Afbeelding: een foto van Mood swings [met dank aan Herman]
Meer foto's van Mood swings zijn hier te zien.
The Complete album collection vol. 1: Een aantal van de inmiddels verkochte boxen The Complete album collection vol. 1 - zo heb ik me laten vertellen - bevat een versie van Hard rain waarop twee glitches te horen zijn. Het gaat om het nummer 'Oh sister' (0:08 en 3:53). Ik heb begrepen dat - mocht je Hard rain de glitches bevatten - je een e-mail kunt sturen naar Sony Music waarin je meldt dat je een vervangend exemplaar van Hard rain wilt ontvangen. In je mail moet je uiteraard aantonen dat je The Complete Album collection hebt gekocht (dat kan bijvoorbeeld door aan te geven waar je de box hebt gekocht en een bon of bestelnummer toe te voegen). Wanneer je het mailadres waar je verzoek naar gestuurd moet worden wilt hebben, laat het mij dan even weten.
'Een avondje Dylan door de ogen van Lucky Fonz III', zie hier. Al lezende - ik ben ongeveer tot halverwege gekomen voor ik de moed opgaf - ben ik vooral blij niet door de ogen van Lucky Fonz III kijk. [met dank aan Ton]
What are you thinking? is een uitgave van Twelve Tribes (zie hieronder). Dit boekje werd na Dylans concert op 31 oktober in Amsterdam aan bezoekers uitgedeeld. Deze publicatie is ook op de website van Twelve Tribes te vinden, zie hier. [met dank aan Arie]
8 opmerkingen:
Hoewel Lucky en nog watde aandacht eigenlijk niet verdiende, kon ik het helaas ondanks waarschuwingen daartegen ;-) toch niet laten opgewonden te worden, in negatieve zin dan, en de volgende reactie achter te laten op de site waar zijn navelstaarderige geleuter te lezen was:
Dat u u zelf belangrijker vond dan wat daar op het podium gebeurde, lag ben ik bang niet aan de band en Dylan en hun door u veronderstelde maar amper beargumenteerde saaiheid (altijd een handige truc van critici, blijf vaag en je kunt alles naar beneden halen), maar meer aan een diepliggende obsessie met uw eigen neergang, die u dan weer spiegelt aan wat u ziet (ter uitleg, ik bedoel dat u misschien wel lijdt aan projectie. Ik krijg een licht misselijk gevoel bij die mensen die eerst beweren een groot Dylan liefhebber te zijn en dan hun verborgen haat tegen alles wat groter is dan zijzelf tevoorschijn halen om vervolgens hun idool af te zeiken en en passant tot voorbeeld te maken van alles wat zijzelf ervaren als de neergang van hunzelf en hun tijd, of zag u eigenlijk alleen een kans uw eigen activiteiten te promoten? Zoals meerderen in het buitenland hebben opgemerkt in betere artikelen, niet volgepropt met egocentrisch gezeur, is Dylan in vorm, zingt hij weer beter, sommigen die van zijn stem houden zouden zelfs zeggen goed, en is de keuze voor een vaste set eerder een uiting van de wens dit keer de songs voorop te stellen, in plaats van zijn befaamde experimenteerdrang uit te leven. Dylan heeft een nieuwe sound gevonden die hem past, maar ja, je moet er van houden, waarmee ik wil zeggen, je hoeft niet, maar kom asjeblieft niet aan met oude verering die en public dient te worden afgeschud zodat wij de vuile veren in het gezicht geslingerd krijgen. Concentreer u in het vervolg op uw eigen muziek in plaats van ons te vervelen met kritiek op een ander die eigenlijk over u zelf gaat.
Het begint er hier op te lijken dat helemaal niemand meer iets van Bob Dylan en zijn manier van optreden mag vinden, en al zeker niet iets dat niet meteen als positief kan worden uitgelegd. Graag wat ruimte voor al dan niet originele gedachten van de jongere generatie!
Vanavond naar Nick Cave, het voelt bijna als een verademing dat daar niet weken over door zal worden gejeremieerd, te meer omdat ik nu al weet dat het minstens zo goed als de Bob-shows van dit jaar gaat worden. Hopelijk niet beter, het zou maar te denken geven.
OBK
ps OBK, veel plezier bij de onnavolgbare Nick Cave, dat zal wel goed komen... maar blijkbaar ben ik niet duidelijk geweest in mijn tirade: had Lucky Fonz III zijn negatieve kritiek goed voor het voetlicht gebracht, dan zou ik het alleen maar verwelkomd hebben, blinde verering haat ik... de verzuchtingne dat het genoeg zou zijn om alleen maar in een ruimte te zijn met de zogenaamd levende legende verafschuw ik net als de ongenuanceerde aanvallen... overigens vond ik Lucky's typering van Dylans stem heel raak, maar waar hij daarom er op uit gekeken is, draagt hij er de redenen voor aan waarom ik er van houd, en dat gedeelte van zijn kritiek vond ik dan ook zelfs excellent... het gepalaver over zichzelf, daarvan zag ik de zin niet, als hij probeert te schrijven over de artiest... ongeacht over wie deze recensie was gegaan, dan nog had ik deze reactie gehad...
Ik ben het met je eens, Hans, Lucky had het voornamelijk over zichzelf. Maar misschien is dat voor hem wel een manier om zich los te maken van zijn invloeden: z'n eigen muzikale stijl ontwikkelen i.p.v een navolger van Dylan (of wie dan ook) te zijn.
Tis maar een theorie-tje!
Frans
een mooie invalshoek Frans! soms benader ik wat me stoort te negatief en jouw theorie zou me een stuk milder stemmen naar Lucky Fonz III
Lucky Fonz III schreef niet zozeer een recensie als wel een tirade waarin hij een aantal eigen ongenoegens eens flink uit de kast trekt....op zn zachtst gezegd merkwaardig voor iemand die ooit voor zn studie Engels een scriptie schreef over Bob Dylan...
Wie er in geinteresseerd is kan die opvragen bij de GU,
want scripties zijn openbaar... Otto Wichers is dan de naam...het zou kunnen dat hij hier een beetje de
Devil's Advocate uithangt...
Wat betreft die Twelve Tribes: onlangs zijn in Duitsland alle kinderen uit hun commune door justitie weggehaald wegens vermeende kindermishandeling...een enge club als je t mij vraagt...
Het pamflet van het lugubere 'Twelve Tribes' werd ook in Schotland uitgedeeld -zie recensie op Bob Links. De naam 'Twelve Tribes' verwijst naar de zogenaamde twaalf stammen van Israel.
Gauw vergeten die lui en verscheur het pamflet, zelfs jij Tom!
Simon
Een reactie posten