Als beginnende Dylan-liefhebber, ergens in mijn pubertijd, leerde ik dat Under The Red Sky maar een matig album is. Ik las het in recensies en boeken. Voor ik het album hoorde, wist ik het al: Under The Red Sky is onder de maat.
Er zijn inmiddels bijna 30 jaar verstreken sinds het verschijnen van Under The Red Sky. In die 30 jaar ben ik geleerd dat eigenwijs zijn ook voordelen kan hebben. Ergens in de afgelopen 30 jaar ben ik eigenwijs genoeg geworden om eens goed naar Under The Red Sky te luisteren. Om gelijk maar even de knuppel in het hoenderhok te gooien: Under The Red Sky bevat misschien wel Dylans beste zangpartij van de jaren negentig. Ik heb het over "T.V. Talkin' Song". En misschien, heel misschien vind ik Under The Red Sky wel Dylans beste album van de jaren negentig. Beter dus dan Good As I Been To You en World Gone Wrong. En ja, misschien zelfs wel beter dan Time Out Of Mind.
Dat wil niet zeggen dat er niks valt af te dingen op Under The Red Sky. Songs als "Wiggle Wiggle", "Cat's In The Well" en "2 X 2" zijn op het eerste gehoor wat simpel, misschien zelfs kinderachtig. Het is geen geheim dat Dylan voor het schrijven van de songs op Under The Red Sky flink geput heeft uit kinderversjes, nursery rhymes. Voor veel Dylan-liefhebbers is dit een struikelblok. Ik heb daar niet zo'n moeite mee, moet ik zeggen. Het gaat er in eerste instantie om wat Dylan met die kinderversjes heeft gedaan, niet om dat hij ze heeft gebruikt. Wat hij er mee heeft gedaan is een aantal leuke songs schrijven. Songs als "Wiggle Wiggle" en "Cat's In The Well" moeten niet beluisterd worden in de hoop een levensles voorgeschoteld te krijgen. Het zijn geen "protestsongs" die de heersende macht, de oudere generatie of de politiek incorrecte denkers op de hak nemen. Het zijn nummers waar het (kinderlijk) plezier vanaf spat. Als luisteraar meer van deze songs verwachten is jezelf te kort doen.
Het enige mankement dat Under The Red Sky heeft, is dat een aantal songs beginnen met een fade in en eindigen met een fade out. Alsof de muziek die we horen geknipt is uit een langere jam-sessie. Het is een mankement waar ik mee kan leven.
Als er gesproken of geschreven wordt over Under The Red Sky wordt er zelden aandacht geschonken aan de ijzersterke composities die ook op dit album staan. Allereerst zijn er de twee songs die Dylan voor voorganger Oh Mercy schreef, maar die niet op dat album terecht kwamen: "Born In The Time" en "God Knows". Natuurlijk zijn er sterke versies van deze songs opgenomen tijdens de sessies voor Oh Mercy, maar dat betekent niet dat de versies van deze songs op Under The Red Sky onder de maat zijn. Verre van zelfs.
Bob Dylan heeft in zijn carrière met een aantal mensen, zowel op het podium als in de studio, duetten gedaan. Ik denk aan Joan Baez, Bette Midler, Neil Young, Van Morrison, enzovoort. Ik moet bekennen dat er maar héél weinig duetten zijn in Dylans oeuvre die ik echt kan waarderen. De grote uitzondering is "Born In Time" op Under The Red Sky waarop Dylan vocaal wordt ondersteund door David Crosby. Er is een soort ondefinieerbare magie tussen de stemmen van Bob Dylan en David Crosby in "Born In Time". Dat tilt deze "Born In The Time" boven het maaiveld uit.
Goed, sterke songs op Under The Red Sky. Naast de twee Oh Mercy-outtakes zijn er drie die er uitspringen. Natuurlijk het eerder genoemde "T.V. Talkin' Song" met de schitterende regel
Sometimes you gotta do like Elvis did and shoot the damn thing out
Verder is er de titelsong, een kindervers voor grote mensen met onder andere:
This is the key to the kingdom and this is the town
This is the blind horse that leads you around
Regels om nog eens op te kauwen. Bovendien heeft dit nummer een glansrol voor gitarist George Harrison en pianist Al Kooper.
Tot slot is er "Unbelievable". Heerlijk nummer, duistere tekst. Eentje om in rond te dwalen.
Twee song heb ik dan nog niet genoemd. Allereerst "10.000 Men": redelijke bluestekst, heerlijke muziek, goed gezongen. Tot slot "Handy Dandy". "Handy Dandy" is een valkuil. Door de titel en een aantal andere songs op Under The Red Sky is de eerste gedachte dat het hier wederom om een kindervers zoals "Wiggle Wiggle" of "Cat's In The Well" gaat. Niets is minder waar. "Handy Dandy" is alles behalve een kindervers. Kijkend naar de tekst doet het mij ergens denken aan het Traveling Wilburys-nummer "Tweeter And The Monkey Man".
Maar nog een afgezien van de tekst, luister eens naar hoe Dylan dit zingt. Luister bijvoorbeeld eens goed naar de regels:
Handy Dandy, if every bone in his body was broken he would never admit it
He got an all-girl orchestra and when he says
“Strike up the band,” they hit it
Als "T.V. Talkin' Song" Dylans beste zangpartij van de jaren negentig bevat, dan komt zijn zang op "Handy Dandy" er direct achteraan. Ik heb me eerder vergist. Er staan geen vijf ijzersterke songs op Under The Red Sky, maar zes: "Handy Dandy" hoort ook bij de categorie 'ijzersterk'.
Het mag duidelijk zijn, naar mijn smaak is Under The Red Sky een veel beter album dan de reputatie van deze plaat doet vermoeden. Het loont de moeite om 30 jaar na release naar Under The Red Sky te luisteren.
Het draaien van de in september uitgekomen heruitgave op vinyl van dit album is een uitstekende manier om Under The Red Sky opnieuw te ontdekken. Deze persing van Under The Red Sky heeft een warm geluid. De verschillende instrumenten zijn - naar mijn smaak - wat beter van elkaar te onderscheiden op deze persing dan op de oorspronkelijke persing van dit album. De nieuwe Under The Red Sky is naar mijn smaak (net) de best klinkende versie van dit album.
~ * ~ * ~
Bij de recente heruitgaven van Bob Dylans albums zit een download code zodat het album ook als hoogwaardige mp3 beluisterd kan worden. Rob heeft de mp3-versies van Real Live en Under The Red Sky beluisterd en vergeleken met onder andere de versies van deze albums in the Complete Album Collection vol. 1. Bij beide albums is zijn conclusie overduidelijk: de mp3's die weggegeven worden bij de We Are Vinyl-heruitgaven van Real Live en Under The Red Sky zijn de best klinkende (digitale) versies van deze albums.
8 opmerkingen:
Hulde Tom! Het album steeg destijds steeds meer in mijn achting ja, had hij ook Dignity en Series of Dreams op deze wijze heropgenomen was het een zeer evenwichtige, gevarieerde lp geworden, al prefereer ik Time out of Mind, en ik denk er over deze versie aan te schaffen na jouw recensie! Mijn oude exemplaar is ooit achtergebleven in Griekenland
groet hans altena
Dank Hans!
Beter dan Time out of Mind is misschien wat te veel eer, maar deze plaat is inderdaad zwaar onderschat. Het is muzikaal misschien wel één van zijn rijkste platen.
Dank voor je reactie.
Under The Red Sky hoger aanslaan dan Time Out Of Mind is inderdaad mogelijk wat tricky. Daarom heb ik ook het woord "misschien" gebruikt.
Dat neemt niet weg dat er zeker dagen zijn dat ik UTRS hoger aansla dan TOOM. Dat ik daarin de uitzondering ben, realiseer ik mij terdege.
Tom
Ik herinner me dat bij de eerste uitgaven in de binnenhoes een adres werd vermeld. Via deze weg kon je een folder of een boekje bekomen met meer uitleg over de 'sterren' zoals Elton John en 'Slash' die meewerkten aan de plaat. Ik denk niet dat ik dit boekje ooit heb zien opduiken op verzamelsites.
ik heb wel eens gehoord dat mensen daadwerkelijk een brief hebben gestuurd, maar nooit antwoord hebben gekregen. Op de binnenhoes van de recente heruitgave staat het overigens nog steeds:
Entertainment Connections has secured a limited edition of notes by the artist to the songs that appear on the album Under The Red Sky. If you are interested in receiving this collector's item, please write to Entertainment Connenctions, 527 Third Avenue, Suite 232, New York, NY 10016 for information on how to place your order.
Geweldig, als we in de buurt zijn zullen we eens aanbellen :)
Heb de CD toch maar even gepakt en zit er nu midden in. Ik vindt m beter dan dat ik in gedachten had. Lang geleden geluisterd! Toch goed album! Zang is ook lekker op dreef!
Een reactie posten