Dylan kort #330

Twitter: hier.
Schrijven over Robert Crumb, Dylan en anderen in de krant.
De meest inspirerende muzikanten, hier.
Vijfentwintig jaar twijfelen over de vertaling van één regel uit Love minus zero / no limit en dan falen. Maar ja, There's no success like failure. [goed stuk]

Allen een goede jaarwisseling!

Dylan deccenium

Nu er, over enkele uren, weer een deccenium voorbij is, verschijnen op veel websites en weblogs lijsten met de beste albums, films, boeken, enz. van de afgelopen tien jaar.
Een lijstje met de beste albums, films, enz. van de afgelopen tien jaar zal ik niet publiceren, dat is mijn 'ding' niet, maar wel een overzicht van wat er de afgelopen tien jaar van Dylan is uitgekomen (en dat is schrikbarend veel):

albums:
The Best of Bob Dylan vol. 2 (2000)
The Essential Bob Dylan (2000)
"Love and theft" (2001)
Bob Dylan live 1961 - 2000: thirty-nine years of great concert performances [Japan] (2001)
The Bootleg series vol. 5 - live 1975 (2002)
The Bootleg series  vol. 6 - live 1964 (2004)
Victoria's secret exclusive: love sick [USA] (2004)
Chronicles vol. 1: 6 song sampler [promo] (2004)
The Bootleg series vol. 7 - No direction home: the soundtrack (2005)
The Best of Bob Dylan [USA] (2005)
Live at the Gaslight 1962 [USA, België en Volkskrant webwinkel] (2005)
Live at Carngie hall 1963 [promo] (2005)
Modern times (2006)
Theme time radio hour: basebal [promo] (2006)
Blues (2006)
Dylan (2007)
The Bootleg series vol. 8 - Tell tale signs (2008)
Playlist: the very best of Bob Dylan 60's (2008)
Together through life (2009)
Theme time radio hour: Friends and neighbors [bonus-cd bij Together through life] (2009)
Christmas in the heart (2009)
Playlist: the very best of Bob Dylan 70's (2009)
The Collection (2009)

overige:
Things have changed (2000)
Make you feel my love single Things have changed (2000)
Friend of the devil op Stolen roses (2000)
Acne op The Ballad of Ramblin' Jack (2000)
Highlands en Blowin' in the wind bonus-cd The Best of 2 (2000)
I was young when I left home en The Times they are a-changin' bonus-cd bij "Love and theft" (2001)
Down in the flood, When I paint my masterpiece, Don't ya tell Henry en Like a rolling stone op Rock of ages (2001)
Midnight special (alt. take) op May your song always be sung again (2001)
Return to me op The Sopranos - peppers and eggs (2001)
I can't get you off of my mind op Timeless (2001)
A red cadillac and a black moustache op Good rockin' tonight (2001)
Roll on John op There is no eye (2001)
Interfere en King of kings op Not for beginners (2001)
Man of peace op Postcards of the hanging (2002)
Hazel op The Last waltz (4cd) (2002)
Waitin' for you op Divine secrets of the Ya-Ya sisterhood (2002)
Train of love op Kindred spirits (2002)
'Cross the green mountain op Gods and generals (2003)
Gonna change my way of thinking op Gotta serve somebody (2003)
Risin' sun op May your song always be sung 3 (2003)
4 songs op Masked and anonymous (2003)
I and I [remix en dub] op Is it rolling, Bob? (2004)
Mutineer op Enjoy evert sandwich (2004)
Down along the cove op Bonnaroo music festival 2004 (2004)
Tryin' to get to heaven [promo] (2004)
4 songs op The Band: a musical history (2005)
Tell ol' Bill op North country (2005)
Love minus zero / no limit op The Concert for Bangladesh (2005)
Huck's tune op Lucky you (2007)
Most likely you go your way (and I'll go mine) Ronson-remix (2007)
I'm not there op de gelijknamige soundtrack (2007)
A Hard rain's a-gonna fall [expo 2008] (2008)
I pity the poor immigrant op How sweet the sound (2009)
California op NCIS 2 (2009)
'Twas the night before christmas op Must be Santa single (2009)
Do re mi op The People speak (2009)

DVD:
Things have changed video op Wonder boys (2000)
Tangled up in blue en Isis bonus bij The Bootleg series vol. 5 (2002)
Masked and anonymous (2003)
'Cross the green mountain bonus bij Gods and generals (2003)
You win again op Outlaws and angels (2004)
Live aid (2004)
No direction home (2005)
The Concert of Bangladesh (2 disc) (2005)
Pat Garrett and Billy the kid (2006)
bonus dvd bij Modern times (2006)
When He returns op Gotta serve somebody (2006)
Dylan speaks (2006)
Dont look back / 1965 revisited (2007)
The other side of the mirror (2007)
bonus dvd bij The Traveling wilburys collection (2007)
The best of the Johnny Cash tv show (2007)
I'm not there (2008)
bonus dvd bij Together through life (2009)
How sweet the sound (2009)
Saturday night live (2009)

boeken:
Chronicles volume 1 (2004)
Lyrics 1962-2001 (2004)
Hollywood foto-rhetoric (2008)
De verschillende catalogi van The Drawn black series

Honderd afleveringen van Theme time radio hour, de exposities The Drawn blank series en ruim 900 concerten sinds 1 januari 2000...

Ongetwijfeld ben ik nog één en ander vergeten, aanvullingen zijn altijd meer dan welkom.

Dylan kort #330

Op Roen's Ranch staan de nummers 1 t/m 50 (zie ook Dylan kort #329 - aanvulllingen en Roen's reactie bij dit bericht).
Pat Garrett & Billy the Kid op Life's a coconut.
Op Shaketown nog een lijst van 20.

Dylan kort #329 - aanvullingen

Rainy day women # 12 & 35 op Mark's blog.
15 Limburgse muzikanten spelen Dylan op 23 januari 2010.
Twitter: hier.
Een lijstje van 30 op Siepolog.
Een lijstje van 20 van Ron Jans.
En de visueel mooiste lijst, steeds weer, door altijd die prachtige, eigenzinnige foto's van de albums, een top 100 op Roen's Ranch: nr. 51 t/m 100. [nr. 1 t/m 50 zal snel volgen, begrijp ik uit de inleiding]

Dylan kort #329

Tjeerd vroeg in een reactie bij het stuk over STICK 3 of het mogelijk is STICK 3 in z'n geheel, in overleg met schrijven Rein van der Pot, hier te publiceren. Ik heb het aan Rein van der Pot voorgelegd en hij gaat accoord. Sterker nog hij zal scans maken van alle bladzijdes en deze aan mij, ter publikatie, sturen. Dat zal niet binnen een dag of week rond zijn, dit is namelijk een tijdrovend klusje, maar de gehele STICK 3 zal dus over een tijdje hier te lezen zijn.
Bob Dylan doet een soort flarf, een youtube-filmpje op hulud.
Twitter: hier.
If you ever go to Houston op de foto gezet.

Dont look back - aanvulling op Dylan kort #328

Als aanvulling Dylan kort #328 en de uitzending van vanavond van Dont look back, uit de VPRO gids van deze week, een interview met D.A. Pennebaker:

Dit [de film Kings of pastry] lijkt me een lastige film om te verkopen.
Pennebaker: Je moet al van een film houden voor je hem ziet. Films moeten geboren worden, niet omdat ik iemand vertel dat het zo'n goeie film is, maar doordat mensen die hem hebben gezien erover vertellen aan anderen. Je weet nooit van tevoren hoe een film het gaat doen. Het heeft me destijds een jaar gekost voordat mijn Dylan-film in New York te zien was. Ik wist dat er een publiek was, want ik had hem in kleine zaaltjes in Wisconsin en Boston vertoond en iedereen vond hem geweldig. Maar de distributeurs wilden er niet aan.

Dylan kort #328

Twitter hier en hier.
Dont look back is vanavond te zien op Holland Doc.
En nog een lijstje (met Dylan niet in de lijst, maar wel in de inleidende tekst).
Komt Dylan in mei 2010 naar Europa? Het eerste gerucht staat op Expecting rain, Dylan treedt mogelijk op 28 mei op in Göteborg. Mocht het inderdaad kloppen dat Dylan eind mei in Göteborg speelt, dan zullen er meer concerten in Europa gepland worden. Maar ik kan me niet voorstellen dat Dylan dan ook één of meerdere concerten in Nederland zal geven, aangezien hij afgelopen april nog drie keer in de Heineken music hall stond. Nog nooit eerder is Dylan binnen elf maanden twee keer in Nederland geweest voor een optreden. De concerten in Nederland die het dichtst op elkaar zaten waren de concerten van 20 maart 1995 en 20 juni 1996, precies vijftien maanden. Ik verwacht niet dat Dylan voor 2011 een concert in Nederland zal geven, maar dan, duimen kan altijd.
In het stuk over STICK 3 (zie hieronder) schreef ik dat de bladzijdes 29 en 30 in mijn STICK ontbreken. Rein van der Pot is zo vriendelijk geweest om scans van deze beide bladzijdes te sturen. Bladzijde 29 bevat een afbeelding van Dylan (de afbeelding bij deze aflevering van Dylan kort) en bladzijde 30 bevat een stuk over Dylan's motorongeluk, The Basement tapes en John Wesley Harding.

STICK 3 - Speciaal Bob Dylan nummer

In Dylan kort #327 had ik het over verrassend drukwerk, daar gaat ie:
Jarenlang heb ik gedacht, en waarschijnlijk ben ik daar niet de enige in, dat de door Ko Lankester geschreven stukken de eerste stukken waren die over Dylan in het Nederlands werden geschreven, op de hielen gezeten door het boek Bob Dylan bij benadering van Jan Donkers en Jan Stroop uit 1973 (zie hier). Niet dus.
In juni 1969 verscheen de derde aflevering van STICK, een maandelijks verschijnend blad met in de eerste aflevering vooral aandacht voor de politiek en in de tweede aflevering overwegend aandacht voor de popmuziek. Het derde nummer is een dubbeldik nummer en een Speciaal Bob Dylan nummer. Tweeënveertig bladzijden geheel over Dylan. Deze aflevering van STICK is geheel geschreven door Rein van der Pot. Mogelijk dat die naam een belletje doet rinkelen, Rein van der Pot zat niet alleen in de redactie van STICK, schreef niet alleen STICK 3 geheel vol over Dylan, maar heeft ook jaren geschreven voor Hitweek. (Wie door zijn oude afleveringen van Hitweek of het boek Het beste uit Hitweek 1965 - 1969 bladert, kan de initialen RvdP tegenkomen.) Daarnaast werd hij n.a.v. STICK 3 voor de Volkskrant geïnterviewd door Jan Donkers, schreef Wim Noordhoek een lovend stuk in Hitweek over deze STICK en nodigde diezelfde Wim Noordhoek hem uit voor zijn radioprogramma, en verscheen Rein van der Pot in Wim de Bie's t.v.-programma.
Tot voor kort had ik nog nooit van STICK gehoord. Maar daar kwam verandering in toen Rein van de Pot mij een e-mail stuurde. Rein van der Pot stuurde mij STICK 3 op, zomaar. Voor zoveel vriendelijkheid maak ik een diepe buiging.
STICK 3 bestaat uit 22 A4-tjes, 44 bladzijdes, bij elkaar gehouden door drie nietjes. De voor- en achterzijde zijn in zwart, wit en groen, alle overige bladzijdes zijn in zwart-wit. De tekst is keurig op een typmachine getikt, in twee kolommen, her en der voorzien van eenvoudige, maar goed gelijkende tekeningen van Dylan, vaak niet meer dan een paar lijnen. Ook deze tekeningen zijn van de hand van Rein van der Pot. Daarnaast bevat deze STICK een aantal foto's van Dylan, niet allemaal even scherp afgedrukt, maar dat zal te maken hebben met de druktechnieken die de maker(s) tot zijn / hun beschikking had(den) in 1969.
Rein van der Pot liet mij in een e-mail weten dat STICK werd gestencild in een oplage van 200 stuks en dat een aantal illustraties gesilkscreened zijn. Vanuit zijn woonplaats ging Rein van der Pot in die dagen met de trein naar de hoofdstad waar STICK werd verkocht via de Atheneum boekhandel en de Real Free Press. STICK 3 werd binnen enkele dagen uitverkocht en nooit meer bijgedrukt.
Verder schrijft hij mij dat hij de tweede Dylan-biografie ter wereld, de eerste was Folk-rock: the Bob Dylan story van Sy en Barbara Ribakove, schreef met zéér beperkte middelen, zoals artikelen uit Engelstalige muziektijdschriften als Melody maker, NME, Record mirror, Disc & music echo en Rolling stone. Het boek van Sy en Barbara Ribakove had hij niet tot zijn beschikking, wel het fotoboek van Daniel Kramer en het boekje over Dont look back.
Gezien de beperkte bronnen die Rein van der Pot tot zijn beschikking had, is deze STICK bijzonder goed geschreven. Natuurlijk bevat deze STICK een aantal fouten en onvolkomenheden, maar het gros daarvan kan ik de schrijver makkelijk vergeven gezien de tijd waarin hij schreef, gezien de zeer beperkte bronnen die hij tot zijn beschikking had.
Wat duidelijk uit Rein van der Pot's verhaal over Dylan blijkt, is dat hij werkelijk inzicht heeft in Dylan's muziek. Tussen de regels spat het respect en de liefde voor Dylan's muziek je tegemoet. Dit verhaal bevat nou eens niet de algemeenheden over 'de protestzanger' en de schok van Newport 1965 of de veranderde stem op Nashville skyline. In het verhaal komen ze alledrie aan bod, maar met inzicht, met begrip.
Blz. 7: Inplaats van de verhalende, vaak romantische teksten, die zijn eerste plaat kenmerkten, was deze elpee [The Freewheelin' Bob Dylan] een aaneenschakeling van kritiek op de amerikaanse maatschappij. Had men eerst geprobeerd Dylan bij de folk-music in te delen, nu had men, eveneens tegen zijn zin, iets nieuws voor hem verzonnen: Bob Dylan, de protestzanger. (...) Door heel veel jongeren, werd hij als voorbeeld genomen en als held vereerd, terwijl zijn "The Times They Are A-Changin'"  door hen tot een soort volkslied werd verheven, waarmee ze hun ouders er op wezen en wilden zeggen, dat ze hun kinderen echt niets meer hoefden te vertellen. Dylan zelf trok steeds vollere zalen en op het laatst kon er wel van een Dylan-cult worden gesproken. In interviews bleef hij volhouden, dat hij evenmin een protestzanger als een folk-zanger was, maar dat kon niet verhinderen, dat het een rage werd om zingend tegen alles en nog wat te protesteren. Dylan zelf trok zich hiervan niets aan en zijn vierde elpee "Another Side Of Bob Dylan" bewees dat. De teksten waren nu veel moeilijker te begrijpen. Hij hield zich nu veel meer met zich zelf dan met de buitenwereld bezig. Men begon eindelijk te begrijpen, dat Bob Dylan alleen bij Bob Dylan ingedeeld kon worden en wachtte af wat zijn volgende stap zou zijn.
Rein van der Pot vertelt chronologisch het verhaal van Dylan t/m Nashville skyline, met aan het eind nog wat aandacht voor de country-muziek, The Band en de Dylan / Cash-sessie en Dylan's optreden tijdens The Johnny Cash show. Op de laatste twee bladzijdes is nog een beknopte discografie en bibliografie opgenomen. Het verhaal wordt afgewisseld / verrijkt met goedgekozen fragmenten uit interviews met o.a. Mike Bloomfield, Tom Wilson, Dana Gillespie en uiteraard Dylan zelf, alles keurig in het Nederlands vertaald. Rein van der Pot besteedt uitvoerig aandacht aan de Engelse tournee van 1965 - en de documentaire van deze tournee, Dont look back - en de wereldtournee van 1966. Vooral deze wereldtournee van 1966 krijgt ruim aandacht in STICK 3, waarbij de nadruk ligt op de concerten in Dublin en Londen, en het Playboy-interview uit 1966. Wat ik jammer vind, is dat er totaal geen aandacht wordt geschonken aan het concert in Parijs op 24 mei 1966 [of het moet op de in mijn editie van STICK 3 ontbrekende bladzijdes 29 en 30 staan], vooral omdat ik van Rein van der Pol via de e-mail heb begrepen dat hij bij dit concert aanwezig was.
Verder bevat de discografie, zowel het lijstje aan het eind van STICK 3, als in het verhaal zelf, nogal wat fouten. Of deze fouten zijn ontstaan door een gebrek aan informatie, of door slordigheid, durf ik niet te zeggen, al kan ik me niet voorstellen - gezien de kwaliteit van de rest van het verhaal - dat slordigheid de oorzaak is van deze fouten.
Nog een citaat, uit het stuk over de wereldtournee van 1966, blz. 24: Ook nu begon hij de eerste helft weer zichzelf alleen begeleidend op akkoestische gitaar en mondharmonica. Toen hij een paar minuten gezongen had, hield hij echter ineens op en begon tegen het publiek te praten. "Ik ben niet van plan om ooit nog een koncert in Engeland te geven," kondigde hij aan. "Daarom wil ik alleen maar zeggen dat het volgende nummer datgene is, wat jullie muziekbladen een 'drug-song' noemen. Nog nooit van mijn leven heb ik een 'drug-song' geschreven en ik zal het ook nooit doen. Dit is geen 'drug-song', het is alleen maar vulgair." Hij ging door met "Visions Of Johanna", gevolgd door nummers als "Desolation Row" en "It's All Over Now, Baby Blue". Na de pauze kwam hij terug met de groep, begroet door kreten als "Ga naar huis!" en "Val dood, Dylan". Spottend riep Dylan terug: "Oh, jullie lieve mensen," en het eerste nummer kondigde hij aan met "Hè, dat spul klinkt allemaal hetzelfde." Na het eerste nummer verklaarde hij: "Ik houd van al m'n oude nummers. Het is alleen zo dat alles voortdurend veranderd, dat weet iedereen. Ik heb nooit gezegd dat het 'rotzooi' is. Dat woord gebruik ik nooit. Al lag het woord 'rotzooi' op het podium en kon ik het oprapen, dan zou ik het nog niet gebruiken."
Tot slot, opmerkelijk is de hoeveelheid (terechte) aandacht die Rein van der Pot geeft aan het herdenkingsconcert voor Woody Guthrie, een concert dat in veel boeken niet veel verder komt dan een voetnoot, blz. 31: Misschien wel de belangrijkste dag sinds het mysterieuze motorongeluk was 20 januari 1968. Na anderhalf jaar niet meer in het openbaar te zijn verschenen trad hij toen op in de New Yorkse Carnegie Hall, ter gelegenheid van de herdenking van Woody Guthrie, die in october '67 was overleden. (...) Als hij [Dylan] z'n gitaar oppakt en naar de microfoon loopt, barst er een enorm applaus los, gevolgd door een nog grotere stilte, terwijl Bob Dylan met z'n gitaar als enige begeleiding [sic], Woody's "Big Grand Coulee Dam" inzet. Het applaus hierop begroet hij met een verlegen glimlach en daarna volgt, ditmaal begeleid door de Band, "Dear Mr. Roosevelt" en tenslotte het nummer "Ain't Got No Home In This World Anymore". Alle zenuwachtigheid schijnt nu vergeten te zijn en lachend en pratend met de anderen loopt hij het toneel af, meer dan blij er bij te zijn.
Ondanks die schoonheidsfoutjes / het ontbreken van het concert in Parijs in 1966, behoort STICK 3, zeker gezien de beperkte informatie die Rein van der Pot tot zijn beschikking had, tot het beste dat er over Dylan in het Nederlands is geschreven.

Dylan kort #327

Het lijstje van Leo op Peerke's plaatjes.
Deccenium top 100 met op #49 Modern times op Digg.
De eerste Alarmschijf van 1972? Dylan's George Jackson. In de radiouitzending Back to the seventies van 2 januari zal hier aandacht aan geschonken worden.
Een nieuwe weblog, behorende bij een theatervoorstelling van studenten van de UA, ikenik, en één keer raden waar de naam vandaan komt.
Een tijdje geleden, in één van de afleveringen van Dylan kort, stond een link naar de website van Z Magazine met daarop een exclusief interview met Dylan. Dit interview is echter niet opgenomen in de gedrukte versie van Z Magazine (en inmiddels van de website verdwenen), maar... dit interview staat wel in Straatmagazine (nummer 316; 19 december 2009 t/m 1 januari 2010).
Dat heb ik niet zelf ontdekt. Dat heb ik ontdekt doordat Alja in al haar vriendelijkheid het bewuste Straatmagazine naar mij toe heeft gestuurd. [Dank Alja!]
Voorin het Straatmagazine staat keurig een URL vermeld, en ik dacht laat ik die ook op de weblog zetten voor al diegene die graag ook een Straatmagazine op de kop willen tikken, maar de URL brengt de zoekende helaas niet veel verder.
Er viel vandaag nog meer schoonheid door de brievenbus, schoonheid in de vorm van drukwerk. Bewust drukwerk is voor mij een openbaring, tot voor kort wist ik niet van het bestaan van dit drukwerk. (Ik wil er nog niet te veel over loslaten, ik wil het eerst lezen, vandaar dat ik het steeds maar 'drukwerk' noem). Nadat ik het heb gelezen, zal ik er hier een stuk over plaatsen.
Kortom, een goede dag, twee enveloppen op de deurmat.

Dylan kort #326

Twitter: hier.
Voor de meezingers de karaoke-versie van Make you feel my love.
Nog een lijstje, hier.
Kerst met Dylan, Sinatra, Crosby en Beethoven (even naar beneden scrollen voor de Nederlandse versie).

Nu kerst voorbij is, kan Christmas in the heart weer opgeborgen worden. Vlak na de release van dit album was ik vrij negatief over deze plaat, maar tijdens de afgelopen dagen ben ik toch meer waardering voor het album gaan krijgen. Christmas in the heart blijft in mijn oren maar een matig tot redelijk Dylan-album, maar een fantastische kerstplaat.

Het is ook wel raar om Christmas in the heart weer op te bergen voor een jaar. Dit is het enige seizoengebonden album uit Dylan's oeuvre. Althans het einige door de inhoud aan een seizoen gebonden album. Nu ik er over nadenk, merk ik dat ik New morning bijvoorbeeld vooral in de herfst draai en ik Planet waves vooral met het voorjaar associeer. Niet dat deze twee albums de rest van het jaar de kast niet uitkomen, alles behalve zelfs.
Associaties blijven ook altijd maar weer terugkomen. Zo hoorde ik bijna twintig jaar geleden het nummer New morning voor het eerst, op een gekregen cassettebandje, met daarbij de mededeling dat dit een ideaal nummer was voor in de auto. En de eerste keer dat ik het nummer hoorde, was ook in de auto. En nu, bijna twintig jaar later, denk ik wanneer ik New morning hoor gelijk aan autorijden. Voor eeuwig is de connectie daar.
The Times they are a-changin' kocht ik in een pauze, ergens tussen de lessen. Na aanschaf moest ik weer naar school. En wanneer ik nu The Times they are a-changin' uit de kast pak, zie ik mezelf weer zitten, in de pauze met een kopje koffie en de cd steeds uit mijn binnenzak halend, starend naar de tracklist, verlangend naar het moment waarop ik naar huis kon om de cd daadwerkelijk te gaan beluisteren.

21 juni 1978

Via de e-mail ontving ik van Arie een - zoals hij het noemde - Kerstcadeau voor de site. Drie foto's van Dylan's aankomst op Schiphol op 21 juni 1978.
Een opmerkelijk cadeau, de eerste en tweede foto heb ik, volgens mij, nog nooit ergens eerder gezien. De derde foto komt uit de krant.
Met dank aan Arie hieronder een kerstcadeau voor alle bezoekers van deze site:

Dylan kort #325

Twitter: Emma doet een ontdekking.
Youtube juweel: San Francisco pressconference op de weblog van Erik.
Tangled up in blue - Bob Dylan zingt Dylan op VKblog.

Gisterochtend drie keer achter elkaar Christmas in the heart gedraaid, de kinderen dansten rond de kerstboom terwijl Must be Santa uit de boxen knalde.
Met het binnenkomen van het bezoek, moest de cd maar uit. Niet iedereen houdt van Dylan en dan, met een kamer vol mensen is de muziek niet meer te horen.
Het is goed zo.
Onder de kerstboom vond ik een OOR (nr. 11 december2009) met daarin de Top 100 van de jaren nul; de beste cd's van 2000 - 2009. Opvallend is dat Dylan helemaal niet in de top 100 voorkomt, geen "Love & Theft", Modern times, Together through life of Christmas in the heart. Nou kan ik zeer verongelijkt gaan lopen schelden en tieren op de samenstellers van de lijst, maar eerlijkheidshalve kan ik er niet over oordelen. Van de 100 cd's uit de lijst, ken ik er slechts één: Don't give up on me van Solomon Burke. Ik kan geen vergelijking maken.
In deze OOR ook een (korte) recensie van Christmas in the heart van René Megens:
In zijn onmetelijke wijsheid heeft Bob Dylan besloten om een album met kerstliedjes op te nemen. Van een eigenwijze singer-songwriter als Dylan verwacht je dan een plaat met eigen werk. Dat is op Christmas In The Heart niet het geval, want stoorzender Dylan kraait zich door een stel standards, waaronder I'll Be Home For Christmas, Winter Wonderland en Little Drummer Boy. Kerstliedjes die al miljoenen keren zijn uitgevoerd. Het Amerikaanse icoon heeft hulp gehad van onder meer de Mixed Voice Singers, die het veelal uitgemolken materiaal een aantal keren een gelikt karakter geven. Dit totaal overbodige album is serieus bedoeld. Zo gaan de royalties naar het World Food Programme. Maar Christmas In The Heart laat zich luisteren als een grote mislukte parodie.
In dezelfde OOR staan ook nog recensies van de cd Theme time radio hour with your host Bob Dylan - season 2 (door Herman van der Horst) en het boek Dylan: 100 songs and pictures (door Tom Engelshoven)

Dylan kort #324

Vodcast: Gijsbert Kamer over Christmas in the heart.
Twitter: hier.
Kerstnummers met scheurende gitaren, hier.
Dont look back op IDFA.
Adeste fideles, hier.

Floater (too much to ask)

I had 'em once though, I suppose, to go along
With all the ring dancin' Christmas carols on all of the Christmas Eves
I left all my dreams and hopes
Buried under tobacco leaves

De lijst van Peerke

N.a.v. mijn eerdere oproep om lijstjes te sturen, ontving ik onderstaande e-mail van Peerke. De behoefte om op lange reizen veel Dylan bij de hand te hebben, herken ik wel. Ik moet bekennen dat ik kopieën van bijna al Dylan's albums in de auto heb liggen...

Tom


Naar aanleiding van jouw oproep om de mooiste nummers van Dylan op te lijsten heb ik nog eens terug gegrepen naar een compilatie die ik een aantal jaren geleden heb gemaakt. De bedoeling was om de lange trip naar het zuiden van Frankrijk te voorzien van een mooie soundtrack.

Het werden uiteindelijk 7 cd's met mijn favoriete nummers van Dylan.

Het hele zooitje is strikt chronologisch gehouden en enkele uitzonderingen niet te na gesproken heb ik mij beperkt tot officieel uitgebrachte versies.

Dylan 1961 -2005

CD 1

1. Baby, Let Me Follow You Down - (Bob Dylan)
2. Wade In The Water - (Minnesota Hotel Tape)
3. I Was Young When I Left Home - (Minnesota Hotel Tape)
4. Baby I'm In The Mood For You - (The Freewheelin' Bob Dylan outtake)
5. Blowin' In the Wind - (The Freewheelin' Bob Dylan)
6. Handsome Molly - (The Gaslight Tapes)
7. Mixed-Up Confusion - (single)
8. Don't Think Twice, It's All Right - (The Freewheelin' Bob Dylan)
9. Masters of War - (The Freewheelin' Bob Dylan)
10. Playboys And Playgirls - (live in Newport)
11. Boots of Spanish Leather - (The Times They Are A-Changin')
12. Percy's Song - (The Times They Are A-Changin outtake)
13. The Lonesome Death of Hattie Carroll - (The Times They Are A-Changin )
14. The Times They Are A-Changin - (The Times They Are A-Changin)
15. Lay Down Your Weary Tune - (The Times They Are A-Changin outtake)
16. It Ain't Me, Babe - ( Another Side of Bob Dylan)
17. All I Really Want To Do - (Another Side of Bob Dylan)
18. Gates Of Eden - (Halloween concert)
19. House of The Risin' Sun - (ingedubde versie met elektrische instrumenten)

CD 2

1. I'll Keep It With Mine - (Bringing It All Back Home akoestische outtake)
2. Subterranean Homesick Blues - (Bringing It All Back Home)
3. She Belongs To Me - (Bringing It All Back Home)
4. Love Minus Zero/No Limit - (Bringing It All Back Home akoestische outtake)
5. Maggie's Farm - (Bringing It All Back Home)
6. Mr. Tambourine Man - (Bringing It All Back Home)
7. It's All Over Now, Baby Blue - (Bringing It All Back Home)
8. To Ramona - (live in Sheffield, England)
9. Like A Rolling Stone - (Highway 61 Revisited)
10. Positively 4th Street - (single)
11. From A Buick 6 - (Highway 61 Revisited)
12. Can You Please Crawl Out Your Window? - (single)
13. I Wanna Be Your Lover - (Highway 61 Revisited - outtake)
14. Just Like A Woman - (Blonde On Blonde)
15. Stuck Inside Of Mobile With The Memphis Blues Again - (Blonde On Blonde)
16. Rainy Day Women #12 & 35 - (Blonde On Blonde)
17. I Want You - (Blonde On Blonde)
18. I Don't Believe You - (live in Belfast, Ierland)
19. Visions of Johanna - (live in London, Engeland)

CD 3

1. Million Dollar Bash - (The Basement Tapes )
2. Quinn The Eskimo (The Mighty Quinn) - (The Basement Tapes)
3. All Along The Watchtower - (John Wesley Harding)
4. Dear Landlord - (John Wesley Harding)
5. I'll Be Your Baby Tonight - (John Wesley Harding)
6. Grand Coulee Dam - (live in Carnegie Hall - A Tribute To Woody Guthrie)
7. Lay Lady Lay - (Nashville Skyline)
8. Living The Blues - (Self Portrait)
9. Minstrel Boy - (live at Isle of Wight - met The Band)
10. Belle Isle - (Self Portrait)
11. Copper Kettle - (Self Portrait)
12. Spanish Is My Lovin' Tongue - (single)
13. If Dogs Run Free - (New Morning)
14. If Not For You - (New Morning)
15. Time Passes Slowly - (New Morning)
16. You Ain't Goin' Nowhere - (Greatest Hits, Vol. 2 )
17. I Shall Be Released - (Greatest Hits, Vol. 2)
18. George Jackson - (single)
19. Knockin' On Heaven' Door - (Pat Garrett & Billy The Kid)
20. Billy - (Pat Garrett & Billy The Kid)
21. Forever Young - (demo - Biograph)
22. You Angel You - (Planet Waves)
23. On a Night Like This - (Planet Waves)
24. Dirge - (Planet Waves)
25. Most Likely You Go Your Way and I'll Go Mine - (live in Los Angeles, met The Band )

CD 4

1. You're A Big Girl Now - (Blood On The Tracks -outtake)
2. Shelter From The Storm - (Jerry Maguire soundtrack)
3. Up To Me - (Blood On The Tracks -outtake)
4. Tangled Up In Blue - (Blood On The Tracks)
5. Rita Mae - (single)
6. Abandoned Love - (Desire outtake)
7. Hurricane - (Desire)
8. Romance In Durango - (live in Quebec, Canada - met Rolling Thunder Revue)
9. Isis - (live in Quebec, Canada - met Rolling Thunder Revue)
10. One More Cup Of Coffee - (live in Budokan Hall, Tokio)
11. Changing Of The Guards - (Street Legal)
12. Señor (Tales Of Yankee Power) - (Street Legal)
13. I Believe In You - (Slow Train Coming)
14. Gotta Serve Somebody - (Slow Train Coming)
15. Solid Rock - (Saved)

CD 5

1. Caribbean Wind - (Shot Of Love outtake)
2. Every Grain of Sand - (demo - Biograph)
3. Heart Of Mine - (live in New Orleans)
4. Jokerman - (Infidels)
5. Blind Willie McTell - (Infidels outtake)
6. I And I - (live in Slane Castle, Ierland - Real Live)
7. Tight Connection To My Heart - (Empire Burlesque)
8. Dark Eyes - (Empire Burlesque)
9. Band Of The Hand - (single)
10. The Usual - (single)
11. Night After Night - (Hearts Of Fire soundtrack)
12. Silvio - (Down In The Groove)
13. Pretty Boy Floyd - (A Vison Shared)
14. Man In The Long Black Coat - (Oh Mercy)
15. Everything Is Broken - (Oh Mercy)
16. People Get Ready - (Flashback soundtrack)
17. Born In Time - (Under the Red Sky)

cd 6:

1. Nobody's Child (Romenean Angel Appeal)
2. This Old Man (Disney cd)
3. Miss The Mississippi And You (Bromberg session)
4. You Belong To Me (OST Natural Born Killers)
5. Tomorrow Night (Good As I've Been To You)
6. Hard Times (Good As I've Been To You)
7. Song To Woody (Bobfest outtake)
8. Heartland (Willie Nelson: Across The Borderline)
9. Ballad Of Hollis Brown (Mike Seeger: Third Annual Farewell Reunion)
10. Delia (World Gone Wrong)
11. Blood In My Eyes (World Gone Wrong)
12. Boogie Woogie Country Girl (A Tribute To Doc Pomus)
13. Blue Eyed Jane (Tribute To Jimmie Rodgers)
14. Hard Rain (Great Music Experience)
15. Dignity (Unplugged)
16. Not Dark Yet (Time Out Of Mind)
17. Love Sick (Time Out Of Mind)
18. To Make You Feel My Love (Time Out Of Mind)

CD 7

1. The Lonesome River (Ralph Stanley's Clinch River Mountain)
2. Cold Irons Bound (Bob Dylan Live 1961-2000)
3. Chimes Of Freedom (The Sixties TV Soundtrack Album)
4. Train Of Love (A Tribute To Johnny Cash)
5. Things Have Changed (OST Wonder Boys)
6. Somebody Touched Me (Bob Dylan Live 1961-2000)
7. High Water (For Charlie Patton) (Love And Theft)
8. Mississippi (Love And Theft)
9. Moonlight (Love And Theft)
10. Red Cadillac And A Black Moustache (Good Rocking Tonight - A Sun Tribute)
11. I Can't Get You Off Of My Mind (Timeless - Tribute To Hank Williams)
12. Return To Me (The Sopranos - OST Salt & Pepper)
13. Waiting For You (OST Ya Ya Sisterhood)
14. Dixie (OST Masked And Anonymous)
15. Cross The Green Mountains (OST Gods And Generals)
16. Thunder on the Mountain (Modern Times)
17. Nettie Moore (Modern Times)
18. Ain't Talkin' (Modern Times)

Het is mijn bedoeling om de cd's ooit hier en daar wat aan te passen met favoriete versies uit No Direction Home, Tell Tale Signs en de recente studio albums. Maar dat is er nog niet van gekomen.

Met vriendelijke groeten,

Peerke

lijstjes

In Dylan kort #314 deed ik een oproep om een lijstje te maken met de dertig favoriete Dylannummers. Via de e-mail ontving ik net zo'n lijstje van Frits, inclusief begeleidende e-mail:

Hoi Tom,

Bijgaand een lijstje met 30 favoriete Dylan-songs. Het is een vrij willekeurige keuze en volgorde.
Zoals al zo vaak gezegd en geschreven, staan er liedjes op die zijn ingevuld 'in de waan van de dag', en liedjes die moeten, in de goede zin van het woord.

Groet,

Frits

En hierbij de lijst van Frits:

Lijstje favo-Dylan

1. Blind Willie McTell
2. Red river shore
3. North country blues
4. Boots of Spanish leather
5. Sugar Baby
6. You angel you
7. Precious angel
8. Tryin' to get to heaven
9. Make you feel my love
10. Ain't talking
11. Someone's got a hold of my heart
12. Seven curses
13. Lay down your weary tune
14. In the garden
15. Property of Jesus
16. Brownsville girl
17. Queen Jane Approximately
18. Like a Rolling Stone
19. Changing of the guards
20. John Wesley Harding
21. I dreamed I saw St. Augustine
22. Death is not the end
23. Million dollar bash
24. Oh, sister
25. Sara
26. You're a big girl now
27. If you see her, say hello
28. Shooting star
29. Where teardrops fall
30. Ring them bells

Meer lijstjes? De lijstjes van Peerke, hier.

Dylan kort #323

Maak je geen zorgen, Peerke, ik stop er niet mee (zie Peerke's reactie bij voorgaande bericht).
De 40 beste albums van 2009 op Hoochiekoochie.
Twitter: hier.

Op speciaal verzoek van Rob nog een fragment uit Lost in Juarez (zie eerder bericht):

'What do you listen to?' she asked, taking a quick glance around the room to make sure she was free for a few seconds' chat.
'Dylan,' he said, shrugging. He'd had so much abuse for his addiction over the years that he had grown used to apologising for it.
'Wow,' she said. 'I love Dylan.'
Occasionally he also received that reaction. He returned the smile.
'Yeah?'
'Sure. I saw him in Vancouver in, I don't know, 2004 maybe.'
'July,' said Weston, 21st. That's the last time he played One Too Many Mornings. That's a great song. I expect he'll play it again sometime.'
She smiled curiously at him.
'That's, em, freakish...'
'I did this thing. You know, looked at his set lists, worked out the last time he'd played each of his songs.'
'Oh my God. So how many times have you seen him?'
'I generally don't tell people in case they think I'm weird,' he said.
She laughed. 'Oh, that's OK, I'm already there.'
Weston joined her laugh. Recognised the signs.
'One hundred and fifty-seven,' he said slowly.
'Oh my God...'
'A lot of that, I should say, was one tour when I followed him around North America, saw every night of a sixty-one date tour.'
'Man, why did you do that?'
'Writing a book. Of course, my editor didn't want to publish it, but I had fun. Met a few people on the road.'
'You meet Dylan?'
'Nah. Don't really want to.'

Voor diegene die zich afvragen of het allemaal wel klopt: de laatste keer dat Dylan One too many mornings live speelde was op 21 juli 2005 in Vancouver, zie hier.
De tour door Noord Amerika bestaande uit 61 concerten heb ik niet gevonden, de enige tournee die ik kon vinden die in de buurt komt is de tournee van 1978 met 65 concerten in Amerika.

Dylan kort #322 - de allerlaatste aanvullingen... :-))

Swaan Levy Janssen over Christmas in the heart.
En denk erom, morgenavond de B-kant van de Must be Santa-single draaien!
Bijdragen aan deze weblog in de vorm van tekst of foto's o.i.d. blijven meer dan welkom. Je kunt ze sturen naar tom_dylan@hotmail.com.

Dylan kort #322 - meer aanvullingen

Ik ontving vanmiddag twee e-mails van Rob. De eerste over Lost in Juarez (zie hieronder):

Hey Tom,

Prachtig bericht over dit boek, en zeker de kleine wat saaie dialoog over Dylan’s touren. Het maakt nieuwsgierig naar het boek. Het is wel leuk om nog één of twee stukjes over Dylan uit het boek te lezen op je blog.

groet

Rob

De eerder hier geplaatste dialoog uit Lost in Juarez is als één van de weinige stukjes uit het boek dat goed op zichzelf kan staan, buiten de context van het boek. Al lezende in het boek zal ik kijken of ik nog één of twee geschikte stukken tekst om hier te plaatsen kan vinden.
Regelmatig wordt in het boek een titel van een Dylan-nummer genoemd waar de hoofdpersoon, Lake Weston, naar luistert. De nummers waar Weston naar luistert zijn door de auteur, Douglas Lindsay, zorgvuldig gekozen. Ze passen eigenlijk altijd perfect binnen de situatie waarin de hoofdpersoon zich bevindt. De auteur moet goed op de hoogte zijn van Dylan's werk om op deze manier daar nummers van Dylan te kunnen verwijzen. Een voorbeeld hier citeren, zou naar mijn idee niet werken.

De tweede e-mail van Rob:

Hoi Tom,


Op mijn blog Life’s A Coconut heb ik een deel 1 van een essay gepubliceerd, in kladtekst. Eigenlijk ben ik best al wel tevreden, maar ik ga er aan sleutelen, dus je kunt ook nog één of twee dagen wachten met vermelden op je blog.


Ik zal je melden wanneer ik de belangrijkste wijzigingen heb door gevoerd. Uiteraard is er ook niets op tegen als het toch al publiceert want ik vermeldt wel linken naar de interessantste recensie van Christmas In The Heart.

Groet

Rob

Deel één van Bob Dylan the composer kun je hier vinden.

Dylan kort #322 - aanvullingen

Frits over de aanstaande tournee van Dylan door Japan op Modern times.

Ik ben de laatste paar dagen erg druk met het digitaliseren van een aantal Dylan lp's. Gisteravond begonnen met het opnemen van Tell Tale Signs, een box met maar liefst 4 lp's, 8 kanten dus. Kant voor kant neem ik op om daarna de nummers van elkaar te scheiden.
Vier lp's dus, dan zou je verwachten dat de nummers zoals die staan op de eerste cd van Tell Tale Signs op de eerste twee lp's staan, en de nummers van de tweede cd op de derde en vierde lp. Dat is ook zo, alleen Mississippi #2 is verschoven van het begin van de derde lp naar het eind van de tweede lp. Maar dit terzijde.
Het scheiden van de nummers doe ik al luisterend door een koptelefoon - een ding dat ik zelden gebruik - en het mooie van luisteren door een koptelefoon is, dat je dingen hoort die je anders niet hoort. Zo hoorde ik aan het eind van Marchin' to the city Dylan enigszins twijfelend zeggen I don't know.
Nog nooit eerder is me dit opgevallen. Toch maar eens de cd-versie over de koptelefoon beluisteren.

Dylan kort #322

Voor in de agenda: 15 april 2010 de lezing Bob Dylan als passie door Leen van Vliet.
Een eindejaarslijstje op Shaketown.

Een aantal weken gelden kwam het boek Lost in Juarez van Douglas Lindsay tegen, ergens op het net. Hoe en waar ik het tegenkwam, weet ik niet meer, ik had nog nooit eerder van Douglas Lindsay gehoord, laat staan wat van hem gelezen, maar de titel Lost in Juarez deed mij gelijk denken aan de eerste regels van Just like Tom Thumb's blues:

When you're lost in the rain in Juarez
And it's Eastertime too

Genoeg reden om de beschrijving van het boek te lezen. Die beschrijving op het net kan ik zo niet meer terugvinden, maar zal niet erg afwijken van de beschrijving op de achterzijde van het boek: When his latest book is shelved due to government interference, Lake Weston - international bestselling, Bob Dylan-addicted children's author - decides that it is time to stand up for personal rights. He writes and anonymously publishes a scathing polemic, the Animal Farm of its day, about a government which seeks to restrict civil liberties in the name of freedom. The book quickly achieves notoriety. The media is animatedly curious about the author; the government, however, already knows.
As the security services close in, Weston finds his name dragged through the gutter press. Suddenly he must run for his life, not knowing who he can trust and with nothing in his pocket except a few pounds and an iPod loaded with 1256 Bob Dylan tracks.
Het boek heeft natuurlijk niks met Dylan te maken, ik zal er niks uit leren over Dylan wat ik nog niet wist. Maar toch, hoe absurd dit misschien ook is, een man op de vlucht voor zijn leven en het enige dat hij meeneemt is wat geld en een iPod met 1256 Dylan-nummers, een intrigerend gegeven.
Gisteren ben ik in Lost in Juarez begonnen, ongeveer eenderde gelezen, en ik heb nog geen spijt, alles behalve zelfs. Een aardig verhaal, barstenvol Dylan:

'I saw a bit about Bob Dylan in the Biggest Book of Records today.'
Driving home from school. Ben Hammond and son, his daughter staying late for cooking class.
'Guinness,' said Hammond, 'not Biggest. Oldest guy to have an original album at No. 1 in America.'
'Bob Dylan?'
'Yeah. It's cool, isnt it?'
'Isn't he dead now, though?'
'Bob? I took you to see him in Amsterdam last summer.'
'Oh. That was Bob Dylan?'
Hammond stopped at a pedestrian light, watched a family of six walk slowly across.
'Comedian,' he said.
'So, if he's not dead, what does he do now? Like watches TV and stuff?'
'He tours mostly. Plays over a hunderd gigs every year. He interprets his own songs for a live audience, on an average of once every three and a half days. He's been doing that for eighteen years.'
Realised that he sounded like a documentary. The family of six minced onto the pavement, the light changed, Hammond glanced at his son and drove off slowly along the road. Twenty's plenty.
'If it was me,' said the boy, 'I'd just watch TV.'

Bij mijn weten is het boek (nog) niet in het Nederlands vertaald. De Engelse pocket is voor nog geen tientje bij bol.com te koop.

Dylan kort #321

Voor data van Dylan's tournee door Japan in maart, zie hieronder.
Goud van oud: de jaren nul op de website van HP de tijd, albumlijstjes.
I'm not there draait vandaag en morgen in de bioscoop in Breda.
Wat oude PDF-bestanden op het net gevonden:
Bob Dylan revisited (het stripalbum).
Aloha uit 2002, Dylan op de cover. En als platte tekst, hier.
Nederlandse vertaling van The Levee's gonna break en Ain't talkin'. [er zullen nog veel meer vertalingen staan op het net, kijk even naar de URL rechtboven aan de pagina's met vertalingen.]
Dylan in Autovisie.
De Landy-expositie, afgelopen zomer in Schiedam.
Diego Faes over het concert in Vorst Nationaal op 22 april 2009.
Jeroen van Alsenoy over Together through life.

tournee 2010 - eerste data

Volgens de website van fanzine Isis zijn de eerste data voor Dylan's tournee door Japan bevestigd:

12 maart Zepp Osaka
13 maart Zepp Osaka
15 maart Zepp Osaka
16 maart Zepp Osaka
18 maart Zepp Nagoya
19 maart Zepp Nagoya
21 maart Zepp Tokyo
23 maart Zepp Tokyo
24 maart Zepp Tokyo
25 maart Zepp Tokyo
26 maart Zepp Tokyo
29 maart Zepp Tokyo

Dylan kort #320 - aanvullingen

De single van Must be Santa kan gewonnen worden via de website van Humo.
De 100 beste boeken van het decennium, waaronder Chronicles.

Dylan kort #320

Een recensie van Christmas in the heart op de website van het Noordhollands Dagblad.
Kersthits in zeven smaken op Kindamuzik met een beetje Dylan.

Het is weer bijzonder mager deze ochtend, de recensie op de website van het Noordhollands Dagblad meen ik eerder gezien te hebben, al doet de datering van het stuk vermoeden dat ik me vergis, en het tweede stuk bevat slechts enkele regels over Dylan.

Eerder heb ik een filmpje van youtube op deze blog gepubliceerd van Forever young. Hieronder filmpjes van Gates of Eden en Pretty Boy Floyd opgenomen tijdens hetzelfde concert. Zeker de moeite van het bekijken waard.

Dylan kort #319

De aanvulling van Patrick bij Dylan en de NRC, te vinden bij reacties bij dit bericht, is zeer de moeite van het lezen waard. Werp er even een blik op.
Kerstmis zonder The Pogues maar met Bob Dylan door Gijsbert Kamer.
Doctor Clavin over Christmas in the heart.

Dylan en de NRC

Op de website van NRC Next kan een 'wilde' voorspelling beoordeeld worden - met 'ja' of 'nee' voor het komende jaar. De voorspelling die er staat is: Bob Dylan brengt een cd uit met kinderliedjes. Het bijbehorende inlegvel is een kleurplaat.
Deze voorspelling zal mede ontstaan zijn met de 'schok' van de release van Christmas in the heart in het achterhoofd. De schrijver moet zich haast wel afgevraagd hebben 'wat voor plaat zal voor Dylan's fans nog schokkender zijn dan een kerstplaat?' En mocht dit inderdaad de gedachtengang zijn geweest van de schrijver van deze stelling, dan heeft hij - Huub Gulickx - zich flink vergaloppeerd. Zó onwaarschijnlijk is het namelijk niet dat Dylan een album met kinderliedjes zal uitbrengen.

In een interview met Cameron Crowe in 1985 zei Dylan over zijn toekomstplannen: I guess I'd like to do a cencept album like, you know, Red Headed Stranger [van Willie Nelson] or something, maybe a children's album, or an album of cover songs but I don't know if the people would let me get away with that.
En in en interview met Denise Worrell (november 1985): I will do an album of standards. I think I'm going to try to do that with Richard Perry. We were talking about that. I don't know what's going to be on ot, but I will do one. I've always wanted to do a children's album too. But how would they release it?

Vergeet niet dat Dylan Froggie went a courtin' voor het album Good as I been to you en This old man voor de verzamelaar For our children opnam, om nog maar de zwijgen van Dylan's veelvuldige gebruik van nursery rhymes op het album Under the red sky.

Een album met kinderliedjes door Dylan is zeker niet onwaarschijnlijk (en zeer welkom).

In NRC Handelsblad van gisteren schrijft Jan Vollaard onder de titel Kersthit: een dinosaurus onder de kerstboom uitgebreid over oude en nieuwe kerstplaten. Bij het artikel staan zes hoezen van kerstplaten afgebeeld, waaronder Christmas in the heart. In het uitgebreide artikel besteedt Vollaard slechts één zin aan Christmas in the heart: Internationaal zijn er een paar nieuwe kerstplaten met eeuwigheidswaarde. Bob Dylans Christmas in the heart brengt een hoogtepunt in de vorm van de polka Must be Santa.

In dezelfde krant recenseert Jan Vollaard de dvd How sweet the sound. En al is het een dvd over Joan Baez, de recensie gaat bijna voor de helft over Dylan: "Een miraculeuze stem. Mijn hart stond stil toen ik haar voor het eerst hoorde." Bijna veertig jaar na dato kan Bob Dylan er nog steeds niet over uit hoeveel indruk het eerste album van folkzangeres Joan Baez op hem maakte. (...) Bob Dylan herkende in haar de ideale springplank naar succes en ging zowel artistieke als amoureuze banden met haar aan, totdat hij Baez niet meer nodig had en hij verstrikt raakte in "het gekkenhuis dat mijn carrière was geworden."
Dylan spreekt respectvol over de rol die Baez in zijn leven speelde, terwijl de zangeres in een genadeloze Dylan-imitatie laat blijken hoe warrig diens gedachtenwereld in elkaar stak. Terwijl Dylan zich distantieerde van de protestbeweging, omarmde Baez het pacifisme als levensvervulling en bleef ze tot in de gevangenis haar geweldloze strijd propageren. (...)
Het is mooi dat Bob Dylan hier eens niet wordt afgebeeld als de mythische held die Martin Scorcese van hem maakte in No Direction Home, maar dat hij zelf aan het woord komt om zijn zwakheden toe te lichten. Dat de muziek van Joan Baez voor altijd een voetnoot bij de zijne zal blijven, kan ook deze vakkundig gemaakte documentaire niet uitwissen.

Dylan kort #318

Vergeet niet de reactie van Erik op het bericht over Suze Rotolo te lezen!
Bob-campagne door Steven de Foer over Christmas in the heart.
Christmas in the heart is weer opnieuw in de Nederlandse album top 100 binnengekomen op nummer 66.
Vanochtend, voor het eerst sinds het album in mijn bezit kwam, vlak na de release, Christmas in the heart weer eens gedraaid van begin tot eind. En eerlijk is eerlijk, nu de kerstsfeer binnen handbereik is, klinkt het album véél beter dan in oktober.
Christmas in the heart is een goed kerstalbum, gedrenkt in de muzikale kersttraditie. En nu de kerstsfeer al om de hoek komt kijken, irriteren de zoete damesstemmen van het achtergrondkoortje mij al veel minder. Christmas in the heart brengt me in gedachten terug naar vroeger, naar de Katholieke basisschool waar ik - in een Nederlandse vertaling - Hark the herald angels sing en vooral O' come all ye faithful (Adeste fideles) leerde zingen, melodieën die voor eeuwig in mijn achterhoofd zijn opgeslagen.
Maar ook de kerstplaten van mijn ouders hoor ik terug, in bijvoorbeeld Little drummer boy.
Nogmaals: Christmas in the heart is gedrenkt in traditie en daarin schuilt nou juist de kracht van het album. Want kerst is traditie, zoals in mijn geval een boom met cadeautjes er onder - ik weet niet anders - en een kerstdiner met de hele familie. En tegelijkertijd is dat de frustratie, de reden dat kerst niet mijn ding is, diezelfde traditie, de onmogelijkheid om af te wijken, de verplichtingen, juist door die traditie.
Die traditie zorgt er voor dat ik nu al weet wat ik kerst 2010, 2011 en alle kerstdagen die daarna nog volgen, zal doen.
Christmas in the heart biedt de mogelijkheid om muzikaal - het Dylanesque aspect van het album - uit de traditie te ontsnappen zonder te breken met diezelfde traditie.
Ik heb me voorgenomen om vanaf nu t/m tweede kerstdag iedere dag minimaal één keer per dag Christmas in the heart te draaien, Christmas in the heart is beter dan ik in oktober dacht. Het album is mijn mogelijkheid om deze dagen nog een beetje van de kersttraditie te genieten.

Suze Rotolo op Crossing border festival

Op 21 november werd Suze Rotolo tijdens het Crossing Border festival geïnterviewd door Harry de Winter. Aangezien ik zelf niet naar het festival toe kon, maar wel nieuwsgierig was naar hoe het Suze Rotolo op Crossing Border was vergaan, heb ik haar een e-mail gestuurd met een vijftal vragen.
Op één vraag, de vraag naar hoe ze Crossing Border had ervaren, kreeg ik antwoord:

Tom,

I truly appreciate your thoughtful words about my memoir.

The CROSSING BORDER festival was great; it was an honor to be invited. The highlight was the interview I had with Harry de Winter and that Steve Earle was able to stop by and do a song before he rushed off for his own gig.

Salutes,

Suze

Ik kan niet genoeg blijven benadrukken wat een fantastisch boek A Freewheelin' time van Suze Rotolo is, eenieder die het nog niet gelezen heeft, kan ik aanraden dit boek aan te schaffen en te lezen. In iedere Dylanbiografie wordt over Suze Rotolo geschreven, in dit boek schrijft ze haar eigen verhaal.
Helaas is A Freewheelin' time (nog) niet in een Nederlandse vertaling verschenen, het lijkt mij dat hier nog een kans ligt voor een Nederlandse uitgeverij.

Is er iemand wel op het Crossing Border festival geweest? Een kort verslagje van het interview met Suze Rotolo zou ik zeer waarderen, net als een antwoord op de vraag welk nummer Steve Earl heeft gespeeld.

Dylan kort #317

Een interview met Dylan is te vinden op de website van Z Magazine.
De eindejaarslijstjes op de website van Humo met een aantal malen Dylan (zelfs één keer Christmas in the heart op één!)

Do re mi, met Ry Cooder op gitaar en Van Dyke Parks op de piano, is wederom op youtube opgedoken, zie hier.

En nog een filmpje, van 8 november 2009, geluid is matig, het beeld is okee. Dylan centre stage, geen gitaar of orgel.

Dylan kort #316 - aanvullingen

Het boek Prediker en Dylan's Not dark yet op samen gaan.
Here comes Santa Claus op radio 1 en de vallende sneeuw op Life's a coconut.

Dylan kort #316

Een nieuwe cartoon van Dylan op toonpool.
Het is rustig op het net met nieuwe berichten rond Dylan, vandaag alleen bovenstaande cartoon gevonden. Steeds meer lijstjes met de beste albums uit de periode 2000 - 2009 kom ik tegen en bijna altijd staat "Love and theft" hoog in de lijst, soms komt Modern times ook nog voor in de lijst. Together through life maar zelden en Christmas in the heart eigenlijk niet.
Persoonlijk gaat mijn voorkeur ook het meest uit naar "Love and theft" als ik uit deze vier albums zou moeten kiezen, met een voorkeur voor de lp- t.o.v. de cd-versie van dit album.
De delen 5, 6, 7 en 8 van The Bootleg series - allen ook uitgekomen in de periode 2000 - 2009 - komen eigenlijk niet in de lijsten voor, wat toch wel een gemis is.
Dat zo op een rijtje, maar liefst vier delen van The Bootleg series sinds het begin van 2000, doet mij toch wel beseffen hoezeer platenmaatschappij Sony ons in de afgelopen tien jaar 'verwend' heeft met een aantal mooie releases. Maar zoals elk verwend kind heb ook ik de behoefte aan meer, véél meer releases in The Bootleg series.
Dus Sony, waar blijven de delen 9, 10, enz.?
En mochten jullie behoefte hebben aan advies m.b.t. de muziek die op toekomstige delen van The Bootleg series uitgebracht zou kunnen worden, mijn e-mailadres staat in de rechter kolom :-))

Dylan kort #315

Het fragment van The People speak (zie Dylan kort #314) is inmiddels van youtube verdwenen, helaas. Gezien het feit dat in de laatste weken er vele filmpjes van youtube zijn verdwenen i.v.m. copyrights, is het niet verbazingwekkend dat ook dit filmpje is verwijderd (met dank aan Henk voor de informatie).
Martin de webmaster van HoochieKoochie heeft een reactie achtergelaten bij Dylan kort #314 en van Rob ontving ik n.a.v. hetzelfde bericht onderstaande e-mail:

Eindelijk eens een lijst met nummers vol emotie, nummers van vandaag en gisteren. Nummers waarin ik mij terug kan vinden. Gefeliciteerd. Het is een genot jouw lijst. Ik ga het komende weekeinde de meeste nummers gewoon achter elkaar afspelen terwijl ik heerlijk aan het werk ben.

Soms heb ik wel eens een lijstje, en inderdaad na een paar weken is het alweer anders. Ik maak dus zelden een lijstje, maar deze keer heb je me te pakken. Hier zijn nummers die ongeacht mijn humeur en de plek waar ik ben mooi zijn, boeien, om aandacht en ruimte vragen.

In willekeurige volgorde nummers als

Isis
Idiot Wind
Sara
Shelter From the Storm
Sad-Eyed lady of the Lowlands
Series of Dreams
Desolation Row
Tangled Up in Blue
Can’t Wait, de versie op Tell Tale Signs #3
Lily, Rosemary and the Jack of Hearts
Blind Willie McTell
Not Dark Yet
A Hard Rain’s A-Gonna Fall
One Too Many Mornings (Hard Rain versie)
Oh Sister
Tears of Rage
Stuck inside of Mobile with the Memphis Blues Again (Hard Rain versie)
Most likely You’ll Go Your Way, and I’ll go Mine (Before The Flood – wat een opening)
Cold Irons Bound (Tell Tale Signs #3)
Changing of The Guards
Every Grain of Sand (The Bootleg Series Vol 1-3)
Angelina
Farewell Angelina
Forever Young (The Last Waltz)
Please Mrs. Henry

Time Out of Mind , ‘t kan niet, want je vroeg nummers, maar dan heb je pech Time out of Mind als één geheel. Muzikaal is het één geheel, hoe slecht de mix ook lijkt of ook werkelijk is. Maar het kunstwerk is één geheel, met alle extended singles, live opnames, en unreleased songs – en soms een outtake erbij.


De keuze voor Time Out of Mind maakte dat ik naar alle elpees ging kijken met de volgende hypothese: Dylan heeft albums gemaakt die uit ‘one piece’ zijn. Albums zoals The Beatles die maakten met Revolver, het Witte Dubbelalbum en Let it Be. Platen die qua geluid, thematiek en stijl een pracht gesamt-Kunstwerk vormen.


Voor mij zijn dat bij Dylan o.a.


John Wesley Harding,
Blonde on Blonde,
Time Out of Mind,
Oh, Mercy,
Love and Theft,
Modern Times,
Slow Train Coming
The Basement Tapes
Desire
Good As I Been To You

en toen ben ik maar opgehouden met bedenken en beluisteren, want er zijn er veel meer. Eigenlijk is die maffe Dylan prima in staat om albums te maken die goede samenhang vertonen. Niet altijd de beste songs, maar ze passen bij elkaar, de albums hebben een eigen sfeer, een eigen geluid, eigen tekstuele eenheid.

Ja, een eind lijst is het niet. Wel is het leuk om met verwondering en bewondering naar het werk van Dylan te luisteren.

Zie ook de blog van Rob, hier.

Lijsten blijven welkom!

Dylan kort #314

The People speak pt. 5 op youtube (na ongeveer 2 minuten is Dylan's versie van Do re mi te zien), met dank aan Henk voor de tip!
Christmas in the heart winnen? Kijk op de website van radio 1.
Bob Dylan X30 op HoochieKoochie.

Nu de kerstdagen (bijna) binnen handbereik zijn, kan ik me voorstellen dat Christmas in the heart wat vaker de weg naar de cd-speler / de draaitafel vindt en dat die kerstmuziek van Dylan nu anders klinkt dan vlak ná de release van het album.
Heb je je mening over Christmas in the heart inmiddels moeten bijstellen of blijven je eerste indrukken overeind? Laat het me weten door op reacties te klikken of een e-mail te sturen naar tom_dylan@hotmail.com.

Toen in vanmiddag in mijn auto stapte, hoorde ik Like a rolling stone in het kader van de dag top 5 - 5 nummers door luisteraars gekozen rond een thema - op radio 2. En terwijl like a rolling stone draaide, vroeg ik mij af wat het thema van de dag top 5 was. Klassiekers? Nummers langer dan 3 minuten? Nee hoor, het thema was de bouw.
Jawel, de bouw. Ik moest even denken waarom Like a rolling stone in een top 5 stond van nummers rond het thema bouw. Het antwoord? Het woordje stone. Een beejte ver gezocht, als je het mij vraagt, maar wat geeft het, Like a rolling stone was weer eens op de Nederlandse radio te horen.

Over Like a rolling stone gesproken, op HoochieKoochie staat een lijst met, naar ik aanneem, de 30 beste Dylansongs volgens de webmaster van HoochieKoochie (zie link hierboven). Op één staat Like a rolling stone, een nummer dat ik zéér waardeer, maar nooit op één zou zetten.
Wat dan wel? Ik weet het niet. Althans ik weet het wel, maar ik weet dat mijn lijst er vandaag anders uit zal zien dan morgen of overmorgen of volgende week. Er is, voor mij, geen definitieve lijst.
En omdat er voor mij geen definiteve lijst is, begin ik er eigenlijk ook nooit aan. De lijst op HoochieKoochie brengt me echter wel in de verleiding om ook eens zo'n lijstje te maken. Dus daar gaat die dan, geen definitieve lijst, maar een lijst van vandaag, van nu:

1. Blind Willie McTell
2. Farewell Angelina
3. It's alright, ma (I'm only bleeding)
4. Visions of Johanna (live 1966)
5. Tangled up in blue (live 1975)
6. North country blues (live 28 okt. 1963)
7. Mr. Tambourine man
8. Fourth time around (live 1966)
9. Dirge
10. Angelina
11. Mississippi (Tell Tale Signs versie 1)
12. Dear landlord
13. Ballad of a thin man (live 1966)
14. Man in the long black coat
15. High water (for Charley Patton)
16. People get ready (4 songs from Renaldo & Clara)
17. I'll keep it with mine (Biograph)
18. I and I
19. Day of the locust
20. Desolation row
21. Shelter from the storm
22. A hard rain's a-gonna fall
23. Ain't talkin'
24. Dead man, dead man (live 1981)
25. When He returns
26. I'm not there
27. Every grain of sand
28. Isis (live 1975)
29. Highlands
30. Going, going, gone

En nu de lijst er staat, begin ik al te twijfel, heb ik al de behoefte om te verschuiven, te veranderen. Het is al niet nu meer.
Vraag me over een uur nog een keer een lijst te maken en het zal een andere lijst worden.
Ook een lijst? Laat het me weten via reacties of een e-mail naar tom_dylan@hotmail.com.

Dylan kort #313

Ouder dan we denken op Modern times over Dylan's geboortedatum.
Christmas in the heart op foknieuws.
Twitter: hier en hier.
Must be Santa en de gemoederen van Dylan's fans die het bezighoudt op Jaap's weblog. Met mijn gemoederen is niks aan de hand, ze hebben niet eens de hik, laat staan dat ze worden beziggehouden, of dat ik me druk zou maken over de videoclip van Must be Santa. Ik zie de clip, zie er de grap van in en ga gewoon verder met mijn dag. Niet meer en niet minder. Worden jouw gemoederen wel bezig gehouden door de videoclip van Must be Santa? Laat hoe en wat weten door een reactie te plaatsen of een e-mail te sturen naar tom_dylan@hotmail.com.

Dylan kort #312

Alternative kersthits op pjsymon's blog.
Jay Brannan heeft Blowin' in the wind opgenomen, coverversie nummer ....
Twitter: hier en hier.
Rock shots, een foto van Jim Marshall, op Dear Mister President.

Vandaag wordt The People speak voor het eerst uitgezonden, in Amerika op The History channel. Ik heb nog niks kunnen vinden over een Nederlandse / Europese release van de soundtrack en / of dvd van The People speak. De grote vraag is of zo'n release er überhaupt gaat komen.
Hetzelfde geldt voor How sweet the sound van Joan Baez (release 13 oktober 2009) en NCIS: the official TV series soundtrack vol. 2 (release 3 november 2009), beide kennen tot op heden geen Nederlandse / Europese release. De eerste, How sweet the sound, is hier echter vrij makkelijk te verkrijgen, bijvoorbeeld via bol.com, de NCIS-soundtrack wordt al wat lastiger.

aanvulling 16:20 uur:
Dresscode op Modern times.

3 augustus 1963

Bovenstaande foto is gemaakt door John Rudoff tijdens het The Camden music fair op 3 augustus 1963 waar Joan Baez optrad en de toen nog onbekende Dylan uitnodigde op het podium. Hun set samen duurde ongeveer, aldus John Rudoff, eenderde van de tijd dat Joan Baez op het podium stond.
Volgens Rudoff speelde Dylan geen soloset, Clinton Heylin denkt daar anders over: Dylan appears as Joan Baez's guest [op 3 augustus 1963]. He plays a short solo set, before dueting with her on a couple of his own songs. (Clinton Heylin - A life in stolen moments; Bob Dylan day by day: 1941 - 1995; blz. 47)
Na even zoeken op het net vind ik de Billboard van 27 juli 1963 met daarin: Manny Rubin, promoting a Saturday afternoon concert with Joan Baez on August 3, has secured the Camden Music Fair, summer theatre tent in Camden, N.J., for the concert site.
Nergens een setlist te vinden.
Meer foto's van John Rudoff, waaronder nog een van Dylan en Baez tijdens The Camden music fair en enkele andere foto's van Dylan, kunnen hier bekeken worden.

Dylan kort #311

Het samenstellen van lijsten met concertdata, met name uit de eerste helft van de jaren zestig, is erg lastig. Een aantal mannen, zoals Glen Dundas, Clinton Heylin en Olof Björner hebben hier veel tijd in gestoken en uitvoerig over geschreven. Maar hoe goed deze mannen ook speuren, soms blijft het giswerk, aannames. Zo staat al jaren, ten onrechte blijkt nu, in de boeken dat Dylan op 6 november 1965 een concert gaf in Buffalo, New York en op 20 november in Rochester, New York.
Dave Meinzer dook onlangs in microfilms van twee locale kranten en vond een advertentie in de Buffalo Evening News van 3 november 1965 voor een concert van Dylan op 20 november 1965 in de Kleinhans Music Hall in Buffalo.
Op 20 november 1965 speelde Dylan dus niet in Rochester, maar in Buffalo. En op 6 november? Wie zal het zeggen.

Volgens de website van fanzine Isis zal Dylan hoogstwaarschijnlijk in maart en april 2010 door Japan en Taiwan touren. Dit zijn nog slechts geruchten, al is het in de laatste maanden duidelijk geworden, met de eerste geruchten rond Together through life en Christmas in the heart, dat de kans erg groot is dat geruchten door Isis verspreidt, uiteindelijk waar blijken te zijn.

Mooi vals is niet lelijk o.a. over Dylan op upsidedaan.
Saai door Jan Mertens, over kerst en Must be Santa.

Plasterk, I want you, Mr. Tambourine man en the Byrds

Vanochtend op de autoradio hoorde ik minister Plasterk, je weet wel die minister van wie - in de tijd dat hij net minister was geworden - een groot interview in NRC Handelsblad verscheen, inclusief foto, hoed op het hoofd, gitaar voor de buik en ergens in dat interview de 'bekentenis' deed dat hij naar Dylan luisterde. Die minister Plasterk dus.

Vanochtend op de radio werd deze minister, in het kader van de aanstaande uitzending van de top 2000, gevraagd naar zijn top 5. Op nummer 4 had hij een nummer van Dylan gezet, vrij willekeurig gekozen, aldus de minister, want eigenlijk is alles wat Dylan gemaakt heeft wel goed, hoewel hij ook een aantal héél slechte platen heeft gemaakt, aldus de minister. Welk nummer deze minister willekeurig had gekozen uit Dylan's omvangrijke oeuvre? I want you, een heerlijk nummer om eens op de radio te horen, maar helaas bleef het bij een fragmentje van enkele seconden, een indruk.

Gisteren werd ik óók al overvallen door een beetje Dylan op de autoradio, en dit keer werd het nummer wèl helemaal gedraaid. Welk nummer? Mr. Tambourine man, maar helaas, niet in de uitvoering van Dylan, maar door The Byrds. Ik kan het niet helpen en ik zal er ook wel geen vrienden mee maken, maar als The Byrds hun mierzoete, doodgeslagen versie van Mr. Tambourine man ten gehore brengen, krijg ik overal jeuk, héél erg jeuk.

Mr. Tambourine man is natuurlijk een fantastisch nummer, maar The Byrds hebben er een roze koek van gemaakt.

Dan nog liever die paar seconden I want you met het geneuzel van minister Plasterk er door, dan de roze koek van The Byrds.

Maar nog beter is natuurlijk gewoon een cd in de speler schuiven.

Must be Santa

Eind november werd bekend dat bij aanschaf van Christmas in the heart via skyroo.com de koper een gratis single zou krijgen met op de a-kant Must be Santa en op de b-kant 'Twas the night before Christmas. Blijkbaar is skyroo door de voorraad heen, op de website wordt alleen nog een gratis mp3 van Must be Santa aangeboden bij aanschaf van Christmas in the heart.
Maar er zijn altijd mensen die zo'n single op de kop tikken en best willen verkopen.
Gisteren viel de single door de brievenbus. Schitterend, doorschijnend rood vinyl en prachtige groene labels, om in de kerstsfeer te blijven, naar ik aanneem.
En ook het hoesje, ogenschijnlijk 'gewoon' een labelsleeve - maar schijn bedriegt - mag er wezen.
Na het uitpakken en aan alle kanten besnuffelen van zo'n nieuwe aankoop komt het moment om langzaam de naald op het vinyl te laten zakken.
Wie nu verwacht een lofzang op de luisterervaring te lezen, moet ik helaas teleurstellen. Mijn platenspeler heeft het begeven. Uitgerekend nu, zoiets komt natuurlijk nooit uit, maar waarom uitgerekend nu?
Nou heb ik mijn platenspeler, nog niet eens zo lang geleden, laten repareren, zelfde probleem, geen goedkope reparatie en dus heb ik besloten om maar een nieuwe platenspeler te kopen.
Die luisterervaring moet dus nog even wachten, helaas.
Morgen op jacht.