5 shows in 8 dagen - door Richard

Hallo Tom,

 Dat was het dan: 5 shows in 8 dagen. 5x dezelfde setlist en toch 5x een verschillende show. Waar in Hamburg alleen zitplaatsen waren kon je in Berlijn gelukkig staan. De 1e avond heb ik vanuit het midden gekeken, de 2e avond praktisch vooraan ( 3e rij links van het midden) en de laatste avond achteraan. Vooraan was het mooi om te zien hoe de band goed op Dylan let, bv een kort knikje om aan te geven dat er een eind aan een nummer gemaakt moest worden. Of hoe Sexton en Dylan heel even overleggen tussen de nummers door. Of naar de mimiek van Dylan te kijken: af en toe een wenkbrauw omhoog. Het geluid was vooraan wel een stuk minder. Achteraan ergerde ik me aan de mensen die de hele show met elkaar stonden te praten en de zaaldeur die constant open en dicht ging. In het midden beviel mij het best. De show zelf begint dus niet meer met die overbekende intro maar met Stu Kimball die al spelend opkomt en gelijk daar achteraan George Receli. De rest van de band volgt een halve minuut later. De absolute hoogtepunten blijven voor mij bij alle shows Pay in Blood en Forgetful Heart en toch ook wel Long and Wasted Years. En elke show was er wel weer een ander nummer dat mij raakte. De nummers staan ondertussen allemaal al wel op You Tube en ieder zal zo zijn eigen favoriet hebben. Ik las hier iets over 'ouwe krakers', er waren toch wel een aantal die voor een greatest hits show kwamen. Flarden van wat ik op ving in de rij voor de ingang of in de zaal: 'ik hoop op Hurricane' of: 'The Times...' Of de allermooiste: ' Ik hoop dat ie Sara gaat spelen'. En de zaal staat pas echt op zijn kop zodra All Along the Watchtower begint. Na afloop van elke show staat Franky de straatartiest de bekende nummers te spelen ( hij zal ook in Amsterdam zijn, echt wel een kijkje waard) en er was een enkele die dat mooier vond dan de show van Dylan. Tja... Gelukkig heeft 99% van de mensen wel een leuke avond gehad. Had vantevoren echt niet verwacht dat alle shows precies dezelfde setlist zouden hebben,( wanneer was dat voor het laatst?) maar het is als een lange autoreis waarbij je na een uur ontdekt dat je maar 1 cd hebt meegenomen: je denkt even shit, maar die cd is zo goed dat je hem rustig 5x achter elkaar kunt luisteren. Sterker nog: baal ervan dat ik al op de bestemming ben. Al met al een top week. Veel mensen leren kennen en e-mail adressen uitgewisseld en het allermooist was dat ik Charlie Sexton zo maar tegen het lijf liep en met hem op de foto mocht. Voor iedereen die naar Amsterdam gaat van de week: veel plezier!

 Groet, Richard