aantekening #7304

Nu het jaar 2019 zo'n beetje op haar gat ligt, is het tijd voor een vluchtige blik over de schouder. Hoewel het jaar 2019 de boeken in zal gaan als een jaar zonder nieuwe Dylan-muziek en zonder een concert op Nederlandse bodem, is het toch een aangenaam en rijk Dylan-jaar geweest.
Allereerst was er natuurlijk die aangename verrassing tijdens Record Store Day (13 april): een heruitgave van de testpersing van Blood On The Tracks. Mijn voorkeur is altijd al uit gegaan naar de testpersing van Blood On The Tracks wanneer ik deze vergelijk met de uiteindelijke versie van dit album. Tot enkele maanden geleden moest ik voor het beluisteren van die testpersing naar bootlegs grijpen, nu kan ik die muziek horen op een officiële uitgave, op de in april uitgebrachte elpee.

Zo'n twee maanden na het uitkomen van Blood On The Tracks - Test Pressing ging de film Rolling Thunder Revue - A Bob Dylan Story by Martin Scorsese in première op Netflix. De film is een mengelmoes vol feiten en fictie, afgewisseld met schitterende concertbeelden. Er zijn mensen die zich ergeren aan het feit dat Rolling Thunder Revue - A Bob Dylan Story by Martin Scorsese geen documentaire is, dat feiten worden vermengd met verdikking, met bijvoorbeeld het (fictieve) verhaal van Stefan van Dorp. Ik moet bekennen dat het me niet stoort, eerder intrigeert. Rolling Thunder Revue - A Bob Dylan Story by Martin Scorsese is een verhaal - A Bob Dylan Story - en wanneer je het met die ogen bekijkt, zie je een schitterende film, een Renaldo & Clara voor de 21ste eeuw.
Ik heb de film inmiddels enkele malen bekeken en ik kan er nog geen genoeg van krijgen. Rolling Thunder Revue - A Bob Dylan Story by Martin Scorsese is een film om vele malen opnieuw te bekijken.
Komt er in 2020 een dvd-release van deze film? Ik hoop het, maar niks lijkt daar nog op de wijzen, helaas.

Bij die film hoort natuurlijk een soundtrack en dit is niet een cd'tje met enkele bij elkaar geraapte songs uit de film geworden, maar een veertien cd's tellende box met niet alleen opnamen van vijf (!) Rolling Thunder-concerten, maar ook nog eens enkele cd's met opnamen van de oefensessies en bijzondere opnamen. The Rolling Thunder Revue; the 1975 Live Recordings, zoals die boxset heet, is een ware aanwinst voor de Dylan-liefhebber.

In het najaar bracht Sony Nederland de verzamelaar His Ultimate Top 40 Collection uit met daarop enkele single-edits die niet eerder op cd zijn verschenen. Onder de titel His Ultimate Collection is er ook een vinyl-broertje van His Ultimate Top 40 Collection verschenen met daarop een kleine selectie van de songs van de cd-versie.
Gedurende 2019 zijn - naast bovengenoemde verzamelaar - een redelijk aantal Dylan-albums opnieuw op vinyl uitgebracht, denk onder andere aan Street Legal, Pat Garrett & Billy The Kid, Infidels en Under The Red Sky.

Begin november verscheen het vijftiende deel van The Bootleg Series: Travelin' Thru. Op deze 3 cd / 3 elpee uitgave ligt de nadruk op "country Bob" en de duetten met Johnny Cash. Veel duetten met Johnny Cash circuleren al jaren op bootlegs, maar Travelin' Thru bevat grotendeels nou weer net die duetten die niet eerder op bootleg verschenen.
Naast de Dylan-Cash-duetten bevat Travelin' Thru onder andere enkele schitterende studio-outtakes van John Wesely Harding en Nashville Skyline.

Begin december bracht Sony nog 50th Anniversary Collection 1969 uit, een in zéér beperkte oplage verschenen dubbel-cd. Op deze cd staan studio-outtakes van Nashville Skyline en Self Portrait en de niet op Travelin' Thru verschenen duetten met Johnny Cash. Grootste verrassing van 50th Anniversary Collection 1969 is "Running".
Ergens tussendoor verscheen ook nog Bridges To Buenos Aires van The Rolling Stones op cd, elpee, dvd en blue ray. Op deze uitgave is Bob Dylan te horen tijdens "Like A Rolling Stone".

Nu 2019 bijna afgelopen is en ik terugkijk, moet ik niet alleen denken aan al die hier boven genoemde cd's, elpees en dvd's, maar ook aan de Amerikaanse tournee waarmee Bob Dylan het jaar afsloot. Tegen het eind van die Amerikaanse tournee gaf hij tien concerten in het Beacon Theatre in New York. De paar opnamen die ik tot nu toe van deze serie concerten heb gehoord laten horen dat Bob Dylan eind 2019 het nog steeds heeft. De opnamen zijn mind blowing. Neem bijvoorbeeld het concert van 2 december: van de eerste tot de laatste noot is het raak. Er is geen moment waarop Dylan verslapt.
Misschien ligt daar wel het muzikale hoogtepunt van 2019: Bob Dylan op het podium.
Laat we hopen dat 2020 veel nieuwe muziek gaat brengen, een nieuwe aflevering van The Bootleg Series, misschien wel een nieuw album. Maar laten we vooral hopen dat Bob Dylan ook in 2020 weer de onrust in zijn donder heeft om de wereld over te trekken van concertzaal naar concertzaal om daar te doen waar hij goed in is: het publiek bij de strot grijpen met de muziek die alleen hij kan maken: de muziek met de rammel, de Dylan-rammel.