Tring (Heb je 'm al?)

'Met mij. Heb je 'm al?'
'Nee. Ik word helemaal gek van het wachten. Ik loop mijn nagelriemen op te vreten en heb al twintig keer de voordeur opengetrokken om te kijken of de postbode al in aantocht is. Ik word gek van 't wachten.'
'Ik heb 'm. Kwartiertje geleden. Het is werkelijk schitterend. Wacht, ik zal je even wat laten horen.'
[telefoon wordt voor de luidsprekers van de stereo-installatie gehouden]
'Dat is... wacht even... uhm... Ik moest 't even nakijken. Dat was "Annie's going to sing her song". Mooi hè?'
'Ja... Wat ik er van hoorde... Ja.'
'O man, je weet niet wat je hoort! Ik luister nu, nou wat is het, een kwartiertje en ik ben helemaal om. Het is echt niet te geloven, zo mooi.'
'En het boekwerk?'
'Ja, schitterend natuurlijk. Mooie foto's man. De liner-notes heb ik nog niet gelezen, ik heb 'm dan ook nog maar een kwartiertje, weet je. Maar werkelijk schitterend. Wacht even, ik laat je 't volgende nummer ook even horen. Ik houd de telefoon weer even bij de luidsprekers, oké?'
'Ja, is goed. Doe maar.'
'Oké, komt 'ie.'
(...)
'En dit was?'
'"Time passes slowly", dat hoor je toch wel!'
'Ja... Sorry. Door de telefoon hoor je het niet zo DE BEL!'
'Hallo? ... ben je er nog?'
(...)
'Ben ik weer.'
'Waar was je nou?'
'De bel ging.'
'En? Heb je 'm?'
'Nee. Collecte.'
'Kom anders hier. Dan kun je luisteren.'
'Nee. Ik moet wachten op de postbode.'
'Is Ans er niet om 't aan te pakken?'
'Nee. Die is weg.'
'Weg?'
'Gevlucht. Ze kon er niet meer tegen.'
'Waar tegen?'
'Tegen mijn geijsbeer.'
'Ze komt toch wel terug hè?'
'Ja natuurlijk, wat denk jij dan. Ik zou haar bellen als 't er is. Dan komt ze weer thuis.'
'Het is misschien niet aardig, maar mag ik je een tip geven?'
'Nou?'
'Bel niet gelijk als 't er is. Ga eerst even luisteren.'
'(...)'
'Komt ze toch nooit achter. Heb jij al even rustig...'
'Wacht! Ik zie door het raam iemand in een oranje jas... Ik denk... Jaha! Hij komt deze kant op. Ik moet open doen, ik moet gaan. Spreek je.'
'Ja, en geni...'
tuut tuut tuut