rollin' slow, zoals het in Lyrics staat. Vervolgens zingt hij de rest van het vijfde couplet en het zesde couplet weer zoals weergegeven in Lyrics.
Na dit zesde couplet stopt hij niet, maar zingt hij nogmaals het vijfde couplet, dit keer zoals het in Lyrics is opgenomen. Nadat hij het nummer uitgespeeld heeft, geeft Dylan zelf de verklaring voor het herhaling van het vijfde couplet: I sang the last verse for you because I missed a word the first time.
track 5: Rambling gambling Willie
De demo versie van een nummer dat op de teruggetrokken versie van The Freewheelin' Bob Dylan terecht zou komen. Aardige versie, maar niet zo 'scherp' als de versie die hij voor The Freewheelin' Bob Dylan opnam. Deze demo, en niet de versie van de teruggetrokken The Freewheelin' Bob Dylan vormt de basis voor de tekst van dit nummer in Lyrics.
track 6: Talkin' Bear mountain picnic massacre blues
Een wat 'droge' take van een erg komisch nummer wanneer Dylan het tijdens een concert zingt (luister nog maar eens naar de versie op Bob Dylan in concert Brandeis university 1963) Ook voor deze opname geldt weer dat dit duidelijk de basis vormde voor de tekst zoals die is opgenomen in Lyrics en ook hier corrigeert Dylan zichzelf wanneer hij een fout maakt. Aan het eind van het vierde vers zingt hij Maybe we just better call of the picnic i.p.v. Funny way t' start a picnic. Dylan stopt, na deze vergissing, gelijk met spelen en zegt: No, word there is a, instead of 'Maybe we better call of the picnic', 'Funny way t' start a picnic.' Waarna hij gelijk de draad weer oppikt en het nummer verder speelt.
Aan het eind van het voorlaatste vers herhaalt hij de laatste regel, alsof hij bang is dat hij het de eerste keer niet verstaanbaar gezongen heeft.
Gelijk na het zingen van de laatste woorden, stopt hij met spelen, geen outtro en waarom zou hij ook? Het nummer staat goed genoeg op de band om een transcriptie te kunnen maken.
track 7: Standing on the highway
Weer een erg hoog tempo, wat gedurende het eerste vers omhoog gaat, zéér gedreven, al tikkend met zijn voet zet Dylan een prachtige opname op de band. De tekst in Lyrics is, wanneer je 'm legt naast deze demo, wat vreemd. Dylan zingt de eerste twee coupletten, zingt dan een couplet wat niet in Lyrics staat, zingt vers 3 en 4 uit Lyrics en stopt, terwijl in Lyrics nog twee coupletten staan.
track 8: Man on the street
Dylan articuleert de woorden opvallend goed, alsof hij het de mannen / vrouwen die de transcripties moeten maken ten dienste wil zijn. In tegenstelling tot de eerste poging om een demo van Man on the street op te nemen (zie track 1), lukt het Dylan nu wel om het gehele nummer uit te spelen.

Tot zover de Leeds demos op The Bootleg series vol. 9, in deel #2 begin ik met Blowin' in the wind aan de Witmark demos.
Wanneer dat gaat lukken?
Wanneer de tijd het toelaat.