Een van de stukken in het boek De school van zee (2001) van Huub Beurskens draagt de titel "There must be some way out of here". In de veronderstelling dat dit stuk over Bob Dylan zou gaan, kocht ik het boek.
"There must be some way out of here" gaat niet over Bob Dylan. Het stuk bevat een interview dat Huub Beurskens had met de componist Jacob ter Veldhuis. Een interessant interview, moet ik zeggen, maar waarom dan die Dylaneske titel boven het stuk? Het antwoord is simpel: Ter Veldhuis schreef een stuk voor strijkkwartet met de titel "There must be some way out of here".
In het interview komt Dylan een aantal malen voorbij. Ter Veldhuis: "wat Mick Jagger nu al bijna een klein mensenleven doet, dat volkomen laten samenvallen van muziek en emotionaliteit, dus van muziek en concrete, optimale uitvoering, dat wat, om nog een ander bekend voorbeeld te geven, Bob Dylan in zijn beste jaren deed, dat is voor mij als toondichter een grote uitdaging."
En: "Je kunt het paradijselijke of positieve mijns inziens niet vanuit een doorwrochte muziektheorie hoorbaar maken. Helderheid, eenvoud en originaliteit zijn voor mij de uitgangspunten. Ik componeer met mijn oren, vooral heel intuïtief, en dat is, vreemd genoeg, tegenwoordig nogal uitzonderlijk. Maar het is mijn poging om 'eruit' te komen, uit het afgegrendelde en bewaakte bolwerk van avant-garde en conceptualisme. Of om het in de woorden van Bob Dylan te zeggen: 'There must be some way out of here, said the joker to the thief. There's too much confusion, I can get no relief...' En dat dan weer zonder terug te vallen op een romantisch idioom."
Nieuwsgierig geworden naar "There must be some way out of here", het stuk voor strijkkwartet van Jacob van Veldhuis? Luisteren kan hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten