aantekening #6750

Afgelopen weekend heb ik de laatste twee van de vijf afleveringen van de door Arte uitgezonden serie Bob Dylans Amerika gezien. Sindsdien vraag ik me af of ik de enige ben die bij het zien van de tatoeage in de nek van Dave Stewart dacht: "verrek, da's geen toeval." (of zie ik 't nou verkeerd??)

~ * ~ * ~ * ~

Tijdens het mixen van Planet Waves, ergens in november 1973, besloot Bob Dylan nog een song te willen opnemen. Dylan nam plaats achter de piano in de studio, instrueerde gitarist Robbie Robertson kort over de bedoeling van de opname, de banden werden gestart en misschien wel het mooiste nummer van Planet Waves werd opgenomen: "Dirge".

Ik ben verslingerd aan "Dirge" en naarmate ik ouder wordt, wordt mijn bewondering voor "Dirge" alleen maar groter.

De schoonheid van "Dirge" begint al met de openingszin, luister maar eens goed: de woorden zeggen het ene terwijl de stem, de intonatie het tegenovergestelde beweert. In "Dirge" voel je zowel de liefde als de haat voor de toegezongen dame.

Om de ondraaglijke pijn die liefde soms ook kan zijn te voelen zou je kunnen luisteren naar het voorlaatste vers:

Can’t recall a useful thing you ever did for me
’Cept pat me on the back one time when I was on my knees
We stared into each other’s eyes ’til one of us would break
No use to apologize, what diff’rence would it make?

zingt Dylan, maar het zijn wederom niet alleen de woorden die hij zingt, maar vooral ook hoe hij die woorden zingt. Daar moet je naar luisteren om de schoonheid van de pijn te voelen.

Nooit speelde Bob Dylan "Dirge" live. Die ene versie van "Dirge", de versie van Planet Waves, daar moeten we het mee doen. Meer is er niet.
of toch?

Rob Fraboni, de man achter de knoppen tijdens het opnemen van Planet Waves over het opnemen van "Dirge" op de dag dat de songs gemixt werden: "We had recorded a version [van 'Dirge'] with only acoustic guitar and vocal a few days earlier."

Wacht even, ze waren al bezig met mixen toen de piano-gitaar-versie van "Dirge" werd opgenomen. Betekent dit dat de gitaar-versie van "Dirge" waar Fraboni het over heeft eigenlijk op  Planet Waves gezet zou worden? Daar lijkt het wel op.

Ik wil die gitaar-versie van "Dirge" horen. Ik verlang er naar, het tolt al dagen door mijn kop. Ik kom er niet meer vanaf, van dat verlangen. Ik wil "Dirge" horen, ook die eerste versie.