Weekend

Terwijl ik dit schrijf draait The Basement Tapes Raw, de 'ingekorte' versie van het elfde deel van The Bootleg Series. Mijn oren blijven plakken aan het werkelijk schitterende "One Too Many Mornings", het vierde nummer op de eerste cd. Deze Basement-versie van "One Too Many Mornings" is het rustige broertje van de versie van dit nummer zoals Bob Dylan en The Band het brachten tijdens de concerten in 1966. "One Too Many Mornings" plaatst The Basement Tapes in de tijd: tussen tournee 1966 en John Wesley Harding.
Ik heb van mijn muziekleverancier begrepen dat ik nog een paar dagen moet wachten voor ook ik kan genieten van The Basement Tapes Complete. Natuurlijk is dat balen, maar voorlopig stel ik me tevreden met de samenvatting op 2 cd's. Een prima samenvatting, voor zover ik er naar heb kunnen luisteren.
Er komt weinig van luisteren dit weekend. Tijdgebrek. Verwacht dus geen recensie van The Basement Tapes Raw, daar heb ik nu simpelweg geen tijd voor.
En ja, natuurlijk is de geluidskwaliteit van deze opnamen beter dan wat we hadden. En ja, er staan een aantal heerlijke opnamen op die nog nooit eerder circuleerden. En ja, dat kleine blaadje met daarop de aankondiging van Shadows In The Night is opmerkelijk. Maar mijn oren blijven vooral plakken aan "One Too Many Mornings" op deze zondagochtend.
De puzzelstukjes vallen op de juiste plaats.