Bob Dylan for Jimmy Carter

Wie verzamelt stuit soms op maffe dingen. Zo kocht ik in de begindagen van mijn verzamelafwijking de elpee Danke '81 bij de lokale kringloopwinkel omdat Dylans "Heart Of Mine" er op staat. Ik betaalde 75 cent. Niet eurocent, cent. Eenmaal thuis bleek de versie van "Heart Of Mine" een unieke edit van 3 minuten en 7 seconden van dit nummer te zijn. De plaat bleek nog niet eens op Searching For A Gem te staan, voor mij als beginnend verzamelaar een indicatie dat ik iets unieks had gevonden. Enthousiast belde ik met een groot Dylan-verzamelaar om te vertellen over mijn vondst. Zijn reactie schokte mij: "Dat kan niet. Die plaat bestaat niet. Ik heb er immers nog nooit van gehoord en ik verzamel al heel lang."
Inmiddels staat Danke '81 wel op Searching For A Gem, simpelweg omdat 'ie wel bestaat.

Een tijdje geleden kocht ik de cassette Bob Dylan for Jimmy Carter; A Song for Jimmy Carter. Deze cassette hoort niet op Searching For A Gem thuis, het is immers geen officiële release. Het is een wat vreemde cassette en dat maakt het tot een aantrekkelijk ding. Sinds ik de cassette kocht, staart 't ding me vanuit de kast aan. Ik heb het inmiddels vele malen uit de kast gehaald en van alle kanten bekeken. De cassette is in Indonesië gemaakt / uitgebracht door Atlantic Records. De foto van Jimmy Carter op de voorzijde van de hoes is een echte foto waar een soort watermerk van Atlantic Records in zit. De foto is op de kartonnen inlay geplakt. De tracklist bevat een aantal grappige schrijffouten, zoals "Maggie's Farn" en "O Threw It All Away". De cassette is een grijze Maxwell-cassette van 60 minuten. Op de papieren stickers staat het logo van Atlantic Records en, op één zijde, in rode inkt "2078". Er staat geen verdere informatie op de cassette zelf. Het catalogusnummer van de cassette is AR 2078.
Op de inlay staat dat platenmaatschappij Atlantic Records lid is van APNI, dat staat voor Assosiansi Perekam Nasional Indonesia.

Waarom Jimmy Carter? Is deze cassette bedoeld om de presidentscampagne van Carter te ondersteunen? Daar lijkt het wel op. Maar waarom dan in Indonesië uitbrengen?
Bob Dylan heeft Jimmy Carter tijdens zijn tournee van 1974 bezocht. Daarnaast heeft Jimmy Carter in ieder geval twee keer tijdens een speech Bob Dylan aangehaald, zo uit mijn hoofd citeerde hij tijdens die speeches uit "Maggie's Farm" en "It's Alright, Ma (I'm Only Bleeding)".

Naar aanleiding van de gisteren geplaatste oproep om informatie over radio-uitzendingen voor het kunnen schrijven van het tweede deel van Bob Dylan in Nederland, ben ik vanochtend de zolder opgegaan. Na lang speuren en vooral veel aan de kant zetten, vond ik het doosje vol cassettebandjes die ik jaren geleden weggezet had omdat ik ze niet meer draaide, maar het ook niet over mijn hart kon verkrijgen om ze bij de vuilnis te zetten. Gelukkig maar, er zitten een stuk of 15 cassettes bij met radio-uitzendingen rond Dylan, materiaal dat ik kan gebruiken voor mijn boek. Om die cassettes te kunnen draaien, moest ik in een andere hoek van de zolder andere zaken aan de kant zetten om het cassettedeck dat daar al een paar jaar staat te verstoffen te voorschijn te halen. Dat lukte mij niet alleen, zoonlief was zo vriendelijk even te assisteren bij het te voorschijn halen en op de versterker aansluiten van het cassettedeck. Vervolgens hebben we samen niet naar een opgenomen radio-uitzending geluisterd, maar naar een cassette waarop hij, tweeënhalf jaar oud, een liedje zingt.
Tijdens het luisteren naar zijn eigen peutergezang wees hij op Bob Dylan for Jimmy Carter in de kast. Goed idee, vond ik.
En dus heb ik net voor het eerst Bob Dylan for Jimmy Carter gedraaid, grotendeels alleen. Zoonlief haakte al snel af.
De cassette begint met "A Few Words From Jimmy Carter", aldus de inlay. Dit blijkt een door pompeuze muziek ingelijst fragment uit een speech van Carter te zijn waarin Bob Dylan in geen velden of wegen te bekennen is. Dat verraste mij, ik had verwacht een van de tweede Dylan-speeches te horen te krijgen.
Na dit korte fragment zegt een man met een dik accent "Ladies and gentlemen and now Bob Dylan, a song for Jimmy Carter" waarna "Maggie's Farm" van het album Hard Rain begint.
Kijkend naar de tracklist tijdens dit eerste nummer valt me ineens op dat het bijna een kopie is van de tracklist van Hard Rain:

Kant A:
1. A Few Words Form Jimmy Carter
2. Maggie's Farm
3. One Too Many Mornings
4. Stuck Inside Of Mobile With The Memphis Blues Again
5. Oh Sister
6. Lay Lady Lay
7. Shelter From The Storm

Kant B:
1. You're A Big Girl Now
2. I Threw it All Away
3. Simple Twist Of Fate
4. Meet Me In The Morning
5. Lily, Rosemary And The Jack Of Hearts
6. If You See Her, Say Hello

Zo op het eerste oog bevat deze cassette - tot en met track 2 van kant B - Hard Rain minus "Idiot Wind" aangevuld met enkele songs van Blood On The Tracks. Dat is het ook, met één verschil: de "Shelter From The Storm" die kant A afsluit is niet van Hard Rain, zoals je zou  verwachten, maar ook van Blood On The Tracks. Daarnaast zijn zowel "Shelter From The Storm" als "If You See Her, Say Hello" flink ingekort.

Op Discogs kwam ik nog een alternatieve versie van deze cassette tegen, een versie uit 1980 met een nieuw catalogusnummer (CT 1465), een iets ander hoesje en een tracklist waarvan "Lay Lady Lay", "Shelter From The Storm" en "If You See Her, Say Hello" zijn verdwenen.

Zou deze cassette de presidentscampagne van Jimmy Carter geholpen hebben? Ik betwijfel het. Om effect te kunnen hebben had deze cassette - denk ik dan - in Amerika verkocht moeten worden, niet in Indonesië. Misschien werd Bob Dylan for Jimmy Carter ook wel in Amerika verkocht. En nu is die cassette in Nederland, althans één exemplaar.
Het is absurd wat je als verzamelaar af en toe tegenkomt.