De grote vraag was hoe Rein van der Pot ten tijde van het schrijven van STICK 3 (1969) de volgorde wist van de drie gespeelde nummers. Verder wees Peter er terecht op dat The Great coulee dam niet alleen door Dylan op een akoestische gitaar werd gespeeld, zoals in STICK 3 staat, maar dat Dylan wel degelijk werd begeleid door The Crackers [the Band].
Uiteraard heb ik aan Rein van der Pot gevraagd hoe hij aan de uitgebreide informatie over Dylan's optreden tijdens het Woody Guthrie memorial concert kwam, en Rein mailde mij per omgaande terug:
Ik weet bijna zeker dat de informatie voor het Stick stuk over het Woody Guthrie memorial concert hoofdzakelijk uit een Melody Maker kwam. Ik ga vanavond thuis kijken en zal het artikel scannen en naar je opsturen. Ik ben zelf nu ook benieuwd naar de juiste volgorde! En ja, Big Grand Coulee Dam was natuurlijk niet akoestisch. Ik las eerder ook Peter's mooie verhaal over Dylan in de Kuip.
Vandaag stuurde Rein van der Pot mij de scan (zie de afbeelding boven aan dit bericht) van het artikel uit Melody maker. Verder schrijft hij:
Hier dan het bewuste artikel in de Melody Maker van 27 januari 1968. Ik weet bijna zeker dat het van de hand is van Ray Coleman, die veel sympathieke stukken over Dylan voor dat blad heeft geschreven (zo ook Max Jones). Behalve een kort berichtje in Rolling Stone is dit het enige ooggetuigeverslag over het concert dat ik ken. Zoals je ziet is de volgorde van de songs precies zoals ik het voor de Stick heb overgenomen. Wat betreft mijn notitie dat het eerste nummer alleen door Dylan's akoestische gitaar werd begeleid, ach, ik heb gewoon een zinsnede fout geïnterpreteerd (zie cursief hieronder).
Towards the end of the first half there is a pause while a backing group of electric bass, piano, organ, drums and electrified acoustic guitar sets up. Dylan stands up and walks to the microphone, holding his guitar as he always did. He waits for tumultuous applause to die down and then there is silence as he sings "Big Grand Coulee Dam" to his own acoustic guitar, but no harp. He greets applause for this with shy smiles and nervous bobs of the head. Then into "Dear Mr Roosevelt" (sic) and finally "Ain't Got No Home In This World Anymore."
Met dank aan Rein van der Pot voor de scan en de aanvullende informatie in de e-mails!
Vanavond laat ik The Grand coulee dam, Dear Mrs. Roosevelt en I ain't got no home nog even uit de boxen knallen.
1 opmerking:
Nu ik dit artikel uit de Melody Maker terugzag herinner ik mij dat ik het al eerder had gelezen. De mensen achter Mojo en Q hebben een serie specials gemaakt, onder de titel NME Originals. Daarin worden originele elpeebesprekingen en artikels uit Melody Maker en NME afgedrukt. Volume 2 Issue 5 daarvan handelt over Bob Dylan & The Folk Rock Boom. Op pagine 56 staat het bewuste artikel onder de titel The Return of Dylan. De schrijver hiervan is Carolyn Reynolds.
Een reactie posten