Dromen van Johanna door Frits

Dromen van Johanna

Mijn eerste kruisbestuiving van Bob Dylan met Ernst Jansz, vond ik in de cd 'De overkant' van Jansz. Hij bedankt daarop de Amerikaan voor alles bij elkaar, wat andere schrijvers/muzikanten slechts gedeeltelijk hebben. Acht jaar later hoorde ik Jansz' vertaling van Tomorrow is a long time, wat in het Nederlands Huiswaarts is geworden. Weer twee jaar later hoorde ik Jansz Red River Shore in het Nederlands horen.
Dit alles bij elkaar was een opwarmer voor de Nederlandstalige Dylan-show die Jansz vanaf september 2010 [http://www.ernstjansz.com/speellijstdromenvanjohanna.htm] wil gaan doen in het theater. In de Openbare Bibliotheek in Amsterdam oefende hij al het programma, een try out. Een nadeel was overigens, dat de Bieb om 22.30uur iedereen eruit wilde hebben. Dat betekende met Jansz naborrelen in het cafeetje naast de Bieb.
Een mooie show, met schitterende vertalingen van onder meer Desolation Row en Just like a woman. Wat het programma eveneens mooi maakte, waren de voorlezingen uit brieven van Ernst Jansz aan zijn goede vriend H., aan wie hij verantwoording aflegt over de gekozen vertaling, en achtergrondinformatie geeft over de tekst.
Ooit geweten dat de openingszin van Desolation Row verwijst naar een lynchpartij van drie zwarte Amerikanen, die verdacht werden van een verkrachtingszaak? De foto met de onthoofde mannen is een tijd als ansichtkaart rondgestuurd.
Ik ben erg nieuwsgierig geworden naar het boek, naar de vertalingen en de verantwoording. Volgens mij moet het goed zijn.

Gezien: Ernst Jansz zingt Doe Maar, try out, 19 juni 2010, Openbare Bibliotheek Amsterdam – Theater van het Woord

Beste Frits,

Dat de eerste regel van Desolation row zou verwijzen naar een ansichtkaart met daarop een foto van een lynchpartij , is niet nieuw voor mij. De bewuste ansichtkaart staat afgebeeld in het boek Keys to the rain van Oliver Trager.Trager schrijft daarover: For those seeking autobiographical traces in "Desolation Row," look no futher than its first half a dozen words: "They're selling postcards of the hanging." On June 15, 1920, in Duluth, Minnesota, a mere twenty-one years before Dylan was born in that city, a mob of thousands there dragged three black men, Elias Clayton, Elmer Jackson, and Isaac McGie, who'd come to town with the John Robinson Show Circus, from a jail and hanged them from a lamppost at the intersection First Street and Second Avenue East. The event grew out of a dubious accusation by a white teenager that the men had raped his female companion and forced him to watch. Eventually it came out that the boy had made up the story, but the three roustabouts were arrested and jailed on June 14, along with three others from the circus who survived the inquisition. As was common practice for decades, the memory of the tragedy was kept alive by postcards; these were sold in Duluth for some time after the event and easily could have been seen by Dylan as a youngster growing up in northern Minnesota.
Deze ansichtkaart is werkelijk te gruwelijk voor woorden.
Begrijp ik goed uit bovenstaande, Frits, dat Ernst Jansz in zijn programma vertelt over deze ansichtkaart?

groet,

Tom