Op mijn puberkamer heb ik de overige zeven nummers van
Desire werkelijk grijs gedraaid. Meestal met het bijgesloten tekstvel op
schoot.
Het moge duidelijk zijn, ik heb een geschiedenis met Desire.
Toen ik een paar weken geleden hoorde dat Music on Vinyl Bob
Dylans Desire opnieuw op vinyl zou uitbrengen, maakte ik dan ook een
vreugdesprongetje.
Nou maak ik altijd wel een vreugdesprongetje wanneer ik hoor
dat Music on Vinyl een album van Dylan uitbrengt, maar dit keer was het
sprongetje iets hoger dan anders. Dat zit ‘m in de geschiedenis die ik met
Desire heb.
De laatste jaren heeft Music on Vinyl een aantal albums van
Bob Dylan opnieuw op elpee uitgebracht en daar zitten zeer opmerkelijke
exemplaren tussen. New morning, Hard rain en Good as I been to you – om er eens
drie te noemen – zijn ware meesterwerkjes. Deze albums klinken op geen enkele
persing zo goed als op de persing van Music on Vinyl.
De persingen van Before the flood en The Basement tapes van
Music on Vinyl klinken minstens net zo goed als de geremasterde cd’s van deze
albums en hebben nooit eerder zo goed op elpee geklonken.
Desire verscheen in januari 1976 en opent met het
overbekende nummer ‘Hurricane’. Dit album is enigszins een vreemde eend in de
bijt. Het is een van de weinige albums in Dylans oeuvre waarop bijna alle
nummers door Bob Dylan samen met een andere songwriter zijn geschreven: Jacques
Levy. Bovendien geeft de viool van Scarlet Rivera de nummers op dit album een
uniek geluid. En natuurlijk is er de stem van Emmylou Harris.
Desire deed het goed in de Nederlandse hitlijsten. Het album
kwam op 17 januari 1976 de hitlijst binnen en wist de tweede plek te bereiken.
Het album bleef maar liefst 46 weken in de hitlijst staan.
Tot op heden zijn er grofweg drie verschillende mixen van
Desire uitgebracht. Allereerst is er uiteraard de standaard-mix zoals die in
1976 verscheen. Naast deze standaard-mix verscheen er een zeer afwijkende
quadraphonic-mix. Deze quadraphonic-mix is zeer de moeite waard, maar om die te
kunnen horen zal je of een oude quardraphonic elpee op de kop moeten tikken, of
je wenden tot de bootleg Abandoned Desire. In 2003 verscheen Desire in een
geremasterde versie op SACD en in 2004 op cd. Hoewel de standaard-mix van
Desire zeker niet slecht klinkt, is deze geremasterde versie van Desire een
stuk beter van geluid.
En nu is er dan de uitgave van Music on Vinyl. Voor ik inga
op het geluid van deze plaat, eerst iets over de hoes. In het verleden is er
nogal eens geklaagd over de kwaliteit van de hoezen van Music on Vinyl. Eventuele
klachten over de hoes van Desire kunnen wat mij betreft gelijk naar de
prullenbak verwezen worden. De hoes ziet er prima uit.
Ja, er is wat kleurverschil tussen de hoes van Music on
Vinyl en de hoes van de eerste Amerikaanse persing van Desire die ik in de kast
heb staan. Maar van de ruim tien persingen die ik van Desire op elpee in de
kast heb staan, zijn er niet twee volledig identiek. Er zijn altijd onderling
kleine kleurverschillen en dat geldt dus ook voor de hoes van Music on Vinyl.
Het enige echt opmerkelijke verschil tussen de Music on
Vinyl-hoes van Desire en andere hoezen van Desire, is dat de songtitels op de
achterzijde van de hoes van Music on Vinyl in helder blauw zijn gedrukt terwijl
op de meeste persingen van Desire die titels in (gebroken) wit zijn gedrukt. Dat
had natuurlijk wit moeten zijn. (Maar als ik heel eerlijk ben, heeft dat blauw
wel wat…)
Het artwork dat op de binnenhoes van de oorspronkelijke
elpee stond afgedrukt, is door Music on Vinyl op een inlegvel gezet (inclusief
de vermelding van de quadraphonic-mix die op de allereerste persingen van
Desire ontbreekt.)
Deze nieuwe persing van Music on Vinyl bevat dezelfde mix
als de geremasterde cd en klinkt minstens net zo goed als die geremasterde cd.
Deze persing hoort dus thuis in het eerder genoemde rijtje Before the flood en
The Basement tapes.
Natuurlijk zijn er kleine, minimale verschillen tussen de
geremasterde cd-versie van Desire en de Music on Vinyl-persing van dit album.
Zo is het geluid van de Music on Vinyl-persing net iets warmer dan op de
geremasterde cd, maar komt Dylans stem net iets meer boven de mix uit op de
geremasterde cd. Daarnaast zitten de tamboerijn aan het begin van ‘Isis’ en de
gitaar in ‘Romance in Durango' net wat beter in de mix op de Music on
vinyl-persing. Verder klinkt de accordeon in ‘Joey’ op de Music on
Vinyl-persing echt godsgruwelijk mooi.
De verschillen tussen deze twee edities zijn naar mijn smaak
te klein om een definitieve voorkeur uit te spreken voor de geremasterde cd of
de Music on Vinyl elpee. Dat hoeft natuurlijk ook helemaal niet. Met de uitgave
van Desire door Music on Vinyl is deze uitstekende mix van een van Dylans meest
toegankelijke albums zowel voor cd- als elpee-liefhebbers te krijgen.
En dat is goed nieuws.
Desire door Music on Vinyl ligt vanaf 19 augustus in de
winkel. Ik kan iedere vinyl-liefhebber aanraden die plaat aan te schaffen.
Zo snel mogelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten