Dylan kort #333

Een poster van Dylan op de Blog van Seth Laisina.
Like a rolling stone op Wobilog.

Buiten enkele delen van The Bootleg series zijn er van Dylan zes live-albums verschenen: Before the flood (1974), Hard rain (1976), At Budokan (1978), Real live (1984), Dylan and the dead (1988) en MTV Unplugged (1995).
Van deze zes albums steekt voor mij Hard rain met kop en schouders boven de rest uit. Dit album rockt, spuugt en gorgelt. De muziek ballanceert constant tussen aan de ene kant een boven zichzelf uitstijgende Dylan die maar met moeite door de muzikanten bijgehouden kan worden, en aan de andere kant de muzikale eenheid, een totaalgeluid.
Dylan-de-zanger is op dit album op z'n best, hij vecht met de muziek om de woorden de juiste intonatie, de juiste emotie te kunnen geven. Dylan-de-zanger vertelt op Hard rain geen verhaaltjes, hij lééft de verhalen. Luister naar Idiot wind, deze man is boos, woedend als aangeschoten wild. Deze man verdedigt zijn laatste ademtocht met hand en tand. Deze muzikant is op oorlogspad.
En toch draai ik Hard rain zelden, of liever, te weinig.
Waarom? Zo goed als de lp klinkt, zo slecht klinkt de cd-versie van Hard rain. De cd is, in mijn oren, een ware aanfluiting. Alle warmte is uit de opname gezogen, wat overblijft is een kopie vol scherpe punten. De cd is een schoolvoorbeeld voor de noodzaak tot de uitgave van een groot aantal nieuwe geremasterde cd's, te beginnen bij Hard rain, op de hielen gezeten door Shot of love, maar dit terzijde.
De oplossing lijkt simpel, gewoon de lp en niet de cd draaien. Maar in de afgelopen jaren heb ik ontdekt dat het niet zo moeilijk is om, bijvoorbeeld op beurzen, Hard rain op vinyl te vinden, maar dat het wèl tegenvalt om een goed exemplaar te vinden. Daarnaast is het wat lastig om een lp op bijvoorbeeld de autoradio te draaien.
Maar soms heeft een mens ook geluk. Een paar maanden geleden liep ik op een beurs tegen een nagenoeg ongedraaide Amerikaanse promo-persing van Hard rain aan. Van deze persing heb ik gisteravond een digitale kopie gemaakt en deze kopie op een cd gebrand, waar ik nu naar luister.
Het is heerlijk om Hard rain weer eens te horen zoals het album bedoeld is.

Geen opmerkingen: