Eerder vandaag plaatste ik hier het stuk over "Yea! Heavy And A Bottle Of Bread" van Jochen Markhorst en zoals altijd heb ik met belangstelling en plezier Jochens bijdrage gelezen. Jochen weet me ook nu, zoals zo vaak, te verrassen met zijn gedachten over een song simpelweg omdat het gedachten zijn waar ik zelf niet opgekomen ben. Omdat ik zelf andere gedachten heb.
"Yea! Heavy And A Bottle Of Bread" is een song waar ik vaak over denk. In de eerste plaats omdat het zo'n heerlijke song is en in de tweede plaats omdat ik altijd met het gevoel blijf zitten net niet de vinger achter de tekst te krijgen. Dat net niet weten is veel prettiger dan precies weten waar de song over gaat of - helemaal aan de andere kant op de mogelijkhedenbalans - geen flauw idee hebben waar de song over gaat.
Jaren geleden heeft mijn geest een mogelijke gedachtegang verzonnen die Dylan bij de titel "Yea! Heavy And A Bottle Of Bread" bracht. Die gedachtegang begint bij de Engelse uitdrukking "not my cup of tea". (De associatie met tea = slang voor marihuana borrelt dan gelijk op, maar dit terzijde. Later in dit stuk komt de marihuana nog terug.)
In mijn kop vormt die Engelse uitdrukking "not my cup of tea" in eerste instantie de bron voor een regel in een andere Basement-song, namelijk de regel "It ain’t my cup of meat" in "Quinn The Eskimo (The mighty Quinn)". De stap van "not my cup of tea" naar "It ain’t my cup of meat" is niet zo groot en vrij logisch, lijkt mij. "Tea" wordt "meat", van iets te drinken naar iets eetbaars. Bovendien is er sprake van klankrijm: tea- meat.
Oké, de volgende stap is van "cup of meat" naar "bottle of bread". De stap van "cup" naar "bottle" is niet zo groot, zowel een kopje als een fles zijn er om al dan niet direct uit te drinken. Een fles is simpelweg een slag groter dan een kopje. De gedachtesprong van "meat" en "bread" is ook niet zo gek, allebei is het eetbaar. En het vlees, "meat", komt ook in "Yea! Heavy And A Bottle Of Bread" weer voorbij.
De tekst van "Yea! Heavy And A Bottle Of Bread" zit sowieso vol eten: naast het eerder genoemde brood en vlees komen we in de tekst verder nog fruit, forel en taart tegen. Goed, er zit dus veel eten in "Yea! Heavy And A Bottle Of Bread".
Jochen noemt in zijn stuk "Yea! Heavy And A Bottle Of Bread" misschien wel de "aller-onzinnigste" van alle Basement-songs. Ik denk dat hij gelijk heeft. Die onzin komt, denk ik, niet uit de lucht vallen.
Het nummer doet mij vaak denken aan het onzin gedicht "Pull My Daisy" dat Allen Ginsberg, Jack Kerouac en Neal Cassady schreven. Dat gedicht begint met:
Pull my daisy
tip my cup
all my doors are open
Cut my thoughts
for coconuts
all my eggs are broken
Er is ook een muziek-versie van "Pull My Daisy". Het David Amram Quartet maakte er muziek bij, Jack Kerouac leest voor: "Pull My Daisy". Luister hier. Muzikaal staat dit ver van "Yea! Heavy And A Bottle Of Bread", een muzikale overeenkomst is er - volgens mijn oren - niet. Een tekstuele overeenkomst is er wel: onzin vers, drijvend op associaties en klank.
Andere associatie, wederom een Beat Generation-associatie: bij de regel "Get the loot, don’t be slow, we’re gonna catch a trout" denk ik aan het boek Trout Fishing In America van Richard Brautigan. Dat boek werd op 12 oktober 1967 gepubliceerd. Toeval? Waarschijnlijk wel. Maar feit is wel dat Trout Fishing In America net zomin gaat over forelvissen als "Yea! Heavy And A Bottle of Bread" gaat over een fles vol brood.
Er zijn meer overeenkomsten tussen boek en song: in het boek Trout Fishing In America komt een persoon voor met de naam Trout Fishing In America, in de eerste regel van "Yea! Heavy And A Bottle Of Bread" zingt Dylan: " the comic book and me, just us, we caught the bus" alsof "the comic book" niet een stukje leesvoer is, maar een persoon, net als Trout Fishing In America in het gelijknamige boek.
De tekst van "Yea! Heavy And A Bottle Of Bread" zit, net als "Pull My Daisy", vol taalspel, vol klankassociatie en klankrijm. Kijk bijvoorbeeld eens naar de regels:
It’s a one-track town, just brown, and a breeze, too
Pack up the meat, sweet, we’re headin’ out
tongbrekers, vol rijm: track - town - too, brown - breeze, town - brown, meat - sweet, town - brown - out.
Meer taalspel, in de tweede regel zingt Dylan "she" waar je oren "he" verwachten:
The poor little chauffeur, though, she was back in bed
Het derde couplet lijkt wel haast ter plekke, tijdens het opnemen van de song, bedacht. Dylan ziet een drummer en zingt:
Now, pull that drummer out from behind that bottle
Bring me my pipe, we’re gonna shake it
Dit is de tweede keer dat een fles voorbij komt in deze song. In het eerste couplet was er immers al de fles vol brood. Nu moet de drummer achter de fles vandaan getrokken worden. Het woord fles roept de associatie op met drinken. Een regel verder moet er een pijp gebracht worden. Een pijp is er om te roken. Gaat het hier om twee de roesmiddelen alcohol en marihuana? Mogelijk. Weg met die fles, zegt dit vers, laat me roken en dan gaan we lol trappen. Zoiets.
Bovenstaande zijn zomaar wat associaties over "Yea! Heavy And A Bottle Of Bread", wat wilde gedachten die al een aantal jaren door mijn hoofd zweven.
Het gekke aan "Yea! Heavy And A Bottle Of Bread" is, zoals bij zoveel Basement-songs, dat de tekst op papier verwarrend lijkt, maar dat als de muziek draait alles op z'n plaats valt.
Pack up the meat, sweet, we’re headin’ out
1 opmerking:
En het heeft je ook nog eens geïnspireerd tot je eigen serie: the comic book and me... Maar ik moet altijd denken aan Schateiland en dat lied dat geen piraat ooit gezongen heeft. Of... Ze zeggen wel eens: een biertje is twee boterhammen. En ze worden allebei van een graansoort gemaakt. Zo krijgt dat flesje brood ineens een heel andere betekenis en ik denk dat ik er maar eentje neem terwijl ik dat nummer weer eens op zet. Yoho!
Een reactie posten