De Nobelprijs voor de literatuur 2011 gaat naar Tomas Tranströmer. Ik roep het al jaren, de samenscholing van beslissende mannen & vrouwen heeft het lef niet om de prijs aan Dylan te geven. Daarom werd Dylan in 2000 'afgescheept' met de Polar Music Prize.
Wanneer ik mijn eigen, bovenstaande zinnen teruglees, dan lijken die te druipen van de rancune. Ergens is dat ook wel zo. Ik weet dat Dylans schrijven Nobelprijswaardig is & ik betreur het dat anderen dat willen niet zien, ze missen zoveel.
Maar bovenal vrees ik dat Dylan nooit de Nobelprijs zal krijgen omdat hij in de ogen van velen 'slechts' een muzikant is & een muzikant kan nooit literatuur schrijven.
Toch?
De bottom line is dat morgen Dylans muziek niet anders zal klinken dan gisteren of vandaag. En ik betreur het dat hij er niet de literaire erkenning voor krijgt die hij verdient.
2 opmerkingen:
In hetzelfde 8 uur journaal waarin de winnaar bekend werd gemaakt en waarbij Dylan's naam niet viel, was hij wel even te horen. De gisteren overleden Steve Jobs bleek - in zijn jonge jaren - hippie én Dylanfan geweest te zijn. The times they are a changin'
PS Of Bob Dylan die nobelprijs zou moeten krijgen weet ik niet; ben te weinig deskundig en ken ook de criteria niet.
Wat zou Dylan er zelf van vinden.Dat vraag ik me altijd af
Een reactie posten