Dag schrijfdag

Vanochtend, niet lang na het opstaan, ben ik door mijn rug gegaan en dus zal het uitvoeren van al die Dylaneske plannen moeten worden uitgesteld. Het zij zo. Dan verschijnt dat boek maar een week later. Dan maar geen uitvoerig stuk op de blog. Dan maar niet naar de boekwinkel om te kijken of Als een zwerfkei al is verschenen. Dan maar niet werken aan dat ene essay over Dylan, een klus die ik sowieso al maanden voor me uitschuif. Dan maar niet de nieuwste aantekeningen van handschrift naar Word-document verplaatsen. Dat kan allemaal later ook nog.
Ik laat me vandaag verzorgen door de muziek. Ik ga zo plat liggen, zet een album van Bob Dylan op en laat me wegvoeren door de muziek.
Nu ik er over nadenk is het best aangenaam om door mijn rug te zijn gegaan.
Ik spreek je later, ik ben er vandaag niet.