Brief

Hallo Broer,

Dank voor je bericht. Goed om te lezen dat Laat mij vandaag vergeten tot morgen vandaag op je deurmat viel. Ik ben benieuwd wat je er van vindt. Mijn eigen boeken zijn de enige Dylan-boeken die ik niet lees. Als het eenmaal op papier staat, wil ik het niet meer lezen. Dan is het weg, dan is het genoteerd en mag ik het vergeten.
Ik begrijp uit je bericht dat jij de nieuwe versie van The 30th anniversary concert celebration al gezien hebt en daar zeer over te spreken bent. Dat is mooi. Ik heb 'm al wel, vandaag met de post ontvangen, maar nog niks van gezien. Je maakt me wel nieuwsgierig met je enthousiasme. Morgen ga ik kijken, denk ik. Ik wil er even goed voor gaan zitten. Een paar uur waarin ik geen verdere verplichten heb voor uittrekken.
Verder is het hier redelijk rustig. Ik ben wel met wat dingetjes bezig. Een van die dingetjes is Olivier Boelen, hoe Olivier Boelen aan die foto van Dylan en de Bauls of Bengal is gekomen die in 1971 in Aloha werd afgedrukt. Het is niet de foto die op de hoes van John Wesley Harding is afgedrukt, maar een andere foto, op dezelfde dag gemaakt. Ik weet niet zeker hoe Boelen aan die foto is gekomen, maar ik heb wel een vermoeden, al kan ik dat nog niet helemaal hard maken. Enfin, je leest het nog wel een keer.
En dan zijn er nog die schitterende foto's van Dylan, gemaakt tijdens diens optreden op het Isle of Wight in 1969 die in datzelfde jaar werden afgedrukt in Muziek expres. Die Muziek expres tikte in onlangs op de kop. Schitterende foto's, waarvan een aantal in kleur. Ik zal je binnenkort scans sturen. Dan moet je vooral eens letten op die foto van Dylan die met zijn armen op de kast van zijn gitaar leunt. Daar zou ik een goede afdruk van willen hebben. Kan zo aan de muur.
Verder lees ik moment veel. Ook veel boeken die niet tot de Dylan-literatuur horen.
Heb jij die oude persing van New morning nog? Ik weet nog dat je die voor mijn neus wegkaapte in dat kleine platenzaakje op vakantie. Hoe oud waren we toen? Tieners in ieder geval. Die plaat hebben we denk ik in één zomer kapot gedraaid. Waarschijnlijk is het vinyl inmiddels doorzichtig.
Toen schreef je nog je naam op de hoes van een nieuwe plaat. En de datum. Dat is nu haast ondenkbaar (of doe je dat nog steeds?)
Ik heb je nog veel meer te vertellen, maar dat komt later wel. Veel over Dylan natuurlijk, wat anders?

groet,
Tom