Vlak na thuiskomst haal ik mijn e-mails binnen. Het is drie minuten voor zes wanneer de ene na de andere e-mail binnenkomt met de tekst "Koop de Volkskrant van vandaag!" of varianten met dezelfde boodschap. Ik loop gelijk de deur weer uit om bij de buurtsuper, in de laatste seconden voor sluitingstijd de laatste Volkskrant te kopen.
Die krant ligt nu naast mij. Er staan twee stukken in over Bob Dylans Basement Tapes. In zijn stuk "Voorraadkelder" stelt Gijsbert Kamer de vraag: "Wat is het het belang van The Basement Tapes voor niet alleen de Dylan-fans maar de popgeschiedenis in het algemeen?" om vervolgens uitvoerig, in drie delen, antwoord te geven.
Het tweede stuk, "Het verborgen land van de Basement Tapes" is een door Daan Heerma van Voss geschreven essay waarin hij verslag doet van zijn bezoek, afgelopen mei, aan het huis waar een groot deel van de Basement Tapes werd opgenomen: Big Pink.
Twee aangename stukken waarin de auteurs Dylans Basement Tapes in een muziekhistorisch (Kamer) en persoonlijk (Heerma van Voss) perspectief proberen te plaatsen.
Na het lezen van beide stukken moet ik zoonlief helpen met zijn huiswerk voor wiskunde. Ik ben er met mijn hoofd niet helemaal bij, moet ik bekennen. Mijn gedachten blijven maar afdwalen naar die Basement Tapes, naar het hoorbare speelplezier van Dylan en band.
Dat is misschien wel het eerste waar ik aan denk wanneer het over de Basement Tapes gaat: speelplezier. Met een paar vrienden musiceren. De ramen staan open. Op de grond ligt een hond. Af en toe tilt hij zijn slaperige kop op. De muziek dwarrelt weg door de open ramen. Er is geen doel, er is alleen het moment van samen spelen. Het is dat de organist een tape laat meelopen, anders zou de muziek een mythe zijn gebleven.
Misschien is de beste manier om naar die Basement Tapes te luisteren wel met de gedachte dat het je enige kans is, dat naar beluistering de muziek weg dwarrelt door het open raam om nooit meer terug te keren.
[met dank aan Arie, Simon, Johan, Paul en Herman voor de e-mails over de Volkskrant]
5 opmerkingen:
Tom, heb je ook de Volkskrant-advertentie gezien over de vinyl-versie van RAW, waarbij je een of ander lullig platenspelertje moet bijkopen?
Simon
Hoi Simon,
Gezien! Een goed ogende advertentie. Ik heb 't even overwogen waarbij dan de elpee voor mij is en de platenspeler voor zoonlief. (Ik probeer zoonlief aan 't vinyl te krijgen :-)) Ga 't toch niet doen: de reden is dat ik onlangs ergens las dat dit maar slechte platenspelers zijn, ze vreten vinyl. Dat lijkt me geen goede start voor mijn pogingen om zoonlief te winnen voor de schoonheid van vinyl.
groet,
Tom
“They were just fun to do. That’s all. They were a kick to do. Fact, I’d do it all again. You know, that’s really the way to do a recording—in a peaceful, relaxed setting—in somebody’s basement. With the windows open … and a dog lying on the floor.”
Precies Roel, dat is 'm.
Wat is Daan Heerma van Voss een omgevallen cliché boekenkast, knap hoe je in zoveel woorden geen enkele originele gedachte te berde kan brengen. Allemaal napraterij. Ze hadden beter jou erop uit gestuurd Tom.
Fishtruck
Een reactie posten