Afgelopen september bracht Sony vier Dylan-albums opnieuw op vinyl uit, een van die albums is Real Live (1984)[1]. De recente heruitgaven van Dylans muziek op vinyl worden uitgebracht in de We Are Vinyl-serie. Dit betekent een blauwe sticker op de voorzijde van de hoes en in de hoes een code om een mp3 van het album te kunnen downloaden.
Hoewel de plaat in Europa is geperst, zijn de hoes, binnenhoes en de labels (min of meer) replica's van de eerste Amerikaanse persing van dit album.
Real Live bevat opnamen van Dylans Europese tournee van 1984. Tijdens deze tournee werd hij begeleid door Mick Taylor (gitaar), Greg Sutton (basgitaar), Colin Allen (drums) en Ian McLagan (toetsen). Tijdens veel concerten speelde voorprogramma Carlos Santana een of meerdere nummers tijdens Dylans set mee. De songs op dit album zijn opgenomen tijdens de laatste drie concerten van de tour. "License To Kill" en "Tombstone Blues" werden opgenomen op 5 juli in Newcastle, "Highway 61 Revisited", "Maggie's Farm", "Tangled Up In Blue", "Masters Of War", "Ballad Of A Thin Man" en "It Ain't Me, Babe" werden opgenomen op 7 juli in Londen en de opnamen van "I and I" en "Girl From The North Country" zijn afkomstig van het concert op 8 juli in Slane.
Real Live is niet Dylans beste album, verre van zelfs. De versie van "Maggie's Farm" op dit album is ver onder de maat en zowel "Ballad Of A Thin Man" als "Tombstone Blues" hebben wel eens beter geklonken. Dat neemt niet weg dat Real Live genoeg moois te bieden heeft. De twee Infidels-songs op dit album - "I And I" en "License To Kill" zijn zeer de moeite van het beluisteren waard. De absolute uitschieter op dit album is de herschreven versie van "Tangled Up In Blue". Een deels nieuwe tekst gebracht door een gedreven Dylan, dát is wat deze "Tangled Up In Blue" - en daarmee Real Live - maakt tot een must hear.
De We Are Vinyl-persing klinkt goed, scherp. Naar mijn smaak iets beter dan de originele persing van dit album. Het pianospel van Ian McLagan had naar mijn smaak iets meer naar voren in de mix gemogen en de gitaar van Mick Taylor iets minder op de voorgrond. Dat neemt niet weg dat deze persing van Real Live de moeite van de aanschaf waard is.
[1] volgens bobdylan.com verscheen Real Live in 1985, dit klopt niet. Zie hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten