Zomerse oren

Het valt allemaal mee en dat is mooi. Ik loop weer rond, zal ik maar zeggen. Het afgelopen weekend was wel een van de eerste weekenden in een lange tijd dat ik niet aan schrijven ben toegekomen. Veel dagdromen en muziek luisteren, dat wel.
Veel naar "Love And Theft" geluisterd, een album dat ik erg hoog aansla. Een album waar ik ooit nog eens over moet schrijven (zet maar op de lijst met goede voornemens...). Zoals over de onderschatte compositie "Summer Days".
Inderdaad, "Summer Days". Deze ogenschijnlijk eenvoudige compositie bevat veel meer schoonheid dan het oor bij een oppervlakkige beluistering laat vermoeden.
Een voorbeeldje. Neem de regel "I got eight carburetors, boys I’m using ’em all". Een eenvoudige zin, niks bijzonders op het eerste oog.
Maar luister eens naar hoe Bob Dylan die zin zingt, ik pak alleen even de eerste helft van die zin:

I got eight carburetors

Hij zingt 't zo dat "eight" en het middelste deel van "carburetors" rijmen. "Summer Days" zit vol dit soort schrijfvondsten die pas echt tot hun recht komen tijdens het luisteren.
Daarom luister ik naar Dylan.

Binnenkort meer, onder andere een nieuwe bijdrage van Jochen.