de Volkskrant van 13 juni heeft een uitvoerig artikel over het 100 sterren hotel Chateau Marmont. in dit artikel is één zin voor Bob Dylan: "Bob Dylan liet zijn kamer achter als een puinhoop." [met dank aan Hans en Herman]
Studio Ibiza bevat iets van Bob Dylan, wat weet ik niet. De video kan alleen bekeken worden wanneer je in België woont. Zie hier. [met dank aan Dirk]
plaatwaarde: Blonde on Blonde op de website van Max, zie hier. Het bijbehorende radiofragment dat hier bij hoort staat hier.
Infidels en Under The Red Sky verschijnen op 6 september opnieuw op vinyl. Dat is goed nieuw voor vinylliefhebbers. [met dank aan Hans]
Mania nr. 358 - het gratis recensietijdschrift van platenketen Plato / Concerto - bevat veel Bob Dylan, Hans heeft het op een rijtje gezet:
- op pagina 13 staat een erg korte recensie van het nieuwe album van de groep Hollis Brown, die de naam ontleenden aan de bekende ballade. Dylans naam wordt niet genoemd en ook de verwijzing naar het nummer blijft achterwege, maar toch moet ik er dan aan denken.
- op pagina 19 staat een iets langere recensie van Stillwater het nieuwe, tweede album van Frankie Lee (what's in a name). In een verwijzing naar zijn eerste album staat: Bob Dylan, Bruce Springsteen en Ryan Adams vormden belangrijke referentiepunten, ...
- op pagina 23 een recensie van het Morrissey album California Sun met een verwijzing naar: ... "Only A Pawn In Their Game" van Bob Dylan ...
- op dezelfde pagina wordt over Lukas Nelsen & Promise Of The Real vermeld dat ze soms ook doen denken aan The Travelling Wilburys
- op pagina 32/33 wordt over The Tallest Man On Earth gezegd dat: Met zijn wat ruwe, breekbare stem en songs die het midden houden tussen de vroege Bob Dylan en Nick Drake ...
- op pagina 57 wordt het live album Bridges to Bremen van The Rolling Stones besproken. Dat 'Like A Rolling Stone' erop staat wordt in de tekst gemeld.
Pagina 48 en 49 zijn dan in zijn geheel gereserveerd voor Dylan zelf, met name de box-set.
En dan ga ik nog geheel voorbij aan Dylan Leblanc, die behalve de naam niets met onze Bob van doen heeft, Duke Robillard die na een eindeloze solo door Dylan de laan werd uitgestuurd, en Mavis Staples, ooit de beoogde bruid van Dylan. Al deze lieden hebben nieuwe albums uit die kort besproken worden. Maar in 'hun' stukjes valt nergens de naam van onze bard.
[met dank aan Hans]
Last Days: in de eerste aflevering van deze serie - uitzending 9 juni, NPO 2 - is Bob Dylans "Duquesne Whistle" te horen. Het programma kan hier bekeken worden, maar alleen door mensen met een NPO Start Plus Account. [met dank aan Hans]
Morrissey: de website Indie Style schrijft over dit album onder andere: "sommige nummers zijn regelrechte draken. ‘Wedding bell blues’ (met de hulp van godbetert Green Days Billie Joe Armstrong) is vreselijk kitscherig. Okee, eigenlijk gewoon vreselijk. Dylans ‘Only a pawn in their game’ had nooit een reguliere Morrissey-plaat mogen halen." zie hier.
Trouw van 20 juni bevat onder de titel "de vele alternatieve feiten en maskers van Bob Dylan" een door Belinda van de Graaf geschreven recensie van de Scorsese-film. Diezelfde recensie staat onder een nieuwe titel hier online. [met dank aan Hans]
Blues Magazine: een RTR-recensie, zie hier.
Bloody Sunday: ergens in de afgelopen week keek ik naar deze film op dvd. Ergens helemaal aan het begin van de film is hooguit 2, 3 seconden te horen van Bob Dylans "Master Of War". Daarna is het nummer in de hele film niet meer te horen. Waarom zitten deze 2, 3 seconden in de film? Maar vooral ook: welk nut heeft zo'n kort fragment? Is dit een foutje? Misschien dat de makers het nummer voor de film wilden gebruiken, maar geen toestemming krijgen en bij het verwijderen van de muziek per ongeluk een paar seconden vergaten te verwijderen? Ik weet het werkelijk niet.
Elliot Roberts is overleden, zie hier.
Dagblad van het Noorden van 25 juni [met dank aan Hans]:
Autoweek Classic (nr. 6, juni 2019) bevat een zeven pagina's tellend artikel over Woodstock, het festival dat deze zomer 50 jaar geleden plaatsvond. Bij het artikel een stuk over wat artiesten die op Woodstock optraden daar voor kregen. Bob Dylan krijgt in dit stuk een flinke schop. Zo schrijft Autoweek Classic dat Bob Dylan per optreden zo'n anderhalf à twee ton vangt en dat hij "een miljoen van het Nobelcomité in zijn zak [stak]". Accuraat? Ik vraag het me af. [met dank aan Hans en Wim]
Rick de Gier schrijft in VPRO Gids (nr. 26, 29 juni) over Rolling Thunder Revue. [met dank aan Hans en Herman]
30 juni, Haarlem: Geert Buelens in de bibliotheek. "Natuurlijk gaat het over de vernieuwing die The Beatles, Bob Dylan, Provo en de pil met zich meebrachten." Zie hier.
Dont Look Back in de Melkweg, 25 juli, zie hier.
Opzij: "Nu kijken: Bob Dylan, Joan Baez. En Hattie Carroll.....", zie hier.
Filmofiel: Rolling Thunder Revue, zie hier.
Wikipedia: in middels heeft Rolling Thunder Revue: A Bob Dylan Story by Martin Scorsese een eigen wikipedia-pagina, zie hier.
Enola: Rolling Thunder Revue, zie hier.
René Leverink: "Dylan op z'n best", zie hier.
de Afspraak van 18 juni met Marc Didden over Rolling Thunder Revue: A Bob Dylan Story by Martin Scorsese (kort), kijk hier.
Bert Natter over Rolling Thunder Revue: A Bob Dylan Story by Martin Scorsese, zie hier. [in zijn boek Goldberg wordt Dylan zijdelings genoemd, maar dit terzijde.]
12 september: lezing over Bob Dylan in Lyceum Zandvliet (Volksuniversiteit Den Haag), zie hier.
"Gitaren van historisch hout", zie hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten