Afgelopen vrijdag bracht de pakketbezorger The Complete album collection vol. 1, een rode box met maar liefst 47 cd's. Nee, ik heb nog lang niet al die cd's gedraaid (en had ik dat wel gedaan, dan zou het bijna onmogelijk zijn om ze ook alle 47 hier te bespreken).
Al Dylans reguliere albums (dus geen afleveringen van The Bootleg Series), van Bob Dylan (1962) tot en met Tempest (2012) zitten in deze box. Alle cd's zitten in kartonnen hoesjes, replica's van elpeehoezen. Verder bevat deze box de dubbel-cd Side tracks met daarop non-albumtracks die eerder op Biograph, de drie delen Greatest hits en / of op single verschenen. Een dik boekwerk waarin onder andere alle hoesteksten van de albums in deze box zijn afgedrukt maakt The Complete album collection vol. 1 compleet.
Het is een mooie box. Maar voor wie is deze box bedoeld? Ik heb deze box gekocht als verzamelaar van Bob Dylans muziek. Voor ik deze box kocht was ik reeds in het bezit van al deze albums op cd. De foto's in het dikke boekwerk bij deze box heb ik - op een enkeling na - allemaal al eerder gezien. Side tracks bevat voor mij geen verrassingen. Toch ben ik blij met deze box.
Allereerst zijn er natuurlijk de albums die geremasterd zijn voor deze box (waarover op een ander moment meer). Maar vooral is het een schitterend overzicht van Dylans gangbare oeuvre.
Ondanks het feit dat ik erg blij ben met deze box ziet de verzamelaar in mij zo veel onzorgvuldigheden en knullige fouten dat ik niet alleen kan jubelen. Zo storen de vele onzorgvuldigheden in de replica's van de hoezen mij enorm. Wat doet het album Highway 61 revisited uit 1965 in een replica van de hoes uit de jaren zeventig? Het is slechts één voorbeeld.
Is The Complete album collection vol. 1 wel een uitgave voor de verzamelaar? Misschien is deze box wel in de markt gezet om de beginnende Dylan-liefhebber de kans te bieden om in één keer geheel Dylans reguliere oeuvre voor een zeer schappelijke prijs aan te kunnen schaffen. Misschien had ik - de verzamelaar - deze box helemaal niet moeten aanschaffen (of had ik - als ik 'm dan al aanschaf - niet zoveel mogen verwachten).
Die gedachte is niet eens zo slecht. Stel je voor dat je net Dylans muziek hebt ontdekt. Stel je voor dat je twee, drie albums van Dylan bezit en een honger naar meer Dylan voelt. In dat geval kun je er voor kiezen om één voor één al Dylans albums aan te schaffen. Veel goedkoper en eenvoudiger is het om deze box te kopen. Moet je je eens voorstellen wat een ontdekkingsreis het is om - met deze box in handen - Dylans muziek te ontdekken.
Gewoon bij cd 1 - Bob Dylan - beginnen om via The Times they are a-changin', Blonde on blonde, John Wesley Harding, New morning, Blood on the tracks, Hard rain, Slow train coming, Shot of love, Knocked out loaded, Oh mercy, Good as I been to you, Time out of mind, "Love and theft" en al die andere albums in deze box uit te komen bij Tempest.
Zit is het genot van die ontdekkingstocht niet ook de ingang tot deze box voor de verzamelaar?
Misschien is deze box voor de verzamelaar die alles al gehoord heeft wel de uitgelezen kans om al die albums te herontdekken. Gewoon beginnen bij de eerste cd, luisteren alsof je het nog nooit eerder gehoord hebt, om bij Tempest uit te komen (en weer opnieuw te beginnen).
The Complete album collection vol. 1 is de uitgelezen kans om met nieuwe oren niet alleen te luisteren naar de titels die al jaren in de hersenpan zijn opgeborgen in het laatje 'het beste', maar ook die titels die in het laatje 'minder sterk' of zelf 'matig' zitten.
De uitgave van The Complete album collection vol. 1 is een (nieuw) begin van het luisteren naar een tot de verbeelding sprekend oeuvre, zowel voor de luisteraar die net Dylans muziek heeft ontdekt, als voor de doorgewinterde Dylan-liefhebber. Zolang je je oren maar open durft te zetten.
4 opmerkingen:
Ik denk/vind dat de box voor mensen als ik bedoeld is: geen beginners (die schrikken terug voor de prijs en de omvang) maar ook geen "completist". Ik heb 'm nog niet, maar ben wel van plan om 'm een dezer dagen aan te schaffen en dan ben ik klaar met verzamelen. Tot de Bootleg Series #11 uitkomt natuurlijk. Of Chronicles # 2. Of...wie weet, een nieuwe plaat!
Frans.
De box was voor mij een mooie en relatief goedkope kans orde te brengen in de wir war aan CD's (en nog een stapeltje LP"s met brand en waterschade in een doos), waarvan sommige geremasterd maar veel
met een klotegeluid (begintijd CD's) en op de een of andere manier had ik zijn oeuvre lang niet meer compleet (uitgeleend, zoek geraakt-moet nog ergens liggen...enz)
Het artwork valt me niet mee en het geluid van de Live CD"s juist wel. Met name Budokan en Hard Rain. Waarschijnlijk is dat geluid niet beter dan de originele LP's, maar voor mij wel beter dan de eerste CD-uitgave.
kan je wat vertellen over de geluidskwaliteit?
ik heb de geremasterde versies van de 'jaren 60 volkskrant box', die klinken me wat te kaal. En ik heb de monoversies, die klinken stukken beter qua totaalgeluid. Vooral de baspartijen komen er veel beter uit, en de dynamiek van de zang is stukken beter.
Dus ik ben erg benieuwd hoe de opnames uit de jaren 60 uit de complete collection zich daartoe verhouden.
bobcat1963: In de toekomst wil ik zeker wat zeggen over de geluidskwaliteit. Op dit moment heb ik nog te weinig tijd gevonden om echt een substantieel deel van de cd's te kunnen horen om er een oordeel over te geven. De albums uit de jaren 60 zijn allemaal in stereo. De albums uit de jaren 60 zijn allemaal eerder in een geremasterde versie uitgebracht. Wat ik van deze albums gehoord heb, doet mij vermoeden dat de albums die eerder in een geremasterde versie zijn uitgebracht in precies diezelfde versie weer in deze box zitten. Ik ga er voorlopig dan ook van uit dat alle albums uit de jaren 60 identiek zijn - qua geluid - als de laatste remasters van deze albums (die ook in De Volkskrant box zitten).
Tom
Een reactie posten