Een tijdje geleden schreef ik hier nog dat Dylan aan de ene kant en deelnemers aan Popstars en andere talentenjachten op de buis aan de andere kant, twee dingen zijn die zich net zo goed laten mengen als water en olie. Vanochtend ontving ik een e-mail met daarin een link naar een komisch filmpje waarin een aantal kandidaten zich vergrijpen aan Make you feel my love. [met dank aan André!]De setlist van gisteravond ziet er (naar mijn smaak) beter uit dan die van woensdagavond: Love minus zero / no limit en High water en Workingman's blues #2 (zie hieronder).
Vandaag 31 jaar geleden kwam het album Slow train coming uit. [31 jaar geleden, en nog steeds hoor en lees ik regelmatig 'gesteggel' over 'de schok' van Dylans Christelijke muziek... Het is, als je mij vraagt, tijd om te stoppen met zeuren en gewoon te luisteren naar een schitterend album.]
Ik rook nog een bak koffie en drink nog een sigaret voor ik ga doen wat ik moet doen. [Wie denkt dat ik me verschrijf, moet nog maar eens naar Stuck inside of Mobile with the Memphis blues again luisteren.]
Hoe dank ook, maak er een mooie dag van, doe ik ook.
Met veel Dylan - Slow train coming misschien?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten