'Heb je je Dylan portret nou al op dat ei staan?'
'Bijna. Ik krijg zijn ogen niet goed.'
'Geef 'm dan een zonnebril.'
'Een zonnebril op een paasei... Je bent niet goed snik.'
Tweede Paasdag, tweede bezoek aan een vlooienmarkt dit weekend. En ja, het was weer leuk. Geen grote vondsten, maar toch, dik tevreden.
Ik heb al vaak gehoord dat liefhebbers van Dylans muziek ook de muziek van Townes van Zandt wel pruimen. Maar ja, zie maar eens een elpee van Van Zandt voor een schappelijke prijs te vinden.
Vandaag lukte dat, op de vlooienmarkt vond ik het album Townes van Zandt (Amerikaanse persing, near mint) voor het zeer schappelijke bedrag van €4,-. Die plaat staat nu op. Zeker niet onaardig (maar Van Zandt is geen Dylan).
Een maand geleden vroeg Frans in een reactie op deze blog welk album van Van Zandt een goed begin is voor de Van Zandt-beginner. Ik heb geen vergelijkingsmateriaal, maar Townes van Zandt - de eerste plaat die ik hoor van de man - lijkt mij een prima begin.
Naast de elpee van Townes van Zandt, heb ik tweede 'geesten uit het verleden' gevonden.
Misschien wel een jaar geleden, misschien al wel langer, tipte een lezer van deze blog mij over een boek van John Irving. In dit boek komt Dylan voorbij. Ik heb toen, knuppel die ik ben, de titel van dat boek niet opgeschreven. Ik was 't ook eigenlijk al weer vergeten, tot het een paar maanden geleden weer in mijn gedachten opdook. Waarom weet ik ook niet. Feit was wel, dat ik toen die titel nergens meer terug kon vinden. En dus bladerde ik ieder boek van John Irving dat ik in kringloopwinkels, op rommelmarkten en boekenmarkten tegenkwam door. Dat zijn een he-le-boel boeken.
Enfin, je raadt het al, vandaag vond ik het boek. De titel: De Laatste nacht in Twisted River (en nu nooit meer vergeten).
In 2000 kreeg ik van mijn internetprovider een cd'tje met daarop niet alleen de software om te kunnen internetten, maar ook een muziekquiz. Die muziekquiz bestaat uit 80 korte fragmenten. Een van die fragmenten komt uit Dylans 'Hurricane', een stukje van niet meer dan 35 seconden.
Rond 2004 of 2005 was ik nog niet zo'n fanatieke verzamelaar en ruilde ik die cd met een echte Dylan-verzamelaar voor een Portugese single van Dylan. Hij blij, ik blij.
Op de rommelmarkt vond ik de cd die ik ooit ruilde. Vijftig cent, dank u wel meneer.
Bij thuiskomst zijn er twee emails van Wim. Beide e-mails bevatten een aanvulling op de aflevering van 'Dylan kort' hieronder. In de eerste mail verwijst Wim naar een bericht over The Secret Sisters op de website van Rolling Stone. Onderaan dit bericht kun je naar 'Dirty lie' luisteren, zie hier.
In de tweede e-mail verwijst Wim wederom naar de website van Rolling Stone waar een stuk uitvoeriger wordt geschreven over de dood van Rubin 'Hurricane' Carter, dan op de website van de Volkskrant waar ik hieronder naar verwees. Zie hier. [met dank aan Wim]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten