Het vijfde en laatste stuk in een serie over The Bootleg series vol. 9: the Witmark demos 1962 - 1964. Voor de afleveringen 1 t/m 4, zie hieronder en / of onder blogarchief in de kolom rechts.
track 32: Girl from the north country
Het is geen toeval dat ik de vorige aflevering in deze serie ben gestopt na Boots of Spanish leather en deze aflevering begin met Girl from the north country. Deze twee nummers lijken - in de demo-versie - muzikaal dusdanig veel op elkaar dat ik het niet prettig vind om de twee opnames na elkaar te beluisteren. Hoe schitterend de demo-versie van Girl from the north country ook is, wanneer ik het hoor gelijk na Boots of Spanish leather, blijft Girl from the north country in de schaduw staan van Boots of Spanish leather.
Voor Dylan begint te spelen zegt hij ready is goin'? Althans, dat denk ik. Het is nauwelijks verstaanbaar, het laatste woord zou ook gone kunnen zijn. De melodie lijkt hier en daar wat af te wijken van de versie op The Freewheelin' Bob Dylan.
track 33: Seven curses
Mooi, maar niet zo 'scherp' als de opname van ditzelfde nummer die te vinden is op the Bootleg series vol. 2.
track 34: Hero blues
Een vreemde opname die begint met een mondharmonica en wanneer Dylan begint te zingen, blijkt dat het volledige eerste couplet en de eerste vier regels van het tweede couplet ontbreken. De opname is dus incompleet. Blijkbaar begon de band pas te draaien toen Dylan al een 'eindje' onderweg was met Hero blues. In vergelijking met Lyrics bevat het derde couplet twee andere regels tekst. Dylan zingt:
She will not be satisfied
Until I'll wind up dead.
In Lyrics staat:
She wants me to walk out running
She wants me to crawl back dead
track 35: Watcha gonna do?
Het hoesje van the Bootleg series vol. 9 geeft de titel met vraagteken, Lyrics zonder vraagteken. De opname begint met mondharmonica, waarna Dylan hoest en vervolgens het nummer zingt woord voor woord zoals het ook in Lyrics is opgenomen.
Een oorwurm.
track 36: Gypsy Lou
En over oorwurmen gesproken: Gypsy Lou is zo'n nummer waarvan flarden tekst, de melodie nog dagen na het beluisteren opduiken in het achterhoofd.
Bij de eerste regel van het tweede couplet verslikt Dylan zich in de woorden. Zonder te stoppen zingt het die regel een tweede keer en gaat verder met het nummer of er niks gebeurd is. Tussen het tweede en derde couplet lijkt hij op de gitaar even de draad kwijt, maar ook nu gaat hij onverstoorbaar verder.
track 37: Ain't gonna grieve
Oorwurm nummer 3 op rij. een heerlijk niemendalletje. Copyright voor dit nummer werd aanvankelijk aangevraagd onder de titel Ain't gonna grieve no more voor de publicatie van bladmuziek en tekst in Broadside.
Het lijkt alsof de band al gestopt is voor Dylan klaar is met het outtro van dit nummer.
track 38: John Brown
Tijdens het zingen van het begin van de tweede regel van het tweede couplet vergist Dylan zich, zonder pauze zingt hij deze regel opnieuw en gaat hij verder met het nummer. De gezongen tekst wijkt in details regelmatig af van de tekst zoals die in Lyrics is opgenomen.
track 39: Only a hobo
Aardige opname, bijna identieke tekst als in Lyrics. In het tweede couplet is curb vervangen door steps en wisselen coins en money van plaats.
track 40: When the ship comes in
Deze opname werd eerder uitgebracht op The Bootleg series vol. 1. Dylan achter de piano, schitterende opname.
track 41: The Times they are a-changin'
Deze opname werd eerder uitgebracht op The Bootleg series vol. 1. Dylan achter de piano. Ik moet bekennen dat ik een zwak heb voor deze opname, zelfs zo sterk dat ik dit toch wel een van de beste uitvoeringen van The Times they are a-changin' vind, beter dan de versie die op het gelijknamige album terecht kwam. De melodielijn in de versie van het gelijknamige album is voorspelbaar, terwijl in deze door piano gedreven versie de melodielijn hier en daar verrassend is, onvoorspelbaar.
track 42: Paths of victory
De op piano gespeelde versie die te vinden is op The bootleg series vol. 1 begint met het eerste couplet, terwijl deze versie begint met het refrein, een refrein waarvan de laatste regel afwijkt van (bijna) alle andere refreinen, Dylan zingt I shall walk terwijl de meeste refreinen eindigen met we shall walk. Dit I shall walk komt weer terug in het laatste refrein - terwijl in Lyrics alleen het eerste refrein eindigt met I shall walk.
Daar waar de versie op The Bootleg series vol. 1 op veel plaatsen afwijkt van de tekst in Lyrics, komt deze demoversie - op enkele details na - volledig overeen met de tekst in Lyrics.
Deze versie is ook een stuk langzamer dan de versie op the Bootleg series vol. 1 waardoor het (bijna) een volledig ander gevoel oproept dan de versie van The Bootleg series vol. 1.
track 43: Guess I'm doing fine
Er gaan veel zaken met het verstrijken van de tijd verloren, maar ik heb nog helder voor de geest hoe ik ergens in een nacht in mei 2001, overvallen werd door Guess I'm doing fine. Het werd gedraaid op de radio en ik liet een cassettebandje meelopen. Voor mij is dit nummer verbonden met die nacht en nog steeds valt mijn mond open bij het horen van deze opname.
Werkelijk schitterend.
track 44: Baby let me follow you down
De vreemde eens in de bijt. Dit nummer werd helemaal niet door Dylan geschreven, alleen bewerkt - luister nog maar eens naar het intro bij de opname van dit nummer op Dylans debuut-album. Dit nummer is ook niet in Lyrics opgenomen. Zie ook de liner-notes bij The Bootleg series vol. 9 voor meer hierover.
track 45: Mama you been on my mind
Helaas zijn de laatste drie opnames op deze release maar van matige geluidskwaliteit. Dylan achter de piano, een langzame, bijna bedachtzame versie met enkele kleine tekstuele afwijkingen t.o.v. Lyrics.
track 46: Mr. Tambourine man
Dylan wederom achter de piano. Deze demo haalt het niet bij bijvoorbeeld de werkelijk fantastische opname van dit nummer op Bringing it all back home. De regel Seein' that he's chasing zingt Dylan hier volledig op z'n kop: he's chasing that you're seein'.
track 47: I'll keep it with mine
Als je mij dwingt te zeggen wat het beste nummer van Dylan is, haak ik af, maar dat I'll keep it with mine ten alle tijden in mijn top 10 zal staan, is voor mij wel zeker. Dit nummer werd pas in 1985 voor het eerst officieel uitgebracht, op Biograph, daarna volgenden nog de versie op the Bootleg series vol. 2 en nu dan deze demo-versie. De schoonheid van I'll keep it with mine is vooral te vinden in de opname op Biograph, beide andere versies kunnen daar absoluut niet aan tippen. De demo-versie is tekstueel identiek aan Lyrics, deze opname zal dan ook gebruikt zijn voor het maken van de transcriptie voor Lyrics.
Nabrander:
The Bootleg series vol. 9 bevat 47 opnames, 46 verschillende composities. Wie the Bootleg series vol. 9 koopt, zal een sticker op de voorzijde vinden met de tekst including 15 previously unreleased songs. Die sticker is er natuurlijk om je over te halen deze cd te kopen, een verkooptruc. Ik vind het geen sterke truc, het gaat natuurlijk om 15 niet eerder uitgebrachte composities, niet songs.
Maar ook daarmee doe je deze opnames te kort. 46 composities, opgenomen om het copyright vast te leggen. Er zitten verbazingwekkend veel composities bij die nooit een officiële release kregen op een regulier album.
verschenen op Bob Dylan:
Baby let me follow you down
verschenen op The Freewheelin' Bob Dylan:
Blowin' in the wind
A hard rain's a-gonna fall
Masters of war
Oxford town
Don't think twice, it's all right
I shall be free
Bob Dylan's blues
Bob Dylan's dream
Girl from the north country
verschenen op The Times they are a-changin':
Ballad of Hollis Brown
Boots of Spanish leather
When the ship comes in
the Times they are a-changin'
verschenen op Bringing it all back home:
Mr. Tambourine man
composities die niet op een regulier album zijn verschenen:
Man on the street
Hard times in New York town
Poor boy blues
Ballad for a friend
Ramblin' Gamblin' Willie
Talkin' bear mountain picnic massacre blues
Standing on the highway
Long ago, far away
Tomorrow is a long time
The Death of Emmett Till
Let me die in my footsteps
Quit your lowdown ways
Baby, I'm in the mood for you
Bound to loose, bound to win
All over you
I'd hate to be you on that dreadful day
Long time gone
Talkin' John Birch paranoid blues
Farewell
Walkin' down the line
Seven curses
Hero blues
Watcha gonna do?
Gypsy Lou
Ain't gonna grieve
John Brown
Only a hobo
Paths of victory
Guess I'm doing fine
Mama, you been on my mind
I'll keep it with mine
De Bootleg series vol. 9 bevat 46 composities waarvan er slechts 15 op een regulier album verschenen. Maar liefst van 31 composities legde Dylan een demo vast, zonder het nummer voor een van zijn albums op te nemen. the Bootleg series vol. 9 laat dan ook vooral zien dat Dylan in de periode 1962 - 1964 veel meer schreef dan hij op zijn eigen platen kwijt kon. the Bootleg series vol 9 is de staalkaart van een rusteloos componist.
2 opmerkingen:
dank voor je uitgebreide recensie - ik heb hem gekocht...
Veel nummers luister ik met andere oren dankzij je commentaar en/of uitleg. Ik ben Vol 9 daardoor ook beter gaan vinden, want aanvankelijk viel het me wat tegen (ook in vergelijking met de echte Witmark-bootlegs die ook behoorlijk goed van geluidskwaliteit zijn). Nogmaals dank
Een reactie posten