Dylan kort #589

Zimmerman #2 (een foto) op de blog van Luuk Imhann.
Verder is er eigenlijk geen nieuws / link op het net te vinden. Maar ik heb nog wel een aantal interessante zaken via de e-mail ontvangen. Allereerst wil Martijn Muijs wel zijn Dylan 30 in een serie berichten voor deze blog vangen. Persoonlijk vind ik dit erg leuk en ik hoop dat lezers er net zo over denken. Martijn gaat aan de slag en zodra ik de eerste aflevering van hem ontvang, zal ik 'm hier plaatsen.
In het kader van 10 dingen waarvan ik zou willen dat Dylan ze nog doet, kreeg ik o.a. een e-mail van Erik en een lijst van Yvon, waarvoor dank:

Ik kan mij volledig achter het lijstje van Sylvester scharen. Knap!

Groeten van Erik

Hallo Tom ,

Hier mijn lijstje met wensen

- Met mij een akoestische plaat opnemen met blues songs uit de jaren 50 en 60 (en dan komt de singelhit van zelf Silvester).
- Stoppen met schilderen of anders les nemen bij mij.
- Achter zijn orgel vandaan komen en centerstage gitaar spelen.
- Een boek uit brengen met prachtige poëzie.
- Mee spelen in de laatste Harry Potter film en op een bezemsteel rond vliegen , het lijkt mij gaaf om hem een potje zwekbal te zien spelen , misschien dat het beter gaat dan golfen.
- Nog een echt rock plaat uitbrengen alla Rolling Thunder Revue met nieuwe songs, hij zal best nog wel wat werk hebben liggen waar niemand nog van gehoord heeft.
- T Bone Burnett als producer nemen.
- Zijn Biografie chronicles 2 en 3 afschrijven.
- Charlie ontslaan en mij als lead gitarist aannemen.
- Door gaan met zijn Never ending tour.

En vooral hoop ik dat Dylan nog heel wat jaren mee mag gaan en zijn fans keer op keer mag blijven verrassen met zijn prachtige muziek and finally moet hij vooral lekker doen waar hij zelf zin in heeft .

Bob Dylan , you will always be my hero .

Yvon

Nieuwe lijsten blijven (uiteraard) welkom, net als andere bijdragen. Alles kan naar tom_dylan@hotmail.com.
Van Alja ontving ik scans van een artikel uit de Volkskrant van enkele dagen geleden met de titel Bert en Bono blijven maar babbelen, over Bert van de Kamps boek over Bono. Het artikel begint met: Bob Dylan hoefde zijn mond maar open te trekken of de poëzie stroomde naar buiten. Althans, in de eerste scène van de documentaire 'No Direction Home' leest hij hardop een bordje op straat, kauwt even op de letters, laat zijn associaties de vrije loop, en dan zijn we als kijkers getuige van de geboorte van een songtekst.
Wij stervelingen moeten harder werken voordat het wonder van de schepping zich voltrekt.
Met dank aan Alja voor de scans!
Toch nog iets gevonden:
Een video van License to kill, Rotterdam 1984, hier.
Gisteravond wilde ik Shot of love draaien, maar door omstandigheden is daar niks van terecht gekomen. Vanavond de inhaalslag. En terwijl ik straks Shot of love beluister, moet ik werken aan mijn surprise - het is al weer bijna zover dat de Sint-cadeautjes uitgewisseld moeten worden. Ik moet een surprise maken voor 'mevrouw Tom' (mondje dicht, ze mag het nog niet weten!) Ik ben al wel begonnen, maar moet nog een boel doen.
De surprises die ik de laatste paar jaren in ontvangst heb mogen nemen, zijn bijna altijd Dylan-gerelateerd. Zo heb ik o.a. twee met verf bewerkte hoezen van Desire, een Dylan-bordspel, drie dvd's met beelden van Dylan, een wandelstok met daaraan een mini-buste van Dylan en een houten doos vol stempels met op het deksel een foto van Dylan mogen ontvangen.
Die laatste surprise doet mij eraan denken dat een van de meest absurde items in mijn collectie, een stempel van Dylan is.
Ik ben eigenlijk helemaal geen liefhebber van het Sint-feest, maar dit terzijde...
Heb ik hier al eens geschreven over de mp3-speler van 'mevrouw Tom'? Volgens mij niet, bij deze dan: 'Mevrouw Tom' heeft een mp3-speler die ze alleen gebruikt wanneer ze, binnen dit dorp, korte ritten op haar fiets maakt. Meestal duurt zo'n fietsritje niet langer dan de lengte van één nummer. 'Mevrouw Tom' heeft dan ook maar een nummer of tien op haar mp3-speler staan & één van die tien nummers is een nummer van Dylan, Blind Willie McTell. Een tijdje geleden vertelde 'mevrouw Tom' mij dat dat het nummer is dat ze eigenlijk het meest draait. Ik kan er niks aan doen, maar dàt vond ik nou leuk om te horen.
'Mevrouw Tom' gaat altijd mee naar de concerten. Niet vanwege de muziek, maar vanwege de gezelligheid. De gezelligheid en mensen kijken. Zo merkte ze ooit op tijdens een van Dylans concerten dat de mannen in spijkerjas met krullend haar en een bril op oververtegenwoordigd waren. Tijdens een ander concert zagen we - terwijl Dylan Desolation row speelde - een vrouw in het gangpad zitten, op haar hurken, met een opengeslagen exemplaar van Writings and drawings. Deze vrouw staarde niet naar het podium, schreeuwde geen verzoeknummers richting Dylan, maar las.
Als ik aan Dylans concerten denk, denk ik vaak aan die vrouw, in het gangpad met een opengeslagen exemplaar van Writings and drawings. Het is een beeld dat voor mij perfect past bij de relaxte sfeer tijdens een Dylan-concert.

Dylan kort #588

Allemaal goed thuisgekomen ondanks de gladheid? Ik hoop het. Mijn reistijd werd ruim verdubbeld door de gladde wegen.
Dank aan Tsead voor de reactie bij Dylan kort #497.
Bob Dylan in de clinch met piraten op de website van de Standaard. Dit artikel maakt een kapitale fout. Piraterij is het (illegaal) kopiëren en / of via het internet verspreiden van officieel uitgebrachte muziek. Daar gaat het nu niet om, het gaat om bootlegs, en bootlegs bevatten nou juist geen officieel uitgebrachte opnames.
[Dank aan Yvon en Frits voor de link]
Meer over de pizzabesteller hier.[met dank aan Martijn voor de link! Zie ook Dylan kort #586 Martijn is er verantwoordelijk voor dat Dylan nog wel eens op de Nederlandse radio te horen is, zo draaide hij op 26 november - als #15 in zijn Dylan Dertig - een live-versie van Mr. Tambourine man. De Nederlandse radioluisteraar kan op Martijn bouwen! En o ja, Martijn, stuur mij nog eens je gehele Dylan Dertig lijst zodat ik 'm hier kan plaatsen.]
Meer pizza-nieuws, hier.
Bert Dockx voelt zich een "tekstueel slaaf van Bob Dylan", zie hier. Arme jongen.
Een filmstudiedag met aandacht voor I'm not there op 21 december.
Lange liedjes deel 1 op 7 februari, met Desolation row.
Herinnert u zich deze nog? Nobody's child van The Traveling Wilburys op Wobilog.
Vandaag 26 jaar geleden kwam Real live uit, aldus deze website. searching for a gem geeft als releasedata 29 november (Engeland), 30 november (Amerika, november (Nederland) en december (veel andere landen). Een releasedatum is niet altijd zo makkelijk vast te pinnen. Real live wordt over het algemeen niet hoog aangeslagen. Toch bevat het album een aantal aardige opnames en is, vanwege de herschreven versie van Tangled up in blue, essentieel.
Gedichten voor dankbaarheidsdag op Vogel-Paard.
Via de e-mail ontving ik weer twee lijsten met tien dingen waarvan je zou willen dat Dylan ze zou doen. De eerste is van Patrick:

Hoi Tom

Hier is mijn lijstje met 10 wensen voor Bob Dylan:
1. nog lang actief blijven.
2. Chronicles deel 2 en deel 3 schrijven en uitbrengen.
3. een akoestische set inlassen in zijn shows.
4. ‘‘Cross The Green Mountain’ live brengen.
5. deluxe versies van The Freewheelin’ Bob Dylan, Blood On The Tracks, Shot Of Love en Infidels uitbrengen.
6. The Basement Tapes of The Gospel Years als onderwerp kiezen voor een volgende Bootleg Series.
7. een boek laten uitbrengen waarin elke sessie uitgebreid toegelicht wordt. Zoiets als Mark Lewisohn gedaan heeft voor The Beatles in The Complete Recording Sessions.
8. een interessant interview geven, waarin hij ook echt iets zegt.
9. T-Bone Burnett vragen als producer van zijn volgende plaat.
10. zijn stem een paar weken rust gunnen vooraleer hij de studio intrekt.

Met vriendelijke groeten,

Patrick

Het is opvallend hoe vaak T-Bone Burnett, Chronicles en een akoestische set opduiken. Het lijkt dat hier al een 'gemeenschappelijk goed' wordt gevonden tussen een aantal samenstellers van de lijsten.
De tweede lijst is van Peter en mag ik even speciale aandacht voor #9 in de lijst van Peter....
was het maar waar Peter, was het maar waar...

Wat zou Bob Dylan wat mij betreft moeten (mogen) doen:
1) vooral zijn eigen gang blijven gaan
2)Als ik dan toch iets te wensen heb: stoppen met optreden
3) zodat hij zijn stem kan sparen om nog enkele CD's te kunnen maken die net zo goed zijn als de laatste vier (exclusief dat kerst-ding)
4) Kronieken nr 2,3,4 etc publiceren
5) zijn teken- en schilderwerk gewoon voor zichzelf houden
6) inderdaad: toestaan dat goeie kwaliteit video concertregistraties op bobdylan.com worden geplaatst
7) zich niet meer bezondigen aan het lenen van zijn werk voor reclame doeleinden
8) nog eens met Pete Seeger (91!) een opname maken (zingen kunnen ze allebei niet meer)
9) een exclusief interview afgeven t.b.v. het boek van Tom
10) als hij dan toch blijft optreden: Like a rolling stone definitief van de setlist verwijderen.

groeten,

Peter

Met dank aan Patrick en Peter voor de lijsten! Nieuwe lijsten blijven welkom en kunnen naar tom_dylan@hotmail.com.
Boven deze Dylan kort zou beter Dylan enigszins-langer-dan-kort kunnen staan, mede dankzij de vele bijdragen van lezers. Allen dank hiervoor!
Ik heb gisteren Rob gevraagd of hij - wanneer het hem uitkomt - een bijdrage wil leveren aan deze blog. Rob is een goed schrijver met een ongelooflijk grote kennis over Dylans werk. Daarom ben ik blij dat hij "ja" heeft gezegd. Rob is de enige, naast mijzelf, die rechtstreeks berichten op deze blog kan plaatsen.
Bijdragen van lezers blijven natuurlijk altijd welkom, je kunt een bijdrage altijd sturen naar tom_dylan@hotmail.com. Antwoord krijg je altijd en de kans is groot dat je bijdrage ook op de blog zal verschijnen.
ik weet niet hoe het met jou zit, maar bij mij gaat zo de koptelefoon op - gisteren was het o.a. de derde cd van Tell tale signs, vandaag gaat het waarschijnlijk Shot of love worden, om te beginnen - en leesvoer tussen de vingers. Het leesvoer? The Telegraph 28.

tussen eten en afwas

Eerst maar een van die rare, rare zaken. Dit wist ik al een tijdje, maar het was uit mijn geheugen gegleden tot ik vanochtend Rob - die hier was - de bewuste single liet zien. Of nee, het begon met het bladeren Hitdossier.
In Hitdossier staat dat op 30 maart 1968 de single John Wesley Harding tot "tip" voor de Nederlandse hitlijst werd benoemd. De single kwam uiteindelijk niet in de top 40 terecht. Niks bijzonders. In 2003, n.a.v. Dylans concerten in Amsterdam, bracht Sony een speciale tour-editie uit - voor de Nederlandse markt - van The Essential Bob Dylan. Deze tour-editie bevat een derde cd met daarop 6 nummers die wèl in Nederland op single werden uitgebracht, maar niet op de 'gewone' versie van The Essential Bob Dylan te vinden zijn. Eén van die zes nummers is John Wesley Harding. Nog steeds niks bijzonders.
Een aantal jaar geleden vond ik de single waar het om gaat aan op een platenbeurs. Starend naar het hoesje, dacht ik even gek te worden. Op het hoesje staat bovenaan Drifter's escape en onderaan John Wesley Harding. De logica leert dan dat Drifter's escape de a-kant is en John Wesley Harding 'slechts' de b-kant.
Of zou het een single zijn met een dubbele a-kant?
Niet dus, kijk maar naar het label. Op het label van Drifter's escape staat een "1" en op het label van John Wesley Harding staat een "2".
Hoe is John Wesley Harding dan in Hitdossier terecht gekomen? Voor mij is het een raadsel.
Om het nog wat ingewikkelder te maken: de single Drifter's escape / John Wesley Harding werd alleen in Nederland en Duitsland uitgebracht. CBS Nederland heeft bij deze release dus niet een Amerikaanse release gevolgd.
In 1969 bracht CBS Nederland - in navolging van een Amerikaanse release - I threw it all away op single uit. Op de b-kant van deze single staat Drifter's escape en dus is in Nederland dit nummer twee keer op single uitgebracht. Eén keer als a-kant en één keer als b-kant.
Wie nu denkt dat Drifter's escape wel te vinden zal zijn op die speciale tour-editie van The Essential Bob Dylan komt bedrogen uit...

Tot zover het rare, rare zaken-geval.
Inmiddels staan hieronder vier lijsten met 10 dingen waarvan je zou willen dat Dylan ze nog eens zou doen. Dank aan de vier samenstellers van de lijsten. Nieuwe lijsten blijven meer dan welkom en kunnen naar tom_dylan@hotmail.com.

Vanochtend heb ik een 12" promo van Got my mind made up onder de naald gelegd. Let wel, Got my mind made up duurt 2 minuten en 55 seconden en beslaat geheel kant a van bewuste 12" promo. De groeven op deze schijf staan dusdanig wijd uit elkaar, dat je er bijna tussen kunt kruipen & de uitloopgroef beslaat de halve plaatkant.
Waarom is deze promo op 12" geperst? Dit had makkelijk op een 7" gepast. Deze promo is in Amerika gemaakt, ik kocht 'm ooit van een man uit Israël, zo gaan die dingen.

Het wordt tijd om een eind aan dit stuk te breien, voor ik ècht begin te raaskallen.
Het enige wat ik nog kwijt wil is dat de hoesjes van de Spaanse persingen van Wigwam en New morning zo mooi zijn - maar daarover later meer - dat het hoog tijd wordt dat Sony de beide versies van George Jackson op een makkelijk te verkrijgen cd zetten in goede geluidskwaliteit & dat het touren in 2010 nu echt afgelopen is, maar dat het vanzelf 2011 gaat worden.

de lijst van Silvester

In Dylan kort #586 vroeg ik om lijsten te sturen met de 10 dingen waarvan je zou willen dat Dylan ze nog een keer doet. Hierbij de lijst van Silvester.

Hallo Tom,

Hierbij

1. Een cd opnemen met T-Bone Burnett als producer

2. Een barkruk op het podium zetten en daarop gezeten de gitaar te hand nemen.

3. Tijdens elk concert een korte set inlassen met een aantal akoestisch uitgevoerde songs.

4. Eat the document uitbrengen.

5. The bootleg series vervolgen met Toronto 1980 (inclusief dvd).

6. Daarna the bootleg series vervolgen met een puike selectie uit The never ending tour.

7. Onverwachts op de proppen komen met een tourfilm over 1978 (met bijvoorbeeld beelden van Blackbushe en de Kuip).

8. Een singlehit scoren.

9. Opnieuw een gospelalbum uitbrengen (maar géén Christmas in the heart vol. 2).

10. Eens vertellen hoe dat nu precies zat met dat motorongeluk.

mijn lijst. Ik heb er niet heel lang over nagedacht, maar dat hoeft ook niet met zoiets.
Ik ben erg benieuwd naar andere lijstjes!

Vriendelijke groet,

Silvester

de lijst van Frits

In Dylan kort #586 vroeg ik om lijsten te sturen met de 10 dingen waarvan je zou willen dat Dylan ze nog een keer doet. Hierbij de lijst van Frits.

Hoi Tom,

Hier mijn Dylan-lijst:
1. Naar Vredenburg komen
2. Daar twee optredens verzorgen
3. Chronicles 5
4. Begonnen met American Recordings
5. Een roman schrijven
6. Tijdens optredens een folk-blokje met drie of vier akoestische folksongs
7. Een album opnemen met Jakob
8. Een film-klassieker maken
9. Voordragen op de Nacht van de Poëzie
10. Sterven op het podium/in het harnas.

Een moment-opname is dit.
Tsjah, wat wil je precies, behalve genieten van onze held?

Groet,
Frits

Dylan kort #587

Voor wie ook naar Oslo wil voor de studie, meer informatie op bobdylan.com.
The Art of Bob Dylan, hier.
Moeite met wakker worden? Kijk dan op Twitter.
Een serie foto's van het concert van 26 november, hier.
De lijst van Anneke (zie Dylan kort #586), waarvoor dank:

lijst met tien dingen waarvan ik zou willen dat Dylan ze doet
1. Susan Pullen oneervol ontslaan
2. Tony Garnier eervol ontslaan met 25 jaar wachtgeld
3. Stu Kimball ontslaan
4. Donnie Herron ontslaan
5. Charlie Sexton eervol ontslaan
6. George Receli ontslaan
7. Tommy Morrongiello eervol ontslaan met gouden handdruk
8. Jim Callahan eervol ontslaan
9. Stoppen met live concerten (heeft iets te maken met Dignity)
10. Verhuizen naar Antwerpen :-)

Lijsten blijven welkom, stuur ze naar tom_dylan@hotmail.com

setlist 27 november 2010

01. Gonna change my way of thinking
02. Lay lady lay
03. I'll be your baby tonight
04. Tangled up in blue
05. Tweedle dee & Tweedle dum
06. The Lonesome death of Hattie Carroll
07. High water (for Charley Patton)
08. Visions of Johanna
09. Summer days
10. Love sick
11. Highway 61 revisited
12. Workingman's blues #2
13. Thunder on the mountain
14. Ballad of a thin man
(encore)
15. Jolene
16. Like a rolling stone

Bovenstaande is de laatste setlist van 2010. Zoals het zich nu laat aanzien, zal Dylans tournee weer hervatten in maart of april in Australië / Azië.

aanvullingen aan het begin van de avond

In Dylan kort #586 vroeg om lijsten met dingen waarvan je zou willen dat Dylan ze doet (zie aldaar). De eerste reactie is van Kris:

Dag Tom,

Lijst met tien dingen waarvan ik zou willen dat Dylan ze doet:

- Een mooi concert uit 79-80-81 op CD/DVD uitbrengen.

- Met een uitgebreide band optreden die met een rijker muzikaal palet
kan schilderen (strijkers, blazers, keyboards, een Scarlett Riviera
viool, soulvolle backingvocals,...)

- Nog een seizoentje Theme Time Radio Hour.

- Beginnen schrijven aan echte memoires, systematisch, chronologisch,
geen capita selecta à la Chronicles (hoewel die best de moeite waard waren).

MAAR VOORAL:

- Een tour doen waarin hij zijn best doet om alle aspecten uit zijn
prachtige carriere mooi aan bod te laten komen. Hoewel hij de laatste 15
jaar ook mooie dingen heeft gedaan op het podium zijn dit vaak
uitzonderingen in het concert. Iemand als bvb Springsteen tilt zijn al
fantastische materiaal live nog nét een trapje hoger door intensiteit,
inzet, empathie, inspiratie en 'transpiratie', eigenschappen die bij
Dylan te vaak ontbreken.

Groeten

Kris
Antwerpen

Vlak daarna kwam er nog een tweede e-mail van Kris. Ik had bezworen niet meer over Ernst Jansz' Dromen van Johanna te plaatsen. Voor Kris maak ik een uitzondering:

Dag Tom,

Dit wou ik je maar even schrijven:

Deze week ben ik in de supergezellige Antwerpse Roma naar Ernst Jansz gaan luisteren. De laatste maanden heb ik een bovenmatige interesse in Dylan-vertalingen. Ik weet niet waar die rare afwijking vandaan komt, maar ik speel tegenwoordig bij wijze van spreken evenveel Dylan in het Limburgs en het Fries als in het Dylans. Ernst Jansz dus. Ik had enkel op zijn website enkele korte stukken gehoord van zijn CD en was wel geïnteresseerd, maar niet wild enthousiast. Om een lang verhaal kort te maken: het optreden was fantastisch. Neen, dit was geen Dylan, maar wel de oprechte getuigenis van Ernst over zijn liefde voor Dylan's muziek, zijn passie voor de diepgang in de teksten, zijn inspanningen om de songschrijver Dylan te begrijpen. Ernst leidde elk nummer uitvoerig in, verwijzend naar elementen uit Dylan's leven én dat van Jansz om vertaalkeuzes toe te lichten, om aan te geven waarom die weg wél en die andere niet werd genomen. Heel interessant allemaal, maar wat telt is: de muziek. En die was, en ik wik mijn woorden, fenomenaal. Over de zin of onzin van het spelen van Dylan-covers, en bij uitbreiding het zingen van Dylan-vertalingen, kan lang gediscussieerd worden, maar àls je het doet, moet het met de présence, de inzet en de schoonheid die Ernst Jansz bracht. Hij werd slechts begeleid door één muzikant, de gitarist Guus Paat, die mooi meespeelde op allerlei besnaarde instrumenten. Het is moeilijk om hoogtepunten aan te wijzen maar puur emotioneel was 'Iedere korrel zand' voor mij het brandpunt van de avond. Ik ga geregeld naar optredens, maar dit was zonder meer het mooiste live-moment van het laatste jaar. Ter plaatste kocht ik Ernsts'sz'ss' boek en CD, maar tot mijn spijt is de CD, hoewel m.i. heel goed, slechts een flauw afkooksel van het optreden van donderdagavond. Nergens hoor ik op de CD de passie, de emotie, de betrokkenheid die live zo overduidelijk was. Als Ernst ons en zichzelf een dienst wil bewijzen moet hij alsnog een live DVD van Dromen van Johanna uitbrengen, en dan beschouwen we de CD gewoon als een illustratie bij het zéér goede boek. Ernst speelt nog 4 voorstellingen in Nederland...

Kris
Anwerpen

Vanmiddag viel Isis issue 153 door de brievenbus. Al veel in gelezen, o.a. over een aantal boeken die in de komende maanden zullen verschijnen, reïssues van The Bootleg series vol. 1 t/m 8 en stukken over o.a. The Original mono recordings. Mag ik eenieder die geïnteresseerd is in Dylan [en om welke andere reden zou je deze blog bezoeken?] aanraden een abonnement te nemen op Isis. In issue 153 staan nog een aantal opmerkelijke zaken waar ik later hier nog op terug zal komen.

En dan naar de top 2000, je weet wel, het jaarlijkse fenomeen van radio 2. Luisteraars stellen de lijst samen & Dylan eindigt nooit hoog genoeg op de lijst.
Spits over de top 2000, editie 2010, hier.
Dylan in de Top 2000:

#0058 Hurricane
#0149 Like a rolling stone
#0210 Blowin' in the wind
#0442 Knockin' on heaven's door
#0492 The Times they are a-changin'
#0527 I want you
#0751 Lay lady lay
#0771 Just like a woman
#0919 Subterranean homesick blues
#1396 Handle with care (Traveling Wilburys)

Dylan kort #586

Op last van Web Sheriff zullen alle uploads van concerten van Dylan op Dime a dozen vanaf heden geweerd worden. Ook zullen alle reeds geplaatste torrents met Dylan-materiaal van Dime verwijderd worden. Volgens The Examiner stond het volgende bericht op de site van Dime: We were informed that "an increasing archive of boot and official (concert) recordings shall soon be available on BobDylan.com". Mocht dit ècht het geval zijn, lijkt het mij dè manier voor Sony om iets tegen de bootleg- & download-markt te doen.
Er is weer een reden om www.bobdylan.com in de gaten te houden.

Ik heb een besluit genomen: in januari ga ik weer studeren, in Oslo... De studierichting? Wat denk je zelf! Zie hier, hier.
Kent iemand nog een goede pizzaria in Oslo?
De soundtrack van Marihuana, threat and menace schijnt muziek van Dylan te bevatten. Mijn gedachten dwalen af naar Dylans woorden in Londen, in 1966. Enkele regels uit mijn boek:

"Op 8 juni 1966 verschijnt in Het Vrije volk een artikel met de titel Bob Dylan keert Europa boos rug toe. In dit artikel worden veelvuldig Dylans woorden tot het publiek in de Royal Albert Hall op 27 mei 1966 aangehaald, waaruit de conclusie valt te trekken dat de betreffende journalist bij dit concert aanwezig is geweest. Het artikel begint met: Bob Dylan zal wel nooit naar Nederland komen. Boos en teleurgesteld heeft de schrijver – beter gezegd dichter – van prachtige songs als 'Blowin' in the Wind', 'Mr. Tambourine Man' en 'With God on Your Side' [sic] na zijn tournee West-Europa zijn smalle rug toegekeerd. En iets verder: 'Ik zal geen concerten meer in Engeland geven', zei hij. 'Ik heb nu zin een liedje te zingen, dat jullie muziekbladen een drugsong noemen. Het is geen drugsong, maar een doodgewoon liedje. Ik heb nooit een drugsong geschreven. Ik zou niet weten, hoe ik dat moest doen..."

Frits schrijft over This wheel's on fire, het boek van Levon Helm en Stephen Davis over the Band en het leven van Levon Helm.
In The Telegraph 26 (april 1987) kwam ik een list of ten things I would like Bob Dylan to do tegen. De lijst is samengesteld door Dave Hill & van de tien wensen op zijn lijst zijn er inmiddels opmerkelijk veel (min of meer) uitgekomen:

01. Play smaller venues, indoors.
02. Officially release the Albert Hall 1966 concert, acoustic and electric.
03. Release more songs from the Dave Stewart sessions.
04. Write his autobiography.
05. Retain his 'live' sound on studio recordings.
06. Get somebody to design a decent album cover.
07. Compile an album of unreleased 'classics' (Blind Willie McTell, Angelina, etc.)
08. Record with the Grateful Dead.
09. Always publish the lyrics with the album.
10. Get me to play on the next album.

Inmiddels zijn er ruim 23 jaar verstreken sinds The Telegraph deze lijst van Dave Hill publiceerde. En het blijkt dat, wie geduld heeft, een aantal van zijn wensen vanzelf ziet uitkomen. Dus, dit is je kans! Schrijf je eigen lijst met tien dingen waarvan ik zou willen dat Dylan ze doet en zo rond 2033 zullen er opmerkelijk veel van je wensen (min of meer) zijn uitgekomen! Stuur je lijst naar: tom_dylan@hotmail.com

setlist 26 november 2010

01. Gonna change my way of thinking
02. Girl from the north country
03. Beyond here lies nothin'
04. Just like a woman
05. The Levee's gonna break
06. Most likely you go your way (and I'll go mine)
07. My wife's home town
08. Desolation row
09. Cold irons bound
10. Shelter from the storm
11. Highway 61 revisited
12. Nettie Moore
13. Thunder on the mountain
14. Ballad of a thin man
(encore)
15. Jolene
16. Like a rolling stone

Dylan kort #585

Vergeet niet de reactie bij Dylan kort #584 van Gollem te lezen en te kijken naar de Top 2000 a go go!
Gisteren ontving ik onderstaande e-mail van Marcel, waarvoor dank!

Hoi Tom,

Hieronder een link naar een live-uitvoering van 'You're a Big Girl Now', afgelopen zaterdag in Den Haag door The Waterboys. Geen onaardige cover, moet ik zeggen.
link
Maandagmiddag hoorde ik nog 'Hurricane' en 'Just like a Woman' op radio 2 (ik meen in het kader van de naderende top 2000). Helaas werd 'Hurricane' halverwege afgebroken (zonde!).

Vriendelijke groet,

Marcel

Vandaag 34 jaar geleden werd The Last waltz - het afscheidsconcert van The Band - opgenomen.
Vanochtend terwijl the Times they are a-changin' draaide, dacht de wasmachine dat het mooi geweest was. Pompen deed 't ding niet meer. Zoiets kan mijn ochtend - die zo goed begonnen was met The Times they are a-changin' - toch behoorlijk verpesten.
Ik zet zo Silvio op, van Down in the groove, simpelweg omdat het geschikt is om de blues weg te blazen...

setlist 24 november 2010

01. Gonna change my way of thinking
02. The man in me
03. Beyond here lies nothin'
04. Tangled up in blue
05. The Levee's gonna break
06. Spirit on the water
07. Tweedle dee & Tweedle dum
08. Can't wait
09. Summer days
10. Forgetful heart
11. Honest with me
12. Nettie Moore
13. Thunder on the mountain
14. Ballad of a thin man
(encore)
15. Jolene
16. Like a rolling stone
17. All along the watchtower

Dylan kort #584

Twitter: hier. [Blijkbaar was het tijd voor een bekentenis]
Gisteren speelde Stevie Ann (een fragment van) Dylans Simple twist of fate, daarvan vond ik onderstaande op het net. De rest van de uitzending heb ik helaas moeten missen:

Vanochtend om tien voor negen werd Like a rolling stone op radio 2 gedraaid, ook dat heb ik moeten missen.
En dan kom ik weer bij Twitter uit, hier.

aanvulling 20.00 uur: Inmiddels - met dank aan de digitale televisie (zo heet dat, dacht ik...) van de KPN - via uitzending gemist gekeken naar een wat langer fragment uit de uitzending van De Wereld Draait Door van gisteren. Niet alleen zegt Matthijs van Nieuwkerk dat hij dagelijks Expecting rain bezoekt om de meest recente setlist te bekijken, maar ook laten ze een stukje zien van Dylan zelf, Tangled up in blue, je weet wel, uit 1975, ook te vinden op de dvd bij de eerste uitgave van The Bootleg series vol. 5. Dylan op de Nederlandse TV, dat gebeurt toch veel te weinig? [Met dank aan Allard en André voor de tip!]

setlist 23 november 2010

01. Gonna change my way of thinking
02. This wheel's on fire
03. Stuck inside of Mobile with the Memphis blues again
04. Just like a woman
05. Rollin' and tumblin'
06. Simple twist of fate
07. Thinfs have changed
08. A Hard rain's a-gonna fall
09. High water (for Charley Patton)
10. Masters of war
11. Highway 61 revisited
12. Workingman's blues #2
13. Thunder on the mountain
14. Ballad of a thin man
(encore)
15. Jolene
16. Like a rolling stone

Dylan kort #583

Vergeet niet de reactie van anna-djoke bij Dylan kort #581 te lezen. [Het is goed om te lezen dat een door mij geschreven zin klopt...]
Dylan in het Fries, Twitter, nogmaals en hier voor het laatst.
false instructions op de log van Alja.
Een tijdje geleden schreef ik hier over een nieuwe, uitgebreidere versie van het boek No direction home van Robert Shelton. Volgens de website van Isis gaat het om een aantal nieuwe foto's, up to date gebrachte voetnoten, bibliografie en discografie. Die uitbreidingen vallen dus tegen (ik had gehoopt op publicatie van bijvoorbeeld de aantekeningen van Robert Shelton e.d.) Het boek komt op 4 april 2011 op de markt.
Vanavond gaat Desire onder de naald met extra aandacht voor Mozambique. Zaterdagavond draaide ik een single-versie van Mozambique en daarbij viel mij de prominent aanwezige basgitaar op. Ik kon mij dit niet herinneren van het album Desire, vandaar de extra aandacht voor Mozambique. Verder natuurlijk Isis, One more cup of coffee en Sara, om de drie nummers te noemen die vanaf de eerste keer dat ik dit album draaide - ruim twintig jaar geleden - een verwoestende indruk op mij maken.
Gisteravond misschien wel de meest absurde speellijst in tijden. Eerst kant 2 van Empire burlesque en daarna Self portrait.
Wat draai jij en waarom?

setlist 22 november 2010

01. Gonna change my way of thinking
02. Shooting star
03. Just like Tom Thumb's blues
04. Tangled up in blue
05. Beyond here lies nothin'
06. Spirit on the water
07. Cold irons bound
08. Desolation row
09. Summer days
10. Forgetful heart
11. Highway 61 revisited
12. Ain't talkin'
13. Thunder on the mountain
14. Ballad of a thin man
(encore)
15. Jolene
16. Like a rolling stone

Dylan kort #582

Friese Dylan op Modern times, over de vertalingen van songteksten van Dylan in het Nederlands en het Fries. Meer Dylan in het Fries, hier.
Vandaag 45 jaar geleden traden Bob Dylan en Sara Lownds in het huwelijk.
it's all information i can see but it's not op de log van Alja.
Winterplaat, o.a. over Christmas in the heart, zie hier.
Quiz zonder prijzen: Bob Dylan: Name the album. Vul de titels van de albums in bij de vijftien fragmenten van de albumhoezen. (Ik had er in eerste instantie 11 goed, maar was daar niet tevreden mee. Bij een tweede poging had ik ze alle 15 goed - zonder te spieken of in de platenkast te kijken. En jij?)
Chronicles vol. 2: De nieuwste geruchten vertellen dat literair agent bezig is om een deal met Dylan te sluiten - tot ongenoegen van Simon and Schuster (de uitgever van vol. 1) - voor een serie boeken. Deze serie boeken zou naast Chronicles vol. 2, ook nog een poëziebundel, een boek met de verhalen achter de bekendste songteksten en een boek over en / of met citaten uit Theme time radio hour. En nou maar duimen dat er iets van de geruchten waar is...
One of us must know - aanvullingen: Gisteren plaatste ik hier een stuk over de single One of us must know (sooner or later), geperst in Zimbabwe. Van Peter ontving ik de volgende aanvulling per e-mail, waarvoor dank:

Ha Tom,

Interessant, zo'n single. Kan je weer dagen speurwerk opleveren. Niet alleen naar die labelnummers, maar ook naar de oorspronkelijke eigenares. Zelfs ik werd nieuwsgierig. Over de familie Burgonye (Van Bourgondië) is genoeg te vinden. Maar wie die Rosemary was? Misschien deze? (zie ongeveer laatste alinea, naast de foto van de gafsteen)> geen idee...

groeten,
Peter

Geïnspireerd door het speurwerk van Peter, ben ik zelf ook nog even op zoek gegaan. Ik kwam ergens op het net een zekere Peter Dudley Burgoyne tegen. Hij is geboren in 1925 in Bindura, Rhodesië. Is dit de vader van Rosemary?
De fantasie slaat op hol, ik weet het. Maar het is wel leuk speurwerk...
reclame: Ken je die reclamecampagne van DAS rechtsbijstand op de radio waarin de secretaresse belt met de baas? Vanochtend hoorde ik een nieuwe uit deze serie op de autoradio waarin de baas zegt dat hij op straat (voor het Centraal station) gaat spelen om geld bij te verdienen. Hij heeft - aldus de reclame - nummers van Simon & Garfunkel en Dylan ingestudeerd voor zijn optreden op straat.
En zo is Dylan toch weer op de Nederlandse radio... al wordt alleen zijn naam genoemd...

singles #1: One of us must know (sooner or later) [Zimbabwe CBS SSC.654]

Ik denk niet dat ik iemand hier nog hoef uit te leggen dat ik, naast dat ik een luisteraar / lezer ben, ook een verzamelaar van de muziek van & boeken over Dylan ben. Als verzamelaar ga ik twee keer per jaar naar U. - vinyl capital of the world - zoals de posters altijd schreeuwen. Het is eigenlijk niet mogelijk om uit U. te vertrekken zonder iets opmerkelijks te hebben gevonden.
Nou wil ik lezers niet vermoeien met het stapeltje platen dat ik gisteren uit U. mee naar huis heb genomen, maar eentje wil ik er uitpikken. Een single.
Het gaat om de single welke is afgebeeld bij dit bericht. Klik eens op de afbeelding om 'm te vergroten, staar er eens naar. Het gaat om One of us must know (sooner or later) met op de flipside Queen Jane approximately & het eerste dat opvalt is dat rare driehoekje in het midden.
Kijk nog eens goed, naar het catalogusnummer, een vreemd nummer is het: SSC.654. Vergelijk dat bijvoorbeeld eens met het catalogusnummer van de Nederlandse persing van deze single: CBS 2053.
Onder de titel staat achtereenvolgens: (B. Dylan) / BOB DYLAN / Prod. by Bob Johnston /ZSP.113096 / M. Witmark & Sons. Dat ZSP-nummer staat ook op de Amerikaanse persing van deze single, hier staat het op z'n kop. Waarom?
Op de flipside staat onder de titel achtereenvolgens: (From the CBS LP. Highway 61 Revisited) / (B. Dylan) / BOB DYLAN / ZSP.113095 / Dwarf Music. Ook hier het ZSP-nummer weer op z'n kop, maar wat het meest opvalt, is From the CBS LP. Highway 61 Revisited. Logischer wijze zou op de A-kant dan moeten staan: From the CBS LP. Blonde on Blonde, maar dat staat er niet. Dat zal te maken hebben met het feit dat deze single, in ieder geval in Amerika en Europa, uitkwam vóór Blonde on blonde werd uitgebracht. Deze persing, die niet uit Amerika of Europa komt, zal waarschijnlijk ook voor de release van Blonde on blonde geperst zijn.
Rechts op label A, onder het catalogusnummer, staat nog de volgende informatie: Rec. First Pub. 1966 Time: 4.49, niks mis mee, maar wel interessant omdat er op label B van dezelfde informatie een potje is gemaakt: Rec. First Pub. 1966 iTme: 4.55. Allereerst werd Queen Jane approximately natuurlijk niet in 1966, maar in 1965 voor het eerst gepubliceerd. Daarnaast staat er iTme i.p.v. Time, alsof de ontwerper al het toekomstige iTunes wilde aankondigen...
Ik schreef al dat deze single niet in Amerika of Europa is geperst, deze single is in 1966 waarschijnlijk in Zimbabwe - wat toen nog Zuid-Rhodesië heette - geperst & als het niet Zimbabwe is, dan is het Zuid Afrika.
Wie kocht in vredesnaam Dylan in 1966 in Zimbabwe? Het makkelijke antwoord is natuurlijk Rosemary Burgoyne, dat is de naam die op het label is geschreven, maar wie is Rosemary Burgoyne? En nog belangrijker: in Zimbabwe?
Ik bedoel, dat Dylans muziek op de radio werd gedraaid in Amerika, dat Dylan platen verkocht in Amerika & iets later ook in Europa, dat kan ik wel bevatten en verklaren. Maar in Zimbabwe, in 1966?
Had Zimbabwe een eigen hitparade waar One of us must know al dan niet in terecht kwam? Werden er in Zimbabwe muziekbladen uitgegeven waar de jeugd werd geïnformeerd over de nieuwe muziek van o.a. Dylan?
Het zijn vragen die mij intrigeren, die ik niet kan beantwoorden. Alleen daarom al heb ik dit singletje gekocht, zodat ik iedere keer wanneer ik de single uit de kast pak, mezelf die vragen kan voorleggen.

Dylan kort #581

Gisteren ontving ik onderstaande e-mail van Frits, inmiddels ook op JournalistFrits.

Hoi Tom,

Vandaag langs de cd-winkel gelopen om "Dylan in het Fries" te halen.
"In Frysk earbetoan oan Bob Dylan: Earder as letter" is de titel, en betekent:
"Een Fries eerbetoon aan Bob Dylan: Vroeger of later".
De tweede gedeelte is de titel van "Sooner or later", dat dus ook in het Fries is vertaald.

Ik ben te spreken over deze cd.
Te meer omdat er niet gekozen is voor alleen maar de bekende hits.
Uiteraard staan die er wel op:
"Blowin' in the wind" wordt "Ruzjend yn 'e wyn",
"Knockin' on heaven's door" is in het Fries "Roffel op 'e himmeldoor"
en "A hard rain's a-gonna fall" luistert naar de Friese titel: "It is swier waar dat oer us komme sil".
Maar ook is gekozen voor minder bekend materiaal als het genoemde "One of us must known (Sooner or later)" [sic],
maar ook "Bring my nei de himmeldoar" (Tryin' to get to heaven),
"One more cup of coffee" wordt "Ien bak kofje noch"
en "When the deal goes down" klinkt opeens heel anders: "As it dien is skat".
Waarschijnlijk kun je Friese titels wel ontwaren!

Ik ben echter niet te spreken over de uitvoering van "Learen Spaanske skuon" (Boots of Spanish leater).
Een elektronische versie, met vrijwel alleen maar synthesizers.
Misschien een knipoog naar "Empire Burlesque", maar wat mij betreft een beschamende knipoog.

Dit voor nu.
Morgen op JournalistFrits.nl de recensie.

Groet,
Frits

Nog een cover: You ain't going nowhere, volg de thinyurl om te luisteren.
Vandaag vijf jaar geleden werden 16 gedichten van Dylan verkocht voor $78,000. Meer van hetzelfde, hier.
Aangezien bovenstaande voornamelijk over covers van nummers van Dylan gaat, kan ik er nog wel een schepje bovenop gooien.
Eerst even terug: tot een paar jaar geleden had ik zo'n 500 coverversies van nummers van Dylan op plaat en cd. Iets in mijn kromme brein dacht ooit dat daar best aardige dingen bij konden zitten, maar al snel merkte ik dat ik wel coverversies kocht, maar zelden draaide. In de afgelopen jaren heb ik dan ook grote delen van die "cover-collectie" afgestoten en niet meer aangevuld. Covers boeien me niet, geef mij maar het origineel.
Gisteren heb ik voor het eerst sinds jaren weer een album met alleen covers gekocht, simpelweg omdat ik nieuwsgierig was, omdat ik de covers wilde horen.
Ik heb al zo vaak gelezen dat het album Lo and behold van Dennis Coulson, Dixie Dean, Tom McGuinness en Hughie Flint geweldig moet zijn, dat ik gisteren de verleiding niet kon weerstaan om dit album voor een handvol euro's te kopen. Lo and behold kwam in 1972 uit en volgens Dylan cover albums werd de elpee in Engeland, Amerika, Australië, Nieuw-Zeeland en Duitsland geperst. Ik heb een nieuwe voor ze: mijn plaat is in Frankrijk geperst en zit in een Engelse hoes, maar dit terzijde. De tracklist van dit album is opmerkelijk, niet een van de nummers op deze plaat was in 1972 officieel door Dylan uitgebracht:
01. Eternal circle
02. Lo and behold
03. Let me die in my footsteps
04. Open the door Homer
05. Lay down your weary tune
06. Don't ya tell Henry
07. Get your rocks off
08. The Death of Emmett Till
09. Odds and ends
10. Sign on the cross
De cd-versie bevat nog een aantal bonustracks, maar dit terzijde. Tot op de dag van vandaag zijn er nog steeds een aantal van deze nummers niet officieel uitgebracht in een uitvoering van Dylan.
Maar nu de hamvraag: is het wat? De opnames wisselen van aardig tot tenenkrommend. En toch kan ik een ieder die geïnteresseerd is Dylan dit album te kopen, vanwege de aardige nummers, vanwege het feit dat als je over Dylan leest, vroeg of laat iets over Lo and behold zal tegenkomen dat de nieuwsgierigheid wekt.
Bovendien ben ik een zeikerd als het om covers gaat, het is best mogelijk dat jij het een geweldig album zult vinden.

setlist 20 november 2010

01. Gonna change my way of thinking
02. It ain't me babe
03. Stuck inside of Mobile with the Memphis blues again
04. Love sick
05. Rollin' and tublin'
06. Simple twist of fate
07. Honest with me
08. Visions of Johanna
09. Tweedle dee & tweedle dum
10. Tangled up in blue
11. Highway 61 revisited
12. Not dark yet
13. Thunder on the mountain
14. Ballad of a thin man
(encore)
15. Jolene
16. Like a rolling stone

Dylan kort #580

Vandaag zes jaar geleden werd er een tentoonstelling over Dylan geopend in Seattle.
Twitter: hier.
Now, there's a certain thing
Now, there's a certain thing
Now, there's a certain thing
Now, there's a certain thing
Wie denkt dat ik met bovenstaande vier keer dezelfde link heb geplaatst, zit er naast. Zo gaan die dingen.

Mag ik nu omvallen? Vanochtend in de kleine uurtjes opgestaan om naar U. te rijden voor de grote platenbeurs. Anders ga ik met de trein - ik had al een kaartje gekocht - maar ja, er rijden geen treinen. Rondgelopen, gekocht & tevreden naar huis gegaan. Later daarover meer, nu wil ik eigenlijk alleen maar omvallen, nadat ik de naald in de groef heb laten zakken.

setlist 19 november 2010

01. Gonna change my way of thinking
02. Shooting star
03. Stuck inside of Mobile with the Memphis blues again
04. Spirit on the water
05. Rollin' and tumblin'
06. Tangled up in blue
07. Honest with me
08. Can't wait
09. Tweedle dee & tweedle dum
10. A Hard rain's a-gonna fall
11. Highway 61 revisited
12. Workinman's blues #2
13. Thunder on the mountain
14. Ballad of a thin man
(encore)
15. Jolene
16. like a rolling stone

het plezier waarmee ze spelen

Ik denk aan Edie Sedgwick & The Basement tapes terwijl Blood on the tracks lang mijn oren schaaft.Ik weet het, het is vreemd & het is een lang verhaal. Echter, het gehele verhaal vertellen voegt niks toe, net zo min als de aanname dat Just like a woman & Leopard-skin pill-box hat over Edie Sedgwick gaan niks toevoegt aan het luisteren naar deze nummers.
Het is tijd om Edie Sedgwick los te koppelen, al schreef Patti Smith dat Sedgwick de ware heldin van Blonde on blonde is. Wat weet Patti Smith - ook al heeft ze misschien gelijk - het voegt niks toe. Het is tijd om te vergeten.

Ik lees over Norman Raeben & hoe belangrijk hij is geweest voor het tot stand komen van Blood on the tracks. En hoe meer ik luister, des te meer raak ik er van overtuigd dat Blood on the tracks helemaal niet die 'klassieke echtscheidingsplaat' is & hoe meer ik lees dat Norman Raeben vooral een meester was in het leggen van de vinger op de zere plek i.p.v. een meester in de schilderkunst, des te meer raak ik er van overtuigd dat ik vooral mijn eigen oren moet volgen, dat de schoonheid van Blood on the tracks vooral in de ongrijpbaarheid te vinden is. Zolang de oren gestreeld worden, is het glashelder, maar vraag me niet na te vertellen 'waar het over gaat', wat 'de ware betekenis' is Tangled up in blue, Simple twist of fate of Idiot wind.
Ik ging zitten met geen woord op de tong & vijf minuten later staat bovenstaande op het scherm. En wat er staat, is morgen weer vergeten.

Pak Slow train coming uit de kast. Is het je ooit eerder opgevallen dat er tien figuren, tien mensen op de voorzijde van de hoes afgebeeld staan? Eigenlijk wordt er alleen maar gesproken hoezeer de pikhouweel op een kruis lijkt. Afgelopen woensdag opende Dylan zijn concert met Gonna change my way of thinking van dit album.
'ja, en?'
'niks, als je de schoonheid niet wilt horen.'

A.L. Sneijders citeert in een van zijn boeken een gedicht van de Rotterdamse dichter Riekus Waskowsky. Dit gedicht begint met een citaat van Dylan. En in een interview slaat Waskowsky Dylan hoog aan. In welk boek van A.L. Sneijders het staat, durf ik zo niet te zeggen, het boek ligt op mijn nachtkastje & ik het mysterie is mooier dan naar boven lopen om de titel hier te kunnen geven. Dat interview met Waskowsky staat in een aflevering van het literaire tijdschrift Maatstaf, ergens op zolder.

In het boek van Patti Smith waarin ze schrijft dat Edie Sedgwick de ware heldin enz. is, staat een foto van Smith & Dylan. Titel van het boek? Babel gok ik, maar ook dit boek staat op zolder.

Mogelijk moet ik mijn manier van denken veranderen.
En ik denk aan het plezier waarmee ze spelen, uit een e-mail van eerder deze dag, over The Basement tapes, over I'm not there.
het plezier waarmee ze spelen

Jonanthan Franzen - Freedom

Van Alja ontvangen - waarvoor dank - twee passages uit Freedom van Jonathan Franzen:

“Opmerkelijk genoeg mocht Richard hem ook meteen. Dat had voor een belangrijk deel met het feit te maken dat Walter uit de plaats kwam waar Bob Dylan was opgegroeid. Toen ze na de bijeenkomst in hun kamer zaten, overstelpte Richard hem met vragen over Hibbing. Hoe het er was, hoe de mensen er waren, of Walter er mensen kende die Zimmerman heetten. Walter legde uit dat het motel kilometers buiten de stad lag, maar het idee van een motel sprak Richard ook aan, plus het feit dat Walter een beursstudent met een alcoholistische vader was. Richard vertelde dat hij Walter niet had teruggeschreven omdat zijn eigen vader vijf weken geleden aan longkanker was gestorven. Hij begon weer over Dylan, die volgens hem een etterbak was, maar dan wel het goede, pure soort etterbak, iemand die jonge muzikanten ertoe inspireert om zelf ook een etterbak te worden, en daarom had hij zich Hibbing altijd voorgesteld als een stad vol etterbakken. Hoe ironisch. De Walter die met zijn donzige wangen tegenover hem zat, en zo aandachtig naar zijn nieuwe kamergenoot luisterde en zo hard zijn best deed indruk op hem te maken, was de levende ontkrachting van die veronderstelling.”

en

“De autobiografe is er overigens van overtuigd dat Richard op zijn beurt ook een curieuze streling van zijn ego ervoer door zo hecht bevriend te zijn met de sukkelige Walter. Daarmee onderscheidde hij zich namelijk van het modieuze en steenrijke deel van de studentenpopulatie op Macalester. Richard verachtte de hippe types (de vrouwelijke incluis, wat hem er overigens niet van weerhield ze een beurt te geven als de gelegenheid zich voordeed), en wel met dezelfde felheid als waarmee de hippe types op Walter neerkeken. De documentaire Don’t Look Back over Bob Dylan vormde in dit verband zo’n inspiratiebron voor zowel Walter als Richard, dat Patty op een dag (de kinderen waren nog klein) de video huurde om er samen met Walter naar te kijken en zelf ook eens de beroemde scene te zien waarin Dylan op een sterrenparty in Londen de zanger Donovan overvleugelt en vernedert, puur om het plezier dat die vernedering hem schenkt. Hoewel Walter die avond medelijden kreeg met Donovan, en het zichzelf verweet dat hij niet meer op hem wilde lijken en minder op Dylan, vond Patty het een zeer opwindende scene. De adembenemende openlijkheid van Dylans geldingsdrang! Haar idee na afloop van de film was: zo zie je maar weer, winnen is heel veel leuker dan verliezen. De scene hielp haar begrijpen waarom Richard zo nadrukkelijk de onmodieuze Walter boven de hippe types had verkozen.”

(beide passages uit Hoofdstuk 3, ‘de vrije markt bevordert concurrentie’)

Bringing it all back home

Gisteren viel er een ansichtkaart door mijn brievenbus, door A. vanaf de andere kant van het land naar mij gestuurd. Op de voorzijde van de ansichtkaart is de foto gedrukt die ook op de voorzijde van de hoes van Bringing it all back home te vinden is. Dit album werd aanvankelijk in Nederland onder de titel Subterranean homesick blues uitgebracht. De kaart is in Nederland gedrukt ter gelegenheid van een tentoonstelling, in 2009.
Een werkelijk schitterende foto, gemaakt door Daniel Kramer, uitstekend passend bij de muziek die op het album te vinden is.

Gisteravond zat ik te lezen in The Telegraph 22 (winter 1985) en daarin kwam ik het volgende tegen: Te title of the Ravi Shankar LP which appears on the cover of Bringing It All Back Home is India's Master Musician (Fontana TL 5253).

Begin september was ik in het Tropen museum in Amsterdam en daar hingen een aantal platenhoezen van albums van Ravi Shankar en hoezeer ik mijn geheugen ook afzoek, ik weet niet meer of India's master musician daar bij zat. En eigenlijk kan ik dat niet uitstaan.

Bringing it all back home kocht ik voor het eerst in een tweedehands boekwinkeltje waar 'mevrouw Tom' achter de toonbank stond in de tijd dat 'mevrouw Tom' nog gewoon mijn buurvrouw was. "tweedehands boekwinkeltje" is natuurlijk een stomme benaming voor een winkel met tweedehands boeken.
Vijf gulden, als ik me goed herinner. Vooral kant 2 maakte aanvankelijk indruk.

Als er één album is dat geleden heeft onder de slechte geluidskwaliteit van de eerste cd-uitgaven, dan is het wel Bringing it all back home. Op die oude cd's lijkt het wel of de muzikanten in een leeg soepblik stonden tijdens de opnames. Dat is natuurlijk nu voorbij met de geremasterde cd uit 2003 en helemaal met de versie in The Original mono recordings.

Zou Dylan in de tijd dat Daniel Kramer die foto maakte welke prijkt op de hoes van Bringing it all back home geluisterd hebben naar de muziek van Ravi Shankar?

Dylan kort #579

Bob Dylan als optredend kunstenaar, over een recent concert.
twitter: hier.
bol.com stunt met Nederlandstalige boeken (2 + 1 gratis), waaronder Dylans Kronieken.
Op 17 en 18 november 1994 worden de opnames gemaakt voor Dylans MTV Unplugged.
Met dank aan Rob voor de foto van de 'Silver Wilburys'.
Vergeet niet naar de vragen van Rob te kijken (hieronder) en, indien je antwoord kunt geven op één of meerdere vragen, een reactie te plaatsen of een mailtje te sturen naar tom_dylan@hotmail.com.
Ook de setlist van gisteravond (hieronder) is de moeite van een blik werpen waard.

setlist 17 november 2010

01. Gonna change my way of thinking
02. The man in me
03. Stuck inside of Mobilie with the Memphis blues again
04. I don't believe you ( she acts like we never have met)
05. The Levee's gonna break
06. Spirit on the water
07. Honest with me
08. Desolation row
09. Tweedle dee & Tweedle dum
10. Blind Willie McTell
11. Highway 61 revisited
12. Love sick
13. Thunder on the mountain
14. Ballad of a thin man
(encore)
15. Jolene
16. Like a rolling stone

wie geeft antwoord op de vragen?

Als ik me niet vergis, heb ik hier al eerder geschreven over de (bijna) dagelijkse e-mails die tussen Rob en mij heen & weer gaan. Onderstaande e-mail ontving ik vandaag van Rob. In deze e-mail stelt hij een aantal zéér interessante vragen. Voor het beantwoorden van deze vragen, vraag ik lezers om hulp. (De links in de e-mail heb ik ingevoegd)

Hoi Tom

Vanwege de recente release van de mono box, is ook in Dylan land het fenomeen mono weer wat meer in de belangstelling.
Interessant heb ik altijd het gegeven gevonden dat Dylan verzamelaars incl. ikzelf er jarenlang van overtuigd waren dat de mono release van John Wesley Harding, zowel de Amerikaanse als de Engelse, een stereo reductie was, dus niet een aparte mono mix. Van de Engelse mono release van Nashville Skyline was altijd al wel zeker dat het een stereo reductie is (dus beide stereo kanalen samengevoegd). In het voorjaar van 1969 werd in Engeland de productie van aparte mono mixen door de platenmaatschappijen afgeschaft. Singles daarentegen bleven tot in 1970 nog wel in mono (en bijv. singles van de Beatles en de Stones, en ongetwijfeld ook andere acts, hadden in 1969 nog een aparte mono mix. De laatste echte mono single van de Beatles was Get back, en van de Stones Honky tonk women).

Toen echter John Wesley Harding enkele jaren geleden door Sundazed heruitgebracht werd in de serie mono lp's op 180gr vinyl, werd deze aangekondigd als zijnde een unieke mono mix. Sundazed zou een aparte mono mix in de archieven gevonden hebben, en op SFAG vind je een link bij deze heruitgave van JWH die een niet al te duidelijk EQ sheet laat zien waaruit zou moeten blijken dat het om een (unieke) mono mix zou gaan. Tegerlijkertijd werd algemeen aangenomen dat de originele mono release van JWH, de Amerikaanse althans, dus achteraf toch altijd een authentieke mono mix is geweest. Dat is nu bevestigd door de release van mono box, waar de Amerikaanse JWH deel van uitmaakt.
De Engelse JWH daarentegen bleef een stereo reductie. Ik vraag me af of dat wel zo is. Ik heb 'm niet, dus vraag me af of vergelijking van beide releases iets op kunnen leveren, en of mogelijk ook het label van de Engelse JWH interessante informatie bevat.

Omdat in de VS Nashville Skyline alleen in stereo uitkwam, en in voorjaar de mono policy door de platenmij's in Engeland voor wat betreft lp's overboord gegooid was, kunnen we welgevoeglijk aannemen dat de Engelse NS inderdaad een stereo reductie is. Hetzelfde geldt voor de Mexicaanse/Braziliaanse Selfportrait en New morning lp releases.

Interessanter is het verhaal dat Columbia nog een tijdje, tot aan (of in) 1970, doorgegaan is met het vervaardigen van unieke mono mixen voor de single releases.
Ook enkele promo singles na 1970 verschenen in een mono uitvoering. De meesten daarvan in de latere jaren zijn zeker allemaal stereo folddowns (reducties), maar enkele zijn beslist een mono mix (bijv. die unieke mono live It ain't me babe uit 1974, echter ook de Watching the river flow single van een paar jaar daarvoor zou een unieke mono mix zijn.

Het mono verhaal zou in ieder geval opgaan voor de singles die in 1968 en 1969 uitgebracht zijn in de VS en daarbuiten, en voor enkele singles in 1970 in een paar Europese landen.

Misschien kun je iets van bovenstaande op het weblog plaatsen. Ik ben in ieder geval benieuwd naar:
- Is de Engelse mono JWH een stereo reductie of een echte mono mix?
- Zijn de Amerikaanse singles I threw it all away, Lay lady lay/Peggy day, Wigwam/Copper kettle, en Watchting the river flow inderdaad mono mixen?
- Is de Nederlandse Wigwam/Copper kettle in stereo? Volgens SFAG is er twijfel, maar dat moet toch gemakkelijk te vergelijken zijn door zowel de NL single te draaien en vervolgens een NL persing van Selfportrait.

Opmerkelijk vind ik nog dat alleen op de single Copper kettle de toevoeging The pale moonlight heeft.

Dat was ie weer. Moest het even kwijt.
Groet Rob.

Weet je het antwoord op één of meerdere vragen van Rob, stuur dan een e-mail naar tom_dylan@hotmail.com, of plaats een reactie.

setlist 16 november 2010

01. Leopard-skin pill-box hat
02. This wheel's on fire
03. Just like Tom Thumb's blues
04. Just like a woman
05. Beyond here lies nothin'
06. Simple twist of fate
07. Tweedle dee & and tweelde dum
08. Visions of Johanna
09. Honest with me
10. Masters of war
11. Summer days
12. Nettie Moore
13. Thunder on the mountain
14. Ballad of a thin man
(encore)
15. Jolene
16. Like a rolling stone

Dylan kort #578

Met dank aan Alja voor haar reactie bij Dylan kort #577.
De oplettende lezer zal het zijn opgevallen dat de mogelijkheid om een PDF van een door mij geschreven stuk over High water (for Charley Patton) te downloaden is verdwenen. 4shared, waar ik de PDF had geplaatst, heeft blijkbaar een klacht gehad dat dit strijd is met rechten van iemand. De PDF mag ik dus niet meer aanbieden. Dat vind ik an sich al jammer, maar wat ik vooral betreur, is dat degene die bezwaren heeft tegen deze tekst, niet rechtstreeks contact met mij hierover heeft opgenomen, maar een klacht heeft ingediend bij 4shared.
Blijkbaar heb ik iets fout gedaan met het plaatsen van de PDF, door de gang van zaken kan ik alleen maar raden wàt ik fout heb gedaan.

[Inmiddels heb ik door een reactie van Alja Spaan begrepen dat Web Sheriff bezwaar heeft gemaakt tegen de PDF. Met dank aan Alja voor de informatie!]

Liedjes Bob Dylan in het Fries, op de website van Het Parool, en op de website van het AD. (Er zijn nog veel meer websites met min of meer dezelfde berichtgeving, maar twee links vind ik wel genoeg.)
Die liedjes in het Fries lijkt ook het enige Dylan-gerelateerde nieuws van deze dag te zijn.
Gisteravond nou eens niet naar nummers van de Basement tapes geluisterd, maar naar Biograph. Daar val t ook nog wel het een en ander over te schrijven. Het gonst in mijn achterhoofd, het komt nog.

Dylan kort #577

Allereerst dank aan Kris - uit de buurt van Antwerpen - voor zijn vriendelijke woorden via de e-mail. En dank aan Nanne voor haar reactie bij Dylan kort #575. Nanne, je hebt niks gemist. Ja, ik ben een boek aan het schrijven over Bob Dylan in Nederland. Het is zo goed als af. Ik heb hier nog niet vaak over geschreven op de blog, vandaar dat het langs je heen is gegaan. Eerst maar eens de laatste paar stukken schrijven, daarna zie ik wel verder.
Ik wil nog niet teveel over de inhoud kwijt. Wat ik al wel kwijt wil, is dat er redelijk veel opmerkelijke en niet eerder gepubliceerde informatie is staat. Zo valt er o.a. in te lezen wie er achter een van de eerste in Nederland gefabriceerde bootlegs zit, en hoe deze gemaakt is, waarom een gepland optreden van Dylan in Nederland in 1965 niet door ging, en nog veel meer.
Enfin, genoeg hierover voor nu! Tijd om het internet af te speuren.
Volgens mij heb ik deze in januari 2009 over het hoofd gezien, twee portretten van Dylan gemaakt door Bas.
Dylan op radio 2, gisteren. Zó vaak komt Dylan niet meer op de radio voorbij, en al helemaal niet Don't think twice, it's all right.
I'm not there zal getoond worden op 21 december tijdens een filmstudiedag van het opvoedingsproject & schoolpastoraal secundair onderwijs bisdom Gent. Althans, zo interpreteer ik de informatie op deze website. Een andere kijk op I'm not there geeft het in ieder geval wel.


Nanne luistert momenteel (veel) naar Time out of mind, zo lees ik in haar eerder genoemde reactie, omdat het bij de herfst past. Ik snap die keuze wel, al moet ik bekennen dat de laatste paar dagen Time out of mind niet beluisterd heb. Wat dan wel? Erg veel Basement tapes, steeds kom ik er weer bij terug. Ook wel andere albums tussendoor, maar uiteindelijk steeds weer die Basement tapes.

setlist 14 november 2010

01. Rainy day women #12 & 35
02. It's all over now, baby blue
03. Stuck inside of Mobile with the Memphis blues again
04. Juat like a woman
05. The Levee's gonna break
06. Tangled up in blue
07. Tweedle dee and tweedle dum
08. A Hard rain's a-gonna fall
09. Cold irons bound
10. Forgetful heart
11. Highway 61 revisited
12. Not dark yet
13. Thunder on the mountain
14. Ballad of a thin man
(encore)
15. Jolene
16. Like a rolling stone

Steve Berkowitz

setlist 13 november 2010

01. Rainy day women # 12 & 35
02. Señor (tales of Yankee power)
03. Just like Tom Thumb's blues
04. Just like a woman
05. Rollin' and tumblin'
06. Tryin' to get to heaven
07. Summer days
08. Desolation row
09. High water (for Chaley Patton)
10. Simple twist of fate
11. Highway 61 revisited
12. Ain't talkin'
13. Thunder on the mountain
14. Ballad of a thin man
(encore)
15. Jolene
16. Like a rolling stone

Dylan kort #576

Op de harde schijf van mijn computer staan nog een redelijk aantal teksten die niet in mijn boek terecht zullen komen, maar - denk ik - wel de moeite van het lezen waard zijn. De meeste van deze teksten zijn redelijk lang, dusdanig lang dat plaatsing op de blog minder geschikt is. Daarom ben ik van plan om deze teksten in PDF-formaat als downloads aan deze blog toe te voegen, zodat wie geïnteresseerd is, deze kan downloaden en of van het computerscherm lezen, of printen. De eerste PDF is inmiddels klaar, een tekst over High water (for Charley Patton). Deze PDF kun je hier downloaden. In de rechter kolom zal ik de download-links in een lijst verzamelen, zodat ze ook later makkelijk terug te vinden zijn.
Laat me even weten of dit wat is, of ik hier mee door moet gaan. Dat kan door een reactie te plaatsen of een e-mail te sturen naar tom_dylan@hotmail.com.

Revolverheld Billy the Kid krijgt wellicht postuum gratie, zie hier.
In de krant van gisteren kwam ik een advertentie tegen van de 5 dvd boxset Film & Muziek. Deze boxset is te koop via www.nrclux.nl/film voor iets onder de 35 euro en bevat o.a. I'm not there. De reclameregels over deze film: I'm not there is een fascinerende reis door het leven van Bob Dylan. Zes acteurs incarneren Bob Dylan als een caleidoscoop van wisselende personages en samen vormen ze een beeld van dit Amerikaanse Icoon.
Een recensie van de recent verschenen boeken van Sean Wilentz en Greil Marcus op de website van The New York review of books.

setlist 12 november 2010

01. Leopard-skin pill-box hat
02. Don't think twice, it's all right
03. Things have changed
04. Just like a woman
05. Rollin' and tumblin'
06. Simple twist of fate
07. Cols irons bound
08. Spirit on the water
09. Summer days
10. Tangled up in blue
11. Highway 61 revisited
12. Workingman's blues #2
13. Thunder on the mountain
14. Ballad of a thin man
(encore)
15. Jolene
16. Like a rolling stone

Dylan kort #575

Muziek-top 50 van militairen, met 39 en 42 Dylan.
Een voorspelling van wat Dylan vanavond gaat spelen.
Een recensie van Bob Dylan in concert Brandeis university 1963.
Een top 5 met redenen om Dylan live te zien (horen!)
Dylan in inkt gevangen.
Het is vrijdagavond & ik ben wel toe aan het weekend. Heerlijk, twee dagen lang geen verplichtingen, geen plannen. Niet echt althans.
Wat muziek draaien, wat lezen & vooral achterover leunen terwijl de muziek over mij heen spoelt. Ik weet nog niet waarmee ik ga beginnen, er ligt nog geen album klaar. Er zijn verschillende albums die wel een draaibeurt kunnen gebruiken. Another side of Bob Dylan, New morning, Hard rain, Saved, Knocked out loaded, Time out of mind, enz. enz. Het valt niet mee om keuzes te maken. Als ik er aan denk, laat ik nog wel weten wat het geworden is. En jij? Wat ligt er op jouw draaitafel / in jouw cd-speler? Laat het horen in een reactie.
Vandaag viel issue 2 van Montague street door de brievenbus. Issue 1 heb ik met plezier gelezen & verwacht dan ook veel van deze issue 2. Het lezen zal echter nog even moeten wachten, ik heb nog veel leeswerk liggen dat voorrang krijgt.
Ik kan eenieder aanraden issue 1 dit te kopen. Bladerend door issue 2 heb ik goede hoop voor deze aflevering. Vijfennegentig bladzijden met artikelen van o.a. John Dunne, Stephen Scobie, John Gibbens, Terry Kelly, en een interview met Jerry Wexler door Scott Marshall.
Montague street hoef je niet te kopen voor de afbeeldingen, wel voor de artikelen.

Dylan kort #574

Een nieuwe - minder spectaculaire - video ter promotie van The Original mono recordings is te bekijken op Dylans officiële website.
gedwongen tot een uitspraak hier en hier, op de log van Alja.
Wie is Bob Dylan?, het is echt een pagina, vol kromme zinnen en fouten (in 1964 speelt Dylan met band op het Newport Folk festival ?!...)
Vandaag veertig jaar geleden lag Tarantula in de winkels, althans volgens deze site. Dat kan echter niet kloppen, Tarantula kwam pas in 1971 uit.