'Laten we vandaag maar gaan, morgen gaat 't regenen'

Eigenlijk zouden we morgen gaan, maar aangezien de weersverwachtingen voor morgen er slechter uitzagen dan die voor vandaag, zijn 'mevrouw Tom', de kinderen en ik vanochtend in de auto gestapt en naar Utrecht gereden. 'Om te shoppen', zoals dochterlief zegt.
Gelukkig houden 'mevrouw Tom' en dochterlief ook niet van kledingwinkels. 'Mevrouw Tom' gaat - net als ik - voor boekwinkels. Zoon- en dochterlief voor de speelgoedwinkels. Zoonlief en ik (in iets mindere mate) voor de winkels vol stripboeken. En ik - als enige - voor de platenzaken.
Utrecht telt wel een paar platenzaken maar die platenzaken bleken niks voor mij te hebben. Dat is jammer, maar het is niet anders.
De eerste boekwinkel bleek wel gelijk raak te zijn. Ergens in de kelder vond ik een boek met songteksten van Bob Dylan, van Dylans eerste album tot en met Nashville skyline, aangevuld met de songteksten van de nummers op Great white wonder.
Het is zo'n songboek dat eind jaren zestig met liefde in elkaar is gezet. Alle songteksten keurig op de typemachine uitgeschreven. Op A4-formaat.
Ik heb al een paar van die songboeken, maar nooit eerder heb ik zo'n songboek gezien met de cover die ik vandaag vond.
Drie nietjes moeten het veel te dikke pak papier bij elkaar houden.
In diezelfde winkel vond ik ook nog het boek Folk uit de serie American Popular Music van Richard Carlin. Een soort encyclopedie van de folk. Het aardige van dit boek is dat Dylan op de cover staat. Geen grote vondst, gewoon een aardigheidje.
(Van diezelfde Richard Carlin kocht ik een tijdje geleden het boek Worlds of sound; The story of Smithsonian Folkways. Dat boek ligt nog op de stapel nog te lezen boeken, maar ook ongelezen durf ik dit boek iedereen van harte aan te bevelen.)
Voor mij bleef het vandaag bij die twee boeken. Ondanks dat ik meerdere andere boekwinkels van binnen heb gezien.

uitstapje: Bij het verlaten van de eerste boekwinkel klampt een jonge man mij aan. Of ik een gratis exemplaar van de Volkskrant wil hebben. Ik ken de truc. Als ik 'ja' zeg, gaat hij proberen om mij een abonnement aan te smeren. Dat gaat me dan zeker vijf minuten kosten voor ik weg kan lopen met mijn gratis krant en zonder een abonnement.
Ik heb daar geen zin in en zeg 'nee'.

Hoewel ik na de aanschaf van die twee boeken niks meer gekocht heb, is het verhaal nog niet klaar. 'Mevrouw Tom' heeft nog wat boeken gekocht, de kinderen hebben hun zakgeld in de speelgoedwinkel achtergelaten en na het eten van een gebakken visje op de markt werd het tijd om de auto weer op te zoeken.
Maar waar hadden we die auto ook al weer neergezet?
Het zoeken naar de weg terug heeft zeker een uur gekost. Al zoekende liepen we langs boekhandel Bijleveld. Natuurlijk zijn we ook daar nog even naar binnen gelopen. Even neuzen.
'Mevrouw Tom' vond er een boek van Virginia Woolf dat ze nog niet had ('mevrouw Tom' verzamelt Woolf zoals ik Dylan verzamel). Bij het afrekenen wees ze mij op een foto op een houten schot bij de toonbank. Een foto van een jonge Dylan.
Onder de foto een tekst.
Na wat praten bleek een van de medewerkers van boekhandel Bijleveld een liefhebber van Dylans muziek te zijn. Vandaar die foto.

Uiteindelijk vonden we de auto. Hoe heerlijk is het dan om te gaan zitten.De sleutel om te draaien en richting huis te rijden.
Dat we twee keer in de file hebben gestaan en een keer door een dusdanig zware regenbui werden overvallen dat we niet harder dan 30 km/u op de snelweg konden rijden, vergeet ik maar even.
Eenmaal thuis zijn er mailtjes, veel mailtjes. Allereerst bijdragen aan 'Highway 61 dochters' van Arie en Dirk. De bijdrage van Arie staat hieronder, die van Dirk plaats ik morgen.
Verder onder andere een mailtje van Simon. Hij meldt dat Bob Dylan vandaag in de Volkskrant staat. Niet uitvoerig, maar zijdelings. Dylan zal optreden tijdens het festival Pori Jazz in Finland.
Had ik nou de Volkskrant vanmiddag toch maar aangepakt.