Presidential Medal of Freedom: hier. (Dit is het zoveelste bericht waarin Desire in het rijtje hits is gezet...)
Vandaag 47 jaar geleden: Ik citeer: 'Bob Dylan begint op 30 april 1965 in Sheffield aan een tournee door Engeland. Hij wordt begeleid door The Band. Tijdens deze tournee worden filmopnamen gemaakt voor de documentaire Don't Look Back.' (zie hier) En het gaat nog even verder. Ik vind dit een leuke website. Alleen jammer dat de maker Dylans tournees van 1965 & 1966 door elkaar haalt.
Foto: Op het forum van Expecting rain kwam ik een link naar deze foto tegen met de opdracht 'zoek de verschillen' :-)
Jack Byrne: In Dylan kort #839 schreef ik: '"In 1988 verhuisde Byrne naar New York, waar hij de actrice Ellen Barkin
huwde. Ze hebben twee kinderen. Jack (22) is muzikant en vaak op
tournee met Bob Dylan, wat hem trots maakt." Er is dus een Jack Byrne of Jack Barkin die vaak met Dylan tourt, maar in welke hoedanigheid?'
Truck Fish is voor mij op zoek gegaan & heeft mij drie links gestuurd: hier, hier & hier. Met dank aan Truck Fish!
Is Woody alive? Vanochtend vond ik in mijn mailbox een bericht met alleen de tekst 'Is Woody alive?' & een link naar een filmpje op You Tube. Normaal gesproken link ik niet naar non-Dylan muziek (-nieuws), maar voor dit filmpje maak ik een uitzondering. Zie hier.
Dylan kort #840
René Peters: 'The Times they are a-changin'' gebruikt in een column over veranderende tijden.
Presidential Medal of Freedom: hier.
Martien: 'Musici hebben soms grote invloed op onze samenleving'. Martien denkt hierbij aan Randy Newman, The Dixie Chicks en Bob Dylan. (Maar verder dan aan deze drie denken komt ze niet. Martien, ik had graag meer gelezen. Hoe hebben ze invloed. Hoe worden ze, zoals je schrijft, tegengewerkt.)
afbeelding: voor meer informatie, zie 'Dylan kort #838'. Met dank aan Simon voor de flyer!
Dylan kort #839
Presidental Medal of Freedom: Nog een aantal links die geen plek in Dylan kort #838 hebben gekregen (met een grote kans op per ongeluk dubbel publiceren, gezien de grote hoeveelheid berichten met allemaal min of meer dezelfde inhoud) hier, hier, hier, hier, hier, hier, hier (tweet van Dolf Jansen), hier, hier, hier, meer tweets hier, hier. Er zijn er nog wel meer, maar ik vind het mooi geweest.
Tribute: op 16 mei is in Den Herberg (Belfeld) is Dylantribute te zien / horen door Bruno Deneckere, Nils De Caster & Derek. Zie hier.
Gabriel Byrne: Op de website van De Standaard staat een uitvoerig artikel over de acteur Gabriel Byrne. Voor de Dylan-liefhebber wordt het pas interessant in de laatste alinea: 'In 1988 verhuisde Byrne naar New York, waar hij de actrice Ellen Barkin huwde. Ze hebben twee kinderen. Jack (22) is muzikant en vaak op tournee met Bob Dylan, wat hem trots maakt.'
Er is dus een Jack Byrne of Jack Barkin die vaak met Dylan tourt, maar in welke hoedanigheid? Nog interessanter is de connectie met Theme Time Radio Hour. Iedere aflevering van Theme Time Radio Hour begon met een gesproken introductie. Zo begon de allereerste aflevering met de introductie: 'It's nighttime in the big city. Rain is falling, fog rolls in from the waterfront. A nightshift nurse smokes the last cigarette in her pack. It's Theme Time Radio Hour with your host Bob Dylan.' Die introducties zijn ingesproken door Ellen Barkin.
afbeelding: Flyer twee uit Parijs (zie Dylan kort #838), met dank aan Simon! De flyer adverteert een nacht lang Dylan op de Franse radio (Fip Radio, van 21 uur op 9 maart t/m 7 uur op 10 maart 2012).
Dylan kort #838
setlist 26 april: Leopard-skin pill-box hat / It ain't me, babe / Things have changed / Tangled up in blue / Beyond here lies nothin' / Tryin' to get to heaven / High water (for Charley Patton) / Spirit on the water / The Levee's gonna break / A Hard rain's a-gonna fall / Highway 61 revisited / Love sick / Thunder on the mountain / Ballad of a thin man / Like a rolling stone / All along the watchtower // Blowin' in the wind
Presidential Medal of Freedom: Bob Dylan krijgt de Presidential Medal of Freedom. Naast Dylan krijgen onder andere Madeleine Albright, Toni Morrison, Shimon Peres, Maya Angelou, Dolores Huerta en astronaut John Glenn de onderscheiding. De prijs wordt binnenkort door president Barack Obama uitgereikt. Zie hier, hier, hier, hier, hier en hier. Ik moet bekennen dat ik voor vandaag niet gehoord had van de Presidential Medal of Freedom. En dus ben ik maar even op zoek gegaan. Wikipedia: 'De onderscheiding wordt uitgereikt door of namens de president van de Verenigde Staten. Hij is bestemd voor personen die een bijzonder significante bijdrage hebben geleverd aan de veiligheid of nationale belangen van de Verenigde Staten, wereldvrede, cultuur of andere betekenisvolle publieke of private ondernemingen.'
De onderscheiding wordt op of rond 4 juli uitgereikt.
Robertus Dylanum: Gisteren plaatste ik hier het bericht 'Robertus Dylanum'. Ik nam het ontvangen bericht serieus & dus ben ik - zo begreep ik vandaag uit een e-mail van Willem - volledig in de grap getrapt. Willem schrijft onder andere:
Beste Tom,
Naar aanleiding van je vraag over het artikel over Dylans eredoctoraat het volgende:
Het artikel is oorspronkelijk afkomstig uit het Britse satirische tijdschrift Private Eye, waar het in juli 2004 onder de kop ‘That Bob Dylan Honorary Degree Citation In Full’ verscheen. Het wordt ook in de Encyclopedie van Michael Gray genoemd: ‘A fine parody of all this appeared in Private Eye no. 1110, which, below a photograph of a be-robed Dylan looking outrageously put-upon and vexed, offered a mock version of the citation in cod-Latin.’ (ed. 2006, blz. 635).
Potjeslatijn dus, en de humor ervan gaat in vertaling natuurlijk hopeloos verloren. Maar om je een idee te geven:
‘Gegroet, Bob Dylan (geboren Zimmerman), Amerikaans volkszanger en mondharmonicavirtuoos. Beroemd in de jaren zestig met grote hits als ‘Hey, Mr Tambourine Man’, 'The Times They Are a-Changin’’ en natuurlijk ‘The answer, my friend, is blowin’ in the wind’. Inspireerde gedurende vele jaren met vriendin Joan Baez e.a. protesten tegen de oorlog en het kapitalisme. Draagt altijd een zielig baardje en een raar kapsel en rookt marihuana. Icoon van de alternatieve hippiecultuur. Trad als vergetenswaardig acteur op in ‘Pat Garrett and Billy the Kid’. Woont tegenwoordig in Crouch End, een onbeduidende voorstad van Londen. Zo vergaat de grootheid der wereld.
University of St Andrews (voorheen de Glen Miller Distilleerderij en Technische Hogeschool. (‘een slokje voor u afstudeert’)’
Hopelijk heb je hier wat aan. Hartelijke groet uit het westen van Ierland,
Willem
Ik heb Willem teruggeschreven dat ik hier zeker wat aan heb & dat ik erg heb moeten lachen om de grap ondanks dat ik zelf het slachtoffer ben geworden.
Met dank aan Willem!
boeken: De nieuwsbrief van fanzine, die ik heb vandaag heb ontvangen, heb ik nog niet kunnen lezen, alleen nog maar doorbladeren. Tijdens het doorbladeren zag ik dat er weer een aantal boeken over Dylan verschijnen:
Jon Friedman - Forget about today (7 augustus 2012)
Bob Dylan Forever young: 50 years of song (hardback 1 september 2012)
Jonah Lehrer - Imagine: how creativity works
Andrea Cossu - It ain't me babe (20 augustus 2012)
Ian Bell - Once upon a time (2 augustus 2012)
Het Time-Life book Bob Dylan Forever young: 50 years of song dat in september in hardback uitkomt heeft dezelfde titel als het tijdschrift dat onlangs door Time-Life is uitgegeven. Ik ga er voorlopig dan ook van uit - maar ik weet dit niet zeker - dat het in september te verschijnen boek dezelfde inhoud heeft als het onlangs verschenen tijdschrift.
Het boek van John Lehrer is geen boek over Dylan, maar bevat wel een hoofdstuk met de titel 'Bob Dylan's brain'.
Het boek van Ian Bell is deel 1 van een tweedelige biografie over Dylan.
Tot slot ontbreekt in bovenstaand rijtje nog het boek Who is that man? van David Dalton dat 24 april uitgekomen zou zijn. Ik heb het boek inmiddels besteld maar ik heb vandaag van de verkoper begrepen dat het diep in juni wordt voor ik het boek zal ontvangen.
Music on vinyl: Wederom volgens de nieuwsbrief Isis: Music on vinyl brengt in mei niet alleen "Love and theft" opnieuw op vinyl uit, maar ook New morning. Dat kan ik alleen maar toejuichen.
Levon Helm: Peter stuurde mij vandaag een scan van een stuk uit De Volkskrant n.a.v. het overlijden van Levon Helm. Het stuk is geschreven door Gijsbert Kamer. Hij schrijft o.a.: 'Helm en gitarist Robbie Robertson trokken de aandacht van Bob Dylan die in 1965 naarstig op zoek was naar een elektrische band. Helm stond erop dat Dylan ook de rest van zijn Hawks in dienst nam. Dat deze nu niet alleen een stel knappe muzikanten om zich heen had, maar vooral drie grootse zangers, zou pas later blijken.' ('The Band klonk traditioneel en vernieuwend tegelijk'; De Volkskrant, 21 april 2012)
Dit door Gijsbert Kamer geschreven stuk over Levon Helm is een heel stuk beter dan het stuk uit NRC Handelsblad waar ik een paar dagen geleden over schreef.
Met dank aan Peter voor het opsturen van het artikel!
afbeelding: De afbeelding bij dit bericht is een scan van de voorkant van de eerste van een aantal flyers die bij de tentoonstelling L'Explosion rock in Parijs lagen. Met dank aan Simon voor deze flyer! In de komende dagen volgen er nog meer op de blog.
L'Explosion rock
1. een dubbel-cd met nummers uit de periode 1961 - 1966;
2. de bij 1 genoemde dubbel-cd in luxe verpakking met tien foto's van Dylan;
3. een boxje met al Dylans albums (m.u.v. Greatest hits) van Bob Dylan t/m Blonde on blonde + de dvd The Other side of the mirror.
Over het boxje (#3) schreef ik eerder in 'Dylan kort # 815' o.a. dat het nogal veel weg heeft van het in samenwerking met De Volkskrant uitgegeven boxje uit 2009 & dat er in het boxje een boekje zit dat helemaal niet geschreven is voor dit boxje, maar voor de dubbel-cd (#1 & #2).
Vandaag bracht de pakketbezorger #2 uit bovenstaande lijst. Het is een grote box, bijna net zo groot als een elpee.
Wanneer je de doos opent, zitten links de twee cd's met daaromheen de songtitels (er staat verdikkeme 'Love minus zero' - zonder 'no limit' & 'Rainy day woman #12 &35' met een 'a' in plaats van een 'e'. Knuppels zijn 't). Aan de rechterkant zit een uitsparing waarin de tien foto's zitten. Of liever de reproducties. Er zitten een aantal mooie reproducties bij, maar ze zijn zeker niet alle tien van zeer goede kwaliteit.
Vervolgens heb ik gezocht naar het bijbehorende boekje, zoals dat ten onrechte in het boxje met 7 cd's & 1 dvd zit, maar niks hoor. Geen boekje.
Ik voel me nu een mopperkont (& ergens ben ik dat ook wel). Het is een mooie uitgave, maar het had zoveel beter kunnen zijn wanneer alle foto's zo mooi als de beste foto's in dit pakket waren afgedrukt, wanneer het boekje in dit pakket was opgenomen. Het is geen goedkoop pakket, voor dat geld had Sony best even dat beetje extra kunnen geven.
Begrijp me niet verkeerd, ik heb absoluut geen spijt van mijn aankoop. Ik ben er erg blij mee. Het had alleen - met een klein beetje meer liefde tijdens het productieproces - nog zoveel mooier kunnen zijn.
Robertus Dylanum
Hilda stuurde mij, via de e-mail, afgebeeld bericht uit het studentenblad van St. Andrews. Het is erg geestig om te lezen, voor zover ik het kan volgen. Dat niet volledig kunnen volgen en toch een flauw idee hebben van wat er staat maakt het des te aardiger. Zo begint het stuk met: 'Salutamus Robertus Dylanum (natum Zimmermanicum) cantorum Americanus folkerensis et harmonica virtuosum.' Of wat te denken van de songtitels 'Ave homo tamburinus', 'Tempores mutando' en 'Responsus est, amicus meus, pufferandum in vento'.
Ik gok dat het gaat om de songtitels 'Mr. Tambourine man', 'The Times they are a-changin'' & 'Blowin' in the wind'.
Een volledige vertaling van dit artikel is meer dan welkom & kan naar tom_dylan@hotmail.com.
En dan is er natuurlijk nog de foto bij dit bericht. Die foto spreekt boekdelen.
Met dank aan Hilda voor het opsturen!
setlist 24 april
Leopard-skin pill-box hat / It's all over now, baby blue / Things have changed / Tangled up in blue / Beyond here lies nothin' / Simple twist of fate / John Brown / Summer days / Desolation row / Blind Willie McTell / Highway 61 revisited / Love sick / Thunder on the mountain / Ballad of a thin man / Like a rolling stone / All along the watchtower // Blowin' in the wind
1983
Peter mailde mij vandaag een link naar een film van een optreden van The Band in 1983, waarvoor dank.
Dat is twee keer (leden van) The Band in 1983. Ik doe er niks meer mee, ik plaats het bericht uit Rolling Stone hier. De link van Peter heb je drie zinnen geleden gekregen.
Dylan kort #837
afbeelding: De afbeelding bij dit bericht is een scan van een bladzijde uit het boek Woodstock handmade houses. Ik heb alleen deze bladzijde uit dit boek, meer niet. Het onderschrift - '... or where Bob Dylan used to.' - is wat raadselachtig, maar lijkt er op te duiden dat op de foto de slaapkamer van Dylans huis in Woodstock te zien is.
Adele evenaart Dylan: De Telegraaf, Nu.nl, 3FM, Artiesten nieuws, Knack, Muziek nieuws, Radio 6, NOS, Bogobogo, WN, dat is tien keer hetzelfde. Moet ik nog verder gaan? Vooruit dan, nog een paar: Online radio nieuws, Latest music headlines, Nieuws.be, Drimble, Music from.nl, Radio 2, RSS cockpit, Musicblog, NieuwsDiscussie. Tot zover wat ik gevonden heb. In de komende uren zullen er nog wel een serie websites bijkomen...
filmofiel: The Last Waltz, hier.
Dylan kort #836
setlist 21 april: Leopard-skin pill-box hat / Don't think twice, it's all right / Things have changed / Tangled up in blue / Beyond here lies nothin' / To make you feel my love / Honest with me / Every grain of sand / The Levee's gonna break / A Hard rain's a-gonna fall / Highway 61 revisited / Love sick / Thunder on the mountain / Ballad of a thin man / Lika a rolling stone / All along the watchtower // Blowin' in the wind
Bob Dylan and his band: Rotterdam 2011, hier.
Platenblad: Gisteren viel het nieuwe Platenblad (nr. 187) door de brievenbus. In dit Platenblad o.a. het volgende: 'En weer een paar maanden later vertelde ik m'n vader dat ik wilde stoppen met m'n studie om voor Bob Dylan te gaan werken. Hij probeerde me te overtuigen verder te gaan en op z'n minst doctorandus in de politicologie te worden, maar... wie wist hoe het drie jaar later Bob Dylan zou zijn vergaan? Ik vond het slimmer om in 1966 bij CBS Grammofoonplaten, oftewel Columbia Records, aan de slag te gaan. Als ik naar m'n vader geluisterd had was het het wellicht anders gelopen. Met mij. Niet met Dylan, die is 46 jaar na de Universiteit van Amsterdam nog steeds aan z'n Never Ending Tour bezig!
Blonde On Blonde, Dylan's grootste mijlpaal, werd, na een valse start in New York, in Nashville afgerond met een stel geweldige lokale muzikanten. Zoals Al Kooper.' (Evert Wilbrink)
Wacht even: Al Kooper een lokale muzikant uit Nashville?
Drie keer diep ademhalen & loslaten.
Al Kooper heeft in zijn boek Backstage passes, althans in de druk van dit boek dat ik heb, over het album Blond on blonde. Inderdaad een 'e' te weinig. Maar dit terzijde.
Bob Dylan and his band: Rotterdam 2011, hier.
Platenblad: Gisteren viel het nieuwe Platenblad (nr. 187) door de brievenbus. In dit Platenblad o.a. het volgende: 'En weer een paar maanden later vertelde ik m'n vader dat ik wilde stoppen met m'n studie om voor Bob Dylan te gaan werken. Hij probeerde me te overtuigen verder te gaan en op z'n minst doctorandus in de politicologie te worden, maar... wie wist hoe het drie jaar later Bob Dylan zou zijn vergaan? Ik vond het slimmer om in 1966 bij CBS Grammofoonplaten, oftewel Columbia Records, aan de slag te gaan. Als ik naar m'n vader geluisterd had was het het wellicht anders gelopen. Met mij. Niet met Dylan, die is 46 jaar na de Universiteit van Amsterdam nog steeds aan z'n Never Ending Tour bezig!
Blonde On Blonde, Dylan's grootste mijlpaal, werd, na een valse start in New York, in Nashville afgerond met een stel geweldige lokale muzikanten. Zoals Al Kooper.' (Evert Wilbrink)
Wacht even: Al Kooper een lokale muzikant uit Nashville?
Drie keer diep ademhalen & loslaten.
Al Kooper heeft in zijn boek Backstage passes, althans in de druk van dit boek dat ik heb, over het album Blond on blonde. Inderdaad een 'e' te weinig. Maar dit terzijde.
Record Store Day
Wie nu wordt overvallen door een déjà vu, kan ik alleen maar gelijk geven.
Even terug. Op 25 november 2011 was het in Amerika Record Store Day ('black friday'). Voor deze Record Store Day werd een boxje met vier singles van Dylan uitgebracht onder de titel Can you please crawl out your window? Dat boxje verscheen in een oplage van 5000 stuks.
In dit boxje zitten de singles:
'Subterranean homesick blues' / 'She belongs to me'
'Like a rolling stone' / 'Gates of eden'
'Positively 4th street'/ 'From a buick 6'
'Can you please crawl out your window?' / 'Highway 61 revisited'
Voor de voorkant van het doosje is het ontwerp van de Portugese ep Can you please crawl out your window? gebruikt. De vier singles zitten in replica's van (min of meer) originele hoesjes van singles. Het hoesje van 'Subterranean homesick blues' is aan de voorzijde gelijk aan de hoes van de Zuid-Afrikaanse single & aan de achterzijde van de Noorse single.
Het hoesje van 'Like a rolling stone' is een replica van het hoesje van de gelijknamige Franse ep. (Op de achterzijde van de oorspronkelijke hoes staat reclame voor vier andere Franse Dylan-releases. Op de release uit 2011 is er eentje vervangen door reclame voor Modern times...)
Het hoesje van 'Positively 4th street' is een replica van de Amerikaanse persing van deze single.
Het hoesje van 'Can you please crawl out your window?' is een replica van de Deense persing van deze single.Alle labels zijn gebaseerd op de labels van de Amerikaanse releases van deze singles, waarbij 'Subterranean homesick blues' een wit label heeft - zoals de oorspronkelijke promo - & de overige drie singles rode labels.
Op het label van de filpside van 'Can you please crawl out your window?' staat de titel 'Highway 61' i.p.v. 'Highway 61 revisited'.
Tot slot bevat het boxje een sticker (jawel, daar doen we het voor...)
Tot zover de Amerikaanse release uit 2011. Voor afbeeldingen van deze release, zie Searching for a gem.
Het is vandaag Record Store Day in Europa. In Europa is het boxje Can you please crawl out your window? uitgebracht in een oplage van 1000 stuks.
Op de platenbeurs in Utrecht, vorige week, zag ik bij de stand van Music on vinyl al een dummy van dit boxje. De medewerker van Music on vinyl vertelde mij toen dat zij de opdracht hadden gekregen om een boxje te persen waarvan de singles & de hoesjes identiek zouden zijn aan de Amerikaanse release. Het Europese boxje bevat dus dezelfde vier singles in dezelfde vier hoesjes als het Amerikaanse boxje. Inclusief reclame voor Modern times op de hoes van 'Like a rolling stone' & 'Highway 61' i.p.v. 'Highway 61 revisited' op het label van de vierde single.
Maar natuurlijk zijn er ook verschillen. Allereerst heeft het Europese boxje een compleet ander catalogusnummer (een MOV-catalogusnummer). Bovendien zijn de hoesjes van de singles op net iets dikker papier gedrukt dan bij de Amerikaanse voorganger. Dat is al een hele verbetering. Ook de labels, & met name de tekst op de de labels van 'Subterranean homesick blues' is op de Europese versie net wat scherper & vooral mooier van kleur.
Maar het grootste verschil tussen de Amerikaanse release & de Europese release is natuurlijk het boxje. Voor de Europese versie is niet het ontwerp van de Portugese ep gebruikt, maar van een van de twee Japanse singles. Ook de achterzijde van het Europese boxje wijkt - qua design - nogal af van de Amerikaanse release.Het is Record Store Day. Het is dringen voor de deur van de platenzaak.
Volgend jaar weer?
Dylan kort #835
Eerste twee e-mails van Floater, beide aanvullingen op zijn eerdere e-mail over dromen in de nummers op Tell tale signs:
Hoi Tom,
Inderdaad, water regen, rivieren komen ook veelvuldig terug in songs van Dylan.
Gisteren zag ik tot mijn genoegen dat mijn stukje voor één van jouw lezers aanleiding was om Bob Dylan’s Dream weer eens te draaien.
Een mooiere reactie had ik niet kunnen krijgen, toch?
Om eerlijk te zijn heb ik Dylan ook nooit gezien als een dromer. Ook nu niet. Het viel me alleen op dat dromen zo vaak terugkomen in de songs op TTS.
Ik heb gisterenavond nog even geturfd op het begrip “dream” en kwam tot de ontdekking dat het in heel veel songs van Dylan terugkomt en ook in songs die Dylan gecovered heeft.
“Dream” vormt evenals “river” een vast onderdeel van de Americana denk ik.
Dylan is dus niet zozeer een dromer, maar iemand die werkt met het vocabulaire van de Amerikaanse rootsmuziek.
Maar toch, hoe vaak hebben we Dylan in zijn radio shows niet horen zeggen: Welcome to Theme Time Radio Hour, dreams, schemes and themes…?
Een Dylanesque groet,
Floater
N.B. Floater (Too Much To Ask)
…They all got out of here any way they could
The cold rain can give you the shivers
They went down the Ohio, the Cumberland, the Tennessee
All the rest of them rebel rivers
My grandfather was a duck trapper
He could do it with just dragnets and ropes
My grandmother could sew new dresses out of old cloth
I don't know if they had any dreams or hopes
Nog even het lijstje dat ik geturfd heb van Dylan-composities waarin dream één of meerdere keren voorkomt:
1. All Over You
2. Ballad in Plain D
3. Bob Dylan's Dream
4. Bob Dyan's 115th Dream
5. Born In Time
6. Bye And Bye
7. Can’t Escape From You
8. City of Gold
9. Clean Cut Kid
10. Cross The Green Mountain
11. Dear Landlord
12. Death Is Not The End
13. Dignity
14. Don't Ever Take Yourself Away
15. Dreamin’Of You
16. Emotionally Yours
17. Every Grain Of Sand
18. Father Of Night
19. Floater (Too Much To Ask)
20. Gates Of Eden
21. Had A Dream About You Baby
22. Hard Times In New York Town
23. Heartland
24. Highlands
25. Huck’s Tune
26. I And I
27. I Dreamed I Saw St. Augustine
28. I Feel A Change Comin' On
29. I Shall Be Free No. 10
30. Idiot Wind
31. I'm Not There
32. I'm Your Teenage Prayer
33. It's Alright Ma (I'm Only Bleeding)
34. Jokerman
35. Last Thoughts On Woody Guthrie
36. Life Is Hard
37. Like A Ship
38. Make You Feel My Love
39. Marchin’ To The City
40. Mississippi
41. Mr. Tambourine Man
42. My Back Pages
43. Need A Woman
44. Never Gonna Be The Same Again
45. Never Say Goodbye
46. New Danville Girl
47. New Morning
48. No Time To Think
49. Red River Shore
50. Ring Them Bells
51. Romance In Durango
52. Señor (Tales Of Yankee Power)
53. Series Of Dreams
54. Something's Burning, Baby
55. Talkin' World War III Blues
56. Tell ‘Ol Bill
57. Tell Me
58. This Dream Of You
59. Thunder On The Mountain
60. Time Passes Slowly
61. To Ramona
62. Too Much Of Nothing
63. Tryin' To Get To Heaven
64. Tweedle Dee And Tweedle Dum
65. Under Your Spell
66. Waitin' For You
67. Walk Out In The Rain
68. Wedding Song
69. When You Gonna Wake Up?
70. Where Are You Tonight?
71. Ye Shall Be Changed
72. Yonder Comes Sin
En een e-mail van Hilda, een aanvulling op haar eerdere e-mail over The Brotherhood:
Hallo Tom,
Ook ff kort: the Brotherhood is bij mijn weten nooit in Nederland uitgezonden.
Het is een soort Sopranos maar dan in het Ierse milieu op Rhode Island.
Ik struikelde er over in de OBA en ik hou wel van verrassingen dwz iets meenemen waar ik niets van weet......en de aflevering getiteld Shelter From The Storm heeft onder de credits:
It Takes A Lot To Laugh.....
Groet
Hilda
Hoi Tom,
Inderdaad, water regen, rivieren komen ook veelvuldig terug in songs van Dylan.
Gisteren zag ik tot mijn genoegen dat mijn stukje voor één van jouw lezers aanleiding was om Bob Dylan’s Dream weer eens te draaien.
Een mooiere reactie had ik niet kunnen krijgen, toch?
Om eerlijk te zijn heb ik Dylan ook nooit gezien als een dromer. Ook nu niet. Het viel me alleen op dat dromen zo vaak terugkomen in de songs op TTS.
Ik heb gisterenavond nog even geturfd op het begrip “dream” en kwam tot de ontdekking dat het in heel veel songs van Dylan terugkomt en ook in songs die Dylan gecovered heeft.
“Dream” vormt evenals “river” een vast onderdeel van de Americana denk ik.
Dylan is dus niet zozeer een dromer, maar iemand die werkt met het vocabulaire van de Amerikaanse rootsmuziek.
Maar toch, hoe vaak hebben we Dylan in zijn radio shows niet horen zeggen: Welcome to Theme Time Radio Hour, dreams, schemes and themes…?
Een Dylanesque groet,
Floater
N.B. Floater (Too Much To Ask)
…They all got out of here any way they could
The cold rain can give you the shivers
They went down the Ohio, the Cumberland, the Tennessee
All the rest of them rebel rivers
My grandfather was a duck trapper
He could do it with just dragnets and ropes
My grandmother could sew new dresses out of old cloth
I don't know if they had any dreams or hopes
~~~~~~~~~~~~
Nog even het lijstje dat ik geturfd heb van Dylan-composities waarin dream één of meerdere keren voorkomt:
1. All Over You
2. Ballad in Plain D
3. Bob Dylan's Dream
4. Bob Dyan's 115th Dream
5. Born In Time
6. Bye And Bye
7. Can’t Escape From You
8. City of Gold
9. Clean Cut Kid
10. Cross The Green Mountain
11. Dear Landlord
12. Death Is Not The End
13. Dignity
14. Don't Ever Take Yourself Away
15. Dreamin’Of You
16. Emotionally Yours
17. Every Grain Of Sand
18. Father Of Night
19. Floater (Too Much To Ask)
20. Gates Of Eden
21. Had A Dream About You Baby
22. Hard Times In New York Town
23. Heartland
24. Highlands
25. Huck’s Tune
26. I And I
27. I Dreamed I Saw St. Augustine
28. I Feel A Change Comin' On
29. I Shall Be Free No. 10
30. Idiot Wind
31. I'm Not There
32. I'm Your Teenage Prayer
33. It's Alright Ma (I'm Only Bleeding)
34. Jokerman
35. Last Thoughts On Woody Guthrie
36. Life Is Hard
37. Like A Ship
38. Make You Feel My Love
39. Marchin’ To The City
40. Mississippi
41. Mr. Tambourine Man
42. My Back Pages
43. Need A Woman
44. Never Gonna Be The Same Again
45. Never Say Goodbye
46. New Danville Girl
47. New Morning
48. No Time To Think
49. Red River Shore
50. Ring Them Bells
51. Romance In Durango
52. Señor (Tales Of Yankee Power)
53. Series Of Dreams
54. Something's Burning, Baby
55. Talkin' World War III Blues
56. Tell ‘Ol Bill
57. Tell Me
58. This Dream Of You
59. Thunder On The Mountain
60. Time Passes Slowly
61. To Ramona
62. Too Much Of Nothing
63. Tryin' To Get To Heaven
64. Tweedle Dee And Tweedle Dum
65. Under Your Spell
66. Waitin' For You
67. Walk Out In The Rain
68. Wedding Song
69. When You Gonna Wake Up?
70. Where Are You Tonight?
71. Ye Shall Be Changed
72. Yonder Comes Sin
~~~~~~~~~~~~
En een e-mail van Hilda, een aanvulling op haar eerdere e-mail over The Brotherhood:
Hallo Tom,
Ook ff kort: the Brotherhood is bij mijn weten nooit in Nederland uitgezonden.
Het is een soort Sopranos maar dan in het Ierse milieu op Rhode Island.
Ik struikelde er over in de OBA en ik hou wel van verrassingen dwz iets meenemen waar ik niets van weet......en de aflevering getiteld Shelter From The Storm heeft onder de credits:
It Takes A Lot To Laugh.....
Groet
Hilda
~~~~~~~~~~~~
All these people: Het boek All these people van Jan Joos & Ivan Brackin zal op dinsdag 8 mei gepresenteerd worden in het Candelaershuys te Ukkel (aanvang acht uur 's avonds). Zie hier.
Twitter: (al weer oud), hier.
Robbie Robertson: Indiaanse oerpijn, hier.
Saskia de Coster: 'Dylan is alles en niets'.
Levon Helm: In NRC Handelsblad van gisteren een door Jan Vollaard geschreven necrologie van Levon Helm. Er is voldoende ruimte in de krant vrijgemaakt voor een mooi stuk. Lees even mee: 'Daar [Canada] kwam Helm in aanraking met gitarist Robbie Robertson en de andere leden van The Band, zo gedoopt toen ze de elektrische begeleiders van Bob Dylan werden onder boe-geroep van folkpuristen.'
Mijn ogen struikelen gelijk over zo'n foutje. De groepsnaam The Band is van latere datum dan 1966, het jaar waarin de leden van de latere The Band (zonder Helm) met Dylan op tournee gingen.
Enfin, klein foutje, kan gebeuren. Gewoon verder lezen: 'Na zeven invloedrijke albums nam The Band in 1978 afscheid met het album The Last Waltz, verfilmd door Martin Scorcese.'
Wacht even. In 1976 nam The Band afscheid door nog één keer in volle bezetting (inclusief veel gasten) op te treden. Dit afscheidsconcert kreeg de naam The Last Waltz. In 1978 werd hier inderdaad een album van uitgebracht. Begrijpelijke vergissing.
Verder lezen: 'De andere zangers Rick Dank en Richard Manuel...' De naam van Richard Manuel is in ieder geval wel goed geschreven. Het is genoeg, ik hoef niet meer te lezen.
Alleen nog even de foto bij het bericht goed bekijken. Een mooie foto, gemaakt tijdens het afscheidsconcert The Last Waltz. In het bijschrift staat Rick Danko's naam wel goed geschreven & ook staat er keurig bij dat de foto in 1976 werd gemaakt. Het onderschrift lijkt veel goed te maken. Gelukkig maar.
Maar wacht even, er staat dat de foto is gemaakt op 27 november 1976. Dat is opmerkelijk, aangezien The Last Waltz, het concert waarbij de foto is gemaakt, twee dagen eerder plaats vond.
Het zal wel aan mij liggen, maar ik stoor mij hier enorm aan. Zelf een necrologie zit vol stomme, onnodige foutjes.
Ik moet me niet zo opwinden. Ik zeur. Ik weet 't.
Dylan kort #834
setlist 19 april: Leopard-skin pill-box hat / It's all over now, baby blue / Things have changed / Tangled up in blue / Beyond here lies nothin' / Spirit on the water / High water (for Charley Patton) / Desolation row / Honest with me / Simple twist of fate / Highway 61 revisited / Man in the long black coat / Thunder on the mountain / Ballad of a thin man / Like a rolling stone / All along the watchtower // Rainy day women #12 & 35
Levon Helm: Levon Helm, drummer & zanger van The Band, is gisteren overleden op 71-jarige leeftijd. Levon Helm is het Band-lid dat waarschijnlijk het minst met Dylan heeft samengespeeld. Dat neemt niet weg dat er een sterke band tussen Helm & Dylan was. Op Dylans officiële site is een verklaring van Dylan over het overlijden van Helm geplaatst. Deze verklaring getuigt van het respect dat Dylan voelde voor de mens & de muzikant Levon Helm. Voor die verklaring, zie hier.
Natuurlijk zijn er tientallen, misschien wel honderden berichten op het internet te vinden over het overlijden van Levon Helm. Ik plaats hier geen links. Iedereen moet met behulp van google in staat zijn om zelf de berichten - indien men dit wil - te vinden.
In 1993 verscheen het boek This wheel's on fire; Levon Helm and the story of The Band van Levon Helm & Stephen Davis. Wie een goed beeld wil krijgen van The Band in het algemeen & de man / muzikant Levon Helm in het bijzonder, kan ik aanraden dit boek te lezen.
e-mail van Hilda:
Dag Tom,
Ik haalde gisteren het tweede seizoen van The Brotherhood uit de OBA en wat
zag ik tot mijn verbazing:
Alle 10 afleveringen dragen als titel een Dylan song!
One Too Many Mornings
Down In The Flood
The Lonesome Death Of Hattie Carrol
Not Dark Yet
Dear Landlord
True Love Tends To Forget
Only A Pawn In Their Game
Shelter From The Storm
Call Letter Blues
Things Have Changed
En met betrekking tot Levon Helm: ik heb nog es gekeken naar twee van
z'n laatste cameo filmrollen:
De geestverschijning Generaal Bell Hood uit de Amerikaanse Burgeroorlog
De oude blinde boer in The Three Burials of Melquiades Estrada
In beide films speelt Tommy Lee Jones de hoofdrol en beide films zijn zeer de moeite waard!
Groetjes
Hilda
Levon Helm: Levon Helm, drummer & zanger van The Band, is gisteren overleden op 71-jarige leeftijd. Levon Helm is het Band-lid dat waarschijnlijk het minst met Dylan heeft samengespeeld. Dat neemt niet weg dat er een sterke band tussen Helm & Dylan was. Op Dylans officiële site is een verklaring van Dylan over het overlijden van Helm geplaatst. Deze verklaring getuigt van het respect dat Dylan voelde voor de mens & de muzikant Levon Helm. Voor die verklaring, zie hier.
Natuurlijk zijn er tientallen, misschien wel honderden berichten op het internet te vinden over het overlijden van Levon Helm. Ik plaats hier geen links. Iedereen moet met behulp van google in staat zijn om zelf de berichten - indien men dit wil - te vinden.
In 1993 verscheen het boek This wheel's on fire; Levon Helm and the story of The Band van Levon Helm & Stephen Davis. Wie een goed beeld wil krijgen van The Band in het algemeen & de man / muzikant Levon Helm in het bijzonder, kan ik aanraden dit boek te lezen.
e-mail van Hilda:
Dag Tom,
Ik haalde gisteren het tweede seizoen van The Brotherhood uit de OBA en wat
zag ik tot mijn verbazing:
Alle 10 afleveringen dragen als titel een Dylan song!
One Too Many Mornings
Down In The Flood
The Lonesome Death Of Hattie Carrol
Not Dark Yet
Dear Landlord
True Love Tends To Forget
Only A Pawn In Their Game
Shelter From The Storm
Call Letter Blues
Things Have Changed
En met betrekking tot Levon Helm: ik heb nog es gekeken naar twee van
z'n laatste cameo filmrollen:
De geestverschijning Generaal Bell Hood uit de Amerikaanse Burgeroorlog
De oude blinde boer in The Three Burials of Melquiades Estrada
In beide films speelt Tommy Lee Jones de hoofdrol en beide films zijn zeer de moeite waard!
Groetjes
Hilda
Tell tale signs - dromen & water
Hoi Tom,
Dromer
Deze week Tell Tale Signs weer eens gedraaid en terwijl ik naar het prachtige nummer Cross The Green Mountain luisterde viel me ineens op hoe vaak Dylan het begrip dromen in zijn songs gebruikt.
Alleen al in Cross The Green Mountain komt het 3 keer ter sprake:
++Heaven blazin' in my head, i dreamt a monstrous dream++
++They never dreamed of surrenderin', they fell where they stood++
++You're walkin' in dreams, whoever you are++
Ook in andere songs duikt het begrip steeds weer op:
Mississippi (++ I was dreamin' I was sleepin' in Rosie's bed++)
Red River Shore (++Well the dream dried up a long time ago++)
Tell ‘Ol Bill (++I lay awake at night with troubled dreams++)
Born In Time (++When we were made of dreams + Or was I dreaming?++)
Dreamin’Of You (++I'm expecting to wake up from a dream + I've been dreaming of you++)
Huck’s Tune (++And I dreamt of my future wife++)
Marchin’ To The City (++I was hoping we could dream life's pleasant dreams++)
Series Of Dreams (++I's thinkin' of a series of dreams + Like in a dream where someone wakes up and screams + Dreams where the umbrella is folded++)
Can’t Escape From You (++All my dreams have gone astray++)
Dignity (++Looking at a dream that's just been killed++)
Ring Them Bells (++Ring them bells, ye heathen from the city that dreams++)
Miss The Mississippi (++In all my dreams I am roaming once more++)
Tryin’ To Get To Heaven (++Gotta sleep down in the parlor, and relive my dreams++)
Bob is een dromer....
Groet,
Floater
Hoi Floater,
Dank voor je e-mail. Ik moet bekennen dat ik nog nooit Dylan als een dromer heb gezien, maar jij hebt mijn ogen geopend. Luisterend naar Tell tale signs heb ik nooit aan dromen gedacht, maar veel eerder aan water. Kijk alleen al naar de titels van de nummers op Tell tale signs:
'Mississippi'
'Red river shore'
'High water (for Charley Patton)'
'Miss the Mississippi'
'The Lonesome river'
Wanneer ik de songteksten, zoals ze gepubliceerd zijn op Dylans officiële site, van de nummers die op Tell tale signs te vinden zijn doorspit, dan kom ook nog onderstaande tegen:
God knows there’s gonna be no more water / But fire next time ('God knows')
God knows there’s a river ('God knows')
I’ve been wading through the high muddy water ('Trying to get to heaven')
I’m going down the river ('Trying to get to heaven')
Lot of water under the bridge, lot of other stuff too ('Things have changed')
Don’t get up gentlemen, I’m only passing through ('Things have changed')
I’m on the rollin’ river in a jerkin’ boat ('Dignity')
The river is wider than a mile ('Huck's tune')
You were snow, you were rain ('Born in time')
Dikke kans dat ik vanavond Tell tale signs weer eens draai. Het is al weer te lang geleden dat ik dit album gehoord heb. Tijdens het luisteren zal ik zoeken naar de dromen, of liever: Dylan-de-dromer.
groet,
Tom
Dromer
Deze week Tell Tale Signs weer eens gedraaid en terwijl ik naar het prachtige nummer Cross The Green Mountain luisterde viel me ineens op hoe vaak Dylan het begrip dromen in zijn songs gebruikt.
Alleen al in Cross The Green Mountain komt het 3 keer ter sprake:
++Heaven blazin' in my head, i dreamt a monstrous dream++
++They never dreamed of surrenderin', they fell where they stood++
++You're walkin' in dreams, whoever you are++
Ook in andere songs duikt het begrip steeds weer op:
Mississippi (++ I was dreamin' I was sleepin' in Rosie's bed++)
Red River Shore (++Well the dream dried up a long time ago++)
Tell ‘Ol Bill (++I lay awake at night with troubled dreams++)
Born In Time (++When we were made of dreams + Or was I dreaming?++)
Dreamin’Of You (++I'm expecting to wake up from a dream + I've been dreaming of you++)
Huck’s Tune (++And I dreamt of my future wife++)
Marchin’ To The City (++I was hoping we could dream life's pleasant dreams++)
Series Of Dreams (++I's thinkin' of a series of dreams + Like in a dream where someone wakes up and screams + Dreams where the umbrella is folded++)
Can’t Escape From You (++All my dreams have gone astray++)
Dignity (++Looking at a dream that's just been killed++)
Ring Them Bells (++Ring them bells, ye heathen from the city that dreams++)
Miss The Mississippi (++In all my dreams I am roaming once more++)
Tryin’ To Get To Heaven (++Gotta sleep down in the parlor, and relive my dreams++)
Bob is een dromer....
Groet,
Floater
~~~~~~~~~~~~~~
Hoi Floater,
Dank voor je e-mail. Ik moet bekennen dat ik nog nooit Dylan als een dromer heb gezien, maar jij hebt mijn ogen geopend. Luisterend naar Tell tale signs heb ik nooit aan dromen gedacht, maar veel eerder aan water. Kijk alleen al naar de titels van de nummers op Tell tale signs:
'Mississippi'
'Red river shore'
'High water (for Charley Patton)'
'Miss the Mississippi'
'The Lonesome river'
Wanneer ik de songteksten, zoals ze gepubliceerd zijn op Dylans officiële site, van de nummers die op Tell tale signs te vinden zijn doorspit, dan kom ook nog onderstaande tegen:
God knows there’s gonna be no more water / But fire next time ('God knows')
God knows there’s a river ('God knows')
I’ve been wading through the high muddy water ('Trying to get to heaven')
I’m going down the river ('Trying to get to heaven')
Lot of water under the bridge, lot of other stuff too ('Things have changed')
Don’t get up gentlemen, I’m only passing through ('Things have changed')
I’m on the rollin’ river in a jerkin’ boat ('Dignity')
The river is wider than a mile ('Huck's tune')
You were snow, you were rain ('Born in time')
Dikke kans dat ik vanavond Tell tale signs weer eens draai. Het is al weer te lang geleden dat ik dit album gehoord heb. Tijdens het luisteren zal ik zoeken naar de dromen, of liever: Dylan-de-dromer.
groet,
Tom
Dylan kort #833
setlist 17 april: Leopard-skin pill-box hat / Don't think twice, it's all right / Things have changed / Tangled up in blue / Beyond here lies nothin' / Simple twist of fate / Summer days / Spirit on the water / Hones with me / A Hard rain's a-gonna fall / Highway 61 revisited / Blind Willie McTell / Thunder on the mountain / Ballad of a thin man / Like a rolling stone / All along the watchtower // Rainy day women #12 & 35
Blood on the tracks: De tweede zin van een stuk over dit album op Muzikale Schatkist luidt: 'Hij had net een scheiding achter de rug en dat merk je aan dit album.' Hmmm, misschien had de schrijver toch iets meer research moeten doen. Zie hier.
'Als een rollende steen': Nogmaals hmmm. Zie hier.
Levon Helm, drummer van The Band, is stervende. Zie o.a. hier.
Blood on the tracks: De tweede zin van een stuk over dit album op Muzikale Schatkist luidt: 'Hij had net een scheiding achter de rug en dat merk je aan dit album.' Hmmm, misschien had de schrijver toch iets meer research moeten doen. Zie hier.
'Als een rollende steen': Nogmaals hmmm. Zie hier.
Levon Helm, drummer van The Band, is stervende. Zie o.a. hier.
Dylan kort #832
setlist 15 april: Leopard-skin pill-box hat / It ain't me, babe / Things have changed / Tangled up in blue / The Levee's gonna break / Tryin' to get to heaven / Beyond here lies nothin' / Desolation row / Summer days / Simple twist of fate / Highway 61 revisited / Forgetful heart / Thunder on the mountain / Ballad of a thin man // Like a rolling stone / All along the watchtower
Geen grote verrassingen in de setlist van het eerste concert in 2012. Het zal wel puur toeval zijn, maar bij het typen van deze setlist, valt me op hoeveel titels er met een t beginnen. Maar liefst 5 van de 16 titels. Dat is bijna een derde deel.
Voor deze tournee had ik mijn geld gezet op het nummer 'Chimes of freedom'. Ergens had ik verwacht dat Dylan het zou spelen. Niet dus. Zelfs wanneer Dylan voorspelbaar is, blijft hij onvoorspelbaar :-)
Bob Dylan is dead aldus Marvin Etzioni. (Wie is Marvin Etzioni?)
Voor Ramona: Harold & Joeke zingen / spelen 'Voor Ramona', inderdaad een Nederlandstalige versie van 'To Ramona'. Zie hier.(Voor de liefhebbers)
50 jaar later: Is het echt 50 jaar geleden dat Dylan voor het eerst 'Blowin' in the wind' voor een publiek speelde? Olof Björner houdt het concertdebuut van 'Blowin' in the wind' inderdaad op 16 april 1962. Dundas geeft 'probably late April, 1962' & Krogsgaard dateert het optreden in Gerde's Folk City - tijdens welk optreden Dylan 'Blowin' in the wind' voor het eerst gespeeld zou hebben - op 'probably May 1962'.
Niets is zeker, zo lijkt het. Ik houd het er maar op dat het vandaag ongeveer 50 jaar geleden is dat Dylan voor het eerst 'Blowin' in the wind' voor een publiek speelde. En dus eet ik vanavond ongeveer taart.
Geen grote verrassingen in de setlist van het eerste concert in 2012. Het zal wel puur toeval zijn, maar bij het typen van deze setlist, valt me op hoeveel titels er met een t beginnen. Maar liefst 5 van de 16 titels. Dat is bijna een derde deel.
Voor deze tournee had ik mijn geld gezet op het nummer 'Chimes of freedom'. Ergens had ik verwacht dat Dylan het zou spelen. Niet dus. Zelfs wanneer Dylan voorspelbaar is, blijft hij onvoorspelbaar :-)
Bob Dylan is dead aldus Marvin Etzioni. (Wie is Marvin Etzioni?)
Voor Ramona: Harold & Joeke zingen / spelen 'Voor Ramona', inderdaad een Nederlandstalige versie van 'To Ramona'. Zie hier.(Voor de liefhebbers)
50 jaar later: Is het echt 50 jaar geleden dat Dylan voor het eerst 'Blowin' in the wind' voor een publiek speelde? Olof Björner houdt het concertdebuut van 'Blowin' in the wind' inderdaad op 16 april 1962. Dundas geeft 'probably late April, 1962' & Krogsgaard dateert het optreden in Gerde's Folk City - tijdens welk optreden Dylan 'Blowin' in the wind' voor het eerst gespeeld zou hebben - op 'probably May 1962'.
Niets is zeker, zo lijkt het. Ik houd het er maar op dat het vandaag ongeveer 50 jaar geleden is dat Dylan voor het eerst 'Blowin' in the wind' voor een publiek speelde. En dus eet ik vanavond ongeveer taart.
Megaplaten & CD beurs
Ik was daar gisteren & ja, ik heb genoeg vinyl mee naar huis gesleept om me de komende paar avonden te vermaken.
Het mooiste aan de grote platenbeurs is dat geduld altijd wel een keer beloond wordt. Een plaat die je al -tig keer hebt laten staan omdat de vraagprijs te hoog is, tik je vroeg of laat in Utrecht wel op de kop voor een veel lager bedrag.
Meestal kom ik thuis met een hele stapel singles & enkele elpees - alles van Dylan natuurlijk - maar dit keer is het andersom. Ik heb voor mijn doen opmerkelijk veel elpees gekocht terwijl het aantal singles veel minder is dan na eerdere bezoeken.
En achteraf is er ook altijd de spijt over wat is blijven staan, wat ik in handen heb gehad & terug gezet. De kunst is om daar niet te lang bij stil te staan, de kunst is om vooral te zien wat je wel gekocht hebt.
Ik vond het gisteren opmerkelijk rustig in de Jaarbeurs. Voor een koper, zoals ik, is dat wel prettig. Voor de handelaren natuurlijk een stuk minder.
Persoonlijk succes: de Engelse mono-persing van John Wesley Harding. Die zocht ik al een tijdje, nu mag ik me 'gelukkige eigenaar' noemen. Er is natuurlijk meer, maar waarom alles noemen?
Music on vinyl uit Haarlem had ook een kraampje op de beurs. Ik begreep van de medewerker achter de kraam dat Music on vinyl in mei "Love and theft" op vinyl zal uitbrengen.
Bij de kraam van Music on vinyl heb ik het boxje Can you please crawl out your window? dat in het kader van Record store day uitkomt mogen inzien. Dit boxje heeft een geheel andere voorkant dan het boxje met de gelijknamige titel dat in Amerika is uitgebracht. De inhoud van beide boxjes is identiek.
Dylan kort #831
In de mobiele versie 'verdwijnen' alle foto's waardoor de blog sneller / makkelijker geladen kan worden. Nadeel daarvan is dat soms een voor de tekst essentiële foto niet in beeld komt, zoals de foto bij 'Kier & conversatie' hieronder. [Met dank aan Hilda voor de feedback!]
My name is Bob Dylan is een filmpje van 17 seconden. Dat filmpje kan hier bekeken worden.
No direction home: aanstaande vrijdag draait in EYE, Amsterdam de film No direction home (afgelopen week was daar ook al de film The Last Waltz te zien).
Berth 'Dylan' Ostyn: een bericht uit september 2010, maar ik kan me niet herinneren eerder een link naar dit bericht geplaatst te hebben.
Sad, sad music: muziek als troost, o.a. Blood on the tracks (kort), hier.
Dylan & film: Tijdens de film Lawn dogs is 'Knockin' on heaven's door' te horen. Tijdens de aftiteling van The Brotherhood klinkt 'Things have changed' & in de film Bird on a wire is 'Blowin' in the wind' te horen, inclusief een uit volle borst meezingende Mel Gibson! [met denk aan Hilda voor deze 3 film-tips!]
Foto: het meest opmerkelijke dat Hilda me via de e-mail stuurde, is denk ik wel de foto bij dit bericht. Het is een foto van een label in een kledingstuk. Op dat label staat de tekst 'Take me disappearin' through the smoke ringe of my mind...' Het moet natuurlijk 'the smoke rings' & niet 'the smoke ringe' zijn, maar dat neemt niet weg dat dit toch wel een van de meest absurde plekken moet zijn om een citaat van Dylan tegen te komen.
Aankomst: foto's van Dylans aankomst in op de luchthaven van Rio de Janeiro, afgelopen vrijdag, zijn hier te bekijken. Dylan geeft vanavond een concert in Rio de Janeiro. Dit is het eerste concert van een serie van 15 concerten in Brazilië, Argentinië, Chili, Costa Rica & Mexico.
Later vandaag zal ik hier waarschijnlijk nog een stukje plaatsen over de grootste platenzaak van Europa welke na vandaag weer voor een half jaar gesloten wordt.
kier & conversatie
Het is alsof ik door een iets openstaande deur naar binnen kijk. Een kiertje, meer is het niet. En door dat kiertje zie ik Dylan & hoor ik de muziek waarvan ik vanochtend nog niet had kunnen denken dat ik het vanavond zou horen.
Ik ben gedachtenloos, de muziek zuigt mij op. Zozeer dat ik niet in staat ben om een boek te lezen of een slok van mijn koffie te nemen. Waarom zou ik willen lezen met deze muziek in mijn oren? Er is geen reden, vanavond, om te lezen. Lezen kan altijd nog.
Die slok koffie neem ik wel in de stilte tussen de nummers. Op de momenten dat de aandacht even, voor hooguit 1, 2 seconden, kan verslappen.
Het is koud hier, net buiten de kamer waar de muziek vandaan komt. Het deert me niet. Het zweet staat op mijn rug. Ergens het gevoel dat ik hier niet mag staan, dat ik hoor wat helemaal niet voor mijn oren bedoeld is. En toch stuurt niemand mij weg. Gedogen noemen ze dat, als ik me niet vergis.
'Hoe belangrijk is de muziek voor je?'
'Belangrijk, zou ik zo zeggen. Het is moeilijk om precies aan te geven hoe belangrijk. Er is geen maatstaf.'
'Zou je nog zonder kunnen, denk je?'
'Nee, dat denk ik niet.'
'En als je nou beperkt zou worden? Laten we zeggen als je niet meer dan één plaat mee mocht nemen naar het spreekwoordelijke onbewoonde eiland, welk album zou je dan kiezen?'
'Oh... Op zo'n vraag is toch geen antwoord te geven? Ik weet 't niet hoor. Die keuze kan ik niet maken, er is zoveel moois gemaakt.'
'Maar stel dat?'
'Nee! Ik kan het niet! Houd op met die stomme vragen! Ik heb een schurfthekel aan die spreekwoordelijke onbewoonde eilanden! Ik wil er niet eens over nadenken.'
'Ach kom op, zeg. Doe niet zo flauw.'
'Flauw! Je weet niet wat je van me vraagt!'
'Dat weet ik wel...'
'O ja! Nou goed dan. Wat zou jij meenemen dan!'
'Tsja. Ik weet niet hoor...'
'Kom op zeg! 't Was toch zo makkelijk! Maar een spelletje. Toe dan! Wat kies je.'
'Okee, gewoon voor de lol. Voor het spel. Even denken... Uhm... Ik denk dat ik dan... uh..'
'Nou kom op, grote jongen! Je weet het toch allemaal zo goed!'
'Rustig man, laat me even denken... Uhm... ik denk toch Blonde on blonde... denk ik... Ja, doe maar Blonde on blonde. Nou jij. Eerlijk is eerlijk. Ik heb 't ook gezegd.'
'Goed dan. Down in the groove. Tevreden?'
'WAT? Down in the groove? Waarom in vredesnaam?'
'Van jou moest ik kiezen... Ik wilde helemaal niet. En nu ook nog commentaar? Down in the groove is mijn keuze. Dáár doe je het maar mee.'
'Okee, Down in the groove. Als dat jouw keuze is... Maar waarom dan toch?'
'Waarom?'
'Ja, waarom? Dat wil ik wel graag weten. Ik bedoel, Down in the groove is nou niet bepaald een meesterwerkje. Toch? Waarom kies je 't dan?'
'Vanwege "Silvio", denk ik.'
'... "Silvio"...?'
'Ja, "Silvio". Heerlijk nummer. Gaat nooit vervelen. Hoe vaker ik het hoor, hoe meer ik het nogmaals wil horen.'
'Maar... Ach, laat maar.'
'Wat nou?'
'Kom op, man... ik bedoel, Down in the groove vanwege "Silvio" terwijl je ook Blonde on blonde of Highway 61 revisited of Blood on the tracks of, noem ze maar op had kunnen kiezen.'
'Ik kies Down in the groove & daarmee basta. Je hoeft 't niet met mij eens te zijn.'
'Nu ik dit weet, weet ik niet of ik nog wel met je om kan gaan.'
'Hoe bedoel je?'
'Nou stel dat dit uitkomt... En stel dan dat mensen mij samen met jou, met een Down in the groove-liefhebber, op straat tegenkomen. Weet je wel wat dat met mijn reputatie zal doen? Niemand zal me meer serieus nemen.'
'Dus je reputatie is belangrijker dan je vriendschap met mij? Lekker ben jij!'
'Ja, nou ja... Je begrijpt dat toch wel...'
'Ik dacht dat ik je kende...'
'Ik bedoel het niet kwaad.'
'Maar het komt wel verdomd rot uit je mond! En dan nog wat: ik zou maar gaan. Ik zet zo Down in the groove op. Stel je voor dat iemand je ziet, door het raam, terwijl Down in the groove op staat...'
'Dat niet zo flauw man!'
'Ik flauw? IK FLAUW? Donder toch op!'
'Als je zo gaat doen, dan ga ik. Er valt met jou niet meer te praten.'
'Ja, ga maar! Toe maar! Ga weg dan! En dan nog wat: als ik op dat onbewoonde eiland zit, hoef je niet langs te komen! Zwem maar gewoon door als je in de buurt bent!'
'...'
'Weg dan!'
'Maar...'
'Ik dacht dat jij mijn vriend was.'
'Dat ben ik ook...'
'Dat laat je dan wel op een verdomd vreemde manier merken!'
'Het is 't toch allemaal niet waard. Het is 't toch niet waard om er ruzie over te maken. Het is tenslotte maar muziek... Wij zijn volwassen mannen... Al jaren door dik & dun... Dit hoeft toch niet?'
'Nee, dat vond ik ook. Maar jij moest zo nodig over dat onbewoonde eiland beginnen!'
'Het spijt me, echt. Ik had er nooit over moeten beginnen.'
'...'
'Echt, 't spijt me echt... maar even serieus. Je zou toch niet ècht Down in the groove meenemen. Toch?'
Dylan kort #830
For the love of the music: For the love of music; the club 47 folk revival is een nieuwe documentaire over - de titel zegt het al - Folk in Club 47. In deze nieuwe documentaire zitten o.a. nooit eerder uitgebrachte opnamen van Dylan (alleen audio). Er is nog geen geen sprake van een dvd-release, maar laten we duimen dat die er wel gaat komen. Meer informatie op de website van Isis & op www.loveofthemusic.com.
Peter Koene: Peter Koene - een man die regelmatig een bijdrage levert aan deze blog - heeft een nieuwe cd opgenomen. Deze cd De Toren (en andere liefdesliedjes) komt op 1 mei uit. De cd (€15,- inclusief verzendkosten) kan gekocht worden via Peters website of door een e-mail te sturen naar info@peterkoene.org.Meer hier.
Blonde on blonde: Een kort stuk over dit album op Muzikale schatkist.
Tarantula: Twitter.
Dylan & Stones: Onder de titel 'Like a rolling stone' zet Bib Maaseik Bob Dylan & the Rolling stones in de kijker.
Peter Koene: Peter Koene - een man die regelmatig een bijdrage levert aan deze blog - heeft een nieuwe cd opgenomen. Deze cd De Toren (en andere liefdesliedjes) komt op 1 mei uit. De cd (€15,- inclusief verzendkosten) kan gekocht worden via Peters website of door een e-mail te sturen naar info@peterkoene.org.Meer hier.
Blonde on blonde: Een kort stuk over dit album op Muzikale schatkist.
Tarantula: Twitter.
Dylan & Stones: Onder de titel 'Like a rolling stone' zet Bib Maaseik Bob Dylan & the Rolling stones in de kijker.
Hurry home, hurry home. Won't you, please, hurry home
'Mevrouw Tom' kijkt verschrikt op & vraagt 'wat is dit?' wanneer de eerste tonen van 'Return to me' van Dean Martin door de kamer dwarrelen. Ik schrik niet, ik heb deze muziek immers zelf opgezet. Ik wist van te voren ook niet wat ik kon verwachten, ik heb dit nog nooit eerder gehoord.
Ik leg het 'mevrouw Tom' niet met woorden uit, ik zet - wanneer Dean Martin is uitgezongen - Dylans versie van 'Return to me' op, laat het een minuutje draaien & zeg dan 'dit is hetzelfde nummer, maar dan beter. Dit is Dylan.' Meer is niet nodig.
Ik weet ook niet goed waarom ik zo graag Dean Martins versie van 'Return to me' wil horen. Het kan niet om het vergelijken gaan, nog voor ik een noot heb gehoord weet ik al bijna zeker dat ik Dylans versie toch wel beter zal vinden. Ik heb lang geleden de hoop opgegeven ooit iets van mezelf te begrijpen. Ik ben er niet minder gelukkig door.
Tweede Paasdag, het blijft regenen. Hele volksstammen zullen wel weer naar de meubelboulevard getrokken zijn. Ik heb het boek The Help uitgelezen. 'Mevrouw Tom' & ik willen wel een nieuwe stoel kopen, maar niet op Tweede Paasdag. Op Tweede Paasdag is het ons veel te druk, veel te 'gezellig' op de meubelboulevard.
Nu ik The Help heb uitgelezen, mag ik van mezelf in een nieuw boek beginnen, ook al ben ik ook nog aan het lezen in een oude aflevering van fanzine Dignity, de verzamelde werken van Jotie T'Hooft, de dagboeken van C.O. Jellema & een boek met essays over de jaren zestig. Ik lees zelden tot nooit in één boek, ik ben altijd ergens halverwege een aantal boeken.
Al maanden ligt het boek Making people's music; Moe Asch and Folkways records van Peter D. Goldsmith te wachten om gelezen te worden. Misschien dat ik daar in begin. Splinternieuw boek, in de ramsch gekocht. Volgens de index is er nogal wat Dylan in de pagina's van dit boek te vinden.
En dan ergens tussendoor wil ik nog even werken aan het nieuwe boek. Ergens in mijn achterhoofd kriebelt al een mogelijke titel. Ik ben er nog niet helemaal uit. Bovendien moet er nog het een & ander geschreven worden.
Ik draai gewoon nog één keer 'Return to me', om mezelf de tijd te geven nog eens te overdenken wat ik ga lezen. Niet Dean Martin, die heb ik inmiddels één keer gehoord & één keer is genoeg. Ik draai gewoon weer ouderwets Dylan.
Return to me
For my heart wants you only
Hurry home, hurry home
Won't you, please, hurry home
to my heart?
Ik leg het 'mevrouw Tom' niet met woorden uit, ik zet - wanneer Dean Martin is uitgezongen - Dylans versie van 'Return to me' op, laat het een minuutje draaien & zeg dan 'dit is hetzelfde nummer, maar dan beter. Dit is Dylan.' Meer is niet nodig.
Ik weet ook niet goed waarom ik zo graag Dean Martins versie van 'Return to me' wil horen. Het kan niet om het vergelijken gaan, nog voor ik een noot heb gehoord weet ik al bijna zeker dat ik Dylans versie toch wel beter zal vinden. Ik heb lang geleden de hoop opgegeven ooit iets van mezelf te begrijpen. Ik ben er niet minder gelukkig door.
Tweede Paasdag, het blijft regenen. Hele volksstammen zullen wel weer naar de meubelboulevard getrokken zijn. Ik heb het boek The Help uitgelezen. 'Mevrouw Tom' & ik willen wel een nieuwe stoel kopen, maar niet op Tweede Paasdag. Op Tweede Paasdag is het ons veel te druk, veel te 'gezellig' op de meubelboulevard.
Nu ik The Help heb uitgelezen, mag ik van mezelf in een nieuw boek beginnen, ook al ben ik ook nog aan het lezen in een oude aflevering van fanzine Dignity, de verzamelde werken van Jotie T'Hooft, de dagboeken van C.O. Jellema & een boek met essays over de jaren zestig. Ik lees zelden tot nooit in één boek, ik ben altijd ergens halverwege een aantal boeken.
Al maanden ligt het boek Making people's music; Moe Asch and Folkways records van Peter D. Goldsmith te wachten om gelezen te worden. Misschien dat ik daar in begin. Splinternieuw boek, in de ramsch gekocht. Volgens de index is er nogal wat Dylan in de pagina's van dit boek te vinden.
En dan ergens tussendoor wil ik nog even werken aan het nieuwe boek. Ergens in mijn achterhoofd kriebelt al een mogelijke titel. Ik ben er nog niet helemaal uit. Bovendien moet er nog het een & ander geschreven worden.
Ik draai gewoon nog één keer 'Return to me', om mezelf de tijd te geven nog eens te overdenken wat ik ga lezen. Niet Dean Martin, die heb ik inmiddels één keer gehoord & één keer is genoeg. Ik draai gewoon weer ouderwets Dylan.
Return to me
For my heart wants you only
Hurry home, hurry home
Won't you, please, hurry home
to my heart?
Achtbaanrit
In een van de vele boeken over Dylan wordt deze regel uit 'Things have changed' gelinkt aan 2 Petrus 3:10 & dus pak ik mijn bijbel & lees: 'Maar de dag des Heeren zal komen als een dief in den nacht, in welken de hemelen met een gedruisch zullen voorbijgaan, en de elementen branden zullen en vergaan, en de aarde en de werken, die daarin zijn, zullen verbranden.'
En zonder dat ik weet of de link al dan niet terecht is, denk ik bij het lezen van deze regels uit de bijbel aan 'When He returns' waarin Dylan zingt: 'For like a thief in the night, He’ll replace wrong with right'.
En dus vind ik mezelf wederom in een achtbaanrit vol associaties & wilde gedachten. Een rit die begon met het vinden van de afbeelding bij dit bericht. Het is een poster waarop twee concerten worden aangekondigd. Die concerten zijn al geweest, in november vorig jaar. De Melbourne Mass Gospel Choir zong tijdens deze concerten nummers van Dylan, zo begrijp ik uit de poster.
Zou tijdens die concerten ook 'Things have changed' of 'When He returns' gezongen zijn? Ik heb geen idee, ik ben er niet bij geweest.
Mocht de Melbourne Mass Gospel Choir tijdens die concerten 'When He returns' hebben gezongen, dan zullen ze er een harde dobber aan hebben gehad om het overtuigend genoeg te kunnen brengen om Dylans versie te kunnen doen vergeten.
Dylan die 'When He returns' zingt - zoals het op Slow train coming te vinden is - is messcherp. Die stem snijdt dwars door je ziel.
Er zijn dagen dat ik niks anders draai dan 'When He returns', steeds weer. 'Dat is pas zingen,' mompel ik dan voor mijzelf uit. Het is de stem, de frasering, de... Ach, waarom zou ik nog verder gaan? Wie moet ik nog overtuigen? Wie de schoonheid van die stem wil horen, hoort het al. Wie het niet wil horen, zal zich ook niet door mij laten overtuigen.
regen
When you’re lost in the rain in Juarez
And it’s Eastertime too
And your gravity fails
And negativity don’t pull you through
Ben je ooit in Juárez geweest? Met de Paasdagen? Ik niet, moet ik bekennen, althans niet in levende lijve. Wel in gedachten. Telt dat ook?
Verloren raken in de regen is makkelijker, daar is geen vliegticket voor nodig. Het is goed, of beter: aangenaam om jezelf te verliezen in de regen. Gewoon blijven staan, geen paraplu o.i.d., laat het water maar stromen.
Was het niet A.J. Weberman die beweerde dat wanneer Dylan 'rain' schrijft, hij eigenlijk heroïne bedoelt? Ik geloof daar geen drol van.
And Louise holds a handful of rain, temptin’ you to defy it
Uitgedaagd worden om de regen te definiëren. Of liever een handvol regen. De volgende keer wanneer je - niet in Juárez, maar gewoon in de achtertuin - jezelf verliest in de regen, probeer dan eens een handvol regen te grijpen, vast te houden & te definiëren.
Gaat deze zinnen nog ergens heen? [En met ergens doel ik op iets wezenlijks. Iets zinnigs. Iets dat hout snijdt.] Ik weet het niet, ik heb geen antwoord. Ik ratel maar wat. De vingers doen het werk.
Wat ik wel weet, is dat ik gisteren een hele stapel non-Dylan cd's van zolder heb gehaald. Hot rats van Frank Zappa, Worst case scenario van dEUS & Vivadixiesubmarinetransmissionplot van Sparklehorse, om er drie te noemen. Allemaal leuk om naar jaren weer eens te horen, maar bij allemaal zakt na een minuut of drie, vier het enthousiasme over het gehoorde weer weg & komt de behoefte om Dylan te horen weer boven drijven.
Ik ben blijkbaar onverbeterlijk. Niet dat ik er last van heb. In tegendeel zelfs, ik ben volmaakt gelukkig met (bijna) uitsluitend Dylan.
Deze dagen lees ik The Help van Kathryn Stockett. Een boek dat ik heb gekocht n.a.v. een tip van een lezer van deze blog (of eigenlijk 2 lezers). Wie dat geweest zijn, is me even ontschoten (sorry).
N.a.v. een tip van een andere lezer van de blog - Hilda - heb ik bij een kringloopwinkel het boek Body van Harry Crews gekocht. Nog geen letter in gelezen. Komt nog. [dank Hilda!]
Zo kom ik de Paasdagen wel door. Veel Dylan & veel lezen.
Misschien ook nog een chocolade-eitje.
En als het helemaal meezit, gaat het nog regenen, zodat ik mezelf kan verliezen.
aanvulling / correctie:
Hoi Tom,
Even over je blog die ik net gelezen heb.
Volgens mij wordt met 'to defy' bedoeld dat je iets trotseert, iets niet aanneemt, iets weigert.
Simon
Hoi Simon,
Je hebt helemaal gelijk!
(Ergens wist ik dat, maar ooit verkeerd gehoord & daardoor verkeerd in de kop blijven hangen :-))
groet,
Tom
And it’s Eastertime too
And your gravity fails
And negativity don’t pull you through
Ben je ooit in Juárez geweest? Met de Paasdagen? Ik niet, moet ik bekennen, althans niet in levende lijve. Wel in gedachten. Telt dat ook?
Verloren raken in de regen is makkelijker, daar is geen vliegticket voor nodig. Het is goed, of beter: aangenaam om jezelf te verliezen in de regen. Gewoon blijven staan, geen paraplu o.i.d., laat het water maar stromen.
Was het niet A.J. Weberman die beweerde dat wanneer Dylan 'rain' schrijft, hij eigenlijk heroïne bedoelt? Ik geloof daar geen drol van.
And Louise holds a handful of rain, temptin’ you to defy it
Uitgedaagd worden om de regen te definiëren. Of liever een handvol regen. De volgende keer wanneer je - niet in Juárez, maar gewoon in de achtertuin - jezelf verliest in de regen, probeer dan eens een handvol regen te grijpen, vast te houden & te definiëren.
Gaat deze zinnen nog ergens heen? [En met ergens doel ik op iets wezenlijks. Iets zinnigs. Iets dat hout snijdt.] Ik weet het niet, ik heb geen antwoord. Ik ratel maar wat. De vingers doen het werk.
Wat ik wel weet, is dat ik gisteren een hele stapel non-Dylan cd's van zolder heb gehaald. Hot rats van Frank Zappa, Worst case scenario van dEUS & Vivadixiesubmarinetransmissionplot van Sparklehorse, om er drie te noemen. Allemaal leuk om naar jaren weer eens te horen, maar bij allemaal zakt na een minuut of drie, vier het enthousiasme over het gehoorde weer weg & komt de behoefte om Dylan te horen weer boven drijven.
Ik ben blijkbaar onverbeterlijk. Niet dat ik er last van heb. In tegendeel zelfs, ik ben volmaakt gelukkig met (bijna) uitsluitend Dylan.
Deze dagen lees ik The Help van Kathryn Stockett. Een boek dat ik heb gekocht n.a.v. een tip van een lezer van deze blog (of eigenlijk 2 lezers). Wie dat geweest zijn, is me even ontschoten (sorry).
N.a.v. een tip van een andere lezer van de blog - Hilda - heb ik bij een kringloopwinkel het boek Body van Harry Crews gekocht. Nog geen letter in gelezen. Komt nog. [dank Hilda!]
Zo kom ik de Paasdagen wel door. Veel Dylan & veel lezen.
Misschien ook nog een chocolade-eitje.
En als het helemaal meezit, gaat het nog regenen, zodat ik mezelf kan verliezen.
aanvulling / correctie:
Hoi Tom,
Even over je blog die ik net gelezen heb.
Volgens mij wordt met 'to defy' bedoeld dat je iets trotseert, iets niet aanneemt, iets weigert.
Simon
Hoi Simon,
Je hebt helemaal gelijk!
(Ergens wist ik dat, maar ooit verkeerd gehoord & daardoor verkeerd in de kop blijven hangen :-))
groet,
Tom
No direction home
Patrick Humphries & Elizabeth Thomson praten over het boek No direction home van Robert Shelton:
Dylan kort #829
Blood on the tracks, de film: Er zijn plannen om Blood on the tracks te verfilmen.Voorlopig blijft het nog bij plannen. Zie o.a. hier & hier. Een tijdje geleden waren er ook plannen om net nummer 'Brownsville girl' te verfilmen. Over die plannen heb ik al lang niks meer gehoord. 'Brownville girl' - de film zal wel in de ijskast zijn verdwenen.
De beste... albums van de jaren '90, aldus Daan, met 4 Time out of mind, zie hier.
Highway 61 revisited: Een kort stuk over (een van) Dylans beste album(s), hier.
'This dream of you': Berry loop rond met dit nummer in zijn hoofd, hier.
Fanzine Isis: Issue 161 viel vanmiddag door de brievenbus. Hierin veel aandacht voor bootlegs op vinyl.
De beste... albums van de jaren '90, aldus Daan, met 4 Time out of mind, zie hier.
Highway 61 revisited: Een kort stuk over (een van) Dylans beste album(s), hier.
'This dream of you': Berry loop rond met dit nummer in zijn hoofd, hier.
Fanzine Isis: Issue 161 viel vanmiddag door de brievenbus. Hierin veel aandacht voor bootlegs op vinyl.
Dylan-album door Frits
In 'Dylan kort #826' vroeg ik lezers eens te luisteren naar een album dat ze niet vaak beluisteren. Bij 'Dylan kort #826' is inmiddels een reactie van Arno geplaatst & van Frits kreeg ik onderstaande reactie.
Dylan-album
Eén Dylan-album heb ik geassocieerd met een 'mwah'. Een album dat ik wel had, maar nooit luisterde. 'Hard Rain', het eerste live-verslag van The Rolling Thunder Revue. Ik zette dat album weg als het album waarop Dylan vooral schreeuwde.
Maar het kan verkeren. De elpee-versie haalde ik onlangs in huis. Al was het maar voor de vorm, heb ik het album bij thuiskomst geluisterd. Die schreeuwerigheid valt best mee op 'Hard Rain'. Beter gezegd, het is een mooie live-registratie van het muziek-circus.
Wat te denken van 'One too many mornings', 'Idiot Wind' en 'You're a big girl now'? Mooie uitvoeringen. Wat ook opvalt is het geroep om 'Lay lady lay'. Ik kan me niet zo heugen dat ik op live-cd's van Dylan heb horen roepen om een verzoeknummer. Of het moet op de bootleg series-variant van 'Hard Rain' zijn.
Ik vind deze plaat niet een mooie plaat. Maar ik mag het wel graag luisteren. Als een leuke afwisseling.
Dylan-album
Eén Dylan-album heb ik geassocieerd met een 'mwah'. Een album dat ik wel had, maar nooit luisterde. 'Hard Rain', het eerste live-verslag van The Rolling Thunder Revue. Ik zette dat album weg als het album waarop Dylan vooral schreeuwde.
Maar het kan verkeren. De elpee-versie haalde ik onlangs in huis. Al was het maar voor de vorm, heb ik het album bij thuiskomst geluisterd. Die schreeuwerigheid valt best mee op 'Hard Rain'. Beter gezegd, het is een mooie live-registratie van het muziek-circus.
Wat te denken van 'One too many mornings', 'Idiot Wind' en 'You're a big girl now'? Mooie uitvoeringen. Wat ook opvalt is het geroep om 'Lay lady lay'. Ik kan me niet zo heugen dat ik op live-cd's van Dylan heb horen roepen om een verzoeknummer. Of het moet op de bootleg series-variant van 'Hard Rain' zijn.
Ik vind deze plaat niet een mooie plaat. Maar ik mag het wel graag luisteren. Als een leuke afwisseling.
Dylan kort #827
Andere tijden? 'The Times they are a-changin' (1) vijfluik over crisisdenken, vernieuwing en leiderschap' op FPnP blog. Waarom krijg ik toch zo'n enorme, godsgruwelijke jeuk van dit bericht? (De vraag is echt, ik weet het niet. Maar jeuken doet het wel.)
Victoria's secret: Vandaag 8 jaar geleden werd bekend gemaakt dat Dylan te zien zou zijn in een reclamespot voor Victoria's secret. Laten ik eerlijk zijn, het kan erger. Dylan had ook reclame kunnen maken voor een wasmiddel, een nachtcrème of een frisdrank.
Plus: In het blad 'Plus' (april) een stuk over Dylan: drie mensen vertellen over 'Blowin' in the wind'. 'Dylans werk is kunst, ik heb er veel lessen uit getrokken.' (Cor Hofstra) 'Zingen kan hij niet meer.' (Tony Kraan) 'Ik wil dat "Blowin' in the wind" op mijn crematie te horen is.' (mevrouw C. Horn - Van der Bult)
(met dank aan Simon voor het opsturen van de scans!)
Victoria's secret: Vandaag 8 jaar geleden werd bekend gemaakt dat Dylan te zien zou zijn in een reclamespot voor Victoria's secret. Laten ik eerlijk zijn, het kan erger. Dylan had ook reclame kunnen maken voor een wasmiddel, een nachtcrème of een frisdrank.
Plus: In het blad 'Plus' (april) een stuk over Dylan: drie mensen vertellen over 'Blowin' in the wind'. 'Dylans werk is kunst, ik heb er veel lessen uit getrokken.' (Cor Hofstra) 'Zingen kan hij niet meer.' (Tony Kraan) 'Ik wil dat "Blowin' in the wind" op mijn crematie te horen is.' (mevrouw C. Horn - Van der Bult)
(met dank aan Simon voor het opsturen van de scans!)
Dylan kort #826
fanzines: De nieuwe Isis wordt momenteel gedrukt & zal volgende week naar abonnees verzonden worden. De nieuwe The Bridge wordt deze week naar abonnees verzonden.
Het is redelijk rustig in Dylan-land. Is het de stilte voor de storm?
Binnen nu & twee weken beginnen Dylan & band aan een reeks concerten in Zuid-Amerika. In de zomer zijn er de concerten in Europa. En ergens, ooit, zal er toch meer informatie over dat nieuwe album naar buiten moeten komen.
De stilte is natuurlijk altijd relatief. Het is niet moeilijk om zelf een beetje storm te maken. De meest makkelijke manier om een beetje storm te maken, is natuurlijk een plaat opzetten welke je al een tijd niet meer gedraaid hebt. Een plaat waarvan je ergens onderweg hebt ondervonden dat het misschien wel een aardig album is, maar niet zo goed als... (vul maar in). Zo'n plaat kan je verrassen, wanneer je - met al je getemperde verwachtingen - er eens goed voor gaat zitten.
Okee, het is een storm in een glas water, maar het is een begin.
Probeer het eens, vanavond nog. En laat het mij (& de lezers van de blog) weten. Wat heb je gedraaid? Hoe klonk het? Viel het mee of tegen? En waarom dan wel?
En dan staat de vraag naar foto's van kapot gelezen boeken met songteksten nog open. (zie hieronder) Het mogen ook andere zaken uit de Dylan-collectie zijn. Items welke al een leven geleden hebben, waar het gebruik van af te lezen is.
Abonneren op:
Posts (Atom)