Frits over Dylanologen op Modern times.
Het was 2 april 2009 over Martin Bril en Dylan op BergMeisteR.
Terwijl mijn vrouw met mijn zoon naar de voetbal is, swing ik door de kamer met mijn dochter van 4 op de klanken van K3. Dat is wel even andere koek dan Dylan, maar dan, het is goed dat ze met haar 4 jaar liever naar K3 luistert dan naar Dylan.
Het stuk van Frits op Modern times heeft me aan het denken gezet. Volgens zijn definitie ben ik een Dylanoloog, al moet ik bekennen dat ik nog nooit zo naar mezelf heb gekeken.
Dat komt waarschijnlijk doordat de 'gekte' langzaam groeit. Het begint met één lp die bevalt en dan nog één en nog één totdat Dylan's gehele oeuvre in de kast staat. Dan volgen ergens onderweg vanzelf de verzamelalbums en soundtracks met één of meerdere nummers van Dylan, de eerste boeken van en over Dylan, het eerste knippen uit de krant en voor je het weet, heb je een huis vol Dylan. Meters vinyl en cd, kasten vol boeken, honderden knipsels en posters op iedere verdieping. Tsja.
Het is aangenaam toeven in een huis vol Dylan, ook als K3 uit de boxen knalt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten