De onlangs uitgegeven zogenaamde 'boekversie' van Blonde on blonde is bij bol.com in de uitverkoop. Zie hier.
Dylan kort #825
tournee 2012: De eerste data voor Dylans tournee door Europa - in de zomer - staan inmiddels op Dylans officiële website. Dan zijn er nog geruchten over 4 concerten in Duitsland:
2 juli Berlijn
3 juli Dresden
4 juli Bonn
6 juli Bad Mergentheim
Grootste Singer-Songwriter: Een stukje radio over het concert van Paul MacCartney, hier, Senne schrijft: 'Het doet me wel goed om te weten dat zelfs om 8.00u 'sochtends de Dylan-liefhebbers al op scherp staan...' (Met dank aan Senne voor de tip!)
Lyrics: Van Hilde ontving ik onderstaande e-mail (en de foto links):
Hallo Tom,
Ik herinnerde mij dat je in 2010 over dit boek met lyrics had geschreven en vroeg me af waarom het vandaag niet genoemd werd, maar goed, ik wilde je een foto van mijn zwaar gehavende exemlaar niet onthouden!
Dit heeft sinds 1969 al mijn verhuizingen en andere troubles overleefd maar vraag niet hoe!
Gegroet,
Hilda
Het klopt dat ik het afgebeelde (approximately) Complete works niet genoemd heb in 'Dylan kort # 824'. Deze reden daarvoor is dat Writings & drawings, Lyrics 1962 - 1985 & Lyrics 1962 - 2001 met toestemming van Dylan zijn uitgegeven, terwijl (approximately) Complete works zonder toestemming van Dylan is uitgegeven. Kort na uitgave van (approximately) Complete works werd De Bezige Bij / Thomas Rap op de vingers getikt, ze hadden dit boek nooit mogen uitgeven. Dat is ook de reden dat er nooit een tweede druk van dit boek is verschenen.
Voor meer over de ontstaansgeschiedenis van (approximately) Complete works, zie Bob Dylan in Nederland 1965 - 1978.
Met dank aan Hilde voor haar e-mail & de geweldige foto! Heb je ook een boek met de songteksten van Dylan dat de tekenen van jaren gebruik draagt? Dan ontvang ik daar graag een foto van! [tom_dylan@hotmail.com]
film: Bob Dylan & Trisha Yearwood brengen 'Tomorrow night' - in zéér goede kwaliteit, zie hier. (met dank aan Simon & Cas voor de tip!)
Chimes of freedom: Een recensie op Muzikaal Limburg.
Theodor Holman: 'Modern leven', hier.
Dylan kort #824
Earl Scruggs: Earl Scruggs is overleden. Hij is 88 jaar geworden. Peter stuurde mij een link naar een filmpje van Earl Scruggs & Dylan (waarvoor dank!). Dit fragment komt uit de documentaire Earl Scruggs, His family and friends. Mocht je deze dvd nog niet kennen, dan kan ik je aanschaf aanraden.
Muizenoren: 'Bob Dylan kan toch óók niet zingen', zie hier.
'I'll remember you': Tekst & filmpje, hier.
Together through life: [zie de reactie van Cas - waarvoor dank - bij 'Dylan kort #823'] Together through life doorstaat zeker de tand des tijds. Ik moet bekennen dat ik dit album niet vaak draai, maar als ik het draai, weet het album mij (bijna) altijd te grijpen. Vooral 'My wife's hometown' [dat lachje...] & 'Forgetful heart' springen er voor mij uit.
Mocht het nieuwe album in het verlengde van Together through life liggen, dan mogen we niet mopperen.
Lyrics 1962 - 2001: In 2004 verscheen dit boek vol songteksten van Dylan. Eerder verschenen al Writings & drawings (1973) & Lyrics 1962 - 1985 (1985). Je zou dus kunnen zeggen dat Lyrics 1962 - 2001 (2004) de derde editie van de verzamelde songteksten van Dylan is.Inmiddels is het al weer bijna acht jaar geleden dat dit boek uitkwam. In die acht jaar zijn er voldoende songteksten bijgekomen - Modern times, Together though life, Tell tale signs (om nog maar te zwijgen van 'losse' nummers voor soundtracks e.d.) - om te verlangen naar een vierde versie van de verzamelde songteksten.
Niet dat ik geloof dat dat boek er binnen afzienbare tijd zal komen.
De uitgave van Lyrics 1962 - 2001 was (min of meer) gekoppeld aan de uitgave van Chronicles vol. 1. Zou een vierde deel met songteksten ooit gekoppeld worden aan de uitgave van Chronicles vol. 2? Allemaal speculatie. Ik denk gewoon hardop, meer niet.
Natuurlijk staan de songteksten op Dylans officiële website, maar dat is toch niet hetzelfde als een boek.
Muizenoren: 'Bob Dylan kan toch óók niet zingen', zie hier.
'I'll remember you': Tekst & filmpje, hier.
Together through life: [zie de reactie van Cas - waarvoor dank - bij 'Dylan kort #823'] Together through life doorstaat zeker de tand des tijds. Ik moet bekennen dat ik dit album niet vaak draai, maar als ik het draai, weet het album mij (bijna) altijd te grijpen. Vooral 'My wife's hometown' [dat lachje...] & 'Forgetful heart' springen er voor mij uit.
Mocht het nieuwe album in het verlengde van Together through life liggen, dan mogen we niet mopperen.
Lyrics 1962 - 2001: In 2004 verscheen dit boek vol songteksten van Dylan. Eerder verschenen al Writings & drawings (1973) & Lyrics 1962 - 1985 (1985). Je zou dus kunnen zeggen dat Lyrics 1962 - 2001 (2004) de derde editie van de verzamelde songteksten van Dylan is.Inmiddels is het al weer bijna acht jaar geleden dat dit boek uitkwam. In die acht jaar zijn er voldoende songteksten bijgekomen - Modern times, Together though life, Tell tale signs (om nog maar te zwijgen van 'losse' nummers voor soundtracks e.d.) - om te verlangen naar een vierde versie van de verzamelde songteksten.
Niet dat ik geloof dat dat boek er binnen afzienbare tijd zal komen.
De uitgave van Lyrics 1962 - 2001 was (min of meer) gekoppeld aan de uitgave van Chronicles vol. 1. Zou een vierde deel met songteksten ooit gekoppeld worden aan de uitgave van Chronicles vol. 2? Allemaal speculatie. Ik denk gewoon hardop, meer niet.
Natuurlijk staan de songteksten op Dylans officiële website, maar dat is toch niet hetzelfde als een boek.
Dylan kort #823
Hop farm: AD (kort) over Dylan op Hop Farm, hier.
Tournee 2012: Op Dylans officiële website zijn drie concerten aan de reeds gepubliceerde lijst toegevoegd. Alle drie de concerten - op 7, 9 & 11 mei - zijn in Mexico. Zie hier.
All these people: Op Editiepajot een stuk over All these people & de auteur Jan Joos.
Hard rain: De band Hard Rain speelt op 8 april Dylan in Paradox, Tilburg. Kaarten kunnen hier gereserveerd worden. Meer informatie staat hier.
Gesprek: (Sara Lownds) op Peerke's plaatjes :-)
Gisteravond las ik in The Bridge no. 40 een aardig stuk over de film My own love song. Na het lezen van dit stuk, ben ik verder gegaan met het corrigeren van de aantekeningen voor het nieuwe boek. Eén van die aantekeningen gaat over My own love song. Toeval?
Even het geheugen opfrissen: My own love song is de film waarvoor Dylan de muziek schreef. Na het schrijven van een nummer, ging Dylan door wat resulteerde in zowel nog meer muziek voor de film, als het album Together through life.
Ik heb My own love song één keer gezien. De film is veel beter dan de reputatie doet vermoeden, zo leerde ik tijdens het kijken. Daar gaat die aantekening over.
Gisteravond realiseerde ik me dat ik My own love song binnenkort voor de tweede keer moet kijken. De film verdient 't.
Nee, My own love song is geen meesterwerk, laat dat duidelijk zijn. Gewoon aangenaam, da's een betere beschrijving.
Dan nog even over die aantekeningen, over het nieuwe boek - ik heb al wel een titel in mijn hoofd, maar voorlopig houd ik het hier nog even bij 'het nieuwe boek' - ik heb tot nog toe 48.351 woorden op papier staan. Een begin, qua hoeveelheid ergens tussen de Bob Dylan aantekeningen & Bob Dylan in Nederland 1965 - 1978. Het is nog niet klaar, het is nog niet rond.
Het 'zingt' nog niet, maar dat komt wel.
Dylan kort #822
tournee 2012: Dylan zal (wederom) de hoofdact zijn op het festival Hop Farm (29 juni - 1 juli). Daarnaast is Dylan de hoofdact op het festival The Benicassim International Festival in Spanje (12 - 15 juli) [bron: Isis website] Volgens de website van Hop farm is dit ook Dylans enige optreden in Engeland deze zomer. Een derde festival waar Dylan te horen zal zijn: Fourvière Nights in Lyon (18 juli) [bron: Examiner.com] Meer van hetzelfde hier & hier & hier & ... op minstens nog 15 websites...
Veel interessanter zijn misschien nog de gaten tussen de bovengenoemde data. Waar speelt Dylan tussen Hop farm & The Benicassim International Festival? Het zal niet in Nederland zijn, ook niet in België. Maar duimen (tegen beter weten in) kan toch?
75 jaar de Kuip: De Rotterdamse Kuip is jarig. Het allereerste concert in de Kuip was het optreden van Dylan op 23 juni 1978. Frits over de jarige Kuip, hier. Op de website van de Volkskrant staat nog een foto van Dylans optreden in de Kuip [met dank aan Simon voor de tip].
In het journaal (6 uur NOS) net een item over de jarige Kuip, daarin o.a. ook beelden van Dylans optreden in de Kuip. [met dank aan Arie voor de tip!] Inmiddels is de uitzending via Uitzending gemist te bekijken. Het stuk over de Kuip begint rond 11 minuten, het fragmentje Dylan rond 12 minuten, 6 seconden.
Bob Dylan: Nog een verjaardag: Patrick Roefflaer over het jarige album Bob Dylan op Da Music.
L'Explosion rock: De uitzending van radio 1 over deze tentoonstelling staat inmiddels online. Luister maar niet 'kenner' Claude Bondeel lult enorm uit zijn nek.
Veel interessanter zijn misschien nog de gaten tussen de bovengenoemde data. Waar speelt Dylan tussen Hop farm & The Benicassim International Festival? Het zal niet in Nederland zijn, ook niet in België. Maar duimen (tegen beter weten in) kan toch?
75 jaar de Kuip: De Rotterdamse Kuip is jarig. Het allereerste concert in de Kuip was het optreden van Dylan op 23 juni 1978. Frits over de jarige Kuip, hier. Op de website van de Volkskrant staat nog een foto van Dylans optreden in de Kuip [met dank aan Simon voor de tip].
In het journaal (6 uur NOS) net een item over de jarige Kuip, daarin o.a. ook beelden van Dylans optreden in de Kuip. [met dank aan Arie voor de tip!] Inmiddels is de uitzending via Uitzending gemist te bekijken. Het stuk over de Kuip begint rond 11 minuten, het fragmentje Dylan rond 12 minuten, 6 seconden.
Bob Dylan: Nog een verjaardag: Patrick Roefflaer over het jarige album Bob Dylan op Da Music.
L'Explosion rock: De uitzending van radio 1 over deze tentoonstelling staat inmiddels online. Luister maar niet 'kenner' Claude Bondeel lult enorm uit zijn nek.
Dylan kort #821
L'Explosion rock: Morgen op radio 1 brengt Claude Bondeel verslag uit van deze tentoonstelling. Bart gaf eerder al een zeer positief verslag van deze tentoonstelling. Inmiddels heb ik ook een veel minder positief verslag van dezelfde tentoonstelling ontvangen: L'Explosion rock is een slap aftreksel van de eerder in Seattle gehouden tentoonstelling. Veel van wat er in Seattle te bewonderen was, ontbreekt geheel in Parijs. Een groot aantal (de Europese) verzamelaars die wel een bijdrage aan de tentoonstelling in Seattle hebben geleverd, zijn bij de samenstelling van de tentoonstelling in Parijs volledig overgeslagen. Zowel het gros van de getoonde foto's als alle getoonde films zijn niet nieuw voor Dylan-liefhebbers. Het meest interessant - aldus een bezoeker - is de afdeling 'Dylan et la France' waar o.a. een aantal foto's van de persconferentie in Parijs in 1966 & enkele originele Franse artikelen uit die tijd te bewonderen zijn.
De twee foto's bij het stuk van Ed (hieronder) zijn ook op de tentoonstelling te zien. (Mijn aanname dat het wegkijkende jongetje Dylan is, wordt door Bart - bezoeker van de tentoonstelling - bevestigd)
Tot slot (en zeker niet onbelangrijk): niet de gehele tentoonstelling, maar alleen de foto's van Daniel Kramer, zullen na de tentoonstelling in Parijs in Engeland getoond worden & daarna elders in Europa.
tapeweek: 'Zullen we het dan maar eens over Bob Dylan gaan hebben?' zie hier (even naar beneden scrollen).
Lotte: 'Heb ik Bob Dylan wel goed geschreven zo?' Een toets over protestsongs in de jaren zestig, lees ik. Ik weet niet, maar ik word gelijk nieuwsgierig naar zo'n toets. Is er iemand die mij een kopietje / scan van die toets kan sturen? [tom_dylan@hotmail.com]
De twee foto's bij het stuk van Ed (hieronder) zijn ook op de tentoonstelling te zien. (Mijn aanname dat het wegkijkende jongetje Dylan is, wordt door Bart - bezoeker van de tentoonstelling - bevestigd)
Tot slot (en zeker niet onbelangrijk): niet de gehele tentoonstelling, maar alleen de foto's van Daniel Kramer, zullen na de tentoonstelling in Parijs in Engeland getoond worden & daarna elders in Europa.
tapeweek: 'Zullen we het dan maar eens over Bob Dylan gaan hebben?' zie hier (even naar beneden scrollen).
Lotte: 'Heb ik Bob Dylan wel goed geschreven zo?' Een toets over protestsongs in de jaren zestig, lees ik. Ik weet niet, maar ik word gelijk nieuwsgierig naar zo'n toets. Is er iemand die mij een kopietje / scan van die toets kan sturen? [tom_dylan@hotmail.com]
Dylan kort #820
Een tweede 'Dylan kort' vandaag.Vergeet niet hieronder het verslag van een bezoek aan de tentoonstelling L'Explosion rock van Bart & de gedachten van Ed over de boxset met het complete werk van Dylan hieronder te lezen.
De afbeelding bij dit bericht is - net als de afbeeldingen bij Dylan in Parijs hieronder - een door Bart op de tentoonstelling L'Explosion rock gemaakte foto.
Meer foto's van deze tentoonstelling staan hier.
Hier staat nog het hoopgevende bericht dat de tentoonstelling verder door Europa zal reizen. Ik hoop, duim (smeek!!) dat de tentoonstelling ook naar Nederland komt.
Chronicles vol. 2: een vroege (& geslaagde) 1 april-grap over dit boek, hier.
tribute: Recensie van de Dylan-tribute, gisteravond in Coevorden, hier.
tribute 2: 31 maart in Emmen, zie hier.
Chabad telethon: Een aantal flitsen van Dylans optreden tijdens Chabad telethon, vanaf 2 minuten 32 seconden, hier. (Helaas niet het fragment waarin Dylan blokfluit speelt)
Sheffield 1965: hier.
Hamilton 1986: een parkeerplaats, hier.
boxset - reactie #3
Dag Tom,
(...)
En wat die ideale boxset van Dylan betreft? Ik heb geen behoefte om het complete oeuvre van Dylan nog eens aan te schaffen, ook al zitten er een paar bijzondere schijfjes bij. Die heb ik dan wel op bootleg.
Nee, laten ze vooral doorgaan met The Official Bootleg Series.
En dan wel flinke boxsets. Uiteraard The Complete Basement Tapes, en -ik wacht daar met smart op- een box vol muziek uit zijn gospelperiode. Fabuleuze concerten uit die tijd. It's a shame dat die nog niet is uitgekomen.
Of maak -heren van Sony/Columbia- een een uitpuilende boxset van een aantal concerten dat Bob door de eeuwen heen heeft gegeven. Daarvan alleen kun je wel tien boxsets samenstellen.
As always,
met dylaneske groet,
Ed
De drie afbeeldingen bij dit bericht - twee foto's van een zeer jonge Dylan (en zijn
klas) & een advertentie van een optreden van Golden Chords - stuurde Ed op, waarvoor dank!De grote vraag is natuurlijk: wie is Dylan? Op de bovenste foto is het de jongen in de stoel met het 'wilde' shirt. En op de onderste foto? Ik denk dat het de jongen in het streepjes t-shirt is, hij kijkt de andere kant op. Of vergis ik me nou?
Wie het weet, mag het zeggen [tom_dylan@hotmail.com].
Dylan in Parijs - door Bart
Dylan in ParijsDylan-afficionado's die in de loop van dit voorjaar een trip naar Parijs plannen kunnen niet om Cité de la Musique heen. In dit Parijse muziek- en cultuurcentrum loopt nog tot 15 juli de expo “Bob Dylan, L'Explosion Rock 61-66”.
“Een tentoonstelling over een rockartiest, dat is een idee zo onnozel dat alleen de Fransen er op kunnen komen'', schreef Tom Heremans op woensdag 7 maart in De Standaard. Heremans bekende in datzelfde stuk de expo nog niet te hebben gezien maar stelde in één adem door dat Cité de la Musique Bob Santelli, de directeur van het Grammy Museum in Los Angeles, flink betaalde om geen klap uit te voeren. De expo bestaat – dixit Heremans – immers uit foto's van Daniël Kramer die iedereen kent, aangevuld met een oude gitaar van Dylan, hoorcolleges en enkele films die iedereen al heeft gezien. Kortom: tijdverspilling. Vive Bup Dielanne!
Wat is daar van aan, vraag ik mij op zo'n moment af. Het zomaar tot mij nemen van voorgekauwde meningen en meninkjes is immers nooit mijn sterkste kant geweest. Een mooie lentedag, een tripje heen en weer naar de Lichtstad, fijn gezelschap en mijn favoriete bard in de cd-lader, meer heeft een mens voorwaar niet nodig in het leven, denk ik dan. Meteen de reden waarom ik op 24 maart voor de kassa van het Cité de la Musique sta aan te schuiven.
€8 later (of €6,40 voor wie zoals wij over een lerarenkaart beschikt – al die vakantie en dan nog korting vragen ook!) wandel je door de museumshop richting expo. Voor de gelegenheid is de shop uitgerust met een toonbank waarop naast de obligate catalogi ook diverse (Franstalige) Dylan-publicaties songboeken, dvd's, muziekdoosjes die 'Blowin in the wind' ten gehore brengen, enkele t-shirts én het volledige aanbod aan officiële Dylan-cd's te koop worden aangeboden. Kortom wie geld wil uitgeven, is hier aan het juiste adres.
Alleen, wij zijn voor de expo gekomen. Allen daarheen. De tentoonstelling is over twee verdiepingen (de begane grond en de kelderverdieping) verspreid. Wanneer je het eerste deel binnenstapt, kom je terecht in zaal 4, de zaal met de foto's van Daniël Kramer. Van achterin de ruimte kijkt een levensgrote Dylan op een verlicht paneel je met gekruiste armen strak aan. Het beeld werd ook als achtergrond voor de affiche van de expo gebruikt. Aan de rechterzijde werd de ruimte in drie kleinere ruimtes onderverdeeld. Het opzet van de expo is dat je na elke kleinere zaal terug in de galerij met foto's terecht komt
We beginnen in de fotogalerij waar Daniël Kramer op een videoscherm zelf wat over zijn werk en zijn ervaringen met Dylan vertelt. Het gros van de foto's die er hangen zagen we inderdaad ooit eerder als illustratie in Dylan-boeken of in de “Illustrated Biography” van Chris Rushby. Alleen zijn de foto's die we hier krijgen stukken groter en daardoor net dat ietsje indrukwekkender dan de versies die thuis in de boekenkast prijken. In diezelfde boekenkast heb ik – dankzij mijn wederhelft - ook werk van de heren Hamilton, Picasso, Rubens en da Vinci en consoorten staan. Dat heeft er mij nooit van weerhouden om uitstapjes richting musea of fototentoonstellingen te maken. Laat staan dat ik die momenten als tijdverspilling beoordeelde. Sorry meneer Heremans, maar de zin van uw betoog ontgaat mij.
Verder dan maar. We stappen de eerste zaal binnen. “Robert Zimmerman, influences musicales”, lezen we op het grondplan. Van Dylans kindertijd gaat het over de schooltijd, de eerste muzikale stappen én de muzikale helden. Het jaarboek van de Hibbing High School waarin de beroemde pasfoto van Dylan prijkt, ligt hier echt. Jammer dat ik er niet in bladeren kan, want ook de foto van Echo Helstrom had ik wel eens echt willen zien. We zoeken Dylan op klaskiekjes uit de kleuter- en lagere school omdat we dat spannender vinden dan zomaar in het bijschrift te lezen waar we kijken moeten. Een Dylan met babyvet, het is echt eens iets anders.
In Martin Scorsese's “No Direction Home” vertelt Dylan zelf over zijn muzikale invloeden en de dingen die hij als kind op de radio hoorde. Enkele ervan zijn te horen en te beluisteren op de tentoonstelling. We vergapen ons verder aan gitaren van Buddy Holly, Elvis, het Kingston Trio, Odetta en andere grootheden uit de beginjaren van de rock. L'Explosion Rock, weet u wel.
Via een tussenstop in de Kramer-galerij komen we in een tweede ruimte terecht waar alles in het teken staat van de folkexplosie van de prille jaren '60. Woody Guthrie krijgt de aandacht die hem toekomt, Pete Seegers banjo prijkt er naast fotomateriaal, een exemplaar van “The Antology of Folk Music”, exemplaren van het tijdschift Broadside en gezeefdrukte en getekende affiches. Aan protestsongs, maar ook aan artiesten die successen scoorden met werk van de prille Dylan is aandacht besteed. Heerlijk om een aantal zaken die je uit publicaties of vanop het internet kent ook eens in het echt te zien.
Via de Kramer-galerij komen we in zaal 3 terecht. Hier is het allemaal folkrock wat de klok slaat. We zien Dylan “Like A Rolling Stone” brengen en genieten van het feit dat zowel een Frans besje als een jonge vader met zijn dochtertje meedeinen op het ritme. Er is een Dylan voor elk van ons en voor ieder moment van de dag. Persoonlijk geniet ik het meest van de twee uitgestalde facsimiles waaronder “Absolutely Sweet Mary”. Dichter dan dit zal ik wel nooit bij Dylans handschrift komen, vrees ik.
We kuieren door de Kramer-galerij terug naar de ingang en nemen de trap naar de kelderverdieping. Hier staat Dylan in Frankrijk centraal. Je hoort er Johnny Halliday en de Franse Dylan-coveraar Hugues Aufray aan het werk. Aufray tekende trouwens ook voor het ten toon gestelde borstbeeld van Dylan . Verder blijkt dat Fransen niet alleen films dubben maar ook albumtitels vertalen. Je hoort en ziet Dylan op zijn onnavolgbare wijze vakkundig interviews om zeep helpen en krijgt fragmenten uit “Don't Look Back” te zien. De fragmenten zijn goed gekozen, want aandachtige kijkers zien er elementen uit de foto's uit de Kramer galerij terug. Die foto's leveren extra info of commentaar op wat je hier ziet.
“Een tentoonstelling over een rockartiest, dat is een idee zo onnozel dat alleen de Fransen er op kunnen komen'' Wat mij betreft mogen ze dit nog eens doen!
Bart Vlaeminck
Dylan kort #819
The Help:
Dag Tom,
Ik weet niet of iemand het al eerder gemeld heeft maar in The Help van Kathryn Stockkett
hoort de hoofdpersoon 'The Times They Are-a-Changin'' in de auto op de radio.
In de verantwoording zegt de schrijfster dat ze gesjoemeld heeft omdat het nr op die tijd in het verhaal nog niet uitgebracht was.
Met vriendelijke groeten,
Hilda
Ik loop minstens een keer per week de lokale boekwinkel in. Vanaf een tafel met uitgestalde boeken, staart al weken The Help mij aan. Ik heb al weken de drang tot aanschaf kunnen weerstaan, met bovenstaande wetenschap in mijn achterhoofd, ga ik dat niet lang meer volhouden.
Ik vind het geweldig dat de schrijfster toegeeft gesjoemeld te hebben. Ik ken maar weinig schrijvers die groot genoeg zijn om zoiets toe te geven.
Een tijdje geleden kreeg ik een e-mail van een lezer van deze blog over de film The Help. In de film is Dylans 'Don't think twice, it's all right' te horen.
Van boek naar film: 1 & 1 = niet altijd 2.
[met dank aan Hilde voor haar e-mail]
Franse tv: Ongeveer vijf minuten film, van de Franse tv, met fragmenten van Dylans optredens in Parijs (1978) & Toulouse (1981) zijn hier te bekijken. Dit is absoluut de moeite van het bekijken waard. Ga er even voor zitten & geniet. [met dank aan Cas voor de tip]
tournee 2012: Er duiken inmiddels geruchten op dat Dylan op 4 juli een concert geeft in Duitsland (Bonn) & in augustus in Italië (Cortona). Als de geruchten waar blijken te zijn, dan zou dat betekenen dat Dylan deze zomer minimaal ongeveer een maand door Europa zal trekken. Het lijkt niet waarschijnlijk dat hij daarbij ook Nederland of België zal aandoen, simpelweg omdat het nog maar zo kort geleden is dat hij concerten in Nederland & België heeft gegeven.
nieuwe album: Chris Shaw - sound engineer tijdens de albums "Love and theft", Modern times & Together through life - heeft laten weten niet betrokken te zijn bij de opnamen voor Dylans nieuwe album. Diezelfde Chris Shaw heeft laten weten dat hij gehoord heeft dat 'Scott Litt was behind the board this time'.
Natuurlijk is dit alleen maar 'van horen zeggen' & nog niks concreets.
Scott Litt was in de jaren zeventig de sound engineer tijdens opnamesessies van o.a. Ian Hunter & Carly Simon. Begin jaren tachtig maakte hij zijn debuut als producer. Als producer is hij verantwoordelijk voor o.a. Automatic for the people & Out of time van R.E.M.
Of Litt - als het gerucht klopt - tijdens de opnamen voor Dylans nieuwe album heeft gewerkt als sound engineer of als producer, is nog de vraag.
Dag Tom,
Ik weet niet of iemand het al eerder gemeld heeft maar in The Help van Kathryn Stockkett
hoort de hoofdpersoon 'The Times They Are-a-Changin'' in de auto op de radio.
In de verantwoording zegt de schrijfster dat ze gesjoemeld heeft omdat het nr op die tijd in het verhaal nog niet uitgebracht was.
Met vriendelijke groeten,
Hilda
Ik loop minstens een keer per week de lokale boekwinkel in. Vanaf een tafel met uitgestalde boeken, staart al weken The Help mij aan. Ik heb al weken de drang tot aanschaf kunnen weerstaan, met bovenstaande wetenschap in mijn achterhoofd, ga ik dat niet lang meer volhouden.
Ik vind het geweldig dat de schrijfster toegeeft gesjoemeld te hebben. Ik ken maar weinig schrijvers die groot genoeg zijn om zoiets toe te geven.
Een tijdje geleden kreeg ik een e-mail van een lezer van deze blog over de film The Help. In de film is Dylans 'Don't think twice, it's all right' te horen.
Van boek naar film: 1 & 1 = niet altijd 2.
[met dank aan Hilde voor haar e-mail]
Franse tv: Ongeveer vijf minuten film, van de Franse tv, met fragmenten van Dylans optredens in Parijs (1978) & Toulouse (1981) zijn hier te bekijken. Dit is absoluut de moeite van het bekijken waard. Ga er even voor zitten & geniet. [met dank aan Cas voor de tip]
tournee 2012: Er duiken inmiddels geruchten op dat Dylan op 4 juli een concert geeft in Duitsland (Bonn) & in augustus in Italië (Cortona). Als de geruchten waar blijken te zijn, dan zou dat betekenen dat Dylan deze zomer minimaal ongeveer een maand door Europa zal trekken. Het lijkt niet waarschijnlijk dat hij daarbij ook Nederland of België zal aandoen, simpelweg omdat het nog maar zo kort geleden is dat hij concerten in Nederland & België heeft gegeven.
nieuwe album: Chris Shaw - sound engineer tijdens de albums "Love and theft", Modern times & Together through life - heeft laten weten niet betrokken te zijn bij de opnamen voor Dylans nieuwe album. Diezelfde Chris Shaw heeft laten weten dat hij gehoord heeft dat 'Scott Litt was behind the board this time'.
Natuurlijk is dit alleen maar 'van horen zeggen' & nog niks concreets.
Scott Litt was in de jaren zeventig de sound engineer tijdens opnamesessies van o.a. Ian Hunter & Carly Simon. Begin jaren tachtig maakte hij zijn debuut als producer. Als producer is hij verantwoordelijk voor o.a. Automatic for the people & Out of time van R.E.M.
Of Litt - als het gerucht klopt - tijdens de opnamen voor Dylans nieuwe album heeft gewerkt als sound engineer of als producer, is nog de vraag.
€3,99
In 2009 kwam de verzamelaar the Collection uit. Die cd kostte toen al geen drol & nu is er de kans om voor een nog lagere prijs eigenaar te worden van deze cd. Bij Lidl, vanaf aanstaande maandag, kost deze cd nog slechts €3,99. Alsof ze 'm gratis weggeven.
Niets opmerkelijks aan deze cd, een 'gewone' verzamelaar. Boekwerkje bij de cd stelt niks voor. Voor de liefhebber die alles wil hebben.
(En als je er toch bent: Kind of blue van Miles Davis gaat voor hetzelfde bedrag over de toonbank)
Dylan kort #818
dienst: Zondag om 19:00 uur kun je in de kerk aan de Hoofdweg-zuid in Spijk terecht voor een themadienst over Bob Dylan. Zie hier.radio: Bob Dylan tribute 'On a night like this' wordt morgenavond live uitgezonden op radio Loco. Zie hier. Radio Loco kun je hier vinden. De site biedt de mogelijkheid om te luisteren naar de uitzending.
BB: 'Bardot bezongen', o.a. door Dylan, op de site van Vrij Nederland.
Welke van the Band?: Volgens een bericht hier is er morgenavond op Nederland 3 (21.25 uur) een uitzending te zien rond The Last Waltz, maar volgens de tv gids hier, is het een uitzending rond het album The Band.
Foto: Op de website van Tony Frank zijn een aantal schitterende foto's van Dylan te zien. Zie hier. [Let ook even op het logo links boven op de site, dat moet je toch ergens aan doen denken...]
Dylans boek Tarantula:
dear tom
have i ever told you that i
think your name ought to be
bill. it doesnt really matter
of course, but you know, i like
to be comfortable around people.
Het is weer vrijdagavond, ik ben dol op vrijdagavond. Simpelweg omdat vrijdagavond de belofte van het weekend in zich draagt.
Dit weekend zal (groten-)deels weer rond Dylan draaien. Daarmee is dit weekend voor mij geen uitzondering. Ik ben vast niet uniek daarin. Er zijn ongetwijfeld lezers die, net als ik, dit weekend naar Dylans muziek zullen luisteren, over Dylan zullen lezen, enz.
Waar luister je naar? Wat lees je? Welke Dylanesque ontdekking heb je gedaan? Schrijf het op! Bijdragen aan deze blog zijn altijd meer dan welkom & kunnen naar tom_dylan@hotmail.com.
Schroom niet! Vaak beginnen mailtjes die ik ontvang met: 'waarschijnlijk wist je het al, maar...' Soms blijkt dat ik het inderdaad al wist, maar vaak wist ik het ook nog niet. In beide gevallen is je mail / bijdrage welkom.
Dylan kort #817
Record store day: Op 21 april is het weer Record Store Day. Eén van de speciale producten voor deze Record Store Day, is een boxje met 4 singles van Dylan dat onder de titel Can you please crawl out your window? zal worden uitgebracht. Inderdaad, een (min of meer) identiek boxje als het boxje dat in het kader van Black Friday eind 2011 in Amerika uitkwam.De Amerikaanse persing van dit boxje werd uitgebracht in een oplage van 5000, het nieuwe (Europese) boxje wordt uitgebracht in een oplage van 1000.
Het Europese boxje zal gemaakt worden door Music on Vinyl (da's goed nieuws, Music on Vinyl levert klasse producten).
[Met dank aan Senne voor de tip!]
iTunes: Vanaf 30 april te koop in de iTunes store: The Minneapolis party tape [met dank aan Ference voor de tip!]
Tournee 2012: Dylans officiële website biedt de laatste tijd weinig aanvulling m.b.t. aanstaande concerten (zie hier). De website van fanzine Isis bevat inmiddels een veel uitgebreidere lijst van de aankomende concerten (zie hier).
All these people
Heb jij dat nou ook wel eens? Terwijl je luistert naar 'I shall be free no. 10', hoor je Dylan zingen over ene Barry Goldwater. Onherroepelijk komt dan de vraag naar boven: 'Wie is dat eigenlijk, die Barry Goldwater?'Of wat te denken van Betsy Ross ('Talkin' John Birch paranoid blues'), The Lone ranger ('Bob Dylan's blues'), Paul Revere ('Tombstone blues') & 'Georgia Sam' ('Highway 61 revisited')? All deze namen & nog veel meer zijn terug te vinden in het boek All these people; 100 characters who inspired Bob Dylan to create his colorful songs.
All these people van Jan Joos & Ivan Brackin is een fantastisch boek voor iedere Dylan-liefhebber & raad eens? Dylan zelf komt nauwelijks in dit boek aan bod.
All these people is een boek - zoals de ondertitel al prijsgeeft - met daarin (korte) biografieën van 100 personen, karakters, mythische & bijbelse figuren die figureren in Dylans songs. Het boek begint met Woody Guthrie ('Song to Woody') & eindigt met Mona Lisa ('Visions of Johanna'). Honderd biografieën in min of meer chronologische volgorde. De auteurs hebben er voor gekozen om zich te beperken tot 100 biografieën, een mooi aantal. De eerste 99 biografieën beslaan de albums Bob Dylan t/m Highway 61 revisited. De 100ste biografie is over - zoals ik al schreef - Mona Lisa & daarmee de enige biografie van een 'personage' uit een nummer van Blonde on blonde.
Dit boek schreeuwt om een vervolg. Nog een boek met 100 biografieën (en nog een), net zo lang tot alle personen die een rol spelen in Dylans muziek tot op de dag van vandaag een eigen biografie hebben gekregen.
Voor ik het boek las, had ik één 'angst': hoe vaak heb ik al niet gelezen dat 'Leopard-skin pill-box hat' gaat over Edie Sedgwick? Antwoord: véél te vaak. En dan te bedenken dat die bewering niet meer is dan aanname, speculatie. Mijn 'angst' was dat All these people vol zou staan met dit soort interpretaties, speculaties.
Nu ik het boek gelezen heb, kan ik zeggen dat mijn 'angst' gelukkig volledig ongefundeerd is gebleken. In All these people zijn alleen biografieën te vinden van personen die door Dylan in zijn nummers bij naam genoemd worden. Geen Edie Sedgwick, geen Joan Baez, geen noem ze maar op.
En dus leer ik, terwijl ik een boek uit de zogenaamde 'Dylan-literatuur' lees, over Napoleon, Anthony Perkins & Davey Moore.
All these people is bijzonder prettig geschreven.
De opzet van het boek zou kunnen doen vermoeden dat het eerder geschikt is als naslagwerk dan als leesboek. En al ben ik er van overtuigd dat ik All these people in de toekomst zeker als naslagwerk zal gebruiken, het boek werkt zeker ook als leesboek. Het werkt zelfs zéér goed als leesboek. Ik heb All these people verslonden.
Heb ik dan niks negatiefs te melden over All these people? Zeker wel, maar het zijn slechts kleine punten & zeker geen reden om het boek niet te kopen.
Zo staat er in het allereerste stuk - het stuk over Woody Guthrie - o.a. dat Dylan bezoeken aan Guthrie bleef afleggen tot Guthries dood. Dat is simpelweg niet waar.
Daarnaast bevatten de copyright gegevens voor geciteerde songteksten nogal wat foutjes & onvolkomenheden. Om er een te noemen: bij een aantal nummers wordt vergeten dat ze op het negende deel van The Bootleg series te vinden zijn.
Tot slot mis ik in de biografie over William Zantzinger dat de mans naam Zantzinger is (met een t), maar dat Dylan in 'The Lonesome death of Hattie Carroll' zingt over Zanzinger (zonder t).
Ik schreef het al: kleine punten.
Tot slot:
All these people is een schitterende aanvulling op de toch al volle kast boeken over Dylan. Uniek in z'n soort & daardoor een absolute aanrader.
All these people is te koop via de website van boekscout (€19,95 exclusief verzendkosten)
P.S.: De eerder genoemde Georgia Sam komt natuurlijk voor in Dylans 'Highway 61 revisited', maar diezelfde Georgia Sam komt ook - onder een andere naam - voor in een ander nummer van Dylan. Wil je weten welk nummer? Lees dan All these people.
Dylan kort #816
Bob Dylan 50 jaar: Het is vandaag 50 jaar geleden dat Dylans debuutalbum op de markt kwam. Uiteraard wordt aan dit feit op verschillende websites aandacht geschonken. Zie hier, hier, hier, hier.In die 50 jaar sinds het verschijnen van Bob Dylan is er - logischer wijze - wel het een en ander gebeurd. Kijk alleen al naar het album Bob Dylan zelf. Dat album kwam in mono & stereo uit. De stereo-persing van dit album is een regelrechte ramp om naar te luisteren. Wanneer je die plaat draait, hoor je Dylans stem door de ene box & Dylans gitaar door de andere box. Mede hierdoor verdiende de mono-persing de voorkeur boven de stereo-persing.
Maar eind jaren 60 stopte men met het persen van mono-persingen in Amerika & Engeland (in Nederland is nooit een mono-persing van Bob Dylan gemaakt, terwijl in Italië mono-persingen tot ver in de jaren zeventig van de band bleven rollen). Mede hierdoor werd het steeds lastiger om een goede mono-persing van Bob Dylan te pakken te krijgen.
Met de introductie van de cd kwam daar geen verbetering in. De eerste cd-persingen van Bob Dylan bevatten die verschrikkelijke stereo-mix met op het ene kanaal de stem & op het andere kanaal de gitaar.
Verbetering kwam er eigenlijk pas in 2005, met de uitgave van de geremasterde cd. Daarop staat een veel aangenamere stereo-mix van dit album. En met de uitgave van de monobox in 2010 werd de monomix van Bob Dylan wat toegankelijker.
En dan nog twee dingen:
1. dit album (op cd) heeft met twee verschillende hoezen in de winkel gelegen (zie afbeelding);
2. als je kijkt naar de snaren op Dylans gitaar op de foto van de hoes, dan zie je dat de foto gespiegeld op de hoes is afgedrukt.
dvd in de uitverkoop: Bij de Blokker, zo heb ik begrepen uit de folder die hier door de brievenbus is gevallen, zijn momenteel een (groot) aantal muziek dvd's in de aanbieding (3 dvd's voor €10,-). Eén van die dvd's is Outlaws and angels van Willie Nelson & Friends. Op die dvd staat een duet van Willie Nelson & Bob Dylan, ze zingen 'You win again'. Mocht je de dvd nog niet hebben, is dit een mooie kans.
boek: Ik heb het boek All these people; 100 characters who inspired Bob Dylan to create his colorful songs van Jan Joos & Ivan Brackin bijna uit. ik hoop het hier vanavond of morgen te kunnen recenseren.
Dylan kort #815
Het lijkt wel boekenweek: eerder vandaag schreef ik hieronder over Zimmys Jukebox & Dagen van gras & nu heb ik een mailtje van Alja:Ik heb er weer eentje: In How to be a woman, vertaald tot Vrouw zijn, hoe doe je dat? van Caitlin Moran staat in hoofdstuk 7, Ik stuit op enig seksisme, het volgende:
"Als vrouwen werkelijk gelijk waren aan mannen hadden de suffragettes Emmeline en Christabel Pankhurst op de dag dat vrouwen stemrecht kregen nog voor zonsondergang ‘All Along The Watchtower’ moeten schrijven."
Met dank aan Alja!
Meer boeken:
Eerder schreef ik dat in Stephen Kings Harten in Atlantis Dylan te vinden is, met dank aan Thomas kon ik toen het bewuste citaat hier overnemen.
Vanochtend kwam ik in issue 24 van fanzine Look back (winter 1990) het volgende tegen:
'Stephen King has many Dylan connections is [sic] his novels (their writing styles and themes are so much alike!):
Carrie: quotes from "Just Like a Woman" om p. 37.
The Stand: a paragraph from "Shelter From the Storm" appears in the frontpiece.
Christine: quotes "From a Buick 6" (but where!!?).
Salem's Lot: part 3 is called "The Deserted Village" and King quotes from "North Country Blues": "tell you now that the whole town is empty."
The Tommyknockers: King writes a la Dylan: "How long does it take before that option looks Good? How many suitcase bombs? How many women shot in embassy toilets? How many dead kids? How long do we let this go on? O'Kay, everyone on Planet Earth sing along, just follow the bouncing ball: The answer, my friend, is blooowin' in the wind...."'
Vandaag bracht de postbode 2 pakjes: 1. Het boek All these people van Jan Joos & Ivan Brackin. Ik ben nog niet verder gekomen dan wat bladeren, de eerste indruk is goed. Na lezing zal ik het hier recenseren.
2. het 7 cd + 1 dvd boxje L'explosion rock 61/66 dat uitgegeven is n.a.v. de Dylan-tentoonstelling die momenteel in Parijs te bewonderen. Het boxje oogt als een Volkskrant-boxje. Bij het openmaken van boxje volgt de echte schok: de gebruikte hoesjes voor deze uitgave zijn compleet identiek aan de hoesjes in het eerste Volkskrant-boxje! Zelfs het op het hoesje gedrukte catalogusnummer komt overeen.
Ook bij dit Franse boxje zit een boekwerkje & raad eens? Het lijkt niet eens speciaal voor dit boxje te zijn geschreven, maar voor de gelijknamige 2 cd verzamelaar! Hoe ik dat weet? Frans lezen is niet mijn sterkste kant (ahum), maar de tracklist van de 2 cd verzamelaar staat voorin het boekje afgedrukt...
Peter wees me erop dat er een lobby gaande is die ervoor moet zorgen dat Pete Seeger met zijn versie van 'Forever young' in de hitlijsten terecht zal komen. Mocht dat lukken, dan is Pete Seeger (92) de oudste muzikant ooit in de Amerikaanse hitlijsten. Ik hoop dat 't lukt, Pete Seeger verdient - nog afgezien wat je van zijn muziek vindt - alle eer. Zie hier.
Twee maal Paul: hier & hier.
Nogmaals een kans om Chimes of freedom te winnen: hier.
Zimmys Jukebox & Dagen van gras
Een week of wat geleden ben ik begonnen met het lezen van Zimmys Jukebox: ausgewählte Lieder von Bob Dylan van Wolfgang Haberl. Ik had van te voren echt zin om het boek te lezen. Mooi omslag, geinige cartoon van Dylan. Ook de opzet van het boek bevalt me wel. De opzet van Zimmys Jukebox is een verzameling korte stukken over nummers van Dylan. Haberl heeft er bewust voor gekozen om niet al Dylans nummers te bespreken. De vraag is dan 'welke nummers wel & welke niet bespreken?'Haberl heeft dat opgelost door ervoor te kiezen om de 51 nummers die op de verzamelaar DYLAN uit 2007 zijn verschenen te bespreken. Dat is een opzet die mij wel aanspreekt. De keuze is niet gemaakt door de voorkeur van de auteur. Bovendien maakt het Zimmys Jukebox tot geschikt leesvoer voor de 'oppervlakkige liefhebber', de liefhebber die nog niet veel verder is gekomen dan een verzamelaar - bij voorkeur DYLAN.
En tegelijkertijd gaat het daar ook al weer fout. Haberl gooit zijn eigen glazen in door te concluderen dat door zijn eigen opgelegde beperking er een aantal nummers ontbreken die volgens hemzelf wel besproken dienen te worden. En dus aan het eind van het boek plakt Haberl er nog een stuk met de titel 'Zugaben' aan vast waarin hij nog 12 songs bespreekt.
Hierdoor vervalt de gehele opzet van het boek in een keer in de categorie 'vlees nog vis'.
Dat kan ik Haberl nog makkelijk vergeven, als de inhoud van het boek maar goed is.
Dat is 'ie niet. Ik heb me door Zimmys Jukebox moeten worstelen. Het was - ondanks de fouten in de feiten - niet eens storend, maar vooral slaapverwekkend. Ik heb meerdere malen op het punt gestaan het lezen maar op te geven om daarna mezelf te dwingen toch maar weer verder te gaan. Hoe kan dat nou?
Voornamelijk in het eerste deel van het boek, waarin de nummers uit de jaren zestig & zeventig worden besproken, kakelt Haberl keurig na wat hij elders heeft gelezen. Er is in de grofweg eerste 150 bladzijden van het boek nauwelijks een originele gedachte te vinden. In het tweede deel van het boek, het deel waarin meer recentere nummers worden besproken, kon Haberl blijkbaar minder terugvallen op wat hij elders had gelezen. Hij kakelt nog wel na, maar in mindere mate. In deze tweede helft geeft Haberl wat vaker - noodgedwongen (?) - zijn eigen interpretatie van de besproken nummers. Wie denkt dat daarmee de tweede helft van het boek beter is dan de eerste helft, moet ik teleurstellen. Ik ben niets wijzer geworden.
Regelmatig moest ik - ergens halverwege een stuk - terugbladeren om te controleren over welk nummer Haberl ook al weer schrijft.
De conclusie is dan ook simpel: Ik kan niemand aanraden Zimmys Jukebox te lezen (al is de cartoon op de kaft wel mooi).
Gisteravond heb ik Zimmys Jukebox uitgelezen. Daarna ben ik begonnen in de roman Dagen van gras van Philip Huff.
In januari hoorde ik op aanraden van een lezer van deze blog een interview met Philip Huff n.a.v. Niemand in de stad, zijn tweede boek. In dat interview komt Dylan voorbij. De naam van zo'n schrijver blijft dan hangen, ergens in het achterhoofd.
Afgelopen donderdag was ik in de boekwinkel, daar lagen zowel Niemand in de stad als Dagen van gras - Huffs debuut uit 2009 - op een tafel. De kaft van Niemand in de stad sprak me minder aan dan de kaft van Dagen van gras. Bovendien kwam ik bij het doorbladeren van Niemand in de stad niet Dylans naam tegen terwijl ik bij het doorbladeren van Dagen van gras meerdere malen Dylans naam zag staan.
ik heb Dagen van gras gekocht, mocht dat bevallen, kan ik altijd nog Niemand in de stad kopen, dat was de gedachte.
Gisteravond, na het uitlezen van Zimmys Jukebox ben ik begonnen in Dagen van gras. Het was al laat, ik wilde hooguit een bladzijde of tien lezen om er een beetje in te komen. Na ruim zestig bladzijden lezen vielen mijn ogen bijna dicht & toen wist ik al dat Dagen van gras één van de beste boeken is die ik in de afgelopen tien, vijftien heb gelezen. Misschien wel het beste boek.
Doodmoe ben ik naar bed gegaan, slecht geslapen omdat Dagen van gras maar door mijn kop bleef spoken. Iets voor zes uur vanochtend opgestaan, om verder te lezen. Ik heb het boek niet meer weggelegd voor ik het uit had.
De gedachten over het boek zijn niet veranderd nu ik het geheel heb gelezen. Eén van de beste boeken is die ik in de afgelopen tien, vijftien heb gelezen. Misschien wel het beste boek.
Ik ga hier niet vertellen hoe Dylan in dit boek zit, Dylans 'rol' is beperkt. Veel belangrijker in dit boek zijn The Beatles. Sowieso speelt muziek een belangrijke rol.
Als er in romans over muziek geschreven wordt, is dat vaak knullig, hooguit om een tijdsbeeld op te roepen. Niet in Dagen van gras, in dit boek gaat het veel meer om de beleving van muziek, om de invloed van muziek op het individu. En dat weet Huff perfect te raken.
Het is geen boek over muziek & hoewel de aanwezigheid van Dylan de reden is geweest dat ik Dagen van gras heb gekocht, is diezelfde aanwezigheid niet de reden waarom ik van mijn stuk ben door het lezen van dit boek.
Het is zelfs niet eens zozeer het verhaal van Dagen van gras, hoewel het een verhaal is dat gelezen dient te worden. Het is vooral de taal waarin Huff het verhaal vertelt waardoor ik volledig van mijn stuk ben geraakt door dit boek.
Aanvankelijk deed het boek me denken aan Keefman van Jan Arends, maar dat heb ik maar snel losgelaten. Dit is beter dan Keefman. Wat is het dan?
Dat is moeilijk in woorden te vangen.
Ik heb geleerd - net als waarschijnlijk iedereen die de middelbare school heeft bezocht - dat de eerste zin van een roman, een verhaal essentieel is. Die eerste zin moet staan als een huis. Ik denk wel eens dat mede hierdoor al die barokke, ellenlange eerste zinnen in de Nederlandse literatuur te vinden zijn. Zinnen om je in te verslikken.
De eerste zin van Dagen van gras is niet meer dan 'Ik heet Ben.' Meer is het niet, maar effectiever kan ook niet. Drie woorden, direct raakt. Raak voor dit verhaal, raak voor de taal van Huff. Bij het lezen van die eerste zin, denk ik gelijk aan die eerste zin van Moby Dick. Daarna houdt de vergelijking, de overeenkomst ook op.
Een boek als Dagen van gras is uniek, het is nooit eerder geschreven. De taal is bedrieglijk eenvoudig. Het lijkt zo simpel, maar door die simpelheid is het nou juist raak.
Vraag me niet na te vertellen waar het boek over gaat. Ik kan het wel, maar ik wil het niet. Ik kan het verhaal toch niet beter dan Huff vertellen. Ik kan het niet eens benaderen. Navertellen zou het boek alleen maar te kort doen.
Dagen van gras is een perfect samenspel van verhaal & de taal waarin dat verhaal is geschreven. Het verhaal navertellen zou het samenspel teniet doen.
Moet je Dagen van gras lezen? Je moet niks. Je kunt er ook voor kiezen om jezelf te kort te doen. Wanneer je jezelf niet te kort wilt doen, lees het dan maar wel.
boxset - reactie #2
Tom,
De ultieme boxset, volgens mij bestaat die niet.
Wat zou de meerwaarde zijn?
Immers, alles wat er in zou moeten komen, is al bekend en beschikbaar.
Je zou bij zo'n box dan alleen kunnen kijken naar de liner notes of de vormgeving.
Liner notes, wie zou die moeten schrijven?
Zouden meerdere mensen dat moeten doen?
Waar zouden ze over schrijven?
Hoe ze Dylan hebben ontmoet?
Over de relatie die ze met Dylan hebben?
Ik vrees dat het weinig oplevert.
Niet iets wat we al weten.
Dylan zelf, zou hij de liner notes schrijven?
Dat lijkt me sterk, die tijd heeft hij gehad.
Daarbij, hij is bezig met zijn boeken.
Vormgeving.
Misschien een schilderij van Dylan op de voorkant.
Aardig, maar niet heel bijzonder.
De vormgeving zou moeten verwijzen naar de inhoud.
Zo'n boxset is voor mij overbodig.
Het is namelijk niet een aanvulling, qua muziek.
Veel meer is het geldklopperij, een commerciële stunt.
De muziek is al bekend en de vormgeving/liner notes ook.
Nee, laat Columbia zich dan beter richten op het voortzetten van de Bootleg Series.
Dat was zo mijn eerste gedachte over de 'ultieme boxset'.
Die er dus niet is.
Groet,
Frits
De ultieme boxset, volgens mij bestaat die niet.
Wat zou de meerwaarde zijn?
Immers, alles wat er in zou moeten komen, is al bekend en beschikbaar.
Je zou bij zo'n box dan alleen kunnen kijken naar de liner notes of de vormgeving.
Liner notes, wie zou die moeten schrijven?
Zouden meerdere mensen dat moeten doen?
Waar zouden ze over schrijven?
Hoe ze Dylan hebben ontmoet?
Over de relatie die ze met Dylan hebben?
Ik vrees dat het weinig oplevert.
Niet iets wat we al weten.
Dylan zelf, zou hij de liner notes schrijven?
Dat lijkt me sterk, die tijd heeft hij gehad.
Daarbij, hij is bezig met zijn boeken.
Vormgeving.
Misschien een schilderij van Dylan op de voorkant.
Aardig, maar niet heel bijzonder.
De vormgeving zou moeten verwijzen naar de inhoud.
Zo'n boxset is voor mij overbodig.
Het is namelijk niet een aanvulling, qua muziek.
Veel meer is het geldklopperij, een commerciële stunt.
De muziek is al bekend en de vormgeving/liner notes ook.
Nee, laat Columbia zich dan beter richten op het voortzetten van de Bootleg Series.
Dat was zo mijn eerste gedachte over de 'ultieme boxset'.
Die er dus niet is.
Groet,
Frits
boxset - reactie #1
Beste Tom,
De ultieme boxset van Bob Dylan is natuurlijk een illusie. Ik denk niet dat die er voorlopig zal komen. In ieder geval niet zolang Dylan nog productief blijft. Indien er nu een ultieme boxset op de markt wordt gebracht, dan zal daar niet het verwachte nieuwe album op staan. Dat maakt dat de ultieme boxset al snel verouderd en dus niet meer ultiem is.
Wat mij betreft bevat die boxset alle reguliere albums die tot dusver nog niet in een ge-remasterde versie zijn uitgebracht, aangevuld met één of meerdere discs met alle B-kanten van singles en alle songs die op soundtracks of promo’s of op andere wijze officieel zijn uitgebracht. Uiteraard alles in een kraakheldere kwaliteit. De Bootleg Series hoeven wat mij betreft geen onderdeel uit te maken van de box, want die vormen toch een aparte categorie in het oeuvre van Dylan.
Voor het overige hoeft er aan de inhoud van de albums niets veranderd te worden. Extra tracks doen mijns inziens afbreuk aan de identiteit van een album. Wel zou ik heel graag zien dat "In The Summertime" op de remaster van Shot Of Love in zijn volle glorie komt te staan (de mondharmonicasolo aan het eind wordt thans op misdadige wijze weggedraaid….!).
Wat betreft de verpakking mag Sony het op dezelfde wijze aanpakken als ze in 2003 met de SACD-box hebben gedaan.
Groet,
Floater
De ultieme boxset van Bob Dylan is natuurlijk een illusie. Ik denk niet dat die er voorlopig zal komen. In ieder geval niet zolang Dylan nog productief blijft. Indien er nu een ultieme boxset op de markt wordt gebracht, dan zal daar niet het verwachte nieuwe album op staan. Dat maakt dat de ultieme boxset al snel verouderd en dus niet meer ultiem is.
Wat mij betreft bevat die boxset alle reguliere albums die tot dusver nog niet in een ge-remasterde versie zijn uitgebracht, aangevuld met één of meerdere discs met alle B-kanten van singles en alle songs die op soundtracks of promo’s of op andere wijze officieel zijn uitgebracht. Uiteraard alles in een kraakheldere kwaliteit. De Bootleg Series hoeven wat mij betreft geen onderdeel uit te maken van de box, want die vormen toch een aparte categorie in het oeuvre van Dylan.
Voor het overige hoeft er aan de inhoud van de albums niets veranderd te worden. Extra tracks doen mijns inziens afbreuk aan de identiteit van een album. Wel zou ik heel graag zien dat "In The Summertime" op de remaster van Shot Of Love in zijn volle glorie komt te staan (de mondharmonicasolo aan het eind wordt thans op misdadige wijze weggedraaid….!).
Wat betreft de verpakking mag Sony het op dezelfde wijze aanpakken als ze in 2003 met de SACD-box hebben gedaan.
Groet,
Floater
boxset
Een paar dagen geleden schreef ik hier over de website van Forbes waarop men min of meer liet doorschemeren dat er ergens dit jaar een boxset van Dylans complete oeuvre zal uitkomen. Dat bericht werd sneller dan het licht weer ingetrokken. De schrijver had of zijn mond voorbij gepraat, of had de basis gelegd voor ongefundeerde roddels.
Aanvankelijk was ik wat sceptisch over het bericht op de website van Forbes, ten eerste omdat de gehele toonzetting nog het meest weg had van een roddelblaadje & ten tweede omdat er in het verleden al vaker over een boxset van Dylans gehele oeuvre is gesproken zonder dat dit ooit gerealiseerd werd.
In de laatste paar dagen heb ik een aantal (lange) e-mails met Cas gewisseld over die mogelijke boxset. En hoe meer mailtjes er geschreven & ontvangen werden, hoe intrigerender het idee werd van een mogelijk boxset. Cas heeft ideeën over die boxset, ik heb ideeën over die boxset, maar bovenal zijn wij beiden nieuwsgierig naar wat jij, lezer van deze blog, vindt van / denkt over deze mogelijke release.
Om het geheugen op te frissen: volgens het bericht op Forbes zou de boxset al Dylans albums, inclusief The Bootleg series bevatten & 'collecting every single track including single tracks like “George Jackson” that never made into onto an album. ' De prijs van de boxset - aldus Forbes - zal zo rond de 300 dollar liggen.
Wat moet - volgens jou - minimaal opgenomen worden in een ultieme boxset?
Met in het achterhoofd de albums die je mogelijk al in de kast hebt staan, zou je in de verleiding komen om al Dylans albums - al dan niet geremastered - opnieuw te kopen nu ze onderdeel zijn van een boxset?
Waar ligt, financieel gezien, de grens? (kwaliteit-prijs verhouding)
Wat verwacht je van de 'verpakking' (denk boekwerken, enz.)?
Is Dylans complete oeuvre volgens jou wel geschikt voor een boxset?
En zo zijn er nog tientallen vragen te bedenken over deze boxset.
Graag hoor ik je gedachten over de mogelijke release van Dylans complete oeuvre in een boxset. Bijdragen kunnen naar tom_dylan@hotmail.com [alle bijdragen zet ik op de blog, tenzij je aangeeft dat je dit niet wilt]
Aanvankelijk was ik wat sceptisch over het bericht op de website van Forbes, ten eerste omdat de gehele toonzetting nog het meest weg had van een roddelblaadje & ten tweede omdat er in het verleden al vaker over een boxset van Dylans gehele oeuvre is gesproken zonder dat dit ooit gerealiseerd werd.
In de laatste paar dagen heb ik een aantal (lange) e-mails met Cas gewisseld over die mogelijke boxset. En hoe meer mailtjes er geschreven & ontvangen werden, hoe intrigerender het idee werd van een mogelijk boxset. Cas heeft ideeën over die boxset, ik heb ideeën over die boxset, maar bovenal zijn wij beiden nieuwsgierig naar wat jij, lezer van deze blog, vindt van / denkt over deze mogelijke release.
Om het geheugen op te frissen: volgens het bericht op Forbes zou de boxset al Dylans albums, inclusief The Bootleg series bevatten & 'collecting every single track including single tracks like “George Jackson” that never made into onto an album. ' De prijs van de boxset - aldus Forbes - zal zo rond de 300 dollar liggen.
Wat moet - volgens jou - minimaal opgenomen worden in een ultieme boxset?
Met in het achterhoofd de albums die je mogelijk al in de kast hebt staan, zou je in de verleiding komen om al Dylans albums - al dan niet geremastered - opnieuw te kopen nu ze onderdeel zijn van een boxset?
Waar ligt, financieel gezien, de grens? (kwaliteit-prijs verhouding)
Wat verwacht je van de 'verpakking' (denk boekwerken, enz.)?
Is Dylans complete oeuvre volgens jou wel geschikt voor een boxset?
En zo zijn er nog tientallen vragen te bedenken over deze boxset.
Graag hoor ik je gedachten over de mogelijke release van Dylans complete oeuvre in een boxset. Bijdragen kunnen naar tom_dylan@hotmail.com [alle bijdragen zet ik op de blog, tenzij je aangeeft dat je dit niet wilt]
Dylan kort #814
Het nieuwe album: De website van fanzine Isis bevestigt dat in ieder geval niet Mark Knopfler Dylans nieuwe album heeft geproduceerd.
Tournee 2012: Op de website van fanzine Isis het nog onbevestigde bericht dat Dylan op 11 mei een concert in Mexico Stad geeft. De kans is groot dat er - mocht dit concert inderdaad doorgaan - nog meer concerten worden gepland voor Zuid- & Midden-Amerika tussen 2 mei & 11 mei.
Bob Dylan & the Band dvd: Wederom een bericht van de website van fanzine Isis. Later dit jaar zal er een dvd over Bob Dylan & The Band verschijnen.
This land is your land: Afgelopen dinsdag verscheen het boek This land is your land: Woody Guthrie and the journey of an American folk song van Robert Santelli. Dit jaar is het 100 jaar geleden dat Woody Guthrie werd geboren. Er zullen dit jaar nog veel meer publicaties over Guthrie volgen. Robert Santelli is in de 'Dylan-wereld' natuurlijk geen onbekende naam. Santelli schreef de tekst in The Bob Dylan scrapbook.
This land is your land bevat - volgens de website van amazon.com - 'original interviews with Bob Dylan, Bruce Springsteen, Willie Nelson, Pete Seeger, John Mellencamp, and more'. Ik heb dit boek nog niet gezien & kan dus nog niks zeggen over het boek en / of het interview met Dylan in dit boek. Mocht iemand dit boek al wel kennen, dan is informatie over dit boek in het algemeen & over het interview met Dylan in het bijzonder meer dan welkom.
Boxset complete works: Later vandaag volgt zal ik hier nog een bericht plaatsen over de in de planning zijnde boxset met Dylans complete oeuvre.
Tournee 2012: Op de website van fanzine Isis het nog onbevestigde bericht dat Dylan op 11 mei een concert in Mexico Stad geeft. De kans is groot dat er - mocht dit concert inderdaad doorgaan - nog meer concerten worden gepland voor Zuid- & Midden-Amerika tussen 2 mei & 11 mei.
Bob Dylan & the Band dvd: Wederom een bericht van de website van fanzine Isis. Later dit jaar zal er een dvd over Bob Dylan & The Band verschijnen.
This land is your land: Afgelopen dinsdag verscheen het boek This land is your land: Woody Guthrie and the journey of an American folk song van Robert Santelli. Dit jaar is het 100 jaar geleden dat Woody Guthrie werd geboren. Er zullen dit jaar nog veel meer publicaties over Guthrie volgen. Robert Santelli is in de 'Dylan-wereld' natuurlijk geen onbekende naam. Santelli schreef de tekst in The Bob Dylan scrapbook.
This land is your land bevat - volgens de website van amazon.com - 'original interviews with Bob Dylan, Bruce Springsteen, Willie Nelson, Pete Seeger, John Mellencamp, and more'. Ik heb dit boek nog niet gezien & kan dus nog niks zeggen over het boek en / of het interview met Dylan in dit boek. Mocht iemand dit boek al wel kennen, dan is informatie over dit boek in het algemeen & over het interview met Dylan in het bijzonder meer dan welkom.
Boxset complete works: Later vandaag volgt zal ik hier nog een bericht plaatsen over de in de planning zijnde boxset met Dylans complete oeuvre.
Dylan kort #813
Bob Dylan in Nederland (23 juni 1978): Eerder schreef ik hier dat RTV Rijnmond vier programma's heeft gemaakt over de 75-jarige kuip. In de tweede uitzending vertelt Peter over zijn bezoek aan Dylans eerste concert in Nederland. De uitzending op tv van deze tweede aflevering is vandaag om 17:30 (herhaling ieder uur). Voor niet kan wachten: de uitzending is inmiddels online te bekijken. Het stukje over Dylans concert begint rond 6 minuten 40 seconden. Een erg leuk stukje. Zie hier.www.bobdylan.com: Dylans officiële website is volledig op de schop gegaan. Het ziet er echt volledig anders uit. Nieuw zijn 'Bob Dylan 101', waarin een (groot) aantal artikelen zitten & 'books' waarin niet alleen boeken van Dylan, maar ook boeken die invloed hebben (gehad) [denk Bound for glory van Woody Guthrie & A Season in hell van Arthur Rimbaud] op Dylan staan.
Kijk onder 'Bob Dylan 101' vooral ook even naar het stuk over 'The House carpenter'.
Er is op de website een nieuw concert aan de reeks concerten door Zuid-Amerika toegevoegd:
2 mei Santiago, Chili
Harry Prenger: '50 jaar popmuziek 50 jaar Bob Dylan'. En nee, dit is niet het zoveelste algemene neuzelverhaal, dit is een goed verhaal. Zie hier.
Nieuwe album (meer van hetzelfde):
Muziekfeeds: hier.
DaMusic: hier.
Dylan kort #812
Berichten over het nieuwe album en / of de cd-box:OOR: hier. [met dank aan Anneke voor de tip]
De Morgen: hier. [met dank aan Tommy voor de tip]
3FM: hier.
Artiesten nieuws: hier.
HLN: hier.
Joe: hier. Opmerkelijk 'nieuws' op deze website: 'Dylan onthulde al dat de plaat Latijns-Amerikaanse invloeden zal hebben.' Een mooi voorbeeld van hoe roddels & aannames een geheel eigen leven kunnen gaan leiden.
Top 40 archief: hier.
Enfin, er zijn nog veel meer links, maar het is allemaal meer van hetzelfde.
De laatste roddels over het nieuwe album - met de nadruk op roddels: de producer is T. Bone Burnett & het nieuwe album zal een dubbel-, mogelijk zelfs triple-cd worden. Om zelf nog een beetje olie op het vuur te gooien: heeft Dylan tijdens zijn laatste bezoek aan Schotland niet een doedelzak gekocht?
Allemaal speculatie. Het wordt tijd dat platenmaatschappij Sony met een press release komt zodat alle roddels naast de waarheid gelegd kunnen worden.
Ander nieuws:
In Spijk zal op 25 maart een themadienst over Bob Dylan gehouden worden. Zie hier.
Morgen op TV Rijnmond om 17:30 uur (en daarna ieder uur in de herhaling) de tweede uitzending n.a.v. de 75ste verjaardag van de Kuip. In deze tweede uitzending vertelt Peter over zijn bezoek aan Dylans eerste concert in Nederland. Geen TV Rijnmond? Kijk dan online.
Geruchten over aankomende concerten: Costa Rica in mei, Italië in de zomer & Amerika in het najaar.
Dylan (erg) kort #811
Radio 2 geeft het album Chimes of freedom weg. Zie hier.
Op Het hurktoilet staat een stuk over de tentoonstelling over Dylan in Parijs, zie hier. [Met dank aan de naamloze tipgever]
Volgens de website van Isis is er (mogelijk) een producer van buiten aangetrokken voor Dylans nieuwe album. Verder is er nog weinig nieuws over het nieuwe album.
Op Het hurktoilet staat een stuk over de tentoonstelling over Dylan in Parijs, zie hier. [Met dank aan de naamloze tipgever]
Volgens de website van Isis is er (mogelijk) een producer van buiten aangetrokken voor Dylans nieuwe album. Verder is er nog weinig nieuws over het nieuwe album.
Bob Dylan, Suze Rotolo, Tom Cruise & Penélope Cruz
Ik ben vanmiddag het archief ingedoken, ik was op zoek naar één specifieke foto van Dylan. Die foto heb ik (nog) niet gevonden. Bladerend door een oude aflevering van Uncut (take 58, maart 2002) viel mijn oog op een foto bij een artikel over Tom Cruise.Tom Cruise? Inderdaad, de acteur Tom Cruise.
Wie mij een beetje kent, weet dat ik nauwelijks tv kijk - ik heb er simpelweg geen tijd voor (over) - & als ik dan al tv kijk, dan zeker niet naar films met Tom Cruise. De enige uitzondering op die regel is de film Magnolia, maar dit terzijde. Enfin, een foto dus bij een artikel over Tom Cruise.
Op de foto staan Tom Cruise & Penélope Cruz in een besneeuwde straat. Het plaatje komt wel erg bekend voor.
De foto / still blijkt - aldus het bijschrift - te komen uit de film Vanilla sky. Die film heb ik nog nooit gezien. Nu ik die foto heb gezien, zou ik die film (bijna) willen zien.
Op de soundtrack van Vanilla sky staat niks van The Freewheelin' Bob Dylan, maar wel 'Fourth time around', niet de versie van Blonde on blonde, maar van The Bootleg series vol. 4.
De regisseur van deze film is Cameron Crowe. Inderdaad, dezelfde Cameron Crowe die de liner notes voor Biograph schreef.
Dylan kort #810
Het zal niemand verbazen dat het internet inmiddels bol staat van de berichten over Dylans nieuwe album. Wat ik tot nog toe heb gelezen, biedt geen nieuwe informatie over het album. De geboden informatie is gebaseerd op het interview met David Hidalgo. Zo ook het bericht op de site van NME. Het aardige aan het bericht op de site van NME is niet alleen dat het geïllustreerd is met enkele foto's, maar dat onderaan het bericht twee filmpjes te bekijken zijn. Het onderste filmpje, met de titel 'Musicians pick their favorite Bob Dylan songs', is niet onaardig. Zelfs wel komisch. [met dank aan Sjon voor de tip!]'Gezelle en co' is een bericht van al weer een paar dagen geleden, vanochtend viel mijn oog er pas op. Niet zozeer het gehele stuk, maar de zinnen 'En bij het moeilijke "Heul" van Gerrit Achterberg kan je de leerlingen laten luisteren naar "Shelter from the storm" van Bob Dylan: de thematiek is identiek dezelfde en van de woorden "shelter" en "storm" vind je verscheidene synoniemen in het gedicht.'
Ik heb gelijk Verzamelde gedichten van Achterberg van zolder gehaald & al naar beneden lopende 'Heul' gelezen:
HEUL
Onangstig kon ik bij je in de kamer
leven, een vast ontfermen
ging van je handen over
en uit de diepten van je armen
op al mijn leden, die gekneveld stonden
van zenuwen, des daags, door andren,
die mij betrokken in 't elkander
meten met zelfverblinde machten.
Aan ijzerharde schijn gebonden
beheer van steeds parate krachten,
martelde en ontmande mijn gedachten;
de tijd verdorde tot seconden.
En ik kwam elke dag bedorven
binnen bij u, een vat vol zonden.
Hoe is het dan geworden in de nachten
wit van een feest, nadat uw zachte
stem had hersteld tumult en teister
en uwe mond zijn zoete pleister
had neergelegd op alle wonden.
En terwijl ik lees, draai ik in mijn achterhoofd 'Shelter from the storm'. Ik moet bekennen dat het me niet dichterbij 'Heul' brengt. 'Heul' blijft - voor mij - nog net zo gesloten.
Nu ik toch met poëzie bezig ben: achterin de bundel Eigenlijk heb je alles al van Huub Beurskens is in 'Aantekeningen' te lezen: 'De gedichten in de afdeling Scherven flessenglas zijn allerminst vertalingen: ze zijn dwars over en door bestaande teksten heen geschreven waarvan ze soms zelfs contravormen zijn geworden, terwijl ze van plunderwaar gebruikmaken.'
Eén van de gedichten in de afdeling Scherven flessenglas is 'Jonger dan gisteren'. Onderaan het gedicht staat: 'cf. Rivke Basman, "Joenger foen di jorn" en Bob Dylan, "My Back Pages"'.
Ik heb nog nooit van Rivke Basman gehoord.
Als alles volgens planning gaat, verschijnt deze maand het derde nummer van fanzine Montague street. Zie hier.
Nieuw album!
Volgens de website van fanzine Isis is Dylan eerder dit jaar, in Los Angeles, bezig geweest met het opnemen van een nieuw album. Deze website verwijst naar een eerder vandaag gepubliceerd interview met David Hidalgo. In dit interview bevestigt Hidalgo dat hij onlangs heeft meegewerkt aan de opnamen van het nieuwe album. Hidalgo zegt tijdens dit interview over de opnamen van Dylans nieuwe album o.a. 'It was a great experience. And different. Each one has been different, all completely different approaches.'
Op Dylans officiële website (uiteraard) nog geen nieuws over een nieuw album.
Op Dylans officiële website (uiteraard) nog geen nieuws over een nieuw album.
Dylan kort #809
Bij Boekscout is het boek All these people van Jan Joos & Ivan Brackin verschenen. Van de website van Boekscout: 'This isn’t just another book about Bob Dylan. This is a book for all those people who don’t know about the many, many characters who inhabit his colorful lyrics.' Ik heb mijn exemplaar net besteld. Mocht je hetzelfde willen doen, of eerst meer informatie over het boek willen lezen, zie hier.Voor de liefhebbers van covers: Wim Bevelander doet 'Maggie's farm', hier.
Nog één: Martin Korthuis & band doen 'Love sick'... in 't Fries, hier.
Ik heb mijn portie covers voor deze dag nu wel weer gehad. Wat zeg ik: voor deze week bedoel ik natuurlijk.
De verrassing van de dag viel door de brievenbus: bol.com is over de brug gekomen & heeft (eindelijk) Listen, Whitey! geleverd.
Ik heb nog geen tijd gevonden om de cd in de speler te schuiven & te luisteren, maar het oog is al tevreden. 't Ziet er goed uit. Mooie digipack, dik boekje met een aantal mooie illustraties. Alleen die single van Dylan staat knullig over 2 pagina's verdeeld, gelukkig staat die single ook in de kast. Kan ik daar naar staren. Ik zeg wel dat mijn single identiek is aan de single in het boekje van Listen, Whitey!, maar ik moet zeggen 'bijna identiek'. Wie ziet het verschil?
Overigens is in het boekje van Listen, Whitey! de zijde van de zogenaamde 'Big band version' afgebeeld, ik heb hier - van mijn single - voor de zijde van de 'acoustic version' gekozen omdat dit immers de opname is die op Listen, Whitey! is verschenen.
Het is vrijdag, het weekend staat voor de deur. Geen wekker die in de vroege ochtend afloopt (héérlijk) & voldoende tijd om naar Dylan te luisteren. Ik ben begonnen in het boek Dylans Jukebox. Inmiddels ongeveer een derde gelezen & nog niet enthousiast. Zodra ik het boek uit heb, volgt meer over dit boek. (Kan ook nog wel even duren, ik merk dat ik Dylans Jukebox regelmatig even wegleg om wat anders te lezen...)
Onlangs uitgelezen: Dylan van Steve Matteo. Inmiddels al weer een 'oud' boek (uit 1998). Een koffietafelboek, zoals dat zo mooi heet. Dylan heeft 'last' van het probleem waar veel koffietafelboeken onder gebukt gaan: mooie foto's maar slechte (& te weinig) tekst. Meer een boek om af & toe eens doorheen te bladeren, dan een boek om te lezen.
Dylan kort #808
Wie al aan het sparen is voor die box met al Dylans albums (zie 'Dylan compleet (?)' hieronder), zou zo maar eens zijn spaarplannen kunnen aanpassen. Nieuwe doelen stellen - zoals een trip naar Parijs waar deze zomer een tentoonstelling over Dylan te bewonderen is. Waarom? Het lijkt erop dat Forbes - de site waar het bericht vandaan kwam - de hete keutel weer heeft moeten intrekken. Het bericht op de site van Forbes is volledig herschreven, er is geen sprake meer van een box. Alleen nog: 'Some of the gossip concerns Bob Dylan–and a big project set for the fall. Blues guys love Dylan and are always trying to collect everything he’s done. Stay tuned…'
En... dat zegt eigenlijk helemaal niks. Er is een roddel ... een groot project... Dat kan van alles zijn, als het al iets is. We zullen zien.
Senne tipte me om de vierde aflevering (seizoen 1) van Pan Am te bekijken (zie hier), Dylan na ongeveer 50 seconden. Geen beeld of geluid van Dylan zelf, de dames hebben het over Dylan. [Met dank aan Senne voor de tip!]
Tip: De Kuip in Rotterdam bestaat 75 jaar. Om dit te vieren heeft TV Rijnmond een serie van 4 programma's gemaakt. De eerste aflevering is gisteren uitgezonden. In (waarschijnlijk) de tweede aflevering - uitzending op 14 maart - zit Peter. Peter vertelt in deze uitzending over Dylans concert in de Kuip in 1978.
De eerst aflevering bevat korte reportages, inclusief archiefbeeld. Ik ben benieuwd of & zo ja welke archiefbeelden er voor de reportage over Dylans optreden in de Kuip getoond zullen worden.
De uitzendingen zijn via de website van TV Rijnmond te zien.
En... dat zegt eigenlijk helemaal niks. Er is een roddel ... een groot project... Dat kan van alles zijn, als het al iets is. We zullen zien.
Senne tipte me om de vierde aflevering (seizoen 1) van Pan Am te bekijken (zie hier), Dylan na ongeveer 50 seconden. Geen beeld of geluid van Dylan zelf, de dames hebben het over Dylan. [Met dank aan Senne voor de tip!]
Tip: De Kuip in Rotterdam bestaat 75 jaar. Om dit te vieren heeft TV Rijnmond een serie van 4 programma's gemaakt. De eerste aflevering is gisteren uitgezonden. In (waarschijnlijk) de tweede aflevering - uitzending op 14 maart - zit Peter. Peter vertelt in deze uitzending over Dylans concert in de Kuip in 1978.
De eerst aflevering bevat korte reportages, inclusief archiefbeeld. Ik ben benieuwd of & zo ja welke archiefbeelden er voor de reportage over Dylans optreden in de Kuip getoond zullen worden.
De uitzendingen zijn via de website van TV Rijnmond te zien.
boeken, boeken, boeken... #8
Hoi Tom,
Misschien vergis ik me maar volgens mij is “Bob Dylan in Nederland 1965-1978” van Tom Willems nog niet voorbij gekomen in de tot dusver gepubliceerde lijstjes. Een ernstige omissie volgens mij. Dank zij dit boek weet ik bijvoorbeeld dat wat ik mij vaag herinnerde waarschijnlijk waar is, namelijk dat het eerste wat ik ooit van Dylan hoorde “Subterranean Homesick Blues” was (Het tijdsframe, voorjaar 1965, klopt met de periode van de voormalige gezinsradio waarmee ik op mijn kamertje naar Radio Veronica op 192 luisterde. Dat het de eerste Nederlandse single was klopt ook met de manier waarop (vrijwel zeker) Lex Harding “een nieuwe sensatie uit Amerika, Bob Daailan” aankondigde en ik op slag verkocht was). Ook de uitgebreide beschrijving van de vroege bootlegs en VPRO-uitzendingen zijn helemaal wat je noemt spekkie voor me bekkie. Ik zie me nog zitten met mijn Philips cassetterecordertje.
Van dat soort Dylan-boeken hou ik nou. In dit geval uitgebreide en verantwoorde research. Geplaatst in de waar het Dylan betreft relevante historische setting. Waar ik niet van hou zijn eindeloze quasi onderzoeken en daaruit getrokken twijfelachtige conclusies over Bob’s privéleven en wat hem tot bepaalde do’s & dont’s gebracht zou hebben.
En waar ik helemaal van gruw zijn tekst exegeses en welke vrouwen (Edie Sedgwick, Echo Hellstrom, Joan Baez, noem maar op) in JLAW of She belongs to me bezongen worden en dat soort dingen. Ook wat Bob er zelf over vertelt heb je niet veel aan, even later zegt hij toch weer wat anders. Al dat gemeier over songteksten vind ik respectloos naar de artiest en volslagen nutteloos, iedere lezer/luisteraar maakt er zijn eigen beelden en gedachten bij en dat is het enige wat telt. Hoe raakt het schilderij de individuele kijker, hoe raakt de muziek de individuele luisteraar, dat zou het wezen van kunstbeleving moeten zijn. Alsjeblieft nooit “wat zou de kunstenaar ermee bedoeld hebben”, brrrrrr.
Dus mag voor mij Greil Marcus er ook wel in, “The Old, Weird America” (“Invisible Republic”) bijvoorbeeld, het gaat over de Basement Tapes maar eigenlijk over Greil’s zoektocht naar de geschiedenis van het Amerikaanse lied. De tot middeleeuws Europa te herleiden geschiedenis van de murder ballad bijvoorbeeld. Of het gewelddadige verleden van de industrialisatie jegens haar eigen arbeiders. Een boek dat ook zonder Dylan-connectie waardevol is.
En “No Direction Home”, een feitenrelaas met prettige afstandelijkheid, waarschijnlijk omdat het geschreven is door een met Dylan bevriend persoon. Robert Shelton hoeft niet te bewijzen dat hij deskundig is en op te scheppen over wie hij allemaal geinterviewd heeft. Iedereen weet dat hij er op de beslissende (en vooral niet beslissende) momenten zelf bij was. Voor mij de beste (en enige essentiële) Dylan-biografie.
Het “Rolling Thunder Logbook” van Sam Shepard. Het gaat niet over Bob, het gaat eigenlijk niet eens over de Rolling Thunder Revue, het gaat over tijd, over mensen, over situaties, laat daardoor de invulling over aan de lezer. Elke keer als je er weer eens een stukje in leest, is hetzelfde verhaal een ander verhaal geworden, geweldig. Het benadert de kwaliteit van Dylan-teksten.
Vijf hè? Doe mij dan Chronicles Volume 1 graag, zie het maar als Bob’s langste en vaak betere songteksten. Weinig is wat er gedrukt staat, ieder kan ervan maken wat ‘ie wil, wees bereid om in de verhalen mee te gaan en laat je fantasie maar werken. Een prachtboek. Een boek als het leven zelf, zou Reve gezegd kunnen hebben.
truck fish
Misschien vergis ik me maar volgens mij is “Bob Dylan in Nederland 1965-1978” van Tom Willems nog niet voorbij gekomen in de tot dusver gepubliceerde lijstjes. Een ernstige omissie volgens mij. Dank zij dit boek weet ik bijvoorbeeld dat wat ik mij vaag herinnerde waarschijnlijk waar is, namelijk dat het eerste wat ik ooit van Dylan hoorde “Subterranean Homesick Blues” was (Het tijdsframe, voorjaar 1965, klopt met de periode van de voormalige gezinsradio waarmee ik op mijn kamertje naar Radio Veronica op 192 luisterde. Dat het de eerste Nederlandse single was klopt ook met de manier waarop (vrijwel zeker) Lex Harding “een nieuwe sensatie uit Amerika, Bob Daailan” aankondigde en ik op slag verkocht was). Ook de uitgebreide beschrijving van de vroege bootlegs en VPRO-uitzendingen zijn helemaal wat je noemt spekkie voor me bekkie. Ik zie me nog zitten met mijn Philips cassetterecordertje.
Van dat soort Dylan-boeken hou ik nou. In dit geval uitgebreide en verantwoorde research. Geplaatst in de waar het Dylan betreft relevante historische setting. Waar ik niet van hou zijn eindeloze quasi onderzoeken en daaruit getrokken twijfelachtige conclusies over Bob’s privéleven en wat hem tot bepaalde do’s & dont’s gebracht zou hebben.
En waar ik helemaal van gruw zijn tekst exegeses en welke vrouwen (Edie Sedgwick, Echo Hellstrom, Joan Baez, noem maar op) in JLAW of She belongs to me bezongen worden en dat soort dingen. Ook wat Bob er zelf over vertelt heb je niet veel aan, even later zegt hij toch weer wat anders. Al dat gemeier over songteksten vind ik respectloos naar de artiest en volslagen nutteloos, iedere lezer/luisteraar maakt er zijn eigen beelden en gedachten bij en dat is het enige wat telt. Hoe raakt het schilderij de individuele kijker, hoe raakt de muziek de individuele luisteraar, dat zou het wezen van kunstbeleving moeten zijn. Alsjeblieft nooit “wat zou de kunstenaar ermee bedoeld hebben”, brrrrrr.
Dus mag voor mij Greil Marcus er ook wel in, “The Old, Weird America” (“Invisible Republic”) bijvoorbeeld, het gaat over de Basement Tapes maar eigenlijk over Greil’s zoektocht naar de geschiedenis van het Amerikaanse lied. De tot middeleeuws Europa te herleiden geschiedenis van de murder ballad bijvoorbeeld. Of het gewelddadige verleden van de industrialisatie jegens haar eigen arbeiders. Een boek dat ook zonder Dylan-connectie waardevol is.
En “No Direction Home”, een feitenrelaas met prettige afstandelijkheid, waarschijnlijk omdat het geschreven is door een met Dylan bevriend persoon. Robert Shelton hoeft niet te bewijzen dat hij deskundig is en op te scheppen over wie hij allemaal geinterviewd heeft. Iedereen weet dat hij er op de beslissende (en vooral niet beslissende) momenten zelf bij was. Voor mij de beste (en enige essentiële) Dylan-biografie.
Het “Rolling Thunder Logbook” van Sam Shepard. Het gaat niet over Bob, het gaat eigenlijk niet eens over de Rolling Thunder Revue, het gaat over tijd, over mensen, over situaties, laat daardoor de invulling over aan de lezer. Elke keer als je er weer eens een stukje in leest, is hetzelfde verhaal een ander verhaal geworden, geweldig. Het benadert de kwaliteit van Dylan-teksten.
Vijf hè? Doe mij dan Chronicles Volume 1 graag, zie het maar als Bob’s langste en vaak betere songteksten. Weinig is wat er gedrukt staat, ieder kan ervan maken wat ‘ie wil, wees bereid om in de verhalen mee te gaan en laat je fantasie maar werken. Een prachtboek. Een boek als het leven zelf, zou Reve gezegd kunnen hebben.
truck fish
Dylan compleet (?)
Op de website van Forbes staat sinds vandaag een bericht over plannen van platenmaatschappij Columbia om later dit jaar een box met daarin al Dylans albums & meer uit te brengen.
Dook dit gerucht een jaar of twee geleden niet ook al een keer op?
Van mij mag Columbia die box uitbrengen, maar voorlopig denk ik 'eerst zien, dan geloven'. Dat ik nog mijn twijfels heb, ligt mede aan het bericht van Forbes. Er staat niet 'Columbia brengt een boxset uit' o.i.d., maar 'The word is Columbia Records is preparing the ultimate Bob Dylan box set'. Het venijn zit 'm in die eerste drie woorden: 'The word is'. Er wordt gezegd dat... vul maar in.
Nog niks concreets dus.
Mocht de box er komen, belooft dat veel goeds: 'a collection of all his albums including his bootleg series' - dus ook het album Dylan (1973)? - ik geloof er nog geen donder van. Of wat denken van 'collecting every single track including single tracks like “George Jackson” that never made into onto an album. ' Als dat waar is, zou dat natuurlijk fantastisch zijn. Beide versies van 'George Jackson', 'If you gotta go, go now', 'Trouble in mind', 'Rita May', 'Band of the hand', maar ook de leve versie van 'It ain't me babe' (1974) welke alleen op een Amerikaanse promosingle te vinden is? De pianoversie van 'Spanish is the loving tongue' & al die live-versies van nummers die op de singles van bijvoorbeeld het album Time out of mind verschenen.
De nummers van 4 songs from Renaldo and Clara, zouden er dan ook bij moeten. Of wat te denken van al die losse nummers die op soundtracks & tribute-cd's zijn verschenen.
Het zou zo mooi zijn, als het waar is.
En ik hoop dat mijn ligt cynische reactie op de eerste roddels over deze boxset volledig onterecht blijken te zijn.
Maar: eerst zien, dan geloven.
Dook dit gerucht een jaar of twee geleden niet ook al een keer op?
Van mij mag Columbia die box uitbrengen, maar voorlopig denk ik 'eerst zien, dan geloven'. Dat ik nog mijn twijfels heb, ligt mede aan het bericht van Forbes. Er staat niet 'Columbia brengt een boxset uit' o.i.d., maar 'The word is Columbia Records is preparing the ultimate Bob Dylan box set'. Het venijn zit 'm in die eerste drie woorden: 'The word is'. Er wordt gezegd dat... vul maar in.
Nog niks concreets dus.
Mocht de box er komen, belooft dat veel goeds: 'a collection of all his albums including his bootleg series' - dus ook het album Dylan (1973)? - ik geloof er nog geen donder van. Of wat denken van 'collecting every single track including single tracks like “George Jackson” that never made into onto an album. ' Als dat waar is, zou dat natuurlijk fantastisch zijn. Beide versies van 'George Jackson', 'If you gotta go, go now', 'Trouble in mind', 'Rita May', 'Band of the hand', maar ook de leve versie van 'It ain't me babe' (1974) welke alleen op een Amerikaanse promosingle te vinden is? De pianoversie van 'Spanish is the loving tongue' & al die live-versies van nummers die op de singles van bijvoorbeeld het album Time out of mind verschenen.
De nummers van 4 songs from Renaldo and Clara, zouden er dan ook bij moeten. Of wat te denken van al die losse nummers die op soundtracks & tribute-cd's zijn verschenen.
Het zou zo mooi zijn, als het waar is.
En ik hoop dat mijn ligt cynische reactie op de eerste roddels over deze boxset volledig onterecht blijken te zijn.
Maar: eerst zien, dan geloven.
boeken, boeken, boeken... #7
Beste Tom,
Niet zozeer een toptien lijst van boeken over Dylan. Meer een lijst zoals ik Dylan ben gaan lezen in de pakweg afgelopen tien jaar. Moet nu maar even Tom, anders wordt het niet meer. Kriskras door de lijst.
Boek 1
Prima opstap was voor mij Down The Highway van Howard Sounes, ook nog in de Nederlandse vertaling en dat is een steuntje in de rug als je nog aan het begin staat van een mars naar Santiago de Compostela aka Santiago de Bob Dylan. Gewoon goed geschreven en informatief op alle fronten.
Boek 2
Eigenlijk geen boek maar specials van Mojo/Q en Uncut van Bob Dylan. Beide verschenen naar aanleiding min of meer van zijn 60-ste verjaardag. Blader er nog wel in. Interessant voor de kenner, en ideaal voor de leerling die eerst nog wegwijs moet worden gemaakt in een aantal perioden van Dylan. In de afgelopen jaren verschenen meer mooie specials van beide muziekbladen.
Mojo, Uncut en Q: ze vormen de Europa Cup (beter dan de Champions League) van de muziekjournalistiek. Spijt me te zeggen maar alle Nederlandse muziekbladen (van Oor tot Revolver) verbleken daarbij. Hoe schrijf je over muziek, hoe pak je daar de belangrijkste albums bij, hoe som je de weetjes op, hoe breng je orde in de chaos en vooral: hoe schrijf je creatief over muziek en hoe illustreer je dat? Bijna een holistische benadering. Kunnen we heel veel van leren.
Alleen mensen als Gijsbert Kamer en Jan Donkers komen een beetje in de buurt. (En doorzetten Tom, als het om Dylan gaat jij ook nog wel;-)
Boek 3
De usual suspects, zoals het altijd wat snobistisch klinkt: Robert Shelton uiteraard, met No Direction Home, The Life And Music of Bob. Heerlijk boek. (Heb nog niet eens de nieuwe editie, maar die koop ik nog wel).
Boek 4
Behind The Shades Take Two van Clinton Heylin. Is nogal een arrogante peer, maar een kenner is hij zeker. En zijn Revolution In The Air en Still On The Road toch min of meer standaardwerken over de songs van Dylan. Mooi naslagwerk, waaruit ik af en toe een paar songs pak ter lering ende vermaak.
Boek 5
Hetzelfde geldt voor Michael Gray's Encyclopedia Bob Dylan. Imposant naslagwerk dat ook nog goed geschreven is.
Boek 6
Uiteraard de Kronieken van Bob Dylan en lees vooral het origineel: Chronicles. Dat Dylan zo'n boek kan schrijven vind ik echt fameus. Superieure en beeldende stijl. Roept, is allemaal waar, meer vragen op dan het boek beantwoordt, maar o wat poëtisch bijna geschreven. Het is eigenlijk de reden waarom ik vind dat Bob een jaar niet moet toeren (of twee jaren) om in die tijd deel twee en drie te schrijven. Al denk ik ook dat hij niet meer kan toeren, als hij er eenmaal mee stopt. Zo werkt dat ook bij mensen. Maar goed, Chronicles alleen al is chapeau mister Dylan.
Boek 7
Dylan On Dylan, The Essential Interviews onder redactie van Jonathan Cott. Spreekt voor zich.
Boek 8
Drie delen van The Performing Artist van Paul Williams. Lees ik af en toe stukjes uit uit bepaalde perioden. Lekker leesvoer.
Boek 9
Bob Dylan In America van Sean Wilentz. Best een pittig boek om te lezen, vind ik, maar buitengewoon boeiend en historisch rijk verankerd. Het boek van Wilentz illustreert hoe zeker ook knappe koppen en wetenschappers gepakt kunnen worden door Dylan en daar op hun manier mee aan de haal gaan. Het leidt tot boekwerken die al lang niet meer alleen gaan over de muziek van Dylan, maar terug gaan in de tijd en de geschiedenis waarin de muziek voor de mensen een uitweg vormt in alle ellende.
Ja, heel mooi en knap, en dat geldt min of meer ook voor de boeken van Greil Marcus (die ik wel pretentieus vind), maar goed schrijven kunnen ze en ze hebben een imponerende kennis van zaken.
Boek 10
Terug naar de basis. De beste aanrader en weer zo'n voorbeeld hoe goed muziekjournalistiek in Engeland is: The Rough Guide To Bob Dylan van Nigel Williamson. Hogeschooljournalistiek. Inzichtelijk, alomvattend, creatief en ga zo maar door. Everything You Want To Know About Bob Dylan and much more.
Een hoofdstuk gaat helemaal over de bootlegs. Zeer terecht, want hoe prachtig The Bootleg Series ook is die via Sony/Columbia tot ons komt, er ligt nog schandalig veel in de vaults van Dylan. Mooie zin in The Rough Guide van Williamson: "Without entering into arguments about copyright and the ethics of bootlegging, on a musical level the pirates have undoubtedly done us a service. As Mick Hougton observes, 'it's beyond question that some of his most famous bootlegs (...) are of greater historical importance than many of the official records'."
De bootlegs hebben veel bijgedragen aan de legende van Bob. Van de tien keer dat ik een cd opzet van Bob (nee, ik heb geen vinyl, ik heb geen ruimte voor vinyl, ik doe niet aan vinyl en ik weer vinyl af omdat ik bang ben dat ik dan volledig word meegezogen in de maalstroom van Bob) gaat het negen keer om een bootleg. Gaat vanzelf. Betrap ik mezelf op.
Epiloog
Ach, er zijn nog zo veel boeken en magazines. De beide anthology's van Isis (het beste uit een aantal jaargangen), Wanted Man van Bauldie en dan Tom kun jij zonder twijfel nog zo honderd boeken en artikelen noemen -denk ik- die ik nog met plezier zou lezen.
Moet ik niet te veel aan denken. Want ik lees ook nog wel eens graag een ander boek en het is niet alleen de muziek van Dylan die mij pakt. (hoewel...wel hors categorie uiteraard).
Dit is mijn lijst. At random. Zo moet je het zien. Over een tijdje maar eens een toptien lijstje aanleggen van de beste bootlegs.
Dat wordt pas echt zweten.
Met dylaneske groet,
Ed
Niet zozeer een toptien lijst van boeken over Dylan. Meer een lijst zoals ik Dylan ben gaan lezen in de pakweg afgelopen tien jaar. Moet nu maar even Tom, anders wordt het niet meer. Kriskras door de lijst.
Boek 1
Prima opstap was voor mij Down The Highway van Howard Sounes, ook nog in de Nederlandse vertaling en dat is een steuntje in de rug als je nog aan het begin staat van een mars naar Santiago de Compostela aka Santiago de Bob Dylan. Gewoon goed geschreven en informatief op alle fronten.
Boek 2
Eigenlijk geen boek maar specials van Mojo/Q en Uncut van Bob Dylan. Beide verschenen naar aanleiding min of meer van zijn 60-ste verjaardag. Blader er nog wel in. Interessant voor de kenner, en ideaal voor de leerling die eerst nog wegwijs moet worden gemaakt in een aantal perioden van Dylan. In de afgelopen jaren verschenen meer mooie specials van beide muziekbladen.
Mojo, Uncut en Q: ze vormen de Europa Cup (beter dan de Champions League) van de muziekjournalistiek. Spijt me te zeggen maar alle Nederlandse muziekbladen (van Oor tot Revolver) verbleken daarbij. Hoe schrijf je over muziek, hoe pak je daar de belangrijkste albums bij, hoe som je de weetjes op, hoe breng je orde in de chaos en vooral: hoe schrijf je creatief over muziek en hoe illustreer je dat? Bijna een holistische benadering. Kunnen we heel veel van leren.
Alleen mensen als Gijsbert Kamer en Jan Donkers komen een beetje in de buurt. (En doorzetten Tom, als het om Dylan gaat jij ook nog wel;-)
Boek 3
De usual suspects, zoals het altijd wat snobistisch klinkt: Robert Shelton uiteraard, met No Direction Home, The Life And Music of Bob. Heerlijk boek. (Heb nog niet eens de nieuwe editie, maar die koop ik nog wel).
Boek 4
Behind The Shades Take Two van Clinton Heylin. Is nogal een arrogante peer, maar een kenner is hij zeker. En zijn Revolution In The Air en Still On The Road toch min of meer standaardwerken over de songs van Dylan. Mooi naslagwerk, waaruit ik af en toe een paar songs pak ter lering ende vermaak.
Boek 5
Hetzelfde geldt voor Michael Gray's Encyclopedia Bob Dylan. Imposant naslagwerk dat ook nog goed geschreven is.
Boek 6
Uiteraard de Kronieken van Bob Dylan en lees vooral het origineel: Chronicles. Dat Dylan zo'n boek kan schrijven vind ik echt fameus. Superieure en beeldende stijl. Roept, is allemaal waar, meer vragen op dan het boek beantwoordt, maar o wat poëtisch bijna geschreven. Het is eigenlijk de reden waarom ik vind dat Bob een jaar niet moet toeren (of twee jaren) om in die tijd deel twee en drie te schrijven. Al denk ik ook dat hij niet meer kan toeren, als hij er eenmaal mee stopt. Zo werkt dat ook bij mensen. Maar goed, Chronicles alleen al is chapeau mister Dylan.
Boek 7
Dylan On Dylan, The Essential Interviews onder redactie van Jonathan Cott. Spreekt voor zich.
Boek 8
Drie delen van The Performing Artist van Paul Williams. Lees ik af en toe stukjes uit uit bepaalde perioden. Lekker leesvoer.
Boek 9
Bob Dylan In America van Sean Wilentz. Best een pittig boek om te lezen, vind ik, maar buitengewoon boeiend en historisch rijk verankerd. Het boek van Wilentz illustreert hoe zeker ook knappe koppen en wetenschappers gepakt kunnen worden door Dylan en daar op hun manier mee aan de haal gaan. Het leidt tot boekwerken die al lang niet meer alleen gaan over de muziek van Dylan, maar terug gaan in de tijd en de geschiedenis waarin de muziek voor de mensen een uitweg vormt in alle ellende.
Ja, heel mooi en knap, en dat geldt min of meer ook voor de boeken van Greil Marcus (die ik wel pretentieus vind), maar goed schrijven kunnen ze en ze hebben een imponerende kennis van zaken.
Boek 10
Terug naar de basis. De beste aanrader en weer zo'n voorbeeld hoe goed muziekjournalistiek in Engeland is: The Rough Guide To Bob Dylan van Nigel Williamson. Hogeschooljournalistiek. Inzichtelijk, alomvattend, creatief en ga zo maar door. Everything You Want To Know About Bob Dylan and much more.
Een hoofdstuk gaat helemaal over de bootlegs. Zeer terecht, want hoe prachtig The Bootleg Series ook is die via Sony/Columbia tot ons komt, er ligt nog schandalig veel in de vaults van Dylan. Mooie zin in The Rough Guide van Williamson: "Without entering into arguments about copyright and the ethics of bootlegging, on a musical level the pirates have undoubtedly done us a service. As Mick Hougton observes, 'it's beyond question that some of his most famous bootlegs (...) are of greater historical importance than many of the official records'."
De bootlegs hebben veel bijgedragen aan de legende van Bob. Van de tien keer dat ik een cd opzet van Bob (nee, ik heb geen vinyl, ik heb geen ruimte voor vinyl, ik doe niet aan vinyl en ik weer vinyl af omdat ik bang ben dat ik dan volledig word meegezogen in de maalstroom van Bob) gaat het negen keer om een bootleg. Gaat vanzelf. Betrap ik mezelf op.
Epiloog
Ach, er zijn nog zo veel boeken en magazines. De beide anthology's van Isis (het beste uit een aantal jaargangen), Wanted Man van Bauldie en dan Tom kun jij zonder twijfel nog zo honderd boeken en artikelen noemen -denk ik- die ik nog met plezier zou lezen.
Moet ik niet te veel aan denken. Want ik lees ook nog wel eens graag een ander boek en het is niet alleen de muziek van Dylan die mij pakt. (hoewel...wel hors categorie uiteraard).
Dit is mijn lijst. At random. Zo moet je het zien. Over een tijdje maar eens een toptien lijstje aanleggen van de beste bootlegs.
Dat wordt pas echt zweten.
Met dylaneske groet,
Ed
Abonneren op:
Posts (Atom)