~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~
Als ik de centen er voor had, was ik op het vliegtuig gestapt: in The Woody Guthrie Center in Tulsa is de tentoonstelling Tarantula(s): Bob Dylan's Novel Revisited te zien. Ik heb het wel vaker geroepen en ik blijf het roepen: Tarantula is een schitterend boek.
Op 24 juni worden - als extraatje bij deze tentoonstelling - een aantal films vertoond. Naast Bob Dylans Eat The Document worden er nogal wat Beat-gerelateerde films vertoond, zoals Pull My Daisy van Robert Frank en Alfred Leslie en Wholly Communion van Peter Whitehead.
Deze tentoonstelling bewijst voor mij vooral dat ik het bij het rechte eind heb in mijn binnenkort te verschijnen boek Dylan & de Beats waarin ik aantoon dat de Beats in het algemeen en William Burroughs' cut-ups in het bijzonder van invloed zijn geweest op Bob Dylan tijdens het schrijven van Tarantula.
Meer informatie over de tentoonstelling staat hier.
Dylan & de Beats is klaar, het boek ligt over een week of twee in de winkel.
~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~
VOOR DE WEDUWE VAN NELLE, THE RISING HOPE
Zo zuig ik uit een zware sigaret
de inspiratie voor dit kleine sonnet.
Mijn verslaving aan de nicotine is
als vrij mens waarlijk om te grienen.
Toch wil ik het woord graag dienen,
zuiver en zeer vrij van geest terwijl
ge nu de slaafsheid en goedkoopte leest
van de rust gegeven door tabak,
het Indiaanse vredeskind en
tevens voedsel voor mijn pennefluit
waarmee ik de verrukking uit
door simple concentratie ingegeven, maar
ik sterf aan rokend leven, doch wil Buddingh',
Huxley, Thomas en Bob Dylan hun roken graag vergeven.
Hans Vlek - Onnette Sonnetten (Loeb & Van der Velden, uitgevers, 1980)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten