Eerder schreef ik hier uitvoerig over het boek Fifteen minute Bob - ik kan er niks aan doen, geweldige titel, rolt heerlijk over de tong - van Catherine Forde.En, zoals ik eerder schreef, heb ik een e-mail geschreven aan de schrijfster, via haar uitgever. Vandaag ontving ik een bijzonder vriendelijke e-mail van een medewerker van de uitgeverij, daarover later meer.
Rory's vader - zelf singer-songwriter - is geobsedeerd door een singer-songwriter die erg veel overeenkomsten vertoont met Bob Dylan. Voor Rory's vader is zijn muziek het enige dat telt, zaken als werk, geld en zelfs zijn familie zijn voor hem allemaal van ondergeschikt belang.
Wanneer Rory's beste vrienden met zijn vader samenspannen om een hit te scoren, komt Rory's wereld helemaal om z'n kop te staan.
Het boek is geschreven voor (Engelstalige) pubers - dus niet voor jou en mij - en toch wil ik een ieder die enigszins geobsedeerd is door Dylan aanraden dit boek te lezen. Al is het alleen maar omdat het boek je regelmatig een spiegel voorhoudt, al is het alleen maar omdat het boek af en toe bijzonder geestig is en - durf ik het te zeggen? - herkenbaar is.
Het mooiste is nog dat je de kans krijgt om het boek gratis en voor niks in handen te krijgen. Hoe, dat vertel ik zo.
Even terug naar de e-mail. Mijn vermoedens zoals eerder geuit zijn correct, aanvankelijk handelde het boek over een door Bob Dylan geobsedeerde vader, maar door omstandigheden moest dit veranderd worden. Dit is jammer, maar doet niks af aan de kwaliteit van het boek. Van de uitgever heb ik toestemming gekregen om de eerste pagina van Fifteen minute Bob hier te publiceren, zodat je zelf een indruk van dit boek kunt krijgen.
Bij deze:
Imagine this, okay?:
It’s your Sixth Form Parents’ Night. And here’s thisbloke dandering towards you. He’s dressed in velvet coattails and leather trousers. There’s a top hat on his head, insane pointy boots on his feet. He’s twirling a cane. And staring at you through black eyeliner . . . Or should that be guyliner? I wouldn’t know.
Below a scrappy moustache – looks feathered on with the same pencil he used round his eyes – this bloke’s mouth is wide. Moving constantly. Like he’s babbling to himself.
Now. What would you think if you saw this guy heading in your direction?
Maybe: Check OUT this weirdo? Please don’t let him come and talk to me.
Snap.
Fifteen minute Bob lezen voor nop? Dat kan!
De uitgeverij heeft mij de mogelijkheid gegeven om tien (10!) exemplaren van Fifteen minute Bob aan lezers van deze blog weg te geven. Wat moet je er voor doen? Eigenlijk niet eens zo veel. Stuur een e-mail naar tom_dylan@hotmail.com met daarin je naam en adres en daarin het antwoord op de vraag: Hoe heeft de singer-songwriter waardoor Rory's vader is geobsedeerd?
[tip: kijk even in het eerder op deze blog gepubliceerde stuk over Fifteen minute Bob.]
De namen en adressen van de eerste tien inzender van het goede antwoord, stuur ik door aan de uitgeverij. De uitgeverij zal er zorg voor dragen dat de winnaars het boek ontvangen.
Lijkt mij een mooie kans om een leuk boek gratis en voor niks te pakken te krijgen.
En mocht je niet winnen? Schaf dit boek gewoon aan, het is goed om af en toe eens in de spiegel te kijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten