De setlist van gisteravond (Genève) laat geen verrassingen zien, zie hier.
Een leven lang Dylan-fan: Ik schreef hier al eerder over het artikel in Stentor over Arie de Reus. Arie krijgt op dit moment - volledig terecht - enorm veel aandacht in de media. Zo is hij vanavond te zien op TV Gelderland, rond 6 uur (ook online en hieronder), vanavond of morgenavond is hij te zien bij de Jakhalzen in De Wereld draait door, vanmiddag was hij te horen bij Dit is de dag op Radio 1 en ook radio Gelderland is bij Arie op bezoek geweest. Vanavond om 7 uur bij Hart van Nederland. Morgen in De Telegraaf.
'Inot ther groef' door Martijn Muijs (lezen!), zie hier.
AD van 25 oktober bevatte enkele tenenkrommende regels over de aanstaande concerten van Bob Dylan in Amsterdam. (Zie rechts. Alleen lezen wanneer je over een sterke maag beschikt). [met dank aan Evert]
Minstens net zo tenenkrommend is de column in Limburgs dagblad, zie hier. [Met dank aan Stan voor de tip]
Bob Dylan illustrated in een mindmap, zie hier.
9 opmerkingen:
ga je rigenlijk morgen of overmorgen?
de heren van het AD en het Limburgs Dagblad hebben overduidelijk nog niets gehoord van de afgelopen concerten...terwijl het aanbod op oa soundcloud en youtube toch groot genoeg is...
Even over het stukje bovenaan: het lijkt wel alsof echt ALLE journalisten die over Bob schrijven, zich geroepen voelen lollig te doen over zijn stem. Het zal er wel bij horen. De opmerking "hij treedt niet op, hij verschijnt" vind ik wel mooi gevonden.
Groeten, Frans.
Het behoort ben ik bang tot een lange traditie in Nederland: een weerzin tegen alles wat bij leven bijzonder is en groter lijkt dan waar de massa zich mee kan identificeren, daarnaast een zich verlekkeren aan het met zijn allen aanpiesen tegen een standbeeld waarover een of andere durfal iets smerigs heeft geroepen en het als wolven meehuilen met de een of andere smeuïge roddel, die misschien een ergens op berust maar zeker niet de werkelijkheid weergeeft. Wanneer dan het graf is gegraven en het slachtoffer van de smaad er in is gegooid, onschadelijk gemaakt, gaan we het verheerlijken, ons baden in de glans van de verering van een historische grootheid. Herman Brood overkwam het, Lou Reed blijkt nu zo ineens weer Lulu, The Raven en nog meer experimenten vergeven, maar Dylan leeft nog en dat wordt hem nagedragen, dat past een legende niet, en als er momenten zijn geweest van zwakte dan zullen die als aanleiding aangegrepen worden om hem te stigmatiseren, kan hij later lekker tot martelaar verklaard. Weinigen luistert nog, we herhalen de info die over ons wordt uitgestort over, zonder zelf te ervaren... Ik voor mij schaar me in de rij van een Richard, mochten er mindere concerten zijn geweest in het verleden, waarbij de heerlijk doorleefde stem niet tot zijn recht kwam: dit zingt en swingt en is subtiel en aangrijpend, weer een hoogtepunt er bij, zoals ook Tempest was. En contact maakt hij, door zijn intensiteit en uitstraling alleen al maar meer nog door zijn keuze voor liederen die zijn verhaal van nu vertellen. En je ziet hem genieten en wij genieten mee. Al moest ik afgelopen dagen ook huilen toen ik het bericht hoorde van het sterven van die broeder van Dylan in de voorhoede van de muzikale echtheid, Lou Reed die tot op het eind trouw bleef aan zichzelf en lak had aan de pers en iets te zeggen had, met een klank zo eigen dat je werd bepaald bij je zelf... En nu tuimelen zelfs diegenen over hem heen die hem vorig jaar nog verguisden... Beter is het om stil te staan bij wat Dylan dit moment nog hoog houdt van wat hij en zijn makker (en concurent) in de strijd voor schoonheid en waarheid nastreefden voorbij alle grenzen en teglijk zo dicht bij de aarde...
en vergeef me de vele taalfouten, ik was geëmotioneerd, zowel door Dylan als... ach laat maar... geniet allemaal morgen en overmorgen!
Hans, een dag na de dood van Johnny Cash was ik in een platenzaak. Bij het opengaan van de deuren stormden horden bezoekers af op de bak met Cah-platen. Daar stond de eigenaar van de winkel. In een greep pakte hij alle Cash-platen uit de bak en sprak de onsterfelijke woorden: 'jullie pruimden 'm niet toen hij nog leefde, dan krijgen jullie m ook niet nu hij dood is'. Vervolgens zette hij alle Cash-platen achter de toonbank. Daar moest ik aan denken bij het lezen van je reactie.
(Die eigenaar van de platenzaak heb ik sinds die dag erg hoog zitten)
Frank Zappa, James Brown, Ramses Shaffy, zelfde verhaal.
Frans
Hahahaha die AD, schitterend. Maak je niet druk allemaal, ga lekker genieten deze week. We weten wel beter, toch?
Nu weet ik weer waarom ik het AD een zeikkrant vind. Die lees ik dus nooit meer. Ach die krant bestaat toch niet meer over 5 jaar.
Trouwens heb ze laatst gemaild over fouten in een artikel van Dylan. Stelletje geborneerde journalisten.
Een reactie posten