In Browns eigen woorden: 'The purpose of this book is to give an account of Bob Dylan's career that may be helpful to anyone like I was in 1970, coming upon a body of work that is significant, changeable, disappointing, perplexing, inspiring, and still unprecedented and unmatched.' (blz. XXXVI)
Bob Dylan;American troubadour neemt de lezer bij de hand om hem (haar) te leiden langs het immense oeuvre van Bob Dylan. Een inleiding op Dylans werk dus.
De planken van de boekkast kreunen inmiddels onder het gewicht van de tientallen 'algemene inleidingen' op Dylans werk en dat terwijl een of twee goedgeschreven boeken uit deze categorie toch meer dan afdoende zijn om alle beginnende Dylan-liefhebbers van informatie te voorzien.
Toch is Bob Dylan; American troubadour een welkome aanvulling op de Dylan-bibliotheek, simpelweg omdat het een van de betere algemene inleidingen op Dylans werk is. De beginnende Dylan-lezer doet er dan ook goed aan om met Bob Dylan; American troubadour te beginnen. De andere boeken volgen dan wel.
In Bob Dylan; American troubadour bespreekt Donald Brown Dylan's officiële albums in chronologische volgorde. Daarbij is de releasedatum (en niet de opnamedata) leidend. Zo wordt The Basement Tapes besproken tussen Blood on the tracks en Desire. Tussendoor besteedt Brown soms kort aandacht aan zaken die buiten Dylans officiële oeuvre vallen, denk hierbij aan The Rolling Thunder Revue, Renaldo & Clara en tournees met Tom Petty en The Grateful Dead. Vaak zijn deze 'tussenstukjes' te 'linken' aan platen uit Dylan oeuvre (The Rolling Thunder Revue leverde Hard rain en The Bootleg Series vol. 5 op, van de tournee met The Grateful Dead kregen we Dylan & The Dead).
Brown probeert Dylans albums niet alleen een voor een te bespreken, waarbij hij vaak een aantal songs van bewust album uitpluist, maar ook plaatst hij die albums in de context van Dylans oeuvre en de tijd waarin het album uitkwam.
Dit laatste punt wordt versterkt door uitgebreide 'Timeline' waar het boek mee begint. In deze tijdlijn wordt Dylan's leven en werk afgezet tegen historische gebeurtenissen.
Wat Bob Dylan; American troubadour boven het maaiveld van de tientallen algemene introducties op Dylans werk doet uitsteken, is het feit dat Donald Brown verder heeft gekeken dan wat al vele malen is opgeschreven. Brown weet met een aantal verrassende (nieuwe) inzichten te komen die niet eerder, of in ieder geval niet regelmatig eerder, gepubliceerd zijn. Zo plaatst Brown de beslissing van Columbia om in 1975 The Basement Tapes uit te brengen in een verrassend nieuw daglicht. Deze verrassende (nieuwe) inzichten maken dat Bob Dylan; American troubadour ook voor de doorgewinterde Dylan-lezer interessant kan zijn.
Toch is het niet alleen maar koek en ei tussen dit boek en mij. Zo schrijft Brown vol passie en inzicht over de albums die hem zelf aanspreken, maar is hij een stuk minder scherp in de stukken over de albums die hem minder raken. Bij een algemene inleiding op Dylans oeuvre moet, mijns inziens, de schrijver ieder album met evenveel aandacht tegemoet treden en het oordeel over die albums veel meer bij de lezer laten.
Daarnaast bevat het boek een paar domme, onnodige fouten. Zo is Good as I been to you niet in 1991, maar in 1992 verschenen (blz. 193) en heeft Brown het in zijn boek steeds over 'The Times, they are a-changin'', terwijl die titel toch echt 'The Times they are a-changin'' - dus zonder komma - moet zijn. Het boek eindigt met een overbodige, incomplete discografie. Overbodig omdat deze discografie in zo'n vier pagina's grote delen van wat daarvoor in de hoofdtekst al geschreven is nog eens dunnetjes probeert over te doen.
Ondanks mijn bezwaren durf ik rustig te stellen dat Bob Dylan; American troubadour een van de betere algemene inleiding op Dylans oeuvre is die er in de laatste jaren is verschenen. Bob Dylan; American troubadour is een uitstekend vertrekpunt voor de beginnende Dylan-liefhebber om zich door een oeuvre heen te lezen en luisteren. Daarnaast bevat Bob Dylan; American troubadour genoeg verrassende inzichten om ook de doorgewinterde Dylan-lezer zo nu en dan naar het puntje van zijn stoel te drijven.
Prima boek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten