'Laten we vandaag maar gaan, morgen gaat 't regenen'

Eigenlijk zouden we morgen gaan, maar aangezien de weersverwachtingen voor morgen er slechter uitzagen dan die voor vandaag, zijn 'mevrouw Tom', de kinderen en ik vanochtend in de auto gestapt en naar Utrecht gereden. 'Om te shoppen', zoals dochterlief zegt.
Gelukkig houden 'mevrouw Tom' en dochterlief ook niet van kledingwinkels. 'Mevrouw Tom' gaat - net als ik - voor boekwinkels. Zoon- en dochterlief voor de speelgoedwinkels. Zoonlief en ik (in iets mindere mate) voor de winkels vol stripboeken. En ik - als enige - voor de platenzaken.
Utrecht telt wel een paar platenzaken maar die platenzaken bleken niks voor mij te hebben. Dat is jammer, maar het is niet anders.
De eerste boekwinkel bleek wel gelijk raak te zijn. Ergens in de kelder vond ik een boek met songteksten van Bob Dylan, van Dylans eerste album tot en met Nashville skyline, aangevuld met de songteksten van de nummers op Great white wonder.
Het is zo'n songboek dat eind jaren zestig met liefde in elkaar is gezet. Alle songteksten keurig op de typemachine uitgeschreven. Op A4-formaat.
Ik heb al een paar van die songboeken, maar nooit eerder heb ik zo'n songboek gezien met de cover die ik vandaag vond.
Drie nietjes moeten het veel te dikke pak papier bij elkaar houden.
In diezelfde winkel vond ik ook nog het boek Folk uit de serie American Popular Music van Richard Carlin. Een soort encyclopedie van de folk. Het aardige van dit boek is dat Dylan op de cover staat. Geen grote vondst, gewoon een aardigheidje.
(Van diezelfde Richard Carlin kocht ik een tijdje geleden het boek Worlds of sound; The story of Smithsonian Folkways. Dat boek ligt nog op de stapel nog te lezen boeken, maar ook ongelezen durf ik dit boek iedereen van harte aan te bevelen.)
Voor mij bleef het vandaag bij die twee boeken. Ondanks dat ik meerdere andere boekwinkels van binnen heb gezien.

uitstapje: Bij het verlaten van de eerste boekwinkel klampt een jonge man mij aan. Of ik een gratis exemplaar van de Volkskrant wil hebben. Ik ken de truc. Als ik 'ja' zeg, gaat hij proberen om mij een abonnement aan te smeren. Dat gaat me dan zeker vijf minuten kosten voor ik weg kan lopen met mijn gratis krant en zonder een abonnement.
Ik heb daar geen zin in en zeg 'nee'.

Hoewel ik na de aanschaf van die twee boeken niks meer gekocht heb, is het verhaal nog niet klaar. 'Mevrouw Tom' heeft nog wat boeken gekocht, de kinderen hebben hun zakgeld in de speelgoedwinkel achtergelaten en na het eten van een gebakken visje op de markt werd het tijd om de auto weer op te zoeken.
Maar waar hadden we die auto ook al weer neergezet?
Het zoeken naar de weg terug heeft zeker een uur gekost. Al zoekende liepen we langs boekhandel Bijleveld. Natuurlijk zijn we ook daar nog even naar binnen gelopen. Even neuzen.
'Mevrouw Tom' vond er een boek van Virginia Woolf dat ze nog niet had ('mevrouw Tom' verzamelt Woolf zoals ik Dylan verzamel). Bij het afrekenen wees ze mij op een foto op een houten schot bij de toonbank. Een foto van een jonge Dylan.
Onder de foto een tekst.
Na wat praten bleek een van de medewerkers van boekhandel Bijleveld een liefhebber van Dylans muziek te zijn. Vandaar die foto.

Uiteindelijk vonden we de auto. Hoe heerlijk is het dan om te gaan zitten.De sleutel om te draaien en richting huis te rijden.
Dat we twee keer in de file hebben gestaan en een keer door een dusdanig zware regenbui werden overvallen dat we niet harder dan 30 km/u op de snelweg konden rijden, vergeet ik maar even.
Eenmaal thuis zijn er mailtjes, veel mailtjes. Allereerst bijdragen aan 'Highway 61 dochters' van Arie en Dirk. De bijdrage van Arie staat hieronder, die van Dirk plaats ik morgen.
Verder onder andere een mailtje van Simon. Hij meldt dat Bob Dylan vandaag in de Volkskrant staat. Niet uitvoerig, maar zijdelings. Dylan zal optreden tijdens het festival Pori Jazz in Finland.
Had ik nou de Volkskrant vanmiddag toch maar aangepakt.

Highway 61 dochters #2

Met dank aan Arie!

Arie heeft zijn dochter niet Highway 61 revisited in handen gegeven om haar op de foto te zetten. Hij heeft zijn dochter meegenomen naar de plek waar de hoesfoto van Highway 61 revisited is gemaakt en hij heeft haar daar op de foto gezet.

Dylan kort #1014

Highway 61 dochters: Zie het bericht hieronder.
In Het mooiste meisje van de klas van 24 april zit een Dylanesk momentje (rond 35.30), zie hier. [met dank aan Alja voor de tip]
NRC Handelsblad van 22 april bevatte een necrologie van Rubin "Hurricane" Carter. Het door Laura Klompenhouwer geschreven stuk begint met een paar regels uit Dylans "Hurricane" om te vervolgen met: 'Rubin "Hurricane" Carter bokste in 1964 om de wereldtitel in de categorie middelgewicht - en verloor. Maar hij werd beroemd door de regels hierboven, als het door Bob Dylan bezongen symbool van geïnstitutionaliseerd racisme in de Verenigde Staten.' [met dank aan Herman]
Een recente foto van Bob Dylan met Rubin "Hurricane" Carter staat hier.
Ter nuancering is het stuk 'De mythe van Rubin Carter' de moeite van het lezen waard. Zie hier.
Rolling Stone van 24 april bevat een paginagroot artikel over Lost on the river, een project waarbij een aantal muzikanten onder leiding van T. Bone Burnett 24 van Dylans songteksten uit 1967 van muziek voorzien en op de plaat zetten. [met dank aan Theo]
Together Through Life was een paar dagen geleden jarig, zie hier.

Highway 61 dochters #1

Op de kaft van mijn boek Laat mij vandaag vergeten tot morgen; de Bob Dylan aantekeningen 2012 - 2013 prijkt een foto van mijn dochter die staart naar de achterzijde van de hoes van Highway 61 revisited. Deze foto is gemaakt door 'mevrouw Tom' op een mooie, zonnige dag in de achtertuin, in de zomer van 2012. Voor diegene die alles willen weten: ze heeft een Canadese persing uit de jaren zeventig van Highway 61 revisited vast. Op de dag dat de foto werd genomen, was ze zes en half jaar oud en kon ze geen woord Engels lezen. Ze las de tekst - speciaal voor de foto - fonetisch voor. Ze begreep er niks van, maar vond het wel grappig klinken.

Goede vriend en lezer van deze blog Rob kwam met het fantastische idee om te beginnen op deze blog met een serie met de titel 'Highway 61 dochters'. Een bijdrage leveren aan deze serie is simpel, maar leuk: maak een foto van je dochter die de achterkant van de hoes van Highway 61 revisited leest en stuur die foto naar mij op (tom_dylan@hotmail.com), dan zorg ik dat die foto een plekje krijgt in de serie 'Highway 61 dochters'. Ik hoop dat de foto's zullen binnenstromen, ik vind 'Highway 61 dochters' namelijk een uitstekend idee. Ik ben er van overtuigd dat die foto's uiteindelijk tot een schitterende foto-serie zullen uitgroeien.

De eerste bijdrage aan 'Highway 61 dochters' komt van de bedenker van deze serie: Rob, waarvoor dank!

Singles (de dag na...)

Gisteren schreef ik hier dat ik op de kleedjesmarkt op Koningsdag niks gevonden had. Vandaag is het de dag na... en zijn 'mevrouw Tom', de kinderen en ik naar een rommelmarkt gereden. Op die rommelmarkt had ik meer geluk. Niks groots, maar gewoon leuk, zeker voor de prijzen (allen - op eentje na - tussen €1,- en €2,- per stuk). En ja, er zitten covers bij. Voor €1,- wil ik die covers wel één keer draaien.

Traveling Wilburys - 'Handle with care' (Amerikaanse persing)
Manfred Mann - 'Mighty Quinn' (ik mocht van 'mevrouw Tom' niet dansen door de kamer...)
Hank Williams - 'I'm so lonesome I could cry' (zie de film Dont look back)
Bob Dylan - 'Lay lady lay' (Engelse persing)
'Magazine 60' (een medley van hits uit de jaren zestig, in het Engels gezongen door Duitsers, met onder andere een fragment van 'Mr. Tambourine man'...)
Gilbert Becaud - 'Let it be me' (zie de B-kant van Dylans single 'Heart of mine')
AUAA - 'Sun City' (Duitse persing)
The Turtles - 'It ain't me babe' (Een waar dieptepunt in cover-land...)

Kijk, zo'n lijstje maakt mij nou vrolijk.

Zoeken, vinden, kopen en verkopen (het is tenslotte Koningsdag)

Met dank aan Expecting Rain kom ik tot de ontdekking dat Bob Dylan op de cover van het online tijdschrift On Maui! staat. Een pdf van dit tijdschrift kan hier bekeken / gelezen worden.
Of dit tijdschrift ook in een hard copy te krijgen is, weet ik niet. Waar ik wel een hard copy van gevonden heb, is de dichtbundel Mystery Train van David Wojahn. Het zal nog wel even duren voor die bundel door mijn brievenbus valt, maar ik geniet nu al van het binnenpretje vanwege de omslag van deze bundel. Of het door mij gekochte exemplaar ook daadwerkelijk de afgebeelde omslag zal hebben, weet ik nog niet. Maar dan, ik houd wel van een gokje.
Als je op zoek gaat, blijken er verrassend veel boeken te zijn die niet tot nauwelijks over Dylan gaan, maar wel Dylan op de cover hebben.
Een van mijn favoriete boeken in deze categorie is When I was cool van Sam Kashner (zie hier). Niet alleen heeft dit boek een mooie cover, ook is het gewoon een goed boek. Zo'n vijf jaar geleden schreef ik al eens over dit boek, zie hier.
Enfin, het is Koningsdag en eigenlijk zou ik daar over moeten schrijven. Maar er niks Dylanesks te melden over deze Koningsdag. Ik heb niks op de kleedjesmarkt gevonden. Dat was ook niet de opzet van vandaag. Mijn kinderen hebben verkocht, dat was de opzet.
Eén bezoeker van de markt vroeg me of ik ook iets van Dylan verkocht. Niet dus. Dat hij de vraag stelde, is geen toeval. Hij en ik kennen elkaar.

Dylan kort #1013

Setlists: 18 april, 19 april, 21 april, 22 april en 23 april.
Time out of mind, heruitgave door Music on Vinyl. Het oordeel van Marnix, zie hier.
Rubin "Hurricane" Carter: In de Volkskrant van 22 april stond een uitvoerig artikel n.a.v. het overlijden van Carter. Ik heb nog geen tijd gehad om het artikel goed te lezen. [met dank aan Herman voor de scans]
Vraag Rob: Via de mail vroeg Rob mij een tip: welk boek is een goede aanvulling op de drie boeken van Paul Williams in de Performing artist-serie? Een boek dat gaat over de periode Time out of mind tot en met Together through life (of misschien wel tot Tempest). Ik heb Rob wel wat tips gestuurd, maar ik heb niet echt één boek kunnen noemen die de lading volledig dekt. Tips voor Rob zijn meer dan welkom, bij voorkeur als reactie op de bericht, maar via de e-mail mag ook.
Bob Dylan at Budokan is 35 jaar oud, zie hier. Althans de heruitgave! Dit album kwam in augustus 1978 in Japan uit. De wereldwijde release volgde vanaf april 1979.

Afspraakje

'Weet jij waar ik nou naar uit kan kijken?'
'Nou?'
'Naar het moment, later op de avond, dat ik New morning draai.'
'Aaah, ja. New morning.'
'Heerlijke plaat.'
'Ja...'
'En dan, als 'ie net draait, de Duitse club-editie er even bij pakken. Even naar de achterkant van die hoes staren terwijl "Went to see the gypsy" uit de boxen komt.'
'Of iets later, tijdens "Sign on the window".'
'Is ook goed.'
'Ja, heerlijk.'
'Of het titelnummer.'
'Ja... Mag ik blijven luisteren?'
'Nou, nee, vandaag even niet, eigenlijk.'
'Waarom niet?'
'Nou gewoon. Dit moet ik even alleen doen.'
'Begrijp ik. Heb ik ook wel eens.'
'Ja?'
'Ja, maar niet zo vaak hoor.'
'Zet jij vanavond thuis toch ook gewoon New morning op?'
'Ja, ga ik doen. Man, je hebt me helemaal lekker gemaakt.'
'Acht uur?'
'Nee, later. New morning moet je later draaien.'
'Tien uur?'
'Ja, tien uur is goed.'
'Oké, nou tot ziens dan, hè?'
'Ja, tot kijk. Tien uur dus.'
'Tien uur.'
'Niet vergeten te staren, hè?'
'Ik zal het niet vergeten.'

Tweede Paasdag

'Heb je je Dylan portret nou al op dat ei staan?'
'Bijna. Ik krijg zijn ogen niet goed.'
'Geef 'm dan een zonnebril.'
'Een zonnebril op een paasei... Je bent niet goed snik.'

Tweede Paasdag, tweede bezoek aan een vlooienmarkt dit weekend. En ja, het was weer leuk. Geen grote vondsten, maar toch, dik tevreden.
Ik heb al vaak gehoord dat liefhebbers van Dylans muziek ook de muziek van Townes van Zandt wel pruimen. Maar ja, zie maar eens een elpee van Van Zandt voor een schappelijke prijs te vinden.
Vandaag lukte dat, op de vlooienmarkt vond ik het album Townes van Zandt (Amerikaanse persing, near mint) voor het zeer schappelijke bedrag van €4,-. Die plaat staat nu op. Zeker niet onaardig (maar Van Zandt is geen Dylan).
Een maand geleden vroeg Frans in een reactie op deze blog welk album van Van Zandt een goed begin is voor de Van Zandt-beginner. Ik heb geen vergelijkingsmateriaal, maar Townes van Zandt - de eerste plaat die ik hoor van de man - lijkt mij een prima begin.

Naast de elpee van Townes van Zandt, heb ik tweede 'geesten uit het verleden' gevonden.

Misschien wel een jaar geleden, misschien al wel langer, tipte een lezer van deze blog mij over een boek van John Irving. In dit boek komt Dylan voorbij. Ik heb toen, knuppel die ik ben, de titel van dat boek niet opgeschreven. Ik was 't ook eigenlijk al weer vergeten, tot het een paar maanden geleden weer in mijn gedachten opdook. Waarom weet ik ook niet. Feit was wel, dat ik toen die titel nergens meer terug kon vinden. En dus bladerde ik ieder boek van John Irving dat ik in kringloopwinkels, op rommelmarkten en boekenmarkten tegenkwam door. Dat zijn een he-le-boel boeken.
Enfin, je raadt het al, vandaag vond ik het boek. De titel: De Laatste nacht in Twisted River (en nu nooit meer vergeten).

In 2000 kreeg ik van mijn internetprovider een cd'tje met daarop niet alleen de software om te kunnen internetten, maar ook een muziekquiz. Die muziekquiz bestaat uit 80 korte fragmenten. Een van die fragmenten komt uit Dylans 'Hurricane', een stukje van niet meer dan 35 seconden.
Rond 2004 of 2005 was ik nog niet zo'n fanatieke verzamelaar en ruilde ik die cd met een echte Dylan-verzamelaar voor een Portugese single van Dylan. Hij blij, ik blij.
Op de rommelmarkt vond ik de cd die ik ooit ruilde. Vijftig cent, dank u wel meneer.

Bij thuiskomst zijn er twee emails van Wim. Beide e-mails bevatten een aanvulling op de aflevering van 'Dylan kort' hieronder. In de eerste mail verwijst Wim naar een bericht over The Secret Sisters op de website van Rolling Stone. Onderaan dit bericht kun je naar 'Dirty lie' luisteren, zie hier.
In de tweede e-mail verwijst Wim wederom naar de website van Rolling Stone waar een stuk uitvoeriger wordt geschreven over de dood van Rubin 'Hurricane' Carter, dan op de website van de Volkskrant waar ik hieronder naar verwees. Zie hier. [met dank aan Wim]

Dylan kort #1012

Bokser Rubin 'Hurricane' Carter is overleden. Carter werd veroordeeld voor moord, maar was volgens eigen zeggen, onschuldig. In de gevangenis schreef hij zijn boek The Sixteenth round. In 1975 schreef Bob Dylan het nummer 'Hurricane' over Carters onterechte veroordeling. In 1985 kwam Carter alsnog vrij. Hij vestigde zich in Canada waar hij de organisatie Innocence International oprichtte, een organisatie die zich inzet voor de belangen van ten onrechte veroordeelde gevangen. Carter overleed gisteren op 76 jarige leeftijd. Zie onder andere hier.[met dank aan Alja voor de tip]
'Dirty lie' of 'Dirty lies' is een door Bob Dylan geschreven nummer. Bob Dylan speelde - voor zover bekend - het nummer slechts één keer, tijdens repetities voor de Europese tournee van 1984, in Verona, eind mei 1984 (zie hier). Dit nummer is nu door The Secret Sisters opgenomen, het staat op het album Put your needle down.
Nog even over die titel: Olof Björner geeft op zijn website de titel 'Dirty lies', Glenn Dundas in zijn boek Tangled heeft het over 'Dirty lie'. In het boek Copyright files van Tim Dunn - een goede bron voor het correct schrijven van songtitels - komt dit nummer niet voor, blijkbaar was tot voor kort dit nummer nog niet door copyright beschermd.
Ik heb de versie van 'Dirty lie' van The Secret Sisters nog niet gehoord, ik kan er dan ook nog niks zinnigs over zeggen.

Eerste Paasdag

'Wat ga jij op je paasei schilderen?'
'Een portret van Bob Dylan.'
'Waarom?'
'Omdat de tekst van "It's alright, ma (I'm only bleeding)" te lang is om op 't ei te krijgen.'

Ik weet niet hoe jouw Eerste Paasdag er uit ziet, maar ik ben vanochtend naar een rommelmarkt gereden waar ik drie speelfilms op dvd heb gekocht ('Een eurootje per stuk meneer') waarvan ik weet dat Dylans muziek er in te horen is. Welke films? Nou, Around the bend, Blow en Wonderland.
Ik weet het, het is een wat vreemd bijverschijnsel van het fenomeen verzamelen, maar ja, ik heb ook nooit beweerd dat ik ze allemaal op een rijtje heb...

Naast deze drie dvd's heb ik nog een singletje gekocht. Geen Dylan-single, maar wel een single met op de achterzijde van het hoesje reclame voor Self Portrait. Kijk, dat is dan weer een mooie aanvulling op mijn serie over Dylan en reclame van een tijd geleden.
Het hoesje is in Duitsland gedrukt, vandaar ook dat de hoes van de Duitse persing van Self Portrait is afgedrukt. Die Duitse persing is makkelijk te herkennen aan het feit dat de titel van het album + Dylans naam op de voorzijde van de hoes zijn afgedrukt. Die eerste Duitse persing had op de voorzijde een gouden sticker met de tekst 'CBS Star Serie - 2LPs - DM 25,-' (zie hier) wat ook op de achterzijde van het afgebeelde hoesje is gedrukt.
Vanaf 1972 werd een Nederlandse persing in Duitsland verkocht, nu met een zilveren sticker en in de 'Super Star Serie'. Niet alleen de sticker werd veranderd, maar ook de prijs: DM 29,- (zie hier)

Enfin, inmiddels thuis laat ik het vierde deel van The Bootleg Series door de kamer knallen. En dat terwijl heerlijk weer is. Misschien moet ik toch maar even naar buiten.
Even dan.

Donald Brown - Bob Dylan; American troubadour, een prima introductie op Dylans oeuvre

Laat ik beginnen met het intrappen van een open deur: Er zijn  honderden boeken over Bob Dylan verschenen. Deze boeken zijn grofweg te verdelen in twee categorieën: De algemene inleidingen op Dylans leven en werk voor de beginnende Dylan-lezer, en de specialisten-boeken. Bob Dylan; American troubadour van Donald Brown behoort tot de eerste categorie.
In Browns eigen woorden: 'The purpose of this book is to give an account of Bob Dylan's career that may be helpful to anyone like I was in 1970, coming upon a body of work that is significant, changeable, disappointing, perplexing, inspiring, and still unprecedented and unmatched.' (blz. XXXVI)
Bob Dylan;American troubadour neemt de lezer bij de hand om hem (haar) te leiden langs het immense oeuvre van Bob Dylan. Een inleiding op Dylans werk dus.
De planken van de boekkast kreunen inmiddels onder het gewicht van de tientallen 'algemene inleidingen' op Dylans werk en dat terwijl een of twee goedgeschreven boeken uit deze categorie toch meer dan afdoende zijn om alle beginnende Dylan-liefhebbers van informatie te voorzien.
Toch is Bob Dylan; American troubadour een welkome aanvulling op de Dylan-bibliotheek, simpelweg omdat het een van de betere algemene inleidingen op Dylans werk is. De beginnende Dylan-lezer doet er dan ook goed aan om met Bob Dylan; American troubadour te beginnen. De andere boeken volgen dan wel.
In Bob Dylan; American troubadour bespreekt Donald Brown Dylan's officiële albums in chronologische volgorde. Daarbij is de releasedatum (en niet de opnamedata) leidend. Zo wordt The Basement Tapes besproken tussen Blood on the tracks en Desire. Tussendoor besteedt Brown soms kort aandacht aan zaken die buiten Dylans officiële oeuvre vallen, denk hierbij aan The Rolling Thunder Revue, Renaldo & Clara en tournees met Tom Petty en The Grateful Dead. Vaak zijn deze 'tussenstukjes' te 'linken' aan platen uit Dylan oeuvre (The Rolling Thunder Revue leverde Hard rain en The Bootleg Series vol. 5 op, van de tournee met The Grateful Dead kregen we Dylan & The Dead).
Brown probeert Dylans albums niet alleen een voor een te bespreken, waarbij hij vaak een aantal songs van bewust album uitpluist, maar ook plaatst hij die albums in de context van Dylans oeuvre en de tijd waarin het album uitkwam.
Dit laatste punt wordt versterkt door uitgebreide 'Timeline' waar het boek mee begint. In deze tijdlijn wordt Dylan's leven en werk afgezet tegen historische gebeurtenissen.
Wat Bob Dylan; American troubadour boven het maaiveld van de tientallen algemene introducties op Dylans werk doet uitsteken, is het feit dat Donald Brown verder heeft gekeken dan wat al vele malen is opgeschreven. Brown weet met een aantal verrassende (nieuwe) inzichten te komen die niet eerder, of in ieder geval niet regelmatig eerder, gepubliceerd zijn. Zo plaatst Brown de beslissing van Columbia om in 1975 The Basement Tapes uit te brengen in een verrassend nieuw daglicht. Deze verrassende (nieuwe) inzichten maken dat Bob Dylan; American troubadour ook voor de doorgewinterde Dylan-lezer interessant kan zijn.
Toch is het niet alleen maar koek en ei tussen dit boek en mij. Zo schrijft Brown vol passie en inzicht over de albums die hem zelf aanspreken, maar is hij een stuk minder scherp in de stukken over de albums die hem minder raken. Bij een algemene inleiding op Dylans oeuvre moet, mijns inziens, de schrijver ieder album met evenveel aandacht tegemoet treden en het oordeel over die albums veel meer bij de lezer laten.
Daarnaast bevat het boek een paar domme, onnodige fouten. Zo is Good as I been to you niet in 1991, maar in 1992 verschenen (blz. 193) en heeft Brown het in zijn boek steeds over 'The Times, they are a-changin'', terwijl die titel toch echt 'The Times they are a-changin'' - dus zonder komma - moet zijn. Het boek eindigt met een overbodige, incomplete discografie. Overbodig omdat deze discografie in zo'n vier pagina's grote delen van wat daarvoor in de hoofdtekst al geschreven is nog eens dunnetjes probeert over te doen.
Ondanks mijn bezwaren durf ik rustig te stellen dat Bob Dylan; American troubadour een van de betere algemene inleiding op Dylans oeuvre is die er in de laatste jaren is verschenen. Bob Dylan; American troubadour is een uitstekend vertrekpunt voor de beginnende Dylan-liefhebber om zich door een oeuvre heen te lezen en luisteren. Daarnaast bevat Bob Dylan; American troubadour genoeg verrassende inzichten om ook de doorgewinterde Dylan-lezer zo nu en dan naar het puntje van zijn stoel te drijven.
Prima boek.

Dylan kort #1101

Bob Dylan door de ogen van een jongen ... is de nieuwe Dylan-weblog van Marnix. Ga er eens kijken. Niet alleen vandaag, maar regelmatig. Zie hier.
ING Spanje heeft een nieuwe commercial. Bob Dylan is in deze commercial te zien en te horen (uiteraard, waarom zou ik er hier anders aandacht aan schenken). Dat Bob Dylan te zien en / of te horen is in commercials, daar schrik ik niet van. Maar dat uitgerekend dit historische stukje film gebruikt is in een commercial, dat verrast mij wel. Zie hier. [met dank aan Simon voor de tip]
Setlist 17 april: Things have changed / She belongs to me / Beyond here lies nothin' / What good am I? / Workingman's blues #2 / Duquesne whistle / Pay in blood / Tangled up in blue / Love sick / [intermission] / High water (for Charley Patton) / Simple twist of fate / Early Roman kings / Forgetful heart / Spirit on the water / Scarlet town / Soon after midnight / Long and wasted years / [encores] / All along the watchtower / Blowin' in the wind
Een tour-debuut dus in Nagoya, te weten 'Workingman's blues #2'.

Dylan kort #1100

De Volkskrant van vrijdag 11 april bevatte een stuk over tribute-albums. Een van de besproken albums is Bob Dylan in the 80's vol. 1. Er staat weinig opzienbarends in het stukje over dit album. Verderop in het artikel staan twee zinnen die uit mijn hart is gegrepen: 'De grootste hits van Bob Dylan gecoverd? Laat maar zitten.' [met dank aan Herman en Peter]
Nederlands Dagblad van vrijdag 11 april bevatte een door Herman Veenhof geschreven recensie van The 30th Anniversary concert celebration. Veenhof noemt de nieuwe dvd 'een fatsoenlijke versie van het megaconcert'. [met dank aan Gertjan]
'Blowin' in the wind' is vandaag Giel Beelens Plaat van de dag. Beelen in de Varagids: 'Vandaag in 1962 treedt Bob Dylan op in een kleine nachtclub in Greenwich Village (NYC). Hij probeerde daar het nummer uit dat hij die middag in 10 minuutjes schreef. "Blowin' in the wind" werd nooit een hit, maar door de coverversie van Peter, Paul and Mary werd uiteindelijk zijn carrière gelanceerd.' Er klopt iets niet... Antwoorden op een briefkaart of via 'reacties'. [met dank aan Simon]
De Franse zaak tegen Dylan is verworpen, aldus BN De Stem (zie hier). Het gaat om de zaak tegen Dylan wegens belediging en het zaaien van haat n.a.v. zijn uitspraken over Kroaten in een interview met Rolling Stone.
Setlists: 10 april, 13 april en 14 april.

Staren is genoeg

Het bezoeken van een platenbeurs is vooral afwegen. Het aanbod overstijgt vele malen wat de portemonnee kan dragen en zo hoort het ook. De kunst is om aan het eind van de dag tevreden naar huis te gaan, om te genieten van wat er thuis in de kast staat en is bij gekomen en niet alleen oog te hebben voor de gaten in de kast. Gaten voor de platen die nog ooit, misschien, als het lukt gekocht moeten worden.
Natuurlijk heb ik met de aankopen die ik gisteren op de platenbeurs heb gedaan niet alle gaten in mijn kast gevuld, maar dat maakt niet uit. Ik ben dik tevreden thuis gekomen.

Bij een kraam om de beurs komt een man naast mij staan. Terwijl ik tussen de elpees van Dylan zoek, kijkt hij in een bak vol Elvis. Hij begint het gesprek.
'Moet je kijken, die plaat kost wel €50,-'
'Dat zijn geen euro's, maar kronen. De prijs in Euro's staat er boven. Die plaat kost €5,-'
'O... Nou, net zag ik wel een elpee die €50,- moet kosten. Dat is toch belachelijk!'
'Ja, misschien. Ik weet niet. Er zijn wel veel duurdere platen, maar als de prijs je niet aanstaat dan koop je 'm toch niet.'
'Behouden die platen nou eigenlijk hun waarde?'
'Dat weet ik niet, maar dat maakt me ook niet uit.'
'Niet?'
'Nee, dat is alleen maar interessant als je die platen ook weer wilt verkopen.'
'Doe je dat niet dan?'
'Nee. Ik ben een verzamelaar. Ik koop ze omdat ik ze wil hebben.'
'Maar draai je ze ook dan?'
'Ja natuurlijk.'
'Nou, ik vind het wel duur hoor, €50,-'
'Het zijn geen euro's, maar kronen. Die plaat kost €5,-'
'Ik geloof maar niet dat ik het doe. Je weet niet of die plaat zijn waarde houdt hè.'
'Tsja, dat moet jij weten.'

Zoals altijd ben ik ook gisteren weer naar de beurs gegaan met in mijn achterhoofd een lijstje platen die ik graag zou willen vinden. En zoals eigenlijk bijna altijd ben ik dik tevreden naar huis gegaan met een tas vol aankopen, maar zonder de gezochte plaat. Dat hoort een beetje bij mij.
Een van die aankopen is een Braziliaanse persing van Infidels, een promo. Bij die elpee zit het afgebeelde boekje. Ik kan het niet lezen, maar dat geeft niet. Staren is genoeg.

Time out of mind door Music on Vinyl

In september 1997 verscheen Time out of mind. Ik herinner mij hoe ik op de dag van release in de platenzaak samen met de eigenaar van die zaak wachtte op de pakketbezorger. Die pakketbezorger kwam met een grote doos vol exemplaren van Time out of mind. Allemaal cd's, geen enkele elpee.
Ik keek daar toen niet van op. September 1997 is bijna zeventien jaar geleden. De elpee was toen op sterven na dood. De cd was in die dagen de geluidsdrager die er toe deed.
Natuurlijk kwam Time out of mind ook op elpee uit, maar pas in 1998 en in een kleine oplage. Op een handje vol fanatici na kocht niemand nog elpees in die tijd. Die kleine oplage zal toen toereikend zijn geweest.
Het is inmiddels 2014. Er is veel veranderd sinds het uitkomen van Time out of mind. De elpee is sinds een paar jaar weer helemaal terug terwijl de verkoop van cd's maar blijft dalen. Die herwaardering voor de elpee heeft er voor gezorgd dat de vraag naar elpee-persingen van Time out of mind enorm toegenomen is. De vraag is veel groter dan het aanbod van tweedehands elpee-persingen van Time out of mind. Dat is al jaren zo. Na die eerste beperkte oplage van Time out of mind op vinyl, is deze elpee nooit meer geperst.
En dat terwijl Time out of mind over het algemeen door Dylan-fanaten, muziek-liefhebbers en critici hoog wordt aangeslagen.
Stel je voor: je bent veertien jaar. Nog niet zo lang geleden ontdekte je de muziek van Bob Dylan. Dat begon met cd's uit de collectie van je vader. De muziek raakte je en langzaam maar zeker begon je zelf cd's van Bob Dylan te kopen. Er moest ook een platenspeler komen, want ja, ook al is de plaat van voor jouw tijd, toch ben je tot de conclusie gekomen dat een elpee draaien van een geheel andere orde is dan een cd'tje in de speler schuiven. Langzaam maar zeker koop je Bob Dylans albums op elpee, één voor één, van je zakgeld en af en toe een extraatje van oma.
En dan is er Time out of mind. Een donkere plaat, zo hoorde je tijdens het draaien van de cd. Na een paar keer draaien greep dat album je toch en moest het op elpee gekocht worden.
Alleen waar? En wat zijn die krengen duur!
Dit verhaal van die veertienjarige jongen heb ik niet verzonnen. Die jongen bestaat echt. En met hem zijn er hele volksstammen die Time out of mind nou wel eens op vinyl willen horen.
Want laten we eerlijk zijn, als er één album van Bob Dylan is dat al jaren schreeuwde om een heruitgave op vinyl, dan is het Time out of mind wel.

Vanaf maandag 14 april ligt die heruitgave van Time out of mind dan eindelijk in de winkels. Het in Haarlem gevestigde bedrijf Music on Vinyl brengt op die dag eindelijk dit album opnieuw op vinyl uit. Met deze uitgave wordt een gat in de markt gevuld. Ik verwacht dan ook dat de platen de winkel uit zullen vliegen, en terecht.

Music on Vinyl is in de Dylan-wereld inmiddels een gevestigde naam, vooral dankzij de werkelijk schitterend klinkende hertuitgaven van New Morning, Hard rain en Good as I been to you. De Dylan-catalogus van Music on Vinyl is inmiddels groot en blijft alleen maar groeien.

De grote vraag is of Music on Vinyl de met eerdere uitgaven zelfopgelegde hoge standaard ook met Time out of mind weten te halen. Ik heb de Music on Vinyl-persing van Time out of mind inmiddels mogen horen en het antwoord op die vraag is een volmondig 'ja, het is een uitstekende persing'.

Gisteravond heb ik geluisterd naar deze nieuwe persing van Time out of mind en zoals altijd wanneer ik een plaat ga recenseren deed ik dat met pen en papier binnen handbereik zodat ik wat aantekeningen tussendoor kan maken, en een eerdere uitgave van hetzelfde album - op elpee of cd - in de cd-speler dan wel klaar staand om onder de naald door te gaan. Ik heb de Music on Vinyl-persing van Time out of mind vergeleken met de eerste cd-uitgave van dit album. De reden daarvoor is simpel: mijn inschatting is dat deze nieuwe elpee-persing van Time out of mind vooral gekocht zal worden door voormalige cd-kopers. Mannen en vrouwen die Time out of mind wel op cd hebben, maar dit album nooit op elpee hebben kunnen vinden of betalen.
Maar het liep even anders.
Na het wegsterven van de laatste noten van 'Highlands' - het laatste nummer van Time out of mind - zag ik dat mijn aantekenblaadje nog maagdelijk wit was. Ik werd tijdens het luisteren naar deze elpee zo gegrepen door de muziek, dat ik niet toekwam aan het maken van aantekeningen. En ook het vergelijken met de cd heb ik niet zo uitvoerig gedaan als ik me van te voren had voorgenomen, simpelweg omdat de muziek vanaf de eerste noot op deze nieuwe elpee zoveel beter tot haar recht komt dan op de oude cd. Dat vergelijken om tot een oordeel te komen bleek niet meer nodig te zijn. Ik hoorde zonder te vergelijken al het verschil.

De muziek op Time out of mind is - met dank aan producer Daniel Lanois - opgebouwd uit vele laagjes. Wanneer je bijvoorbeeld goed luistert naar 'Dirt road blues' (maar dit geldt voor alle nummers op Time out of mind) dan hoor je laag op laag op laag van de meest verfijnde muziek. Al die lagen zijn op de cd-versie van dit album als het ware samengedrukt tot een geheel waardoor de delen elkaar lijken te overstemmen. Op de nieuwe Music on Vinyl-persing van Time out of mind zijn diezelfde lagen muziek veel beter dan op de cd van elkaar te onderscheiden en klinken de verschillende instrumenten ook daadwerkelijk als verschillende instrumenten, in plaats van als een grote samenklontering zoals op de cd.
Dit is de voornaamste reden waarom de nieuwe Music on Vinyl-persing van Time out of mind zoveel beter klinkt dan de cd-persing van ditzelfde album.
Nog een voorbeeld: het pompende orgel in 'Million miles'. Je zou voor de grap eens door een koptelefoon moeten luisteren naar dit nummer, eerst de cd, daarna de Music on Vinyl-persing. Bij het beluisteren van de cd krimp ik bij dat orgel in elkaar. Het is schel, het is dominant, het klinkt bijna als, tja, als wat... niet echt als een orgel. Op de Music on Vinyl-persing hoor ik daadwerkelijk een orgel, prima in de mix. Niet schel, maar aangenaam, zoals het hoort.

Bij een aantal eerdere uitgaven van Dylan-abums door Music on Vinyl - ik denk hierbij vooral aan de eerder genoemde albums New Morning en Hard rain - was het kwaliteitsverschil tussen de Music on Vinyl-uitgave en eerdere uitgaven absurd groot, in het voordeel van de Music on Vinyl-uitgave. Zo extreem als bij deze twee albums is het kwaliteitsverschil tussen de Music on Vinyl-uitgave van Time out of mind en eerdere uitgaven niet, maar dat neemt niet weg dat deze Music on Vinyl-uitgave van Time out of mind het met gemak wint van de eerdere cd-uitgaven van dit album.

Met de heruitgave van Time out of mind vult Music on Vinyl met grote klasse een gat in de platenkast van menig Dylan-liefhebber. Voor het eerst sinds jaren is Time out of mind vanaf aanstaande maandag weer op glimmend vinyl te krijgen. De vraag naar deze nieuwe persing zal groot zijn, en terecht. Dit is je kans om Time out of mind nou eens echt te horen. En wie wil dat nou niet?
Rennen dus, vanaf maandag, naar de lokale platenzaak om met Time out of mind (en dat heerlijke gevoel) weer naar huis te gaan.


Time out of mind door Music on Vinyl verschijnt op maandag 14 april. De twee elpees zijn geperst op 180 grams vinyl en zitten in een goede replica van de originele hoes, inclusief bedrukte binnenhoezen.

Dylan kort #1099

The 30th anniversary concert celebration: In de VARA Gids van deze week schrijft Mart Smeets over de recente heruitgave van dit concert op cd en dvd. Zie hier. [met dank aan Simon en Martijn]
Tell tale signs: Evert tipte me over de derde cd van Tell tale signs. Deze cd is via iTunes te koop. Interessant voor iedereen die in 2008 niet de luxe editie heeft aangeschaft. [met dank aan Evert]
Cover: In 'Dylan kort #1098' schreef ik over 'Girl from the North country' door 'Sir' Oliver Mally. Ik heb van Gertjan begrepen dat dit nummer via Spotify te beluisteren is. [met dank aan Gertjan]
Setlists: 5 april, 7 april, 8 april, 9 april.
Binnenkort (waarschijnlijk morgen) mijn recensie van de heruitgave van Time out of mind door Music on Vinyl en (hopelijk later deze week) mijn recensie van het boek Bob Dylan American troubadour door Donald Brown.

Bovenstaande in haast, later meer...

Dylan kort #1098

Er zijn wat zaken blijven liggen, simpelweg omdat ik op dit moment veel tijd steek in iets anders. Wat dat anders is, laat ik op een later moment weten. Voor nu een korte inhaalslag.

Setlist 3 april: Things have changed / She belongs to me / Beyond here lies nothin' / What good am I ? / Waiting for you / Duquesne whistle / Pay in blood / Tangled up in blue / Love sick / [intermission] / High water (for Charley Patton) / Simple twist of fate / Early Roman kings / Forgetful heart / Spirit on the water / Scarlet town / Soon after midnight / Long and wasted years / [encores] / All along the watchtower / Blowin' in the wind
Setlist 4 april: Things have changed / She belongs to me / Beyond here lies nothin' / Waiting for you / Duquense whistle / Huck's tune / Pay in blood / Tangled up in blue / Love sick / [intermission] / High water (for Charley Patton) / Simple twist of fate / Early Roman kings / Forgetful heart / Spirit on the water / Scarlet town / Soon after midnight / Long and wasted years / [encores] / All along the watchtower / Blowin' in the wind
Het meest verrassende aan deze setlists is natuurlijk het live-debuut van 'Huck's tune'.
The Art of McCartney: Later dit jaar verschijnt het tribute-album The Art of McCartney en Bob Dylan zal op dit album te vinden zijn. Waarschijnlijk zal Dylans bijdrage het nummer 'Things we said today' zijn, zie hier.
Hallo Venray: Een paar dagen geleden schreef i khier over het nummer 'Bob Dylan lyrics' van Hallo Venray. Harry stuurde mij een link naar de bijbehorende videoclip, zie hier.
Cover: Gertjan tipte mij toch eens te luisteren naar 'Girl from the North country' door 'Sir' Oliver Mally. Ik heb al wel gezocht, maar het nummer nog niet gehoord. Ik geef bij deze de tip graag door. [met dank aan Gertjan]

setlist 1 april

Things have changed / She belongs to me / Beyond here lies nothin' / What good am I? / Waiting for you / Duquesne whistle / Pay in blood / Tangled up in blue / Love sick / [intermission] / High water (for Charley Patton) / Simple twist of fate / Early Roman kings / Forgetful heart / Spirit on the water / Scarlet town / Soon after midnight / Long and wasted years / [encores] / All along the watchtower / Blowin' in the wind