Twitter: hier en hier.
Still on the road, het vervolg op Revolution in the air van Clinton Heylin komt 29 april uit.
Wederom een magere dag wanneer ik kijk naar het aantal links in deze Dylan kort. Maar er is meer. Al een week of twee zit ik, met grote tussenpozen, te schrijven aan een stuk over A hard rain's a-gonna fall en een dag of twee geleden liep ik vast, kwam ik niet verder. Zo'n beetje alles wat ik schrijf, wanneer het klaar is of wanneer ik vastgelopen ben, stuur ik naar Rob. Rob leest alles kritisch, geeft kritiek, complimenten en aanvullingen. Een dag of twee geleden heb ik het stuk over A hard rain's a-gonna fall naar Rob gestuurd en gisteravond kreeg ik het terug via de e-mail, inclusief aanvullingen, kanttekeningen en complimenten. Met dank aan Rob kan ik weer verder schrijven aan het stuk over A hard rain's a-gonna fall. Veel van wat ik hier plaats is eerst kritisch door Rob bekeken.
Zonder Rob zou ik een stuk minder schrijven en zou de kwaliteit van wat ik schrijf een stuk minder zijn. Alleen daarom al hier, in deze regels, een klein eerbetoon aan Rob.
Dank Rob!
Ik kan weer verder met het stuk over A hard rain's a-gonna fall.
Daarnaast kreeg ik gisteravond - zoals Kerouac dat noemde een schop in het oog, Satori - een helder moment. De gedachten racen, een nieuw te schrijven stuk klopt in mijn achterhoofd, een stuk over de Dylanrammel.
Wat de Dylanrammel is? Dat komt nog, ik zal eerst het stuk schrijven. Een kort stuk, korter dan over A hard rain's a-gonna fall.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten