Dylan kort #342 - aanvullingen

Twitter: hier.

Al dagen worden mijn gedachten 'bevolkt' door de Amerikaanse promosingle It ain't me, babe, eigenlijk sinds ergens tussen kerst en nieuwjaar R. hier was en we eerst de Duitse promopersing - in die geweldig mooie picturesleeve - draaiden en vervolgens de Amerikaanse promo. De verschillen zijn niet in één woord te vangen (letterlijk in één woord). Ergens tegen het eind van het nummer gingen de armen de lucht in, onder begeleiding van de woorden we hebben hem!
Maar ik blijf vooral met één grote waarom-vraag zitten waar ik waarschijnlijk nooit een definitief antwoord op zal vinden, alleen mogelijkheden, speculaties. Maar door die grote waarom-vraag blijf ik speuren, gaan er e-mails heen en weer met mogelijkheden, speculaties en feiten.
Ik realiseer me dat voor een buitenstaander het absurd moet lijken dat ik dagen, weken met de regelmaat van de klok bezig ben met één nummer, of liever, met één specifieke single. Met een paar minuten muziek die op het eerste gehoor niet anders klinken dan alle andere uitgaven van diezelfde paar minuten muziek.
Dat is misschien wel de schoonheid van de gekte, uren speculeren over het wel of niet aanwezig zijn van het woordje still en vooral de vraag waarom? En daar volkomen tevreden mee zijn.
Laat me nog even doorzoeken, wanneer ik meer weet, zal ik over deze single schrijven, minder cryptisch dan bovenstaande.