Een ingezonden brief van 42 jaar geleden

In Hitweek no. 48 van 16 augustus 1968 stond onder de titel Bauls de volgende brief van Rik Lina:

De Bauls zingen de eeuwenoude liederen van zoeken en verlichting, maar ook satiriese liedjes over de ironie van het stadsleven. Zeer eenvoudig begeleid door tabla's, snaarinstrumenten en een harmonium improviseert de zanger Purna Das de melodieën van India. Soms klinkt het oosterlijker, soms Arabies os als Flamencos van de spaanse zigeuners. Want hun muziek staat los van traditie en swingt als de hel. Duizenden kilometers zwierven de Bauls om in amerikaanse studioos hun liedjes op de band te zetten (en hun vriend Bob Dylan op te zoeken). Muziek van de bergen, van stadions vol wachtende reizigers, de sloppen van Calcutta, de wegen van India, de zwervende gekken. Baul betekent geteister door de ziekte van de wind, krankzinnig. De weg is hun thuis. Islamiet en Hindoe tegelijk laten zij zich door niets binden. De mens, zeggen de Bauls, rent als een gek over de wereld op zoek naar god, terwijl hij hem kan vinden door meditatie, door in de heldere spiegel van zijn hart te kijken.
Een blinde Baul zingt:
- ik ben blind
ik kan de duisternis niet zien -

Twee Bauls staan samen met Dylan op de foto die te vinden is op de cover van John Wesley Harding.