Luister, ik doe je na #9 (slot)

Het allerlaatste deel van 'Luister, ik doe je na'. Da's mooi, want ik heb meer dan genoeg van al die covers. Na vandaag hoef ik voorlopig geen covers meer te horen.
Helemaal onderaan dit bericht staan drie conclusies, getrokken naar het beluisteren van 567 covers...
Om gelijk maar met de deur in huis te vallen, ik heb in het verleden dusdanig vaak de tip gekregen om het album Lo and behold van Coulson, Dean, McGuinness and Flint te beluisteren, dat ik het ongeveer een jaar geleden maar gekocht heb. Al die tipgevers moet ik teleurstellen. Het is niet allemaal een drama wat op dit album te vinden is, maar... Enfin, daar gaat ie:

Coulson, Dean, McGuinness and Flint - Lo and behold
[10 covers, totaal: 443]
Wat dit album jarenlang interessant gemaakt moet hebben, is dat het vooral covers bevat van nummers die niet officieel in de uitvoering van Dylan uitgegeven zijn. Inmiddels zijn een aantal wel in de uitvoering van Dylan in de winkel te koop, zoals 'Let me die in my footsteps', 'Odds and ends' en het titelnummer. Desalniettemin bevat dit album nog steeds een aantal covers waarvan het origineel door Dylan wel circuleert op bootlegs, maar nog niet officieel is uitgebracht, zoals 'Sign on the cross' en 'Get your rocks off'.
Het is jammer dat Coulson, Dean, McGuinness and Flint van een groot aantal covers echt helemaal niks bakt. De versies van 'Eternal circle', 'Open the door Homer', 'Lay down your weary tune', 'The eath of Emmett Till' en vooral 'Don't ya tell Henry' zijn ware nachtmerries. Walgelijk.
'Sign on the cross', 'Lo and behold' en 'Odds and ends' zijn hooguit aardig. er is geen enkele reden (meer) om dit album te willen bezitten.

Peter, Paul and Mary - In the wind
[3 covers, waarvan 2 reeds besproken. Totaal: 444]
De voornaamste reden om In the wind aan te schaffen, is de door Dylan geschreven hoestekst, direct gevolgd door Peter, Paul and Mary's versie van 'Blowin' in the wind'.
Op dit album staat ook een cover van 'Quit your lowdown ways', welke aardig is, maar ook niet meer dan dat.

Hugues Aufray - Aufray chante Dylan
[11 covers, totaal 455]
Dit album heb ik gekocht vanwege de foto's van Dylan & Aufray op de hoes (zie ook de Bob Dylan aantekeningen). De covers zijn matig tot aardig, meer niet. Over de vertalingen kan ik niet oordelen, daarvoor is mijn kennis van het Frans te matig. Bovendien gaat het mij in deze serie niet om de kwaliteit (of het gebrek daar aan) van de vertalingen.
de meest aardige covers op dit album zijn 'Girl from the north country' en 'The Lonesome death of Hattie Carroll', maar niks komt ook maar in de buurt van de schoonheid van het origineel. Sommige covers, zoals 'All I really want to do', 'Oxford town' en 'Wtih God on our side' irriteren gewoon.

The 30th anniversary concert celebration
[25 cover, totaal: 480]
Het had een feest moeten worden, maar ik herinner mij dat ik - samen met mijn vader - met plaatsvervangende schaamte naar de tv-uitzending van dit concert heb zitten kijken. Pas bij Dylans solo-optreden zakte de schaamte een beetje weg, om weer net zo hard terug te komen tijdens het gezamenlijk gezongen 'My back pages'.
Het was niet helemaal een ramp, mijn vader & ik waren het er roerend over eens dat de optredens van Willie Nelson & Richie Havens de moeite waard waren. Persoonlijk vond ik Eddie Vedder & Mike McCready ook nog wel de moeite waard, en iets mindere mate The Band, of wat daar nog van over was. Niks voor de eindlijst of twijfellijst.

Peter, Paul and Mary - The Times they are a-changin' (single)
[1 cover, totaal: 481]
Hooguit aardig, iets te 'oprecht' gebracht.

Conny van den Bos en René Frank - Blowin' in the wind (single)
[1 cover, totaal: 482]
Een Nederlandstalige versie van 'Blowin' in the wind'. Van historisch belang - de eerste uitgave in Nederland van een nummer van Dylan - meer ook niet. Gewoon irritant.

Ernst Jansz - Dromen van Johanna
[12 covers, totaal: 494]
Ernst Jansz vertaalde 12 nummers van Dylan, schreef daar een aardig boek over, trekt langs de theaters & bracht een cd uit met zijn 12 covers. Het gros van de covers - nog even afgezien van de vertalingen - vind ik ronduit irritant & onder de maat. Jansz heeft nogal eens de neiging om 'het stemmetje' op te zetten. Bovendien is de muzikale begeleiding vaak maar matig.
Positieve uitschieters: 'Boots of Spanish leather', 'Every grain of sand' en 'Red river shore'. Geen eindlijst of twijfellijst-materiaal.

I shall be unreleased
[18 covers, waarvan 1 met een bijdrage van Dylan & 5 reeds zijn besproken. Totaal: 506]
Een cd uit begin jaren 90, een prima concept: een verzamel-cd met covers van nummers van Dylan, nummers die Dylan zelf niet heeft opgenomen en / of niet officieel heeft uitgebracht. Op deze cd zul je o.a. nummers als 'Walk out in the rain', Love is just a four letter word', Dusty old fairgrounds' en 'Ain't no man righteous, no not one' tegenkomen.
Prima concept, maar het werkt niet. Nachtmerries als Rod Stewart & Manfred Mann komen voorbij. Zelfs de bijdrage van de fantastische The Staple singers valt tegen. De enige wel aardige covers op dit album zijn 'Seven days' door Ron Wood, 'Ain't no man righteous, no not one' door Jah Malla en 'Paths of victory' door Pete Seeger. Maar ook de positieve uitschieters blijven onder de maat, helaas.

Ramblin' Jack Elliott - The Ballad of Ramblin' Jack
[1 cover, totaal: 507]
Een andere versie van 'Don't think twice, it's all right', wederom live. Een betere versie dan op A Nod to Bob. De versie van A Nod to Bob gaat hiermee van de twijfellijst en wordt vervangen door deze versie.

David Bromberg - The Player: a retrospective
[1 cover, totaal: 508]
Deze cd is vooral interessant vanwege 'Sammy's song' waarop Dylan een bijdrage levert. Brombergs versie van 'Wallflower' is aardig, meer niet. Net niet op de twijfellijst.

Gotta serve somebody, the gospel songs of Bob Dylan
[11 tracks, waarvan 1 door Dylan en 1 reeds besproken is. Totaal: 517]
Geen onaardig album, covers van de nummers van Slow train coming en Saved. Maar het werkt zeker niet allemaal. De mooiste covers: 'Are you ready' door de Fairfield four, geheel a capella en 'Saving grace' door Aaron Neville (eerste minuut verbluffend, daarna treedt de verveling in). Beide tracks komen net niet op de eindlijst, over de overige covers heb ik het maar niet.

Odetta sings Dylan (cd-versie inclusief 2 bonustracks)
[12 covers, waarvan 1 reeds besproken. Totaal: 528]
Odetta sings Dylan is gewoon een goed album. Dit kun je rustig aanschaffen, daar zul je geen spijt van krijgen. Natuurlijk zijn niet alle covers even geslaagd & nee, niet alle covers zullen een plekje krijgen in de lijsten. Net niet op de lijst: 'Baby, I'm in the mood for you', 'Don't think twice, it's all right', 'Masters of war' en 'Mr. Tambourine man'. Op de eindlijst: 'Long ago, far away' en 'Long time gone'. Op de twijfellijst: 'Masters of war'.

Journey to love (Mojo november 2010)
[1 cover, totaal: 529]
Een cd bij de Mojo weggegeven die vooral interessant is vanwege Dylan bijdrage, op piano, op 'Downtown blues' van Geoff Muldaur. Maar er staat ook een cover op: 'Masters of war' door Judy Collins. Ik word hier niet warm of koud van, moet ik bekennen.

The Grateful dead - Postcards from the hanging (inclusief bonus-cd)
[13 tracks, 1 inclusief Dylan, 1 reeds eerder besproken. Totaal: 540]
ik heb wel een zwak voor de muziek van The Grateful dead & al is deze cd zeker niet The Finest hour van The Grateful dead, net als bij Odetta sings Dylan zul je je geen buil vallen aan de aanschaf van Postcards from the hanging.
Eindlijst: 'It takes a lot to laugh, it takes a train to cry', twijfellijst: 'Queen Jane approximately'. Net niet op de lijst: 'She belongs to me' en 'When I paint my masterpiece'.

Happy birthday Bob (Uncut juni 2011)
[4 covers, totaal: 544]
Wederom een cd'tje dat werd weggegeven bij de aanschaf van een tijdschrift. Vier covers, 'sTuck inside of Mobile' door North Mississippi allstars & 'Forever young' door Soweto gospel choir zijn ronduit irritant. De andere 2 covers zijn ver onder de maat. Vergeten & verder gaan.

Ramblin' Jack Elliott - Best of the Vanguard years
[1 cover, totaal: 545]
een derde versie van 'Don't think twice, it's all right' door Ramblin' Jack Elliott, dit maal niet live, maar in de studio. Aardig, niet zo mooi als de live versie in de twijfellijst.

The Band - Rock of ages (2001 heruitgave, inclusief bonus-cd)
[2 covers, totaal: 547]
Van beide covers - 'This wheel's on fire' en 'I shall be released' zijn eerder al betere of gelijkwaardige versies van The Band voorbij gekomen.

The Band - The Last waltz (4 cd-versie)
[1 cover, totaal: 548]
Voor deze cover geldt hetzelfde als bij de covers op Rock of ages.

The People speak
[2 covers, totaal: 550]
Eddie Vedder zingt, net als tijdens the 30th anniversary concert celebration 'Masters of war' & wederom doet hij het mooi. Deze versie is nog iets mooier dan de eerder besproken versie: twijfellijst.
De tweede cover op deze cd - 'Only a pawn in their game' door Rich Robinson - is een stuk minder. Eén keer luisteren & vergeten.

Willie Nelson - Across the borderline
[1 cover, totaal: 551]
Willie Nelson speelt op dit album, net als tijdens the 30th anniversary concert celebration, 'What was it you wanted'. Mooi, maar niet goed genoeg voor een notering in een van de lijsten.

U2 - Rattle and hum
[1 cover, totaal: 552]
U2's versie van 'All along the watchtower', inclusief door voorman Bono bedachte nieuwe tekst. Laat maar.

Adele - 19 (expanded edition)
[2 covers, totaal: 554]
Op deze expanded edition staan 2 versies van 'Make you feel my love'. Adele heeft een mooie stem, het is alleen jammer dat ze 'm gebruikt zoals ze 'm gebruikt. Dit is het niet. De tweede versie - live - is nagenoeg identiek aan de overbekende hit-versie. Ik wil best snappen dat mensen dit mooi vinden, maar ik krijg er jeuk van.

Nina Simone - I got life and many others
[2 covers, totaal: 556]
Geen onaardige versie van 'I shall be released', maar zeker geen lijst-materiaal. De versie van 'Just like a woman' is er een om te vergeten.

Nina Simone - To love somebody
[3 covers, waarvan 2 reeds besproken. Totaal: 557]
Simone's versie van 'The Times they are a-changin'' is niet haar finest hour. Laat maar. Gewoon irritant.

Bob Dylan & The Band - The Basement tapes
[2 covers, totaal: 559]
Op The Basement tapes staan 2 door Dylan geschreven nummers in de uitvoering van The Band: 'Don't ya tell Henry' en 'Long distance operator'. De eerste is hooguit aardig, de tweede is in een bijna identieke versie reeds besproken.

Bob Dylan & The Band - Before the flood
[1 cover, totaal: 560]
Op dit album nogmaals 'I shall be released' door The Band. Niet wereldschokkend anders dan eerder beluisterde versies.

George Harrison - All things must pass
[1 cover, totaal: 561]
Aardige versie van 'If not for you', meer niet.

Earl Scruggs - His family and friends
[2 covers, totaal: 563]
Op dit album speelt Earl Scruggs 'Love is just a four letter word' samen met Joan Baez en 'You ain't going nowhere' met The Byrds. Beide versies wijken niet drastisch af van de eerder besproken covers van Joan Baez en The Byrds.

Bette Midler - Best of Bette
[1 cover, totaal: 564]
Midlers versie van 'I shall be released' mag in de kast blijven. Niet de moeite van het beluisteren waard.

The Best of Broadside 1962 - 1988
[3 covers, totaal: 567]
Op deze 5 cd box is veel Dylan te vinden. Dylan zelf onder het pseudoniem Blind Boy Grunt, maar ook een aantal covers:
The New World singers - 'Blowin' in the wind'
The Boradside singers - 'Paths of victory' [er zijn geruchten dat Dylan meezingt, ik hoor het niet]
Pete Seeger - 'A Hard rain's a-gonna fall'
De versie van 'A Hard rain's a-gonna fall' door Pete Seeger is de beste van de drie covers. Geen eindlijst materiaal.

Ik ben er door! Na het beluisteren van 567 covers is dit de eindlijst & de twijfellijst:

eindlijst:
The Band - 'When I paint my masterpiece'
Wilco & Fleet foxes - 'I shall be released'
Guy Davis - 'Sweetheart like you'
Suzzy & Maggie Roche - 'Clothes line saga'
Martin Simpson - 'Highway 61 / Highway 61 revisited'
Develish Doubledylans - 'Shot of love'
Michael Moore trio - 'Sign on the window'
Merl Saunders, Jerry Garcia, John Kahn, Bill Vitt - 'Positively 4th street'
Jim James & Calexico - 'Going to Acapulco' [gouden ster]
The Band - 'I shall be released'
The Band - 'Long distance operator'
Oh Susanna - 'Billy 4'
Odetta - 'Long ago, far away'
Odetta - 'Long time gone'
The Grateful Dead - 'It takes a lot to laugh, it takes a train to cry'

twijfelgeval:
The Low anthem - 'Dignity'
Ramblin' Jack Elliott - 'Don't think twice, it's all right' [The Ballad of Ramblin' Jack]
Articolo 31 - 'Come una pietra scalciata (Like a rolling stone)'
Patti Smith - 'The Wicked messenger'
Odetta - 'Paths of victory'
Robert Deeble with Mandy Troxel - 'Boots of Spanish leather'
Billy Goodman - 'Billy 1'
Tim O'Brien - 'Subterranean homesick blues'
Peter, Paul and Mary - 'Blowin' in the wind'
Jeff Tweedy - 'Simple twist of fate'
Willie Nelson & Calexico - 'Señor (tales of yankee power)'
Antony & The Johnsons - 'Knockin' on heaven's door'
Richie Havens - 'Just like a woman' (versie van Mixed bag)
Neville Brothers - 'With God on our side'
The Band - 'Tears of rage' (2 versies)
Salomon Burke - 'Stepchild'
Pete Seeger - 'Masters of war'
Odetta - 'Masters of war'
the Grateful dead - 'Queen Jane approximately'
Eddie Vedder - 'Masters of war'

ik begon deze serie met: 'Met de aankomende release van Chimes of freedom laait de discussie over covers van Dylan-nummers weer op. Mijn mening is simpel & duidelijk: covers zijn in verhouding tot het origineel van Dylan altijd onder de maat & 90% is bagger.
Maar is dat wel zo?'
Als 90% bagger is, zoals mijn aanname was aan het begin van deze serie, dan is 10% goed. Goed zijn die nummers die uiteindelijk op de eindlijst terecht zijn gekomen. Dat zijn er 15. Dat is slechts 2,65% van het totaal aantal beluisterde covers! Dat is procentueel gezien een heel stuk minder dan ik van te voren had ingeschat.
Zelfs als ik de nummers op de twijfellijst meetel, kom ik slechts aan 6,35% en dus nog lang niet aan de 10%.

Conclusies:
1. 97,35% van de covers is bagger
2. slechts 15 van de 567 covers kunnen er mee door
3. 'Nobody sings Dylan like Dylan'